Γρηγόρης Λαμπράκης – Το φως δεν σβήνει
27 Μαΐου: Ημέρα Μνήμης Γρηγόρη Λαμπράκη
Στις 27 Μαΐου 1963 έφυγε από τη ζωή ο Γρηγόρης Λαμπράκης, μια εμβληματική φυσιογνωμία της νεότερης ελληνικής ιστορίας.
Γιατρός, βουλευτής, καθηγητής πανεπιστημίου, πρωταθλητής στίβου και ακτιβιστής, ο Λαμπράκης αφιέρωσε τη ζωή του στον άνθρωπο, στην ειρήνη, στη δικαιοσύνη και στη δημοκρατία,
μια εποχή πολιτικής έντασης και διχασμού.
Τη μοιραία νύχτα της 22ας Μαΐου 1963, μετά από ομιλία του σε εκδήλωση ειρήνης στη Θεσσαλονίκη, δέχθηκε δολοφονική επίθεση από παρακρατικούς. Πέντε ημέρες αργότερα, στις 27 Μαΐου, υπέκυψε στα τραύματά του, προκαλώντας βαθύ συγκλονισμό στην κοινή γνώμη της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Ο θάνατός του δεν έσβησε τη φωνή του. Αντιθέτως, έγινε σύμβολο αντίστασης και ελπίδας. Το σύνθημα "ΖΕΙ", που γράφτηκε και φωνάχτηκε από χιλιάδες στόματα σε δρόμους και πλατείες, δεν ήταν μόνο ένας ύστατος φόρος τιμής. Ήταν μια δήλωση πως οι ιδέες δεν δολοφονούνται.
Η μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη δεν τιμάται μόνο κάθε χρόνο.
Τιμάται κάθε φορά που κάποιος μάχεται ειρηνικά για το δίκαιο.
Κάθε φορά που η αλήθεια και η δημοκρατία ορθώνουν ανάστημα.
Γιατί ο Λαμπράκης ζει – στους αγώνες, στις συνειδήσεις, στην ιστορία του λαού μας και το όραμα του είναι ζωντανό μες στην καρδιά για μια καλύτερη κοινωνία
Στη Μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη
Το φως δεν σβήνει
Με λόγο καθαρό και με βήμα σταθερό,
για την ειρήνη βγήκε ο γιατρός κι αδερφός.
Δεν κράτησε σπαθί, μόνο κλωνάρι από ελιά,
κι όρθωσε ανάστημα σε κάθε συμφορά.
Χτυπήθηκε στο φως, μα έμεινε ψηλά,
στη μνήμη των λαών, στης ελπίδας τα φτερά.
Ο θάνατός του φλόγα, το αίμα του κραυγή,
σε δρόμους και πλατείες, ακόμα αντηχεί.
Στων νέων τις καρδιές, σπέρνει ακόμα ζωή,
με την αλήθεια όπλο η πίστη του οδηγεί
Για όσους δεν σκύβουνε, για όσους προχωρούν,
ήθος και ιδανικά του για αιώνες θα μιλούν
Λαμπράκης! Όχι λέξη, μα σύμβολο ζωής,
στους νέους που ελπίζουν, στους λαούς της γης.
Όσο η δικαιοσύνη παλεύει, αργεί να φανεί,
ο Λαμπράκης πάντα θα ζει κι αναπνέει μαζί
© Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου
