Υπέροχες στιγμές παντοτινής φιλίας και ξεγνοιασιάς

Μεγαλώνοντας θα περάσεις πολλές στιγμές καλές και κακές, θα γνωρίσεις πολλούς ανθρώπους. Κάποιοι από αυτούς θα υπάρξουν φίλοι κατά περίσταση και συνθήκη, φίλοι που ήθελαν μόνο να πάρουν, ενδεχομένως και φίλοι-εχθροί.
Όμως θα γνωρίσεις και ανθρώπους, λίγους, που θα αποκτήσουν ιδιαίτερη σημασία για σένα τους πραγματικούς φίλους.
 Θα είναι εκείνοι που θα ξέρουν πώς πίνεις τον καφέ σου, ποια ταινία σε κάνει να γελάς, ποιο είναι το μέρος που σε κάνει να ξεφεύγεις από την καθημερινότητα. Με αυτούς τους ανθρώπους αξίζει να κρατάς επαφή, και να μοιράζεσαι μαζί τους στιγμές που αξίζουν. Με αυτούς τους ανθρώπους θα πιείς τον καφέ σου, θα γελάσεις, θα τραγουδήσεις, θα γευτείς, θα ταξιδέψεις και θα απολαύσεις όσο περισσότερο μπορείς τη ζωή. 

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή σου που έρχονται και φεύγουν σαν αστραπή, πριν προλάβεις να τις καταλάβεις. Υπάρχουν όμως και στιγμές όμορφες που τις ζεις και τις καταγράφεις στη μνήμη σου και στην καρδιά σου. Είναι εκείνες οι στιγμές που σε κάνουν να νιώθεις χαρούμενος, αισιόδοξος, δυνατός, που σε γεμίζουν με ευτυχία και ζωντάνια.
Η ζωή είναι γεμάτη από τέτοιες στιγμές, που γίνονται αναμνήσεις και εμπειρίες, τις οποίες περνάς με φίλους και στις οποίες δίνεις αλλά και εισπράττεις αγάπη.
Σε μια αληθινή φιλία, βρισκόμαστε μαζί με τους άλλους  ανθρώπους για να μοιραστούμε την ίδια τη ζωή, τις χαρές και τις λύπες της. 
Ο αληθινός φίλος είναι συνοδοιπόρος μας όχι μόνο στις εύκολες και ευχάριστες στιγμές, αλλά επίσης στις αναπόφευκτες περιόδους θλίψης και δυσκολίας. 
Σε μια γνήσια φιλία υπάρχει ο αμοιβαίος σεβασμός μεταξύ φίλων, ώστε να υπάρχει ώρα και χώρος για να εκφραστούν όλοι. Ο καλύτερος φίλος είναι αυτός που δε φοβάται να μας πει την αλήθεια, αν πιστεύει ότι σε κάτι έχουμε παρεκτραπεί. Είναι όμως παράλληλα έτοιμος να σεβαστεί τις επιλογές μας, έστω και αν διαφωνεί, χωρίς να φύγει από το πλευρό μας.

 Σε αυτές τις όμορφες αναμνήσεις με φίλους ανατρέχεις μετά από καιρό και αυτόματα σχηματίζεται ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο σου και ως δια μαγείας ξεχνάς όλα όσα σε απασχολούσαν.

Αυτές είναι οι δικές μας υπέροχες στιγμές παντοτινής φιλίας που ζούμε με παλιές συμμαθήτριες από το Γυμνάσιο κάθε Τετάρτη με το ¨καφέ της ξεγνοιασιάς"  και όχι μόνο. Κάνουμε τις εκδρομές μας, γιορτάζουμε τα γενέθλιά μας, τις γιορτές μας, συμμετέχουμε στις διαφορες εκδηλώσεις που δραστηριοποιούνται μερικές από εμάς αλλά συμπαραστεκόμαστε στην ασθένεια και θλίψη.

Η πρώτη μας συνάντηση  έγινε με πρωτοβουλία κάποιων συμμαθητριών μας  στις 14-10-2017 με 16 παρούσες συμμαθήτριες,  πηγαίνοντας εκδρομή στην  Άρτα και Γιάννενα .
 Όμως και για νοσταλγική αναδρομή των μαθητικών μας χρόνων, οι συμμαθήτριες  του Α΄ ΚΑΙ Β΄ Γυμνασίου Θηλέων Βέροιας (φοιτήσασες , μη αποφοιτήσασες, απόφοιτοι  1973 ) ανταμώσαμε και ξαναγνωριστήκαμε μετά από 45 χρόνια, στις 24 Νοεμβρίου 2018 και ώρα 14.00 μ.μ. στο Δημαρχείο της Βέροιας μετά από πρόσκληση που ανακοινώσαμε στα μέσα δικτύωσης .

O καθιερωμένος όμως καφές της ξεγνοιασιάς είναι η συχνή μας επικοινωνία για κάθε ανοιχτή καρδιά και κάθε άδολη σκέψη.  Είναι η παρηγοριά μας σε δύσκολες καταστάσεις αλλά και ευχάριστες. 
Ο πρωινός μας  καφές κάθε Τετάρτη  έχει  γίνει μια ξεχωριστή, απολαυστική και λατρεμένη συνήθεια, είναι μια ευκαιρία να ανταλλάξουμε σκέψεις, να χαλαρώσουμε και να χαρούμε.  Εκεί πίνοντας το καφεδάκι μας μοιραζόμαστε  με τις αγαπημένες μου φιλενάδες και παλιές συμμαθήτριες  τις μικρές μας ιστορίες.. Τις σημαντικές στιγμές μας... Τις ευχές μας ..Τις ανάκατες υποσχέσεις, ενός αβέβαιου αύριο…
Είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας. Η τελετουργία του καφέ είναι μια θεραπευτική άσκηση του «να είμαστε παρούσες και να γεμίζουμε τις μπαταρίες μας». 
Με μεγάλη ευχαρίστηση όχι μόνο απολαμβάνουμε το ρόφημα, τη συζήτηση, την παρέα και το γέλιο αλλά και τα προβλήματά μας. Ξεφεύγουμε από τη καθημερινότητά μας, από τη μοναξιά μας, αφού οι περισσότερες από εμάς είμαστε συνταξιούχες και γιαγιάδες και κάποιες από εμάς μοναχικά άτομα .

Η μοναξιά σε ηλικιωμένους,   η κοινωνική απομόνωση όπως λένε οι ψυχολόγοι «σχετίζεται με μείωση της διάρκειας ζωής συγκρίσιμη με εκείνη που προκαλείται από το κάπνισμα 15 τσιγάρων την ημέρα».

Οι άνθρωποι που νιώθουν και ζουν απομονωμένοι,  συχνά παλεύουν με τις αγχώδεις διαταραχές και την κατάθλιψη, που τους καθιστούν ανασφαλείς και απαισιόδοξους όσον αφορά την ικανότητά τους να δημιουργούν ουσιώδεις διαπροσωπικές σχέσεις.
Οι δικές μας όμως προσωπικές στιγμές και συναντήσεις  επιδρούν πολύ θετικά στην υγεία μας και στη ψυχολογία μας όπως και στην αποφυγή κάποιων συναισθηματικών διαταραχών που οφείλονται ενδεχομένως  στο άγχος,  στην οικονομική κρίση , στη μοναξιά που οφείλεται  από την  απώλεια αγαπημένου προσώπου , ή τη ξενιτιά των παιδιών μας σε άλλες πόλλεις ή στο εξωτερικό . 
Νιώθουμε σαν μια μεγάλη οικογένεια  που πράγματι η μία νοιάζεται για την άλλη και είναι εκεί παρούσα να τη συμπαρασταθεί στη χαρά και στη λύπη της. Είναι εκεί παρούσα να μοιραστεί τα προβλήματά της, τις ανησυχίες της , τη χαρά και το πόνο της. Είναι εκεί παρούσα
να την αγκαλιάσει και να την προφυλάξει από κάθε κακό. 

Τι ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές μας κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...

Αγκαλιές αγάπης και παντοτινής φιλίας  που ο χρόνος δεν μπορεί να ξεθωριάσει!! 

Άκου να σου πω, και να να το 

θυμάσαι αυτό

Η ζωή είναι ωραία !!

Φτάνει να μην την πάρεις εσύ στα 

σοβαρά !!

Τρελή αύτή; Δύο φορές τρελή 

εσύ!!

Μόνο έτσι βγαίνει,  ψυχούλες  μου!!
Καλά να περνάμε γλυκούλες μου 
με υγεία και πολλά χαμόγελα !!