❤️" Για τους ήρωες μαθητές "❤️
Σε λίγες μέρες ξεκινάει το ταξίδι των πανελληνίων εξετάσεων .
Οι Πανελλήνιες δεν είναι απλώς εξετάσεις· είναι ένας σταθμός στη διαδρομή της ζωής.
Μια περίοδος γεμάτη προσμονή, κόπο,
αγωνία και όνειρα.
Οι μήνες προετοιμασίας δεν μετριούνται μόνο με ώρες διαβάσματος, αλλά με θυσίες, στιγμές μοναξιάς, αλλά και μικρές νίκες κάθε φορά που καταλαβαίνεις κάτι δύσκολο, κάθε φορά που ξεπερνάς τον εαυτό σου.
Αντιμετώπισε τις εξετάσεις με θάρρος.
Μη φοβηθείς την αποτυχία – είναι κι αυτή μέρος της μάθησης.
Κι αν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα σχεδίαζες, να θυμάσαι ότι δεν καθορίζουν ποιος είσαι, αλλά μόνο ένα μονοπάτι από τα πολλά που μπορείς να ακολουθήσεις.
Εσύ έχεις μέσα σου κάτι πιο δυνατό
από κάθε θέμα:
τη θέληση να προσπαθήσεις.
Και αυτή είναι η μεγαλύτερη δύναμη.
Καλή επιτυχία! Πίστεψε στον εαυτό σου.
Το ταξίδι σου τώρα ξεκινά.!
❤️"Η σελίδα των ηρώων "❤️
Μια σελίδα καθαρή μπροστά σου απλώνεται,
με λέξεις γεμάτες από όνειρα φορτώνεται.
Το μολύβι σου, σπαθί κι οι σκέψεις σου φτερά
στο χάρτη της ζωής σου να πετάξεις ψηλά !
Μην σκιάζεσαι τη μάχη, ούτε τη σιωπή,
η γνώση σου ανάσα, με την καρδιά ν 'οδηγεί
κάθε λάθος , βήμα, κάθε κόπος, φως δυνατό
που ανοίγει δρόμους, εκεί που λες "ως εδώ "
Σ’ αυτό το ταξίδι έχεις καλή συντροφιά
μαζί σου την ελπίδα, την φλόγα στην καρδιά
Κι αν πέσεις, θα σηκωθείς πιο δυνατός,
Γιατί η ζωή δε μετριέται με βαθμούς,
μα με το πώς παλεύεις, σε δρόμους σκοτεινούς!!
❤️"Για τους γονείς - σκιές" ❤️
Πίσω από κάθε παιδί που δίνει Πανελλήνιες, υπάρχει ένας γονιός που δίνει τη δική του "εξέταση".
Ίσως πιο δύσκολη από τις άλλες φορές.
Να σταθεί δίπλα του, χωρίς να ασκεί πίεση.
Να υποστηρίξει, χωρίς να φανεί αγχωμένος.
Να εμπνεύσει ελπίδα, όταν ο ίδιος νιώθει ανασφάλεια.
Μέρες και νύχτες γεμάτες σιωπή, προσμονή, διακριτικότητα.
Μετρούν κάθε λέξη πριν την πουν, κάθε βλέμμα μην τυχόν και γίνει βάρος.
Οι γονείς δεν γράφουν σε χαρτί, αλλά βαθμολογούνται καθημερινά από την αγάπη,
την υπομονή και τη στήριξή τους.
Το παιδί σας δεν χρειάζεται τέλεια αποτελέσματα.
Χρειάζεται την παρουσία σας – ήρεμη, σταθερή, ενθαρρυντική.
Χρειάζεται να ξέρει πως, ό,τι κι αν γίνει,
η αγάπη σας δεν εξαρτάται από έναν βαθμό.
Σας αξίζει ένα μεγάλο " μπράβο" κι ένα μεγάλο "ευχαριστώ "
Γιατί χωρίς εσάς, αυτή η προσπάθεια θα ήταν πιο μοναχική.
❤️"Γονείς - σκιές ηρώων"❤️
Δεν κράτησες βιβλίο, μα ξενύχτησες κι εσύ,
μετρώντας αναστεναγμούς αντί για σελίδες.
Δεν έδωσες εξετάσεις, μα έδωσες ψυχή,
και κάθε σου βλέμμα, έσπερνε ελπίδες.
Έγινες στήριγμα σιωπής, ανάσα πριν το "μη",
χαλινάρι στο άγχος και φως στη δυσκολία.
Δεν ζήτησες δόξα, δεν ήθελες τιμή –
μονάχα ένα "είμαι εδώ", πίσω από κάθε προσπάθεια.
Στο κάθε "μαμά φοβάμαι", στο κάθε "μπαμπά κουράστηκα",
έγινες βράχος, σκιά και ώμος να στηριχθεί
Γιατί ξέρεις πως η αγάπη δεν φωνάζει,
μόνο περιμένει, κρατά και συγχωρεί.
Γονείς – σκιές ηρώων, χωρίς χειροκρότημα,
μα με καρδιές γεμάτες δύναμη κι ελπίδα.
Σ’ εσάς αξίζει ένα μπράβο κι ένα ευχαριστώ
και κάθε σας προσπάθεια γίνεται ευλογία!
❤️" Για τους εκπαιδευτικούς - σιωπηλούς καθοδηγητές"❤️
Πίσω από κάθε παιδί που αγωνίζεται στις Πανελλήνιες, υπάρχει ένας εκπαιδευτικός, που πίστεψε πρώτος σ’ αυτό το παιδί.
Που φώτισε τον δρόμο με υπομονή, επανάληψη και κουράγιο. Που απάντησε στην ίδια ερώτηση για δέκατη φορά, χωρίς να δείξει κούραση.
Ο εκπαιδευτικός δεν είναι μόνο μεταδότης γνώσεων.
Είναι συνοδοιπόρος, καθοδηγητής, μερικές φορές και ψυχολόγος.
Κουβαλάει άγχη που δεν του ανήκουν, καρδιοχτυπά για αποτελέσματα
που δεν φαίνονται με το όνομά του.
Εσείς, οι δάσκαλοι, δώσατε φτερά.
Είδατε στα μάτια των μαθητών σας
όχι μόνο τι ήξεραν, αλλά τι μπορούσαν
να γίνουν , θρέψεται όνειρα αληθινά.
Σας αξίζει αναγνώριση κι ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Γιατί χωρίς εσάς, οι Πανελλήνιες
δεν θα ήταν απλώς πιο δύσκολες –
θα ήταν πιο σκοτεινές.
❤️" Ο δάσκαλος που πίστεψε"❤️
Δεν κράτησες κόλλα εξετάσεων στα χέρια,
στην αίθουσα, στα παιδιά., το μυαλό σου πάντα εκεί,
Με λέξεις απλές, με βλέμμα καθαρό,
έχτισες γέφυρες σε κάθε δύσβατο "γιατί".
Δεν σε φώναξαν ποτέ στη σκηνή,
μα στάθηκες ήρωας χωρίς στολή.
σ’ εκείνους που φοβούνταν, έδωσες φτερά
μα σιωπηλά τους καμαρώνεις σ' όλη τη ζωή
Στο πρόσωπό σου καθρεφτίζεται η ελπίδα,
σε κάθε διόρθωση, σε κάθε συμβουλή.
Δεν δίδαξες μόνο γράμματα και λύσεις –
μα τρόπους ν' ονειρεύονται πιο όμορφη ζωή.
Δάσκαλε, η ψυχή σου αφήνει ίχνη,
εκεί που τα φώτα σβήνουν κι αρχίζει η μνήμη.
Γιατί όποιος πίστεψε σε ένα παιδί,
άφησε κάτι αιώνιο, πιο μεγάλο απ’ την ύλη.
© Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου, συνταξιούχος εκπαιδευτικός Οικονομολόγος
