ΤΗΣ ΑΣΕΛΓΕΙΑΣ Ο ΠΟΝΟΣ

 

Η Παγκόσμια Hμέρα για την Eξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών (25 Νοεμβρίου) θεσπίστηκε επίσημα στις 17 Δεκεμβρίου 1999, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, για να αναδείξει ένα σημαντικό παγκόσμιο πρόβλημα.

💢ΤΗΣ ΑΣΕΛΓΕΙΑΣ Ο ΠΟΝΟΣ 💢
Κόκκινη κλωστή δεμένη,  
στην ανέμη τυλιγμένη, 
δώσ' της κλώτσο να γυρίσει,  
παραμύθι ν' αρχινήσει.

Σε μια πόλη ζούσε μια μικρούλα  ,  
όμορφη σαν νεραιδούλα, 
αγαπούσε να γυρίζει μοναχούλα,
να χορεύει στη βροχούλα .

Της αρέσανε, να λύνει αινίγματα, 
να περπατά μέσα στα κύματα 
να ζωγραφίζει ήλιους φωτεινούς, 
που φωτίζουν δρόμους σκοτεινούς 
 
Παράθυρα κλειστά ν’ ανοίγει
σε σπίτια έρημα χωρίς αγάπη
  Ελεημοσύνη με χαρά  να δίνει 
και το φως της να σκορπίζει.

Μεταξωτά κεντούσε όλη μέρα 
που έγραφαν το Καλημέρα , 
στα μαλλιά της είχε κορδέλα 
και στους δρόμους ήταν πάνε- έλα.

 Τις νύχτες που  ήταν  μοναχή 
σκέψεις της βαραίναν τη ψυχή 
Της είπαν τα άγρια δάση να φοβάται
 τον έρωτα μην τον λυπάται. 

Κι εκείνη, έβγαινε  για βόλτα 
στις γειτονιές σε άφεγγες Κυριακές
και μάζευε χαρούμενη κοχύλια 
σε χρυσές  ακροθαλασσιές.

Κανείς δεν της μίλησε πώς να γλυτώνει, 
σημάδια της ψυχής από χείλη λυσσασμένα, 
Πώς να διακρίνει την αλήθεια από το ψέμα 
 από μάτια δήθεν δακρυσμένα.

Πώς να αρνείται δώρα  καρδιάς, 
σε άκαρδες και φοβερές υπάρξεις.
Και πώς, κανένα να μην αφήνει 
να της φορτώνει τόσες ενοχές.

Τώρα  τη βλέπεις, μοναχή 
σε ένα παγκάκι να θρηνεί,
το κρίμα μιας χαμένης αγάπης 
που της στέρεισαι τη ζωή.

Άραγε πόση ερημιά  γεμίζει
η  ψυχή των γυναικών
που βιώσανε με φόβο 

ΕΛΕΝΗ 
της ασέλγειας τον πόνο!

Υπάρχουν κάποιοι που λάμπουν σαν διαμαντάκια στη ζωή μας!

Άρχισε να χειμωνιάζει αλλά ο ήλιος συνεχίζει να μας χαρίζει το φως του και να μας θυμίζει αυτούς τους ανθρώπους που είναι  δίπλα μας και δεν τους αντιλαμβάνεσαι, γιατί έχεις συνηθίσει την παρουσία τους.
Είναι μέρος της καθημερινότητάς μας και είναι αυτοί, που μας φτιάχνουν τη μέρα!

Όταν είσαι στις μαύρες σου, λοιπόν, έρχονται αυτά τα  διαμαντάκια κι αρχίζουν να φωτίζουν το μέσα σου. Λίγο-λίγο εκπέμπουν τη λάμψη τους, μέχρι η ψυχή σου να πάρει λίγο απ’ το φως τους και ν’ αρχίσει να λάμπει ξανά.

Είναι αυτοί που  μας ξυπνούν μ΄ένα χαμογελάκι, μ΄ένα τρυφερό άγγιγμα ,
μ' ένα φιλάκι και με μια λεξούλα  γλυκιά πίσω απ΄το αυτάκι!

Είναι αυτοί που και την πιο κατηφή μέρα την κάνουν ηλιόλουστη, σκορπώντας απλόχερα την ανιδιοτελή τους αγάπη. 

Είναι αυτοί, που πνίγονται στη θάλασσα των συναισθημάτων τους, αλλά αμετανόητοι βουτούν όλο και πιο βαθιά της!

Είναι αυτοί που θα τρέξουν πρώτοι, αν “πέσεις” και θα σε τραβήξουν δυνατά ώσπου να σηκωθείς!

Είναι αυτοί οι χαρισματικοί και ξεχωριστοί άνθρωποι που νοιάζονται να δουν πέρα κι απ’ όσα λες ή βιώνεις.

Ξέρουν να διαβάζουν στα μάτια σου κι όσα ΔΕ λες, και μ’ ένα βλέμμα τους  σκανάρουν τα εσώψυχά σου διεισδύοντας στα άδυτα της ψυχής σου.

Η ψυχή τους είναι φτιαγμένη από σπάνια  υλικά και  θα έχουν μια ανοιχτή  αγκαλιά, να αγκυροβολήσεις μέσα της, σαν σε απάνεμο λιμάνι στην τρικυμία.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι γεμάτοι, ολοκληρωμένοι, δεν έχουν κόμπλεξ,
τα  έχουν καλά με το μέσα τους.
Δεν έχουν ανασφάλειες κι αν έχουν, δεν τις βγάζουν στον άλλο.

Εκπέμπουν θετικότητα, η αύρα τους είναι ζεστή, τα μάτια τους σπινθηροβόλα, είναι ενεργητικοί
και με βροντερό γέλιο!

Μεταδίδουν συναισθήματα ευφορίας έχουν πάρει πολλή αγάπη και στη χαρίζουν κάνοντάς σε χαρούμενο.

Όσα προβλήματα και προβληματισμοί κι αν κατακλύζουν τη ζωή μας, η μιζέρια δεν είναι λύση.
Η περιφρόνηση του εαυτού μας και η καταστολή της ευτυχίας μας
για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα, μετά από σκληρές εποχές, είναι η χειρότερη  επιλογή για μια υγιή ψυχολογία.
Δε φτάνει να είμαστε υγιείς σωματικά, πρέπει να φροντίζουμε και για την υγεία της ψυχής μας.

Βρείτε αυτούς τους ανθρώπους, αναγνωρίστε τους, χαμογελάστε τους, αγκαλιάστε τους και πείτε τους ένα μεγάλο "ευχαριστώ"!

Κι ας τους προσέχουμε λίγο παραπάνω. και να τους αγαπάμε ακόμη πιο πολύ.

Αν έχουν κάνει εμάς κι άλλους τόσους ευτυχισμένους, έστω και για μια στιγμή, οι ίδιοι αξίζει να είναι ευτυχισμένοι για μια ζωή! 

ΕΛΕΝΗ