ΑΘΑΝΑΤΟΣ !

 

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΠΙΛΟΤΩΝ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ 

Για πες μου από εκεί ψηλά όμορφε άγγελέ μου, 
σε ποιά αχτίδα του φεγγαριού, εκρύβεις θησαυρέ μου, 
έλα κρυφά τον πόνο απ' την καρδιά να σβήσεις
με την σεμνή σου τη μορφή να την στολίσεις.

Όρκους για την Πατρίδα κράταγες με τα φτερωτά σου χέρια, 
φώτιζες όλο τον γαλανό της ουρανό, τον γέμιζες αστέρια. 
Στην Παναγιά και στον Χριστό να'σαι καλά ευχόμουν
όνειρα έπλαθα για σε, το μέλλον σου  ονειρευόμουν .

Την μορφή σου, μες στην καρδιά μου έχω κρύψει, 
φοβάμαι μήπως μάγισσα κακιά έρθει κι αγγίξει. 
Έλα για λίγο να χαρείς, με το όνομά μου φώναξέ με 
 με της αγκάλης σου τα φτερά, έλα ταξίδεψέ με . 

Κι αν η πνοή σου έσβησε για πάντα απ'  την καρδιά σου, 
μην λυπηθείς που δεν γίναν αληθινά τα όνειρά σου
αφού με την ζωή σου τίμησες το χρέος σου για την ΠΑΤΡΙΔΑ
και με αίμα σου κέντησες μες στην καρδιά τη λέξη ΑΘΑΝΑΣΙΑ!

ΕΛΕΝΗ