Τι είναι ποίηση!!

 

Παγκόσμια ημέρα ποίησης 21 Μαρτίου!

Ήταν φθινόπωρο του 1997, όταν ο ποιητής Μιχαήλ Μήτρας πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι’ αυτό.

Η εισήγησή του έφτασε με επιστολή στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων. 

Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους.

Η πρώτη Ημέρα Ποίησης

Γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Ετοιμάστηκε με ελάχιστα έξοδα και πολλή εθελοντική δουλειά, και είχε μεγάλη επιτυχία.

Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, όπως η 21η Ιουνίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. 

Οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Τυνήσιοι και άλλοι πρέσβεις από χώρες της Μεσογείου υποστήριξαν την εισήγηση και η ελληνική πρόταση υπερψηφίστηκε.

Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

Το σκεπτικό της απόφασης ανέφερε: «Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης θα ενισχύσει την εικόνα της ποίησης στα ΜΜΕ, ούτως ώστε η ποίηση να μην θεωρείται πλέον άχρηστη τέχνη, αλλά μια τέχνη που βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητά της.

**Τι είναι ποίηση;**

Παράδεισος όχι! Μη με ρωτάς.

Δεν ξέρω την απάντηση.

-Δοκίμασε κάτι άλλο 

 ,-Δώσε μου μια  οποιαδήποτε απάντηση.

Απλώς για να μου δώσεις μια ιδέα 

Ίσως

Η Ποίηση να είναι απλώς μια έναστρη νύχτα που μας κοιτάζει από ψηλά .

Ή είναι το σύνολο από τα υπόγεια ποτάμια των καθημερινών μας δακρύων και της γκρίνιας, της ευτυχίας και της θλίψης, της λύπης και της ευγνωμοσύνης..

Ίσως είναι

  η θέα ενός αδύνατου  κορμιού  που χάθηκε σε σκονισμένα χωράφια..

Ενα εκθαμβωτικό, άγνωστο χαμόγελο ενός νεογέννητου μωρού..

Ένας ήχος (η φωνή του Ωκεανού;) από την καρδιά ενός κοχυλιού..

Μια γριά ψυχή  που νιώθει μέσα της τελική αγωνία..

Η μυστική σιωπή ενός εραστή που φωτίζεται από το αχνό φως του δειλινού..

Ένας κυματισμός στο υφάλμυρο υγρό της Συνείδησης..

Τέλος πάντων: μια ατελείωτη στιγμή στη ζωή οποιουδήποτε,

Ίσως.

"Στιγμές Ζωής. Είναι η ζωή η ένδειξη; "

Μπορεί, αν ήξερα τι είναι η Ζωή.

Αυτό που έχω συνειδητοποιήσει, συνδυάζοντας την ποίηση και τη ζωή, είναι ότι πρέπει να προσθέσουμε το Σκοτάδι όταν προσπαθούμε να εκτιμήσουμε τι

είναι η Ζωή.

Σκοτάδι.. —

Λίγο, τουλάχιστον. Στην καρδιά της..Ε Λ.

ποίηση

 Ποίηση !!

Η Ιστορία της Ποίησης

Η ποίηση είναι τόσο αρχαία όσο και η ίδια η γλώσσα, με τις ρίζες της βαθιά ενσωματωμένες στις προφορικές παραδόσεις των πρώιμων ανθρώπινων κοινωνιών.

 Ιστορικά, η ποίηση χρησιμοποιήθηκε ως μορφή τήρησης αρχείων, αφήγησης και θρησκευτικής διδασκαλίας, συχνά συνοδευόμενη από μουσική ή χορό.

Προϊστορικές Αρχές

Οι απαρχές της ποίησης μπορούν να αναχθούν στους προϊστορικούς χρόνους, όταν χρησιμοποιήθηκε ως μνημονική συσκευή για την καταγραφή νόμων, γενεαλογιών και σημαντικών γεγονότων. 

Η προφορική παράδοση της αφήγησης, ενσωματωμένη σε ποιητική μορφή, ήταν καθοριστική για τη μετάδοση πολιτιστικών αφηγήσεων και ιστορικών αφηγήσεων από γενιά σε γενιά.

Κλασική περίοδος 

Η κλασική περίοδος είδε την ανάπτυξη δομημένων μορφών ποίησης, με τα επικά ποιήματα του Ομήρου ( Ιλιάδα και Οδύσσεια ) και του Βιργίλιου ( Αινειάδα ) να λειτουργούν ως θεμελιώδη κείμενα της δυτικής λογοτεχνίας. Αυτή η περίοδος γέννησε επίσης τη λυρική ποίηση , που χαρακτηρίζεται από προσωπική και συναισθηματική έκφραση.

Μεσαίωνας και Αναγέννηση

Κατά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση, η ποίηση συνέχισε να εξελίσσεται, με τη μορφή του σονέτο να κερδίζει δημοτικότητα. Τα έργα του Πετράρχη και του Δάντη στην Ιταλία, και αργότερα των Σαίξπηρ και Σπένσερ στην Αγγλία, επηρέασαν σημαντικά το τοπίο της ποίησης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Σύγχρονη και Μεταμοντέρνα Εποχή

Η σύγχρονη εποχή εγκαινίασε μια εποχή πειραματισμού στην ποίηση, με τον ελεύθερο στίχο και την ανοιχτή φόρμα να γίνονται πιο διαδεδομένα. Η μεταμοντέρνα εποχή ώθησε περαιτέρω τα όρια αυτού που θα μπορούσε να θεωρηθεί ποίηση, δημιουργώντας διαφορετικά στυλ και φωνές.

Η ποίηση είναι μια συμπυκνωμένη μορφή γραφής. Ως τέχνη, μπορεί να επικαλεστεί αποτελεσματικά μια σειρά συναισθημάτων στον αναγνώστη. Μπορεί να παρουσιαστεί σε διάφορες μορφές

 — που κυμαίνονται από παραδοσιακά ποιήματα

 με ομοιοκαταληξία, όπως σονέτα μέχρι σύγχρονο ελεύθερο στίχο.

 Η ποίηση ήταν πάντα εγγενώς συνδεδεμένη με τη μουσική και πολλά ποιήματα λειτουργούν με ρυθμό.

 Συχνά φέρνει επίγνωση των τρεχόντων ζητημάτων όπως η κατάσταση του περιβάλλοντος, αλλά μπορεί επίσης να διαβαστεί μόνο για απόλυτη ευχαρίστηση.

Ένας ποιητής κάνει ορατό το αόρατο. 

Το αόρατο περιλαμβάνει τα βαθύτερα συναισθήματα και τις αγωνίες μας, 

καθώς και τις χαρές, τις λύπες

 και τα αναπάντητα ερωτήματα του να είμαστε άνθρωποι. 

Πώς μπορεί ένας ποιητής να το κάνει αυτό;

 Ένας ποιητής χρησιμοποιεί φρέσκια και πρωτότυπη γλώσσα και ενδιαφέρεται περισσότερο για το πώς η διάταξη των λέξεων επηρεάζει τον αναγνώστη παρά μόνο για τη γραμματική

Περιγράφουν τη σκηνή χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν λιγότερες λέξεις και προτιμούν να περιγράφουν παρά να αναλύουν, αφήνοντας το τελευταίο στους ανθρώπους που διαβάζουν και γράφουν για την ποίηση 

 Ο ποιητής σκέφτεται πώς ακούγονται οι λέξεις , τη μουσικότητα μέσα σε κάθε λέξη και επίσης πώς ενώνονται οι λέξεις.

Ποια είναι τα 3 βασικά είδη ποίησης;

Υπάρχουν πολλά είδη ποίησης. Αυτά μπορούν να ομαδοποιηθούν σε 3 κύρια είδη: αφηγηματική ποίηση, δραματική ποίηση και λυρική ποίηση. Η αφηγηματική ποίηση αφηγείται μια ιστορία. Η δραματική ποίηση χρησιμοποιείται σε έργα με δραματική δράση.

 Η λυρική ποίηση εκφράζει την ψυχική κατάσταση ή τη στάση ενός ατόμου.

Στον πολύπλοκο κόσμο της ανθρώπινης επικοινωνίας, η ποίηση είναι ένα από τα πιο επιδραστικά στοιχεία. 

Συνδυάζει τις ιδέες, τα συναισθήματα και τις εμπειρίες της ζωής μας σε μια όμορφα διατεταγμένη σειρά λέξεων. 

Είναι μια μορφή τέχνης που, όταν εκτελείται καλά, μπορεί να είναι μια μέθοδος συναισθηματικής απελευθέρωσης, ένας τρόπος για πνευματική δέσμευση και ένα μέσο για να δεις τη ζωή από διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Ποιήματα 

Τα ποιήματα είναι κατασκευασμένες συνθέσεις λέξεων, διατεταγμένες για να μεταφέρουν συγκεκριμένα θέματα ή συναισθήματα, συχνά με ένα ρυθμικό μοτίβο διαφορετικό από την πρόζα. Μπορούν να ποικίλλουν στη δομή από αυστηρά καθορισμένες μορφές όπως σονέτα έως πιο ευέλικτους ελεύθερους στίχους, με στόχο όλα να προκαλέσουν συναισθήματα και να προκαλέσουν σκέψη. 

Χρησιμοποιώντας μεταφορές, παρομοιώσεις, προσωποποίηση και εικόνες, η ποίηση επικοινωνεί σκέψεις, συναισθήματα και προοπτικές με έναν προσωπικό αλλά καθολικό τρόπο, προσφέροντας μοναδικές ιδέες και προκαλώντας τους αναγνώστες να δουν τον κόσμο διαφορετικά.

Οι ποιητές δίνουν αλλιώτικη μορφή με το νου τους σε όσα παρατηρούν στον κόσμο που τους περιβάλλει. Δεν αποτελούν οντότητες αποκομμένες από το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι, αντιθέτως αφορμούνται από αυτό και προσπαθούν να το κατανοήσουν και να το προσεγγίσουν με την δική τους οπτική.

η ποίηση, η Χρυσή πέννα της καρδιάς

 Καλημέρα φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι!

Με υγεία αγάπη, θετική σκέψη και ενέργεια ας ξεκινήσει και τούτη η μέρα ! 

❤️21 Μαρτίου -Παγκοσμια ημέρα Ποίησης ❤️

Στον ποιητή Μιχαήλ Μήτρα ανήκει  η αρχική έμπνευση της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, η οποία εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου.

 Ο Έλληνας ποιητής, το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη ημέρα γι’ αυτό.

Η επιλογή της ημέρας, ταυτίζεται με την Εαρινή Ισημερία. 

H ημέρα που εορτάζεται η ποίηση, είναι η στιγμή κατά την οποία ισορροπεί το φως με το σκοτάδι, η ζωή με το θάνατο, η γέννηση με τη φθορά.

 Άλλωστε η ποίηση ταλαντεύεται ανάμεσα στο αιώνιο και στο εφήμερο.

 Μοιράζεται κάπου ανάμεσα στο αναλλοίωτο και στο μεταβαλλόμενο, στο αθάνατο και στο θνητό. "Η ποίηση είναι η γιορτή της διανόησης" είπε άλλωστε ο Γάλλος Φιλόσοφος και ποιητής Πωλ Βαλερύ.

 Και συμπληρώνει πως "αν ένας ποιητής μπορούσε να πει με ακρίβεια τι γράφει, γιατί γράφει και τι είναι αυτό που τον κάνει να γράφει, δεν θα έγραφε".

❤️*Ποίηση, η Χρυσή πέννα της καρδιάς! *❤️

H ποίηση δεν πρέπει να ζει θαμμένη

σε φέρετρο με επένδυση μεταξωτή

Ούτε να στέκεται παραπονεμένη

σε βιβλιοθήκη σκονισμένη, ακριβή! 

Δεν πρέπει να κλαίει σε μια γωνιά

με λύπη να την κοιτάν περαστικοί! 

Ακόμη  με την μουσική συντροφιά 

από τα χείλη μπορεί να ειπωθεί !

Δεν νοιάζεται για δόξα και λεφτά

  προσφέρεται με χέρια ανοιχτά

γεμάτα αγάπη, καλοσύνη και χαρά 

σ' όποιον δύσκολα στη ζωή περνά! 

Δεν ντύνεται στα αστραφτερά 

για να δειπνήσει με μυαλά κλειστά

ούτε θέλει ν' ακούει κουτσομπολιά

από στόματα με δόντια λαμπερά!

Εκτιμάει μια αγάπη σιωπηλή

σαν το αγιοκέρι στην Λαμπρή

που μπορεί να γίνει τραγούδι

σε  μια απροσδόκητη στιγμή!

Είναι ο  ουρανός  με τ' άστρα 

όταν κάποιο βράδυ ξενυχτάς

Είναι η ευλαβική προσευχή 

για την αδικία που συναντάς!

Είναι το βουητό της μέλισσας

όταν τον ανθό αχόρταγα τρυγά

Είναι το πέταγμα της πεταλούδας

πάνω σε λουλούδια πλουμιστά!

Είναι το ιριδίζον ουράνιο τόξο

μετά από καταιγίδα τρομερή

Είναι η  πρωινή δροσοσταλιά

πριν ο ήλιος στον ουρανό βγει!

Μπορεί κάποιος να την βρει 

στην ηλιαχτίδα την πρωινή 

στο ηλιοβασίλεμα το χρυσαφί

προτού το φεγγάρι καλοβγεί!

Στα μάτια που στάζουν δάκρυα 

όταν αγαπημένο συναντούν

Στα κατακόκκινα γλυκά χειλάκια

όταν του έρωτα φιλί γευτούν!

Στο νανούρισμα ενός παιδιού

που το κρατά η μάνα αγκαλιά

κάτω από το φως του φεγγαριού 

τον ντύνει με ρούχα βασιλιά!

Στο κελάρυσμα του ποταμού

όταν κυλά σε βράχια τραχιά

Στην μελωδία του αηδονιού

όταν ψάχνει ταίρι και φωλιά!

Σε μισάνοιχτα χείλη και ωχρά 

δίχως ένα στερνό αντίο να πουν

με το βλέμμα ψηλά να κοιτά 

τελευταία συγχώρεση να ζητούν! 

Η ποίηση μοιάζει σαν άγγελο 

που έχει απλώσει λευκά φτερά 

να σε προστατέψει από το κακό  

 μες στην αγκάλη του σε κρατά!

Η ποίηση είναι γραφή σημαντική 

με λόγια δεν μπορεί να οριστεί!

Με οδηγό την μούσα του ο ποιητής

  συγκίνηση στον κόσμο δημιουργεί!

Η ποίηση γράφεται σχεδόν πάντα 

με την χρυσή την πένα της καρδιάς 

ζωγραφίζει συναισθήματα με λέξεις

χαρίζει στιγμές γαλήνης κι ομορφιάς! 

Δεν θα βρεις την ποίηση πουθενά,

 αν δεν κουβαλάς λίγη μαζί σου.

~Ζοζέφ Ζουμπέρ

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ- Helen Kalaitsidou

παγκόσμια ημέρα Ατόμων με σύνδρομο down

 

Η Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down είναι η 21η Μαρτίου. Καθιερώθηκε το 2006 με πρωτοβουλία του Ελληνα γιατρού Στυλιανού Αντωναράκη, καθηγητή Γενετικής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, με στόχο την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση της διεθνούς κοινότητας για το σύνδρομο Down. Η συγκεκριμένη ημερομηνία επιλέχθηκε από τα αριθμητικά δεδομένα του συνδρόμου (3ο χρωμόσωμα στο 21ο ζεύγος = 3.21).

«Γονείς με παιδιά που είναι «διαφορετικά» γίνονται καλύτεροι γονείς. 

Γίνονται ανεκτικότεροι και πιο αλληλέγγυοι. Δεν είναι καλό να επιλέγεις ένα παιδί "a la carte". 

Σε τελική ανάλυση επιλέγουμε το τέλειο. 

Και όταν όλοι είναι ίδιοι, τότε είμαστε σε πολλά φτωχότεροι. 

Ακόμη και τα λουλούδια διαφέρουν, αλλά όλα είναι όμορφα.........»

   Αυτά αναφέρει σε συνέντευξή του ο Πάμπλο Πινέδα, ο πρώτος πτυχιούχος Πανεπιστημίου (στα Παιδαγωγικά και τη Ψυχολογία) στην Ευρώπη με σύνδρομο Down.

 Τα παιδιά με σύνδρομο Down αναπτύσσονται με πιο αργούς ρυθμούς σε σχέση με τα συνομήλικα τους καταφέρνουν όμως να αποκτήσουν αρκετές δεξιότητες σε όλους τους τομείς αρκεί να υπάρχει ορθή παρακολούθηση, εκπαίδευση και καθοδήγηση.

Τα παιδιά με σύνδρομο Down όταν έχουν τη σωστή και συνεπή παρακολούθηση μπορεί να ζήσουν μια ευτυχισμένη ζωή. 

Μπορούν να χαρούν τις απολαύσεις της ζωής, να μοιραστούν αγάπη, να κάνουν φιλίες, να μορφωθούν, να καλλιεργήσουν ταλέντα όπως η 

ζωγραφική, η γυμναστική, η μουσική και η ποίηση. 

Απολαύστε το ποίημα του μικρού Μάρκου, ενός παιδιού με σύνδρομο Down με τίτλο «Ανταλλαγές»

 Να θυμάστε η αγάπη δεν μετράει χρωμοσώματα.

«Σου δίνω και μου δίνεις αγάπη κι ελπίδες. 

Μια λάμψη έχουν τα μάτια

και σε μάτια αντανακλούν αγάπη κι ελπίδες.

Η λάμψη φωτίζει τη θάλασσα.

 Δίνω μια και σπάω το γυαλί

 και αγγίζω την καρδιά που χάλασα.

Κι όταν σπάσει το γυαλί, ανακυκλώνεται η ζωή και αυτό σημαίνει αγάπη.

Σου δίνω και μου δίνεις αγάπη κι ελπίδες…»

Αυτά τα παιδιά μπορούν να σου δώσουν τόση αγάπη ακόμα και αν ψάχνεις σε δύο ζωές να την βρεις. Είναι τα μόνα πλάσματα που θα σου χαρίσουν το πιο αληθινό χαμόγελο που έχεις εισπράξει. Θα τρέξουν να σε αγκαλιάσουν και να τα βλέπεις με τέτοια χαρά να σε σφίγγουν για να σου δείξουν την αγάπη τους και ότι τους έλειψες. 

Δε θέλουν να τα λυπάστε να τα αγαπάτε θέλουν δίχως να σας νοιάζει τι θα πει ο κόσμος.

 Δε χρειάζεται να τους κρύβεται, ο Θεός τους έστειλε για να μας μάθει να αγαπάμε χωρίς ανταλλάγματα. Να είμαστε ευτυχισμένοι που απλά ανοίξαμε τα μάτια μας άλλη μια μέρα.

Web