Friday, May 13, 2022

Εγωιστές



🔸Υπάρχουν τρείς τύποι εγωϊστών.


*1.Εκείνος που είναι και δεν το νιώθει! 

Όταν όμως ταπεινωθεί θα το δεχτεί.


*2.Εκείνος που είναι και το δείχνει! 

Όταν όμως μετανοήσει διορθώνεται.


*3.Εκείνος που είναι και δεν θέλει 

να το δεχθεί!

Όμως αυτό θα τον οδηγήσει στην αλαζονεία 


💢💢💢💢💢💢

Πόσο δύσκολα είναι να καταλάβεις πως σκέφτεται ο άλλος .

Συχνά ακούμε τη λέξη αυτός είναι εγωιστής ή εγωίστρια.  

Αλήθεια ποιός είναι πράγματι εγωιστής ; 


Όλοι  κρατάμε τη ζωή στα χέρια μας  και είναι δική μας ευθύνη,

 αν θα την κάνουμε καλύτερη 

ή αν θα την καταστρέψουμε. 


Για μένα πρέπει να υπερασπίζεσαι

 αυτά που έχεις κι αυτά που θέλεις

 κι αν αυτό σημαίνει ότι είσαι εγωιστής, τότε ας είναι. 


Όταν ο εγωισμός είναι ο τρόπος 

για να είσαι εσύ καλά, δεν υπάρχει τίποτα κακό σ’ αυτό.


Όταν όμως βάζεις τις επιθυμίες 

των άλλων πάνω από τις δικές σου,

 τότε εμποδίζεις τον εαυτό σου

 να κάνει τη ζωή που θέλει.


Αυτοί όμως που  είναι οι πραγματικοί εγωιστές, είναι οι άνθρωποι που 

 όχι μόνο δεν μοιράζονται αλλά 

τα θέλουν όλα για τον εαυτό τους. 


Είναι αυτοί που ποδοπατούν τους

 γύρω τους για να πάρουν αυτό που θέλουν, είτε ξοδεύουν λιγότερο

 είτε εκμεταλλεύονται μια 

κατάσταση για να ανέβουν στη

 δουλειά τους.


 Τελικά, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι ίδιοι, τα δικά τους συναισθήματα.

Οι εγωιστές στερούνται ενσυναίσθησης και χρησιμοποιούν τους άλλους για δικό τους όφελος 

και έτσι, είναι αρκετά δύσπιστοι. 


Προσωπική μου άποψη είναι να 

κοιτάς να κάνεις πρώτα ό,τι καλύτερο

 για τον εαυτό σου και έπειτα και 

να βοηθήσεις μόνο όσους ξέρεις 

ότι θα σε βοηθούσαν όταν είχες 

εσύ ανάγκη.


Να μην είσαι τόσο  εγωιστής και να επιδιώκεις  μόνο στο μικρό  δικό σου όφελος και να ποδοποτάς τους άλλους. 

Να πιστευεις ότι  ένα μεγάλο όφελος που θα μοιράζεσαι  με άλλους,  θα σε ωφελήσει και σένα .

Να συνεργάζεσαι,  να ακούς, να αναλαμβάνεις δεσμεύσεις και να δέχεσαι τις γνώμες και τις προτάσεις των άλλων.


Οι άνθρωποι είναι φυσικά εγωιστές

 γιατί ο εγωισμός προήλθε από την

 ανάγκη για επιβίωση. 

Παρ’ όλα αυτά, και η συμπόνια γεννήθηκε για τον ίδιο λόγο.8