Εικισιοκτώ του Οκτώβρη είναι για την Ελλάδα μας μέρα λαμπρή,
γιορτάζει το "ΌΧΙ" των προγόνων στης Πίνδου, ένδοξη γη.
Ήταν τιμή για την Πατρίδα αυτοί περήφανα να πολεμήσουν,
και τη ζωή τους για τη λευτεριά με αυταπαρνηση να χαρίσουν .
Μια μέρα φθινοπωρινή οι Ιταλοί θελήσαν να μας σκλαβώνουν ,
με όπλα και ατέλειωτο στρατό τη φρίκη να απλώσουν.
Όλοι μαζί νέοι, γέροι, γυναίκες και παιδιά γίνανε ταίρι,
και βροντοφώναξαν στους Ιταλούς με μια φωνή, χέρι με χέρι,
"ΟΧΙ! Εμείς θέλουμε ελεύθεροι στη χώρα μας να ζούμε
σκλάβους δεν θέλουμε τα παιδιά μας να τα δούμε "
Εκατοντάδες ελληνόπουλα με την ευχή της μάνας πήγανε αδελφωμένα
στης Πίνδου τα χώματα τα Ιερά με το αίμα τους ραντισμένα.
Η Ελληνική παλικαριά, έγινε φωτεινό αστέρι σε όλη την οικουμένη,
την μυηθήκαν λαοί για αιώνες, που ήταν κι εκείνοι σκλαβωμένοι
Μέσα στην καρδιά μας, να μένει η μνήμη ζωντανή για πάντα,
για το ένδοξο κι άσβεστο "ΟΧΙ" του Αθανατου Έπους του "Σαράντα"
