Monday, November 07, 2022

Κοιμήσου αγγελούδι μου !

 



Κοιμήσου αγγελούδι μου παιδί μου νάνι νάνι
να μεγαλώσεις γρήγορα σαν τ' αψηλό πλατάνι
Να γίνεις άντρας στο κορμί και στο μυαλό
και να 'σαι πάντα μες στο δρόμο τον καλό.

Κοιμήσου αγγελούδι μου γλυκό 'ναι το τραγούδι μου
Κοιμήσου περιστέρι μου να γίνεις σαν ατσάλι
να γίνει κι η καρδούλα σου σαν του Χριστού μεγάλη

Για να μη πεις μες στη ζωή σου δεν μπορώ
κι αν πρέπει ακόμα να σηκώσεις και σταυρό
Κοιμήσου αγγελούδι μου γλυκό 'ναι το τραγούδι μου

Διάφορες σκέψεις - απόψεις !




Καθώς περνά η μέρα, νιώσε αγάπη για τα ωραία, τ' αληθινά, 
δώσε σημασία  στ' απλά και θα γίνουν αυτόματα σημαντικά.

Μάζεψε ωραίες στιγμές, με αγάπη να γεμίζουν τη ψυχή σου, 
απο εσένα, από γύρω σου και θα κάνουν πιο όμορφη τη ζωή σου.

Τίποτε δεν σου ανήκει ούτε καν το σώμα που σε φιλοξενεί, 
αν δεν του κάνεις καλή χρήση θα σ' απαρνηθεί.

Τούτο μόνο βάλε  καλά στο μυαλό και πάντα να θυμάσαι, 
μόνος ήρθες στη ζωή, την μοναξιά σου μην τη φοβάσαι.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο ψεύτικο από τον φόβο, 
που  βασανίζει με χίλιους τρόπους όλο τον κόσμο.

Είμαστε οι πιο αδύνατοι απ΄ όλο το σύμπαν, 
μα μόνο με εμάς  παίρνει αξία το σύμπαν.

Μόνο μέσα από εμάς, που είμαστε χειριστικοί,
 γίνονται όλοι οι άλλοι οι ασήμαντοι,  σημαντικοί. 

Βγάλε την ομορφιά που κρύβεις κατάβαθα στην καρδιάς σου , 
το φως που κουβαλάς είναι η μοναδικότητά σου. 

Τους αδύνατους,  μην τους λυπάσαι τόσο πολύ, 
γιατί οι ίδιοι το θέλησαν να είναι  αδύνατοι στη γη .

Να συμπάσχεις μαζί τους αλλά δίχως λύπη στην καρδιά, 
αν τους λυπάσαι τους δίνεις μια και κατρακυλάνε και πιο βαθιά.

Κάνε εσύ τη διαφορά, παρά την σκιά που κουβαλάς, 
με δύναμη και  δίψα για ζωή κάθε μέρα να ξυπνάς.

Μάθε να ζεις και να ελπίζεις σε ότι ονειρευτείς, 
η ελπίδα πεθαίνει τελευταία μόνο αυτό ν' αναλογιστείς! 

Ελλάδα μου Πατρίδα μου!



Θέλω να πάω  με τ' αγέρι συντροφιά 
σε μια θάλασσα καταγάλανη πλατιά,  
πάνω σε βάρκα  με ολόλευκα πανιά, 
στης Ελλάδας να βρεθώ την αγκαλιά .

Μονάχα να'ναι βάρκα από γερό σκαρί, 
ας με χτυπά το κύμα, η δυνατή βροχή, 
με φυλάγει ο Άη Νικόλας κι η Παναγιά. 
μην με σκιάζει καταιγίδα, μπόρα καμμιά, 
 
Όταν σιμώσω στην πατρίδα ξακουστή, 
σκύβω φιλώ ευλαβικά την Άγια γη, 
Την άφησα από μικρός δουλειά να βρω 
μα δεν ξεχασα ποτέ τις ρίζες μου εδώ .

Τ' αγέρι με μεθά με την ευωδιά από γιασεμί, 
ένα μου δάκρυ πέφτει σε ακρογιάλι  σμαραγδί,  
η ψυχή μου φτερουγιζει και αναπολεί
την ιστορια των ηρώων σ' αυτή τη γη. 

Όταν με χρώματα προβάλλει η χρυσή  ανατολή, 
βράχοι και λιθάρια βάφονται χρώμα  χρυσαφί, 
σημαία υψώνω να προσκυνώ κάθε πρωί
στην Παναγιά στέλνω δέηση ταπεινή .