Έφυγε η Αλκμήνη Γαλανοπούλου

 

"Έφυγε " από κοντά μας η κυρία Γαλανοπούλου Μπεμπετσου  Αλκμήνη - Ηρώ . 
Η γυμνάστριά μας.
 Η φίλη μας.
 Ένας άνθρωπος που μετέδιδε ήθος, αξιοπρέπεια, πολιτισμό, ελληνική περηφάνεια και βαθιά αλληλεγγύη. 

Μια μορφή που δεν δίδασκε μόνο με λόγια ή με κινήσεις, αλλά με το παράδειγμά της,  τη στάση  και την προφορά στον τόπο μας 
Μια δασκάλα ζωής, που άφηνε το αποτύπωμά της σε κάθε μας βήμα, με τη στάση, τη σεμνότητα και τη δύναμη του παραδείγματός της. 

Μας έμαθε να στεκόμαστε όρθιοι, να παλεύουμε με ευγένεια, να συνεργαζόμαστε με σεβασμό, και να κρατάμε ψηλά τις αξίες του τόπου μας.

Αλκμήνη μας , σε ευχαριστούμε για όλα.
 Θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη, εκτίμηση και βαθιά ευγνωμοσύνη.
Ήσουν  για εμάς φάρος σταθερός — στη σκέψη, στη στάση, στην προσφορά, μια φλόγα στην καρδιά . 
Αλκμήνη μας , έφυγες, αλλά είσαι εδώ.
 Σε κάθε μας ανάμνηση, σε κάθε μας βήμα, στον καφέ της Τετάρτης , σε κάθε στιγμή που χρειαζόμαστε το ήθος που μας δίδαξες. 

Καλό σου ταξίδι  αγαπημένη μας Αλκμήνη στη γειτονιά των αγγέλων σε κήπους παραδείσου μαζί με τους Αγίους . 
 . Σου χρωστάμε πολλά... 😥😥

Θερμά συλλυπητήρια  Γιώργο και Βαγγέλη . 
Ο Θεός να σας χαρίζει δύναμη και να απαλύνει το πόνο σας. 
 Θερμά συλλυπητήρια στο Λύκειο Ελληνίδων Βέροιας 
---
Πριν λίγο καιρό  της είχα αφιερώσει ένα τραγούδι που το χάρηκε πάρα πολύ,  το οποίο παρουσιάστηκε στην εκδήλωση τιμής της,  για την προσφορά της στη Βέροια στις 9 Απριλίου  2025 .

❤️Στην αγαπημένη μας Αλκμήνη ❤️
Σε δρόμους γνώσης και φωτός περπάτησες , θαρρετά 
στου σχολείου τη βουή και της ζωής, για χρόνια πολλά 

Δασκάλα, οδηγός πιστός, σε χρόνους ταραγμένους,
φλόγα μικρή, μα δυνατή, σε τόπους  ξεχασμένους.
Της Βέροιας άστρο λαμπερό, στο Λύκειο φρουρός,
της παράδοσης του τόπου μας, αγέρωχος φανός.

Με βήμα σταθερό πλάι στον Στέλιο τον αγαπητό 
σμίλεψες τη γνώση στις ψυχές και τον δρόμο τον σωστό. 
Από το χθες ως το σήμερα, με πίστη και με σκοπό,
παράδοση, πολιτισμό ζωντάνεψες  και διδαξες χορό. 

Με μια ψυχή γεμάτη θάρρος και με σοφία ευλογημένη ,
αφήνεις σ' όλους γνώση, φως Αλκμήνη μας αγαπημένη  

Και τώρα πια, π' αγγίζεις την δέκατη  σου δεκαετία,
οι θύμησες  σου φτερουγίζουν  σαν παλιά μελωδία.
Στον χρόνο αφήνεις άρωμα, σαν λούλουδο τ'  Απρίλη 
μάνα της καρδιάς. και της ψυχής, γλυκιά μας Αλκμήνη. 

© Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου.