Η φυγή σου

 

Ξεμάκραινε τόσο ξαφνικά η όμορφη θωριά σου,  

χωρίς μιλιά, πήρες την στράτα τη δικιά σου.

Ώρες αγωνιούσα να ακούσω τα βήματά σου,

μα μόνο αχνάρια μείναν και η σκιά σου. 

Η φυγή σου ήρθε σαν καλοκαιρινή αστραπή,

μου στέρησε τα πάντα, μου πήρε την ψυχή.

Ξεθώριασε τη μνημη μου, άσπρισε τα μαλλιά μου, 

μα λαχταρά ν'ρθεις ξανά, η δόλια η καρδιά μου.  

Αχ και να 'βλεπα  τη λαμπερή μορφή σου, 

να άκουγα ξανά την κελαιδιστή φωνή σου,

ν' ανθίσει με ολόδροσα άνθη η καρδιά μου,

 να λαμποκοπά σαν άστρο η ματιά μου ! 

Μα η καρδιά κουράστηκε να καρτερεί στην στράτα, 

η λογική φωνάζει " άντε φτάνει πια, σταμάτα,

 δεν ξαναγυρνάνε πίσω τα χρόνια τα παλιά, 

ήρθε η βαρυχειμωνιά στα ξανθά σου μαλλιά "

Η Καρδιά και η λογική ποτέ δεν πάνε αντάμα 

Η μια αντιδρά, σ' ό,τι η άλλη ζει με λαχτάρα.

Η  λογική με λόγια βαριά, πάντα ζητάει την τάξη!

Μα η καρδιά που αγαπά, τα πάντα θε ν' αλλάξει !  

ΚΟΥΒΈΝΤΕΣ ΤΩΝ ΤΡΕΛΩΝ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΟΛΑΧΑΚΗΣ

 

Παράξενο θα ήτανε μαζί μου αν συμφωνούσες

Κι αν τα λόγια των πολλών εύκολα τα ξεχνούσες

Αυτά που καθορίζουνε πως θα 'πρεπε να ζήσεις

Και λένε αυτά που κέρδισες στην άκρη να τ' αφήσεις

Των σαλεμένων ποιητών τους στίχους να διαβάζεις

Και απ' τα πρέπει της ζωής στα θέλω να διστάζεις

Πολύ θα ήταν δύσκολο να ζήσεις δίχως «πρέπει»

Τον εαυτό σου να 'βλεπες απ' τα ψηλά να πέφτει

Πνιγμένος μες στις ενοχές το μέλλον σου να ψάχνεις

Συνθήκες που σ’ αρέσουνε με κόπο να τις φτιάχνεις

Με τις κουβέντες των τρελών θα 'πρεπε να φλιπάρεις

Μα απ' τα πρέπει των «σωστών» σίγουρα θα σαλτάρεις

Την ευωδιά της άνοιξης ποτέ δεν θα μυρίσεις

Στην εφηβεία που έζησες ποτέ δεν θα γυρίσεις.

Των σαλεμένων ποιητών τους στίχους να διαβάζεις

Και απ' τα πρέπει της ζωής στα θέλω να διστάζεις

Τι είναι Παιδεία

 

Παιδεία και Εκπαίδευση στη ζωή έχουν ρόλο διαφορετικό.

Εκπαίδευση χωρίς παιδεία μοιάζει με δέντρο χωρίς κορμό. 

Η παιδεία είναι αυτή που σου μαθαίνει ποιο είναι το καλό και το κακό.

Σε διδάσκει να διαλέξεις ποιο είναι το λάθος και ποιο το σωστό. 

Η εκπαίδευση είναι της ζωής χρήσιμο  μορφωτικό αγαθό

και αποτελεί εφόδιο της κοινωνίας για επίπεδο βιοτικό καλό . 

Παιδεία δεν είναι οι γνώσεις και τα πτυχία που αποκτάς.

Παιδεία είναι η μεγαλοψυχία σου όταν πονεμένο συναντάς. 

Παιδεία είναι ο τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς που οι άλλοι  ακολουθούν. 

Παιδεία είναι η πίστη στις αξίες σου που δεν θες να πληγωθούν.

Παιδεία είναι τον συνομιλητή σου να μην υποτιμάς , 

να ακούς πρώτα προσεχτικά, ευγενικά και ν'  απαντάς.

Παιδεία είναι όταν αντιστέκεσαι χωρίς φόβο σε κάθε αδικία. 

Παιδεία είναι ν' αντιδρας όταν σου στερούν την κάθε ελευθερία.  

Παιδεία είναι η γενναιότητα να διαλέγεις το δύσκολο δρόμο.

Παιδεία είναι να ανεβαίνεις ψηλά χωρίς δόλο και φθόνο. 

Παιδεία είναι να τιμάς και να  υπερασπίζεσαι με επιμονή κάθε ζωή. 

Παιδεία είναι ν' αγαπάς το εαυτό σου, να μοσχοβολά καλοσύνη η ψυχή.  

Παιδεία είναι να καίγεσαι μέσα σου για το κοινό καλό 

και  μέσα στην καρδιά σου το Θεό ν' έχεις οδηγό.

Την Παδεία δεν θα τη δεις γραμμένη στου σχολείου τα βιβλία 

Θα σου τη διδάξει η οικογένεια, η ζωή και η κοινωνία.

Μακάρι να είχαμε όλοι Παιδεία κι όχι πολλά πτυχία  

Ο κόσμος θα μοσχοβολούσε ανθρωπιά και ευτυχία! 

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΙΤΣΙΔΟΥ

ΜΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΡΝΑΡΟΥ , ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΟΛΑΧΑΚΗΣ

 

ΜΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΡΝΑΡΟΥ 

Τραγούδαγες ψιθυριστά στίχους του Κορνάρου

Μιλούσες για τον έρωτα χωρίς να το σκεφτείς  

Πολύ νωρίς το ένιωσες το άγγιγμα του χάρου

Πίσω από αυτά που ένιωθες ήθελες να κρυφτείς 

τι έψαχνες τι ζήταγες τα βραδιά απ την Σελήνη 

Μονάχη σου καθόσουνα στην άκρη του γιαλού 

Η ταραχή σε κύκλωνε δεν έβρισκες γαλήνη

Ότι ήθελες το έχανες το έβρισκες αλλού

Και εγώ μοναχός να μετρώ υγρά πικρά  τα μίλια

Σε σκέψεις και περίεργα να βουλιάζει το μυαλό  

Διέξοδος να έρχεται από την άδεια την μποτίλια 

Παιχνίδια είναι ολα αυτα που παίζει το μυαλό 

Σιωπηλή σε έλουζε το φως του φεγγαριού 

Μια ασημένια ανταύγεια σου έδειχνε τον δρόμο 

Τα πλοία μόνη κοίταζες στα νερά του λιμανιού 

Αβέβαιη μάταια έψαχνες να βρεις τον ενα τρόπο 

Το δίλημμα που σε έπνιγε σου έδειχνε τη λύση 

Να φύγεις τότε ήθελες να πας σε άλλα  μέρη

Μα όσο κι αν κρυβόσουνα σε πρόδιδε η φύση 

Και νόμιζες πως η ζωή για πάντα θα σ αφήσει

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΜΟΥ

Χωρίς εσένα τώρα  πως θα ζήσω; 

Πώς αγάπη μου να σε λησμονήσω;

Πώς τη ζωή μου να προχωρήσω  ; 

Παρηγοριά από πού να ζητήσω ;

Για σένα καρδούλα  μου πονάω, 

γύρνα πίσω, μόνο αυτό  ζητάω! 

Για σένα πίνω, καπνίζω και μεθάω 

και τώρα πες μου που να πάω;  

Εσύ με γιάτρευες, όταν πονούσα, 

με τη δύναμη σου, δεν λυγούσα.

Με το χαμόγελό σου, ξυπνούσα .

Χωρίς την ανάσα σου, δεν ζούσα! 

Η μοίρα  μου όμως, δεν με σταματάει,  

σε βουνά και κάμπους, μακριά με πάει, 

σε άγνωστο τόπο, που με κατατρομάζει 

και η καρδιά από το κλάμα σπαράζει.

Στους σκοτεινούς δρόμους τριγυρνάω 

με βλέμμα θλιμμένο, τον ουρανό κοιτάω, 

για σένα όλο τον κόσμο θα συγχωρήσω

το κάστρο της κακίας θα γκρεμίσω.

Τη ζωή μου θα 'δίνα να επιστρέψεις, 

άνθη στην καρδιά μου να φυτέψεις.

Την καρδιά σου  μόνο να πιστέψεις, 

άλλη αγάπη από μένα μην γυρέψεις.

Όμως θα μείνω εδώ να σε περιμένω, 

με ένα  τριαντάφυλλο ανθισμένο. 

Εσένα θα σκέφτομαι σε όλη τη ζωή, 

 μόνο εσένα αγάπη μου μοναδική! 

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟ

ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΤΑΒΕΡΝΑΚΙ

 

Στο ταβερνάκι το μικρό ήρθα απόψε,

αναμνήσεις να φέρω στο μυαλό από τότε,

τους φίλους μου που έχω καιρό να δω, 

τα νιάτα, τον παλιό  καιρό να θυμηθώ.

Καθώς συλλογιέμαι δάκρυα κυλάνε,

στιγμές καλές στο νου γυρνάνε,  

μας βλεπω όλους εδώ μαζί παρέα  

με πιοτό και με χορό  περνάμε ωραία 

Ακούω του Γιάννη το ατέλειωτο γέλιο,

 καθώς του λέω ένα ανέκδοτο νέο,

 για αγάπες στον ώμο του Γιώργη κλαίω 

και τα κρυφά μυστικά στην Ελένη τα λέω.

Νάμαστε  όλοι μαζί στην αμμουδιά, 

αγκαλιασμένοι γύρω από την φωτιά, 

με κιθάρες και τα άστρα συντροφιά, 

μας βρήκε το ξημέρωμα αγκαλιά .

Τα νεανικά μου χρόνια  πάντα νοσταλγώ 

την παλιοπαρέα μας τώρα αναπολώ , 

πρώτα ήταν ο φίλος και μετά το "εγώ" 

κι όλοι φωνάζαν αληθινά το "σ' αγαπώ"

Στιγμές καλές που περάσαμε όλοι μαζί,

μείναν χαραγμένες ανεξίτηλα στη ψυχή.

Τον όρκο  "για πάντα μαζί" μην ξεχνούμε,  

στην άκρη του κόσμου κι αν βρεθούμε! 

ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΦΘΙΝΌΠΩΡΑΚΙ

 

Σήμερα 23 Σεπτέμβρη 2022  ημέρα Παρασκευή ξεκινά  επίσημα το Φθινόπωρο, αφού θα συμβεί η φθινοπωρινή ισημερία για τις χώρες του Βόρειου Ημισφαιρίου.

 Στην Ελλάδα όμως, το Φθινόπωρο θα αργήσει λίγες μέρες.

Σήμερα μπαίνουμε... τυπικά στο Φθνιπώρο, ενώ για το Νότιο Ημισφαίριο ξεκινά η πιο ωραία εποχή του χρόνου, η Άνοιξη!

Στην ισημερία, η νύχτα και η ημέρα έχουν σχεδόν την ίδια διάρκεια. Στη συνέχεια, στο βόρειο ημισφαίριο η ημέρα θα μικραίνει και η νύχτα θα μεγαλώνει, ώσπου η τελευταία θα φθάσει στο ζενίθ της στο χειμερινό ηλιοστάσιο του Δεκεμβρίου.

Στην Αθήνα όμως η «ισότητα» ημέρας και νύχτας θα συμβεί λίγες ημέρες αργότερα, καθώς την ίδια την ημέρα της φθινοπωρινής ισημερίας η ίση ημέρα-νύχτα συμβαίνει μόνο στους τόπους που βρίσκονται ακριβώς πάνω στον γήινο ισημερινό.

Στις άλλες περιοχές πάνω ή κάτω από τον ισημερινό, αυτό συμβαίνει μερικές ημέρες πριν ή μετά από την ισημερία. 

Έτσι, στην Αθήνα, η οποία βρίσκεται περίπου 38 μοίρες βόρεια του Ισημερινού, η ισότητα στη διάρκεια ημέρας και νύχτας συμβαίνει περίπου μετά από τέσσερις (4)  ημέρες

Καλο Φθινόπωρο ! 

ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΑΚΙ 

ΣΤΙΧΟΙ: ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

Η καλοκαιριά κι ο χειμώνας
γίναν αταίριαστο ζευγάρι,
το φθινόπωρο το γιο τους,
στα χρυσά ντύσαν με καμάρι.

Όταν ο νιος κοιτά την μάνα, 
χαίρεται και χαμογελά,  
όταν κοιτά το δύστυχο πατέρα,
ένα δάκρυ του κυλά.

Ω!Γλυκό μου  φθινοπωράκι,
πόσες θωριές αλλάζεις, 
εκεί που γελάς, εκεί κλαις 
και βαριαναστενάζεις ! 

Στα γκρίζα ντύνεις τον ουρανό,
αντάμα μαζί σου τούτος κλαίει, 
γιατί σου 'φύγε στη ξενιτιά
τ' αγαπημένο σου καλοκαίρι.

Με μια βροχούλα σου μικρή 

τα κοκκινοκίτρινά της η γη φορεί 
κι ο γεωργός σ' ευγνωμονεί 
για την σπορά που παίρνει ζωή! 

Τα χελιδόνια διώχνεις για τα 
ζεστά τα μέρη του νοτιά, 
μην τύχει και τους προλάβει 
η τρανή βαρυχειμωνιά.

Ο τρύγος τέλειωσε κι αυτός
 γεμίσανε τ' αμπάρια με γιατρικό
της σποράς είναι τώρα ο καιρός, 
με καλούδια να γεμίσει το σπιτικό! 

Το φθινόπωρο πάλι θα φύγει 
θα 'ρθει ξανά η βαρυχειμωνιά , 
μια ζεστή γωνιά θα ψάχνει
ν' ακουμπήσει η κάθε καρδιά!

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ- ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

Ο αληθινός φίλος

Ο αληθινός φίλος σε βοηθάει να κολυμπάς

σε "ρηχά και βαθιά νερά" χωρίς να το ζητάς

κι όταν είσαι στα "χαμηλά" ανοίγει τα φτερά του, 

να κουρνιάσεις σαν πουλί στην αγκαλιά του.

  

Αληθινός φίλος είναι αυτός, που στη θλίψη θα σιωπήσει

και ένα δάκρυ του στον ώμο σου θα κυλήσει.

Με χαρά κι αγάπη θα γιορτάσει τη δική σου τη χαρά 

και θα'ναι δίπλα σου να σου προσφέρει πολλά.

Αληθινός φίλος είναι αυτός που θα βγάλει το καλό σου το εγώ,  

γιατί γνωρίζει περισσότερα για τον ίδιο σου τον εαυτό. 

Μην φοβάσαι με τέτοιο φίλο ότι  θα χαθείς, 

γιατί από την πολύ  αγάπη του,  θα γιατρευτείς.

Σε τέτοιους φίλους πάντα να δίνεις αγάπης αγκαλιά,

γιατί όλα τα καλούδια τους είναι δώρα από την καρδιά!

Όσοι έχουν φίλους αληθινούς είναι άνθρωποι τυχεροί, 

γιατί αντέχουν καλύτερα σ' ότι άσχημο τους φέρει η ζωή ! 

Η φιλία είναι ιερή,  μην την εξορίζεις από τη ζωή, 

είναι σαν αποδιώχνεις το φως του Ήλιου από τη γη! 

Βρες και εσύ φιλαράκια  καρδιάς κι  αληθινά  

να γελάς, να τραγουδάς και να περνάς καλά! 

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

 

Σκέψεις  στο νου γυρίζουν 

Τι είναι αλήθεια η ζωή; 

Ποιοί είμαστε; που πάμε; 

Γιατί ήρθαμε στη γή;

Ζωή είναι ο ήλιος

 όταν ανατέλλει το πρωί 

να λέει  ότι άλλη μια μέρα 

από το Θεό σου έχει δοθεί! 

Ζωή είναι ένα λουλούδι, 

στο κρύο που 'χει ανθίσει, 

ένα πουλί  που ψάχνει  

φωλιά τα αυγά ν' αφήσει.

Η ζωή είναι όπως 

τη ζει κανείς.

 Για άλλους αγάπη,  γέλια 

και για άλλους αγώνας βαρύς 

Ζωή είναι ένα παιδί 

που κλαίει όταν γεννηθεί.

Ζωή είναι η ματιά του πονεμένου

που θέλει  από κάπου να πιαστεί.

Η ζωή είναι χρώματα, φώς, 

αέρας, αρώματα, 

είναι η χαρά, ευδαιμονία 

κι όχι πεινασμένα στόματα.

 Ότι αξίζει στη ζωή

 είναι τα πράγματα μικρά 

αύριο τα μεγάλα θα ναι 

μια θύμηση παλιά.

Κάνε κάθε μέρα  ότι γουστάρεις,

το Θεό μην λησμονάς

σημασία έχει αληθινά  ν'αγαπάς 

και να χαμογελάς !

 Τις άσχημες μέρες 

μην φοβηθείς 

στις αδιάφορες κοίτα, 

 μην τύχει χαθείς.

Γέλα, αγάπα και τραγούδα, 

αυτό είναι το νόημα της ζωής.

Για αυτό ρούφα με πάθος  

το μεδούλι της ζωής!  

Αγάπη μοναδική

 

Την νύχτα, ένα άστρο λαμπερό 

το δρόμο μου έκανε φωτεινό,

στη θολή σκέψη μου έριξε φως, 

να μου φύγει ο τρανός καημός! 

Η κάμαρα έγινε χρώμα χρυσαφί

 κι άναψε της ψυχής μου το κερί 

δυο κρίνια χέρια μ' άγγιξαν απαλά, 

γέμισαν την καρδιά μου ζεστασιά. 

Η ευωδιά απ' ανθισμένο γιασεμί, 

έκανε την ψυχή μου να ανθεί, 

απλώθηκε  παντού νωχελικά  

και φάνταζαν όλα τόσο μαγικά! 

Έλα αηδόνι μου την αυγή, 

μες στη δική μου την αυλή, 

τραγούδι να ακούω ερωτικό

να βγει τ' όνειρο αληθινό! 

Έλα  ψυχούλα μου γλυκιά 

μαζί μου στην ακρογιαλιά, 

με τη χρυσαφί σου φορεσιά, 

να γίνει η θάλασσα ρουμπινιά! 

Γλυκιά μου αγάπη μία και μοναδική, 

η καρδιά μου στη θύμησή σου ανθεί. 

Όσο κι αν ψάχνω σε ουρανό και γη

δεν θα βρω σαν τη δική σου ψυχή! 

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

Το λάθος

 

Έκανα στη ζωή μου λάθη πάρα πολλά,

ήσουν δυστυχώς και εσύ ένα απ' αυτά, 

Χρόνο για χάσιμο δεν έχω τώρα πια, 

είσαι αγκάθι που πληγώνει την καρδιά! 

Δεν θέλω τα λάθη σου άλλο να συγχωρώ, 

Ήταν μεγάλο λάθος μου με πάθος να σ' αγαπώ! 

Τα λάθη με ευκολία μπορεί να τα δημιουργείς 

θέλει κουράγιο κι αντοχή απ' άλλους να τα συγχωρείς 

Πήρες λάθος δρόμο, μ' έμαθες πολλά, 

μα θελω να ξέρεις ότι δεν σ' αγαπώ  πιά

Ένα λάθος στη ζωή μου είναι αρκετό 

θέλω να υποφέρεις όπως κι εγώ! 

Δεν θέλω σαν σκιά σου,  να τριγυρνώ  

θελω απ' τη ζωή σου να χαθώ! 

Δεν θέλω να ακούω ότι τίποτε δεν αξίζω.

Η ιστορία μας τέλιωσε, σελίδα τώρα γυρίζω!

Ένα μόνο θα σου πω, καλά να το  σκεφτείς 

σαν την δική μου την αγάπη δεν θα βρεις 

Να σαι καλά όπου πας κι όπου  γυρνάς, 

μόνο αληθινά ν ' αγαπάς! 

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ

Γενέθλια της γλυκιάς μας συμμαθήτριας Άννας Σαρακατσιάνου

 

Σήμερα ζήσαμε ακόμη μια συγκινητική μέρα και όμορφες στιγμές  μαζί με τις συμμαθήτριες μου, που μας γέμισαν γλυκά συναισθήματα. 

Γιορτάσαμε τα γενέθλια- έκπληξη της γλυκιάς μας συμμαθήτριας Άννας Σαρακατσιάνου, στο σπίτι της νύφης της Θωμαίτσας.

Λένε ότι η σχέση μεταξύ νύφης και πεθεράς σπάνια είναι τέλεια κι όμως μπορεί να γίνει τέλεια όταν υπάρχει αγάπη και σεβασμός και τα συναισθήματα αγάπης είναι τέτοια που εκφράζονται σαν να είναι σχέση  μάνας και κόρης. 

Ας γίνει κατανοητό  σε αυτή τη σχέση, ότι οι δυο γυναίκες έχουν διαφορετικό ρόλο στη ζωή του άνδρα/γιου /συζύγου. 

Η μητέρα είναι η γυναίκα που τον έφερε στον κόσμο, τον μεγάλωσε και βρίσκεται δίπλα του σε κάθε του ανάγκη και ίσως είναι κι ο άνθρωπος που θα δώσει αγάπη και τρυφερότητα στα δικά του παιδιά. 

 Η σύζυγος του όμως είναι η γυναίκα που επιλέγει για να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του και να δημιουργήσει οικογένεια. 

Πολλές φορές τα όρια αυτών των ρόλων θολώνουν και από τις δύο πλευρές και τα προβλήματα ξεκινούν όταν η μία αρχίζει να μιλάει άσχημα και να υποτιμάει την άλλη στον άνδρα/γιο /σύζυγο της υπόθεσης.

Φυσικά τα παραπάνω δεν ισχύουν για όλες τις πεθερές και νύφες. 

Υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις, όπως η σημερινή, που πιστεύω να γίνει φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση.  

Οι οικογενειακές γιορτές γενεθλίων και ονομαστικών γιορτών  απαιτούν αυστηρή τήρηση των κανόνων εθιμοτυπίας και φυσικά είναι δύσκολη η επιλογή του δώρου της νύφης στην πεθερά .

Κι όμως δεν υπάρχει δυσκολία  οταν γνωρίζεις καλά την πεθερά σου και ξέρεις τι την γεμίζει. 

Έτσι η γλυκιά μας νύφη  Θωμαίτσα αποφάσισε το φετινό δώρο της στην πεθερά της Αννούλα,  να μην γιορταστεί οικογενειακώς. 

Να της κάνει έκπληξη και να τη γιορτάσει με τις συμμαθήτριες της, στο δικό της σπίτι, χωρίς να το ξέρει.

 Ηθελε με αυτό τον τρόπο της δείξει την αγάπη της, την αφοσίωσή της  και να τιμήσει την παρουσία της και την προσφορά της στη δική της ζωή και στην οικογένεια της.

Αποφάσισε λοιπόν να ζητήσει από τον άντρα της να κοιτάξει τις επαφές της και να της δώσει ένα νούμερο  τηλεφώνου μιας συμμαθήτριας που θα μπορούσε να καλέσει κι άλλες .

Έτσι μαζευτήκαμε κάποιες και αποφασίσαμε να χαρούμε και εμείς τη χαρά των γενεθλίων της Αννούλας.  

Πεθερά και νύφη  μένουν στην ίδια οικοδομή, η μια πάνω η άλλη κάτω και δεν έπρεπε να γίνει αισθητή η παρουσία μας . 

Ανεβήκαμε τη σκάλα της οικοδομής με πλήρη μυστικότητα, χωρίς να βγάζουμε άχνα και στην εξώπορτα  μας περίμενε φοβερά συγκινηνημένη  η όμορφη  Θωμαίτσα που έλαμπε από χαρά για την παρουσία μας. 

Μας εξήγησε  το σχέδιό της με καθε λεπτομέρεια και εξέφρασε  ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά της .

Φυσικά η συγκίνηση και η χαρά μας απερίγραπτη , όπως θα δείτε στο βίντεο! 

Μαζί με την Αννούλα και τη Θωμαίτσα κλαίγαμε όλες! 

Μετά ήρθαν και τα κεράσματα.  

Μας πρόσφερε ένα υπέροχο λικεράκι  κράνα που όμοιό του δεν έχω  ξαναπιεί .

Φυσικά το είχε κάνει η πεθερά της,  η συμμαθήτρια μας Αννούλα. 

Κι ακολούθησαν τα πλούσια εδέσματα από τα χεράκια της νύφης  Θωμαίτσας που τα τιμήσαμε δεόντως, αφού ήταν πεντανόστιμα.  

Νύφη και πεθερά έλαμπαν από τη χαρά τους  ακούγοντας τις φιλοφρονήσεις μας και βλέποντας τη χαρά και ευχαρίστηση μας . 

Τελικά η ευτυχία βρίσκεται στα μικρά πράγματα που χαρίζουν ξεχωριστές και αλησμόνητες στιγμές  και στο μοίρασμα  γεγονότων με άλλους. 

Αυτό που έκανε σήμερα η Θωμαίτσα, ήταν εκπληκτικό  που συγκινεί  και διδάσκει ότι κάθε ανθρώπινη σχέση δεν πρέπει να ξεκινά με στερεότυπα και προκαταλήψεις.

Τα καλύτερα δώρα γενεθλίων και γιορτών, είναι αυτά που βγαίνουν από την καρδιά και μένουν με ανεξίτηλη μελάνι  γραμμένα στο νου και στην καρδιά.  

 Δεν είναι απαραίτητο κάθε πεθερά να είναι ένα άτομο τοξικό που θέλει το κακό της νύφης της. 

Αν παρόλα αυτά είναι, καλύτερα να προσπαθήσει η καθε νύφη από πλευράς της  και στο μερίδιο που της  αναλογεί να την πλησιάσει και να χτίσει μια καλή σχέση μαζί της. 

Άλλωστε ο ρόλος της πεθεράς εδώ και πολλά χρόνια, κρίνεται εξαιρετικά ωφέλιμος στην οικογενειακή ζωή και αξίζει να την προσέχουμε και να την τιμούμε σε κάθε ευκαιρία.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΝΝΟΥΛΑ ΜΑΣ ΓΛΥΚΙΑ! 

ΑΠΕΙΡΕΣ ΕΥΧΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ , ΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΥΓΕΙΑ , ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ! 

ΝΑ ΣΕ ΧΑΙΡΌΜΑΣΤΕ! ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΉΣΕΙΣ! 

ΘΩΜΑΙΤΣΑ ΜΟΥ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΕΡΑ ! 

ΜΑΣ ΓΕΜΙΣΕΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ ΓΙΑ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΣΟΥ! 

ΗΣΟΥΝ ΑΨΟΓΗ ! 

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΧΑΡΙΖΕΙ ΥΓΕΙΑ  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ, ΑΓΑΠΗ  ΕΥΤΥΧΊΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ ! 

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

ΑΝΑΤΟΛΗ, ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

 

ΣΤΙΧΟΙ: ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ 

ΜΟΥΣΙΚΗ : ΝΥΧΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΙΟΝΑΣ 

Πέρα ως πέρα στη γη της Ιωνίας

δοξαστικό αχολόγησε τροπάρι!

απ’ την Κνωσσό ως την Πέργαμο θεία χάρη

όπου Ελλάδα πηγή της αρμονίας.

Και ω Σμύρνη πάντα εσύ μαργαριτάρι

στα μαλλιά της νεράιδας Μικρασίας!

Η Μίλητος δεν είναι πια καμάρι

της Ιστορίας, της Δόξας Εφεσίας!,

οι καιροί σβήσαν τη φεγγοβολιά.

Σμύρνη, ξανά γεννήτρες είναι οι Μοίρες

(χτυπήστε Ομήρων ιωνικών οι λύρες)

μεσ’ στη ζεστή της μάνας σου αγκαλιά

που ανοίγεται όλα για να τ’ αγκαλιάσει

και τα σκόρπια τα σπλάχνα της, μια πλάση.

ΑΧ ΣΜΥΡΝΗ ΜΟΥ, ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΑΤΡΙΔΑ!

 

ΣΤΙΧΟΙ: ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΣΜΥΡΝΕΙΚΟ ΜΙΝΟΡΕ 

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ Μ. ΑΣΙΑΣ

ΕΓΧΟΡΔΑ: ΓΡΉΓΟΡΗΣ ΣΙΑΤΕΡΛΗΣ

Αχ ! Σμύρνη μου μοναδική πατρίδα αγαπημένη, 

για σε κλάψαν οι ουρανοί και όλη η οικουμένη, 

για μένα θ' είσαι όνειρο που η καρδιά προσμένει,

τάμα έχω κάνει για λυτρωμό στην Παναγιά Φανερωμένη.

Φτερά θα βάλω στο κορμί να 'ρθω εκεί σιμά σου, 

να δώ πάλι το λιμάνι σου κι όλη την ομορφιά σου, 

να περπατώ στις γειτονιές  με τα ψηλά καμπαναριά σου, 

με ευλάβεια πολύ να προσκυνώ τ' Άγια χώματά σου! 

Κάθε βράδυ σαν όραμα έρχεται η  νύχτα η καταραμένη,

πού πύρινες φωτιές σε ζώνουνε  παντού, απ' άκρη σ' άκρη 

Η συμφορά κι ο θάνατος σαν βουή πικρή ανεβαίνει, 

ψηλά στον μαύρο ουρανό, μαζί με το καυτό μας δάκρυ!

Σαν τρομαγμένα θεριά με φρίκη θωρούν τα βουνά σου 

και την καταστροφή σου κλαίνε όλα μαζί αντάμα

Λούζουν το μνήμα που άφησε ετούτη η συμφορά σου, 

κι η πυρωμένη θάλασσα βγάζει βουβό αθώων κλάμα.

Να μαι!  Στα πλήθη ανάμεσα των γονιών κρατώ τα χέρια!
Άραγε  πού πηγαίνουμε, δε βγαίνει ούτε  η μιλιά μου.
κοιτώ τον ουρανό, κρύφτηκαν ακόμη και τ’ αστέρια, 

στα ματωμένα χώματα σπίθες ρίχνουν τα μαλλιά μου!

Σμύρνη μου μνήμη μου πάντα θα ζεις, σαν μοναδική Πατρίδα

Πάνω σε βάρκα με ολόλευκα πανιά θα ρθω κάποια  αυγούλα, 

να δω ξανά τη λάμψη σου στου ήλιου την πρώτη  αχτίδα,  

να νιώσω πάλι την νιότη μου, που έχασα παιδούλα!

ΞΗΜΕΡΩΣΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!

 

Φίλε , ξημέρωσε  και σήμερα η νέα μέρα, 

κάνε όνειρα, σχέδια την πίκρα κάνε πέρα,

είναι όμορφη πολυ  η ζωή, μην το ξεχνάς, 

την ευτυχία εσύ στα χέρια σου κρατάς  

Φίλε μου, μην μένεις στάσιμος κάθε πρωί, 

ο Ήλιος της δικαιοσύνης ψηλά  μεσουρανεί!  

Μην φοβάσαι, την πλάση κοίτα να χαρείς 

Με προσευχή το Θεό να ευγνωμονείς

 

Αδελφέ μου, θαύμασε το γαλάζιο του ουρανού! 

Στάσου αντρίκια, φώτισε  τα σκοτάδια του νου, 

να γιάνουν οι πληγές που άφησε η  κακία το ψέμα και απάτη,  

να γεμίσει η ψυχή με φως, αλήθεια κι αγάπη 

Πες σε όλους μια Καλημέρα δυνατή, 

μπες με αγάπη στη δική τους ζωή 

Μίλα για ό,τι εσύ αγαπάς πιο πολύ,

Μην τους ζητάς ότι δεν εδωσες εσύ 

Μίλα σε σένα!  Άκου τη φωνή σου!

Εμπιστεύσου το Θεό σαν σύντροφό  σου, 

το συναίσθημά σου, τον ίδιο τον εαυτό σου 

και νιώσε όλο τον κόσμο δικό σου ! 

ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΦΕΡΕΝΤΙΝΟΥ

 

ΜΟΥΣΙΚΗ : ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΕΡΕΝΤΙΝΟΣ 

ΟΡΧΗΣΤΡΙΚΟ 

ΕΝΟΡΧΉΣΤΡΩΣΗ: ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΧΙΟΝΑΣ 

Μονάχος στο  σπίτι σ' εκείνη τη γωνιά, 

με το μπουζούκι μου για συντροφιά, 

με πίστη και δέος τον ουρανό κοιτώ 

απ' τις μαύρες σκέψεις ν' απαλλαγώ! 

Σκιές ανθρώπων στο νου χορεύουν, 

πληγές που αφήσαν, αυτές γυρεύουν, 

ήρθαν και φύγαν, χωρίς να σκεφτούν, 

θέλω να φύγουν, αλλού να κρυφτούν 

Η  νύχτα τούτη δεν έχει τελειωμό

ήρθε η ώρα για ένα  απολογισμό 

Όνειρα μελλοντικά δεν θα σκεφτώ,

μ' άλλους ανθρώπους δεν θα δεθώ! 

Έλα καρδια μου να χορέψουμε

Έλα αγάπη μου να ταξιδέψουμε μαζί, στο χρυσό ακρογιάλι μας θα μας βρει το πρωί,

τ' όμορφα νιάτα μου μαζί σου να θυμηθώ, 

τα βήματά σου θ' ακολουθώ και να λέω " σ' αγαπώ"! 

Απόψε την μοίρα μου και την μιζέρια θ' αντέξω,  

με τραγούδι και χορό τα δάκρυα θα στερέψω, 

ντέρτια και οι καημοί στα πελάγη να χαθούν 

κι οι χτύποι της καρδιάς μου πιο γρήγορα να χτυπούν.

Έλα καρδιά μου να χορέψουμε σαν τον παλιό καιρό 

αγκαλιασμένοι κάτω από το φεγγάρι το χρυσό, 

την  αύρα της θάλασσας στο κορμί σου να αισθάνεσαι 

μες στην αλμύρα του κορμιού μου να χάνεσαι. 

Η ζωή θέλει όνειρα  πάθοςκ αι βραδιά αξημέρωτα, 

όχι μεγάλες κουβέντες και χειροφιλήματα ξενέρωτα 

Η ζωή θέλει αγάπη,  τσαμπουκά και  έρωτα 

κι όσα κρατάμε μες στην καρδιά μας αφανέρωτα! 

Στ' όνειρό μου σε καρτερώ

 

Στ' όνειρο μου με λαχτάρα σε καρτερώ 

σε μια ζεστή μαγική γωνιά τ' ουρανού!

Ολόλευκα ρούχα πάνω μου να φορώ,

όπως τότε στο πρώτο μας ραντεβού. 

Άστρα φωτεινά στα χέρια μου να κρατώ 

με ασημόσκονη τα βήματά σου να οδηγώ!

Ένα τραγούδι παθιάρικο θα τραγουδώ,

καθώς θα χορεύουμε ταγκό ερωτικό! 

Άνθη στα κέρινα χέρια σου να κρατάς

με την υπέροχη ευωδιά τους να με μεθάς!

Σε δισκοπότυρο μπρούσκο κρασί να με κερνάς 

σε κάθε άγγιγμα να μου λες πως μ'αγαπάς! 

Στην ματιά σου να λάμπει αγάπη αμόλυντη, αληθινή.

Το άγγιγμά σου ναναι απαλό σαν ιτιάς αεράκι 

κι η τρυφερή  αγκάλη σου να μου ζεσταίνει την ψυχή, 

να μου θυμίζει πως ήρθε πάλι το καλοκαιράκι! 

Με βρήκε το ξημέρωμα να κοιτώ τον ουρανό, 

με λαχτάρα να ψάχνω εκεί στ' άστρα να σε βρω,

μα ξέσπασε μπόρα απο ένα σύννεφο  σκοτεινό

κι έκανε το δάκρυ μου να κυλά στη γη παγερό! 

Έφυγε άλλη μια νυχτιά χωρίς τη δική σου παρουσία,  

μα δεν θα αργήσει πάλι τούτη να φανεί,

να ενωθεί  η  δική μου πεθυμιά με τη φαντασία, 

σαν ανάμνηση παλιά η δική σου προσμονή!

Copyrite ©️ ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

ΑΧ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΆ

Αχ κουκλίτσα μου γλυκιά , αχ κοπέλα μου γλυκιά ! 

με κουνήματα τρελά, κάψε όλο τον ντουνιά, 

Αχ κουκλίτσα μου γλυκιά , αχ κοπέλα μου γλυκιά 

να κατέβουν οι άγγελοι να μας κάνουν συντροφιά! 

Όταν το  καυτό κορμί σου χορεύει καρσιλαμά, 

την καρδιά μου παιδεύεις και μου παίρνεις τα μυαλά! 

 Τα χειλάκια σου τα βυσσινιά, στάζουν μέλι στην καρδιά 

τα ματάκια σου τα θαλασσιά λάμπουν σαν την ξαστεριά! 

Όλοι γύρω τραγουδάνε, παλαμάκια σου χτυπάνε, 

με πιοτό και με τσιγάρο τα φαρμάκια κάτω πάνε. 

Είσαι πειρασμός μεγάλος, μην με προκαλείς, 

έλα χόρεψε μαζί μου, τον πόθο μου να δεις.

Η αγάπη μου έγινε ντέρτι που μου καίει τα σωθικά,

έλα κούκλα μου γλυκιά να χορέψουμε αντικριστά!   

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί για μένα αδιαφορείς. 

δίπλα μου τώρα έλα, μια κουβέντα να μου πεις! 

Αχ γλυκιά μου κοπελίτσα, αχ κοπέλα μου γλυκιά 

Από τη μυαλό μου δεν  βγαίνεις, δεν ξεκολλάς! 

Αχ γλυκιά μου κοπελίτσα, αχ κοπέλα μου γλυκιά, 

θα σ' ακολουθώ για πάντα όπου κι αν πας!

Copyrite ©️ ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

 

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ

 

ΜΟΥΣΙΚΉ: ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΧΙΟΝΑΣ 

ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΜΕ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ! 

Η ζωή είναι ωραία και μην το ξεχνάς 

γλεντά την με καλή παρέα, μην τα παρατάς 

Σ'  ένα  παλιό καράβι ν' ανοίξεις ολόλευκα  πανιά 

ν' αρμενίσεις στης Μεσογείου τα χρωματιστά νησιά 

Η ζωή είναι ωραία μόνο αν την πιστεύεις

και για ό,τι αγαπάς, να τολμάς, να παλεύεις.

Γράψε τη δική σου ιστορία είσαι ο ήρωας, μην το ξεχνάς 

Κι αν κάποτε τα βρεις σκούρα μη πάψεις να χαμογελάς.

Η ζωή είναι ωραία σαν τ' όμορφο καλοκαίρι, 

νιώσε  αγάπη κι ευτυχία σ' ότι θα σου φέρει, 

να γεμίζει την ψυχή σου με συναισθήματα χρωματιστά  

νιώθοντας ευγνωμοσύνη για όλα του Θεού τα καλά. 

Η ζωή θέλει τρέλα,  θέλει κέφι, γέλιο κι όχι κακοκεφιά 

Η ζωή θέλει πάθος,  έρωτα, θέλει ανθρώπους με ζεστασιά 

Η ζωή είναι ένα ταξίδι με πολλές στάσεις και διαδρομές, 

διάλεξε συνταξιδιώτες που θα σου χαρίζουν όμορφες στιγμές! 

Η ζωή είναι ένα πανηγύρι, με χαρές και λύπες σε κάθε λεπτό 

Η ζωή δεν θέλει πολύ σκέψη πρόγραμμα και υπολογισμό! 

Πάντα να βγάζεις ότι νιώθεις, να σαι σ' όλους αληθινός,  

ένας καταγάλανος με μπαλόνια συναισθημάτων ουρανός! 

Copyrite ©️ ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

ΚΛΑΨΕ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ

 

Κύλησαν οι ώρες γοργά, η νύχτα τώρα σιμώνει, 

με σκέψεις το μυαλό μου λίγο - λίγο αναστατώνει! 

Ένα βαρύ σύννεφο την καρδιά μου ματώνει  

παρέα με την μοναξιά το κορμί μου πληγώνει! 

Και εκεί που είχαμε κατακαλόκαιρο ήρθε η  βαρυχειμωνιά, 

κομμάτια της ψυχής μου στη γη κάτω ριγμένα, 

το ποτό και το τσιγάρο  γίναν μοναδική μου  συντροφιά, 

να κλαίει η φτωχή μου καρδιά για όνειρα χαμένα.

Κλάψε καρδιά μου όσο μπορείς και μην λυπάσαι

για αυτούς που σ' εγκατέλειψαν,  στίχους τώρα γράψε 

μην ντρέπεσαι καρδιά μου και κανέναν μην φοβάσαι, 

για ανθρώπους που έμαθαν ν' αγαπούν, αλλού ψάξε.

Τα νιάτα μου φύγαν σαν νερό κάνοντας πολλές θυσίες, 

μες στην ψυχή πίκρες πόνος και καημός φωλιάζουν 

όλα τ' όμορφα της ζωής μου, γίναν του νου  φαντασίες 

και τα δάκρυα στα μάτια μου σαν βροχή τώρα στάζουν! 

Copyrite ©️ ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

Σεπτέμβρη καλωσόρισες!

 Καλημέρα φίλοι μου αγαπημένοι και καλό μήνα και ευλογημένο με όλα τα του Θεού τα καλά.

Καλό Φθινόπωρο! 

Ο  Αύγουστος σήμερα μας αποχαιρετά  κι όμως το καλοκαίρι είναι ακόμα εδώ και το νιώθεις.

Η πρώτη του Σεπτέμβρη  ήρθε σήμερα να σου θυμίζει την αρχή του Φθινοπώρου και  το τέλος της ανεμελιάς του καλοκαιριού, που εύχομαι να ξανάρθει του χρόνου και να να μας βρει όλους γερούς μαζί!  

Σεπτέμβρη καλωσόρισες 

Σεπτέμβρης, είναι ο μήνας που οι μέρες μικραίνουν σιγά - σιγά.

Τα χελιδόνια ετοιμάζονται να φύγουν σε άλλη γη κι αυτά

Πέφτουν τα πρώτα πρωτοβρόχια, τα δροσερά .

Τα παιδιά χαρούμενα γυρίζουν στα σχολεία ξανά . 

Η μυρωδιά του μούστου απλώνεται και μεθά

φεύγει του καλοκαιριού η ανεμελιά και η χαρά, 

στη γη πέφτουν τα φύλλα κιτρινισμένα και ξερά 

και δροσερός αέρας τα παραθυρόφυλλα χτυπά. 

Μια καρδιά πέτρες και κοχύλια μες στις τσέπες κουβαλά, 

για αγάπες που ήρθαν εκείνα τ'  όμορφα δειλινά, 

να τη συντροφεύουν τις νύχτες με χρώματα πλουμιστά 

κάνοντας  όνειρα παραμυθένια, γλυκά και μαγικά 

Σεπτέμβρη καλωσόρισες με όλα του θεού τα καλά 

να κουβαλάς υγεία, αγάπη, αισιοδοξία και πολύ χαρά .

Με όνειρα και ελπίδες να γεμίζεις την καρδιά 

και στη γη μας να χαρίζεις τρανή ευλογιά!

Copyrite ©️ ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ