Αφιέρωμα στο Αντάμωμα της τάξης μου 22 Οκτωβρίου 2023

 

Το αντάμωμα της τάξης 22 Οκτωβριου 2023

Το Facebook θυμίζει σαν σήμερα ..

Το αντάμωμα συμμαθητών -  συμμαθητριών μετά  50 χρόνια στις  22 Οκτωβρη 2023 

Πενήντα χρόνια μετά, ξαναβρεθήκαμε μετά από πρωτοβουλία του κάποιων συμμαθητών και συμμαθητριών . 

Πρωτεργάτης ο Τρανιδης ο Μιχάλης που είχε αναλάβει το βάρος του καλέσματος . 

Τα πρόσωπα είχαν αλλάξει, μα τα βλέμματα ήταν τα ίδια . Εκείνα τα ζωντανά μάτια των μαθητικών μας χρόνων, που κρύβουν ιστορίες, αγωνίες, χαρές, όνειρα.

Το αντάμωμα μας   δεν ήταν απλώς μια επιστροφή στο παρελθόν.

Ήταν ένα ταξίδι στον χρόνο, μια γιορτή μνήμης και αγάπης.

Ξανασυστηθηκαμε,  γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, θυμηθήκαμε πρόσωπα και στιγμές που άφησαν το αποτύπωμά τους μέσα μας. Μέσα σε εκείνη τη μέρα , ο χρόνος έπαψε να μετρά.

Γίναμε ξανά εκείνη η τάξη,  οι φίλοι, οι συμμαθητές, τα παιδιά που κοιτούσαν μπροστά με ελπίδα.

Κι αν κάποιοι από εμάς δεν πρόλαβαν να έρθουν,ή αν κάποιοι έφυγαν για πάντα, νιώθουμε πως ήταν κι αυτοί παρόντες , σε κάθε βλέμμα, σε κάθε αγκαλιά, σε κάθε χαμόγελο που γεννήθηκε εκείνη τη μέρα.

❤️🌹Για τον  Μιχάλη ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΡΑΝΙΔΗΣ 🌹❤️

Ο Μιχάλης , αυτός ο γλυκός συμμαθητής μας ,  ήταν από εκείνους τους ανθρώπους που έδωσαν ζωή σε αυτό το αντάμωμα 

Με το χιούμορ του, τη ζεστασιά και την καλοσύνη του, έκανε τον καθένα μας  να νιώθει πως τίποτα δεν είχε αλλάξει από τα μαθητικά μας χρόνια.

Ήταν ψυχή της οργάνωσης της τελευταίας μας συνάντησης, κι ίσως γι’ αυτό σήμερα η απουσία του μοιάζει πιο έντονη.

Τον θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη ,  για όσα πρόσφερε, για το φως που άφησε πίσω του και για εκείνη τη βαθιά αίσθηση συντροφικότητας που δεν σβήνει ποτέ.

❤️🌹Για τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες που έφυγαν❤️🌹

Πέρασε μισός αιώνας  από τότε που αφήσαμε τα θρανία κι όμως οι μορφές όλων μας μένουν χαραγμένες στην καρδιά. Κάποιοι δεν είναι πια μαζί μας, μα στις φωτογραφίες, στις αναμνήσεις, στα αστεία και στις ιστορίες που ξαναλέμε, είναι πάντα εκεί.

Κρατάμε τη θύμησή τους σαν πολύτιμο κομμάτι της κοινής μας πορείας .

Μιας πορείας που ξεκίνησε με νιάτα και όνειρα,και συνεχίζεται τώρα με αγάπη, συγκίνηση και ευγνωμοσύνη.

Γιατί το αντάμωμα δεν είναι μόνο συνάντηση είναι αγάπη μνήμη βαθιά μέσα στις ψυχές . 

🧢Της τάξης μου το αντάμωμα🧢
1η Στροφή
Μισός αιώνας πέρασε, σαν όνειρο, σαν χτες,
κι εμείς ξαναβρεθήκαμε, παλιοί συμμαθητές.
Τα χρόνια μάς αλάφρωσαν, μας έμαθαν πολλά,
μα μέσα μας το γέλιο μας, παιδί είναι ξανά.

Ρεφρέν
Να 'μαστε πάλι εδώ, στον ίδιο ουρανό,
με μάτια που θυμούνται με βλέμμα φωτεινό.
Ό,τι κι αν φέρνει ο καιρός, η φλόγα δε σβήνει —
της νιότης η παρέα, για πάντα θα μείνει 

2η Στροφή
Τα πρώτα μας τα όνειρα, σε θρανία κρυφά,
κι η κιμωλία έγραφε του κόσμου τα  γραπτά.
Αλλού μας πήγε η μοίρα μας, αλλού ο καημός,
μα να που ξαναβρίσκεται ο κύκλος ο παλιός.

Ρεφρέν
Να 'μαστε πάλι εδώ, στον ίδιο ουρανό,
με μάτια που θυμούνται με βλέμμα φωτεινό.
Ό,τι κι αν φέρνει ο καιρός, η φλόγα δε σβήνει —
της νιότης η παρέα, για πάντα θα μείνει 

Γέφυρα
Στο άλμπουμ της ζωής μας, σελίδες γυριστές,
γράφουν τα γέλια, τα «θυμάσαι;», τις χαρές.
Και μια αγκαλιά μάς δένει, βαθιά κι αληθινά,
πως όσα αγαπήσαμε, μένουν στην καρδιά .

Τελικό Ρεφρέν
Να 'μαστε πάλι εδώ, κι ας πέρασαν πολλά,
μα η καρδιά μας ξέρει πιο πολύ ν' αγαπά 
Μισός αιώνας κύλησε, μα μοιάζει μια στιγμή —
της τάξης το αντάμωμα, για πάντα θα  ζει 

--------

https://loukarieleni.blogspot.com/2023/10/1973-22-10-2023.html?m=1

Της τάξης το αντάμωμα 

© Ελένη Λούκαρη - Καλαϊτσίδου