Εθελοντές καρδιάς

💢Εθελοντές της Καρδιάς💢

Για  πες μου, έχεις ακούσει το κάλεσμα της ψυχής ,  τον ψίθυρο που σε προσκαλεί να δώσεις τον χρόνο σου, την αγάπη σου, τα πάντα σε καποιον;
Να δώσεις  ένα χέρι όπου χρειάζεται βοήθεια;
Να πυροδοτήσεις μια φλόγα όπου η ελπίδα έχει υποχωρήσει;

Ένα χέρι βοήθειας, μια στοργική καρδιά,
αυτά είναι δώρα που μπορούμε να προσφέρουμε, μέσω της εθελοντικής εργασίας και να γεμίσουμε την καρδιά με αισιοδοξία, σε αυτούς  που την έχουν ανάγκη,  για να ελπίζουν ότι μπορούν να ζήσουν μια καλύτερη ζωή.

Να δίνεις σημαίνει να ανυψώνεις το ανάστημα της ψυχής σου.

Σημαίνει να γίνεσαι γέφυρα, να αφήνεις πίσω σου ίχνος φωτός.

Σημαίνει να πιστεύεις πως ο κόσμος μπορεί να ξαναγεννηθεί, κάθε φορά που μια καρδιά αγγίζει μιαν άλλη.

Ο Εθελοντισμός δεν είναι απλώς μια πράξη,

αλλά ένας τρόπος ύπαρξης.

Είναι η συνειδητοποίηση ότι η ζωή δεν μας ανήκει μόνο για τον εαυτό μας,

αλλά ριζώνει μέσα σε μια κοινότητα,

σε έναν αόρατο ιστό από καρδιές που πάλλονται μαζί.

Ο εθελοντισμός δεν γνωρίζει όρια:

ούτε χρώμα, ούτε φυλή, ούτε ηλικία, ούτε σύνορα.

Καταργεί τις διακρίσεις,

επειδή αγγίζει την κοινή ουσία του ανθρώπου.

Εκεί, στο κέντρο της καρδιάς, ποτίζει την ψυχή,

και επιστρέφει πάλι στην καρδιά, πιο καθαρός, πιο φωτεινός στο νου, να μην υπάρχουν το "εγώ" και "εσύ", αλλά μόνο το "μαζί".

Γιατί δεν προσφέρουμε μονάχα κάτι στον άλλον·

αναγνωρίζουμε πως η ανθρώπινη ουσία

είναι να μοιράζεται, να ενώνεται, να ανασταίνεται μέσα από την αγάπη.

Ο Εθελοντισμός δεν ζητάει αντάλλαγμα, ούτε υπολογίζεται με το μέτρο της αγοράς, 

γιατί η προσφορά είναι φιλοσοφία ζωής.

Είναι πράξη άδολη,

μια υπέρβαση του εγώ που μας επιτρέπει να αγγίξουμε το Εμείς.

Γιατί η χαρά του να δίνεις είναι η μυστική ανταμοιβή,

ένα φως που μένει άσβεστο μέσα σου.

Η αγάπη, όταν προσφέρεται, δεν λιγοστεύει·

μεγαλώνει, ριζώνει, γίνεται συνήθεια,

και μεταμορφώνει τον τρόπο που κοιτάζουμε τον κόσμο.

σβήνει τα στερεότυπα, ακυρώνει τις προκαταλήψεις,

και κάνει τα όνειρα του άλλου να βρουν ρίζες και φτερά.

Στην καρδιά του εθελοντισμού κρύβεται ένα παράδοξο:

όσο περισσότερο δίνεις, τόσο πιο πλήρης γίνεσαι.

Η χαρά του άλλου επιστρέφει σαν καθρέφτισμα,

και ξυπνά μέσα σου τη βεβαιότητα

ότι η ζωή αποκτά νόημα μόνο όταν μοιράζεται.

Η πράξη της προσφοράς ανυψώνει το ανάστημα της ψυχής.

Εθελοντής δεν είναι απλώς αυτός που βοηθά·

είναι αυτός που επιλέγει να ζει με ανοιχτή καρδιά.

Που κάνει την αγάπη πράξη καθημερινή,

μια ήσυχη δύναμη που μεταμορφώνει τον κόσμο.

Κι έτσι, κάθε χειρονομία — όσο μικρή κι αν μοιάζει — γίνεται φως.

Και αυτό το φως δεν σβήνει ποτέ, κάνει τον κόσμο πιο φωτεινό και νέο,  γιατί έχει την πηγή του στην ίδια την ουσία του Ανθρώπου.

© Ελένη Λούκαρη - Καλαϊτσίδου