Wednesday, January 01, 2020

Αχ μανούλα μου γλυκιά Χρόνια Αιώνια και παραδεισένια!

ΌΣΟ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ , ΞΕΡΩ ΜΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΕΙΣ...

Αχ μανούλα μου γλυκιά μου λείπεις… Θέλω να μάθω, πού βρίσκεσαι, αν είσαι καλά, αν με σκέφτεσαι, αν με αγαπάς ακόμα, αν με θυμάσαι … Σ’ αγαπάω πολύ μανούλα μου και σου ζητώ συγνώμη για όλες τις φορές που σε πίκρανα και σε στεναχώρησα, άνθρωπος είμαι κι εγώ, δεν είμαι τέλεια.
ΣΥΓΝΩΜΗ μανούλα μου ! Πόσο πολύ μου λείπεις να ήξερες. Σε σκέφτομαι συνέχεια, παντού!
 Μου λείπουν οι χαζοκαυγάδες μας, η παρέα μας, η αγκαλιά μας, η φωνή σου… Σου μιλάω συνέχεια, ελπίζω να με ακούς και να νιώθεις την αγάπη μου μαμά μου.
Προχθές σε είδα στον ύπνο μου, όμορφη, χαμογελαστή και λαμπερή όπως πάντα. Σε αγκάλιασα σφιχτά και σου είπα “πόσο πολύ μου έλειψες να ΄ξερες” και μου απάντησες “το ξέρω”! Θέλω να πιστεύω ότι το ξέρεις και το νιώθεις. 

Η παρουσία σου είναι αισθητή μανούλα μου, το ίδιο και η απουσία σου…
Έλεγες “εμείς δεν είμαστε μάνα και κόρη, είμαστε αδελφές ”, “Ναι είμαστε!” σου απαντούσα.
 Αγαπημένη μου μανούλα, γλυκιά και πανέμορφη!

Σήμερα έχουμε Πρωτοχρονιά..¨έφυγε ο παλιός ο χρόνος .. και μαζί του έφυγες και εσύ..  Ήρθε το 2020...  Παραδισένια  Χρονιά μανούλα μου γλυκιά .. Χρόνια Αιώνια και Παραδεισένια  ! 
Σήμερα  όμως πέρασαν και  ακριβώς 40 ημέρες.. Φάγαμε όλοι μαζί με την Πατρούλα , την αδελφούλα μου και τα κορίτσια ... η καρέκλα  σου όμως ήταν άδεια ... σαν να ήσουν  εδώ...και να μην ήσουν συγχρόνως...
Αλήθεια είσαι με το μπαμπά μου .. μετά από τόσα χρόνια  κάνατε μαζί Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά .. Με τη γιαγιά μου και τα αδέλφια σου...Και εμείς εδώ μόνοι .. χωρίς εσένα... 
Θυμηθήκαμε  τα γλυκά που έκανες, τα μελομακάρονα, και τους ωραίους, κουραμπιέδες, τις πίτες,  το σαραγλί, ετοίμαζες και το κοτόσουπα, για να φάμε το πρωί των Χριστουγέννων μετά την εκκλησία, τους λαχανοντολμάδες , τις τρεις βασιλόπιτες ..έκανες μία για τη καθεμιά μας.¨ήσουν πολύ χρυσοχέρα..
 Είσαι παντού μαμά μου ... Δε περνάει στιγμή που να μη σε σκέφτομαι, να μη σου μιλάω...
Τις τελευταίες μέρες μου έλεγες ότι με αγαπάς, μας αγαπάς όλους και μας ευχαριστούσες για ότι κάναμε για σένα.  Ήθελες να σου λέμε το αγαπημένο σου τραγούδι ¨Άστα τα μαλάκια σου ανακατεμένα¨. 


Έλεγες ότι δεν φοβάσαι γιατί έχεις φύλακα άγγελο τη Ευθυμούλα την αδελφή σου, που μας έφυγε νωρίς στα 57 της χρόνια...
Θα ήθελα να ξέρω αν μου έχεις συγχωρήσει τις στιγμές όλες που σε πίκρανα και σε στεναχώρησα.
Ειλικρινά μανούλα μου, δε το έκανα επίτηδες... και ποτέ μα ποτέ δεν επηρέασε την αγάπη που σου είχα... κι έχω ακόμα.
Είσαι η πρώτη μου σκέψη το πρωί και η τελευταία το βράδυ...
Η αγάπη μου για σένα ολοένα και μεγαλώνει...
Δε μπορώ να την εκφράσω και να στη δείξω, να τη νιώσεις κι εσύ...
Προσεύχομαι για σένα, για τη ψυχούλα σου, να είναι αναπαυμένη ¨Αιωνία σου η μνήμη"  μανούλα μου 
Με άφησες και νιώθω μόνη, η μοναξιά σου με πονάει περισσότερο...

 Σε αγαπάμε πολύ μαμά… Μας λείπεις μαμά .. 

Φίλα μου το μπαμπά μου και πες του ότι τον αγαπάμε πολύ και μας λείπει..