Αχ Αννούλα μου γλυκιά , τσιφτετέλι Αχ Αννούλα μου γλυκιά, έλα τούτη τη βραδιά, να χορέψουμε μαζί μέχρι να 'ρθει το πρωί Αχ Αννούλα μου, αγάπη, η καρδιά μου έχει μεγάλη, κάθε σκέψη μου κρυφή είναι γιορτή μοναδική!
Ο ήλιος λάμπει στη ματιά σου και φωτίζει τα φιλιά σου, σαν τραγούδι μοναδικό που το σιγοσφυρίζω εγώ.
Κι όταν μ’ αγγίζεις τρυφερά, η καρδιά μου χοροπηδά η μέρα μοιάζει με γιορτή που δεν τελειώνει την αυγή.
Αχ Αννούλα μου γλυκιά, έλα τούτη τη βραδιά, να χορέψουμε μαζί μέχρι να 'ρθει το πρωί Αχ Αννούλα μου αγάπη, η καρδιά μου έχει μεγάλη κάθε σκέψη μου κρυφή είναι γιορτή μοναδική!
Πάμε βόλτα στη γειτονιά, να σου δώσω δυο φιλιά να μας βλέπει κι ο ουρανός και να γίνεται πιο γαλανός!
Στην ματιά σου να κρυφτεί μια υπόσχεση μικρή, πως θα μείνουμε μαζί στης ζωής μας το Στρατή!
Αχ Αννούλα μου γλυκιά, έλα τούτη τη βραδιά, να χορέψουμε μαζί μέχρι να 'ρθει το πρωί Αχ Αννούλα μου αγάπη, η καρδιά μου έχει μεγάλη κάθε σκέψη μου κρυφή είναι γιορτή μοναδική!
Αύριο 9 Δεκεμβρίου είναι η ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τη Σύλληψη της Αγίας Άννης, δηλαδή τη θαυματουργή σύλληψη της Παναγίας από τους Αγίους Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα.
Η Σύλληψη της Αγίας Άννης
Στις σιωπηλές πρώτες αυγές του Δεκέμβρη, τότε που ο κόσμος έμοιαζε να κρατά την ανάσα του ενόψει του χειμώνα, η Εκκλησία θυμάται ένα θαύμα απλό και ταυτόχρονα κοσμοϊστορικό.
Η δίκαιη Άννα και ο σύζυγός της Ιωακείμ, άνθρωποι με καθαρή καρδιά αλλά πικραμένοι από την ατεκνία, περνούσαν τις ημέρες τους με προσευχή και εμπιστοσύνη στον Θεό.
Παρ’ όλον τον πόνο τους, η ελπίδα δεν έσβηνε μέσα τους· ήταν μια ήρεμη φλόγα, που δεν την νικούσε ο χρόνος.
Και τότε, σε μια στιγμή που έμοιαζε όπως όλες οι άλλες, αλλά ήταν διαφορετική απ’ όλες, ένας άγγελος εμφανίστηκε πρώτα στον Ιωακείμ και ύστερα στην Άννα. Μετέφερε ένα μήνυμα φωτεινό από το Θεό .
θα αποκτούσαν παιδί — ένα παιδί που θα ευλογούσε ολόκληρη την κτίση.
Στην καρδιά της Άννας φύτρωσε χαρά ανέκφραστη, γιατί η σύλληψη που ακολούθησε δεν ήταν μόνο προσωπική παρηγοριά, αλλά και το πρώτο βήμα ενός θείου σχεδίου. Το παιδί που έμελλε να γεννηθεί ήταν η Παναγία, η Μητέρα του Χριστού, η αρχή της χαράς όλου του κόσμου.
Η σύλληψη της Αγίας Άννης δεν είναι μόνο ανάμνηση ενός θαύματος από τα παλιά.
Είναι υπενθύμιση ότι ο Θεός ακούει τις προσευχές που γίνονται με ταπείνωση, και ότι ακόμη και μέσα στις πιο σκοτεινές μέρες μπορεί να ανθίσει η ελπίδα.
Είναι μια γιορτή που προσκαλεί κάθε άνθρωπο να φυλάξει μέσα του τη δική του μικρή «Αγία Άννα» — τη δύναμη να ελπίζει, ακόμη κι όταν όλα φαίνονται αδύνατα.
