ΧΟ! ΧΟ! Καλή Πρωτοχρονιά

 Το βράδυ πριν την Πρωτοχρονιά, ένα παιδί στο σπίτι, 
ενώ όλοι κοιμόταν,  τον Άι-Βασίλη ευχόταν να γνωρίσει, 

πατώντας στα δάχτυλα, κατέβηκε ήσυχα τις σκάλες, 

κρατώντας στα χεράκια του, δυο λαμπάδες .

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν με τα φωτάκια αναμμένα,

 αστραφτερά στολίδια στα κλαδιά του, ήταν κρεμασμένα. 

Φλερτάροντας στο τρεμόπαιγμα του πράσινου και του βυσσινί,

 κοίταξε έξω από το παράθυρο, με αγωνία περισσή.

Ο δρόμος ήταν σιωπηλός και σκεπασμένα όλα με χιόνι, 

η γάτα  του έπαιζε μπάλα μ' ένα στολιδι στο σαλόνι.

Μα ξάφνου λάμψη και κρότο,  άκουσε απ' την ταράτσα, 

τα μάτια σήκωσε στον ουρανό με λιγοστή ανάσα. 

Σπινθύρισαν τα μάτια του, τον  Άι-Βασίλη είδε μπροστά του,

ντυμένο μες τα κόκκινα, σκούπιζε τα γυαλιά του.

Πασπαλισμένα ήταν τα ρούχα του με στάχτη κι αιθάλη, 

σάκκοι με παιχνίδια πολλά, του έγερναν την πλάτη.

Είχε  τα μάγουλα κόκκινα και μύτη σαν κεράσι 

η γενειάδα στο σαγόνι του ήταν σαν το χιόνι, άσπρη.

Είχε πρόσωπο φαρδύ και στρόγγυλη ήταν η κοιλιά του,

ζωγραφισμένο χαμόγελο πλατύ, στόλιζε τη γαλανή ματιά του 

Δεν είπε λέξη καμιά, πήγε κατευθείαν στη δουλειά του,

τις κάλτσες όλες γέμισε, με δώρα απ' τα σακκιά του! 

Κι αφήνοντας το δάχτυλο, στης μύτης του την άκρη, 

κλείνοντας το μάτι στο παιδί, έφυγε απ' το τζάκι.

Ανέβηκε στο έλκηθρο  κι έδωσε στην ομάδα του σινιάλο, 

μετά πετάξανε όλοι μαζί και πήγαν σε ένα σπίτι άλλο,

 όμως μια δυνατή φωνή ακούστηκε να λέει, πριν φύγουν μακριά 

" Χο! χο !Χρόνια Πολλά !  Χο! Χο!  Καλή Πρωτοχρονιά "

ΕΛΕΝΗ