Κάποιες φίλες και συμμαθήτριές μας ανέλαβαν την πρωτοβουλία να προσκαλέσουν τις συμμαθήτριες μας του Γυμνασίου Θηλέων Βέροιας έτους αποφοίτησης 1973, την Κυριακή 28-1-2018 , στις 18:30 για καφέ και κοπή βασιλόπιτας στο Beluga Cafe Bar Restaurant για να ξεχάσουν για λίγο το τώρα… και να θυμηθούν για λίγο το πριν, μετά από σχεδόν 45 χρόνια.
Έχουν περάσει 44 και χρόνια από το 1973 και για αρκετές από εμάς, πολύ περισσότερα από την τελευταία χρονιά που ήμασταν μαζί.
Αφήσαμε πίσω τα γέλια, την αθωότητά μας, τον ανταγωνισμό, την παρέα μας, τους καθηγητές, τα μικρά και μεγάλα, τα σημαντικά και ασήμαντα πράγματα που διαδραματίζονταν καθημερινά στο σχολείο. Αποχωριστήκαμε τις αγαπημένες μας συμμαθήτριες και φίλες μας με τις οποίες, στα χρόνια της μαθητικής ξενοιασιάς, νομίζαμε ότι θα ήμασταν για πάντα μαζί
Σκορπίσαμε σε όλη την Ελλάδα, άλλες για να σπουδάσουμε ή να δουλέψουμε, τραβώντας η καθεμιά μας το δικό της δρόμο. Η πορεία της καθεμίας μας έχει την δική της αξία και η μοναδικότητά της είναι ξεχωριστή .Με το πέρασμα του χρόνου βρισκόμασταν όλο και πιο σπάνια, ενώ πολλοί δεν έχουμε ανταμώσει ούτε μία φορά από τότε
Φυσικά μερικές μας συμμαθήτριες είχαν κάνει άλλες δύο προηγούμενες συναντήσεις που
Καφεδάκι με φίλες , Εκδρομή-συνάντηση παλιών συμμαθητριών
Η ανταπόκριση σε αυτή την πρόσκληση ήταν μεγάλη αφού συμμετείχαμε 26 συμμαθήτριες.
Μερικές από εμάς είχαν να συναντηθούν από τότε που πηγαίναμε στο Γυμνάσιο.
Καφεδάκι με φίλες , Εκδρομή-συνάντηση παλιών συμμαθητριών
Η ανταπόκριση σε αυτή την πρόσκληση ήταν μεγάλη αφού συμμετείχαμε 26 συμμαθήτριες.
Μερικές από εμάς είχαν να συναντηθούν από τότε που πηγαίναμε στο Γυμνάσιο.
Συγκίνηση, μνήμες από το παρελθόν και νοσταλγία ήταν τα συναισθήματα που κυριάρχησαν στη συνάντηση αυτή.
Με την προβολή ενός βίντεο με φωτογραφίες και κάποιες ιστορίες με καθηγητές
ξεκλείδωσαν το σεντούκι των αναμνήσεων, ανέσυραν και θυμήθηκαν εικόνες, πρόσωπα, στιγμές ζωής που φύγανε μα ήτανε δικές τους. Γιατί όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, δεν μπορεί να εκτιμήσει το παρόν του.
ξεκλείδωσαν το σεντούκι των αναμνήσεων, ανέσυραν και θυμήθηκαν εικόνες, πρόσωπα, στιγμές ζωής που φύγανε μα ήτανε δικές τους. Γιατί όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, δεν μπορεί να εκτιμήσει το παρόν του.
Φωνές, γέλια, φωτογραφικές μηχανές, φιλιά όταν ερχόντουσαν οι συμμαθήτριες η μία μετά την άλλη.Κάναμε τα πειράγματά μας και θυμηθήκαμε τα παλιά.
Βγάλαμε φωτογραφίες, είπαμε πολλά, γελάσαμε, μιλήσαμε, γνωριστήκαμε, αλλάξαμε διευθύνσεις και τηλέφωνα, ιδέες και όνειρα.
Τα χρόνια που πέρασαν δεν ήταν λίγα. Η διάθεσή μας ήταν πολύ καλή και συνάντηση αυτή ήταν πετυχημένη .
Τα χρόνια που πέρασαν δεν ήταν λίγα. Η διάθεσή μας ήταν πολύ καλή και συνάντηση αυτή ήταν πετυχημένη .
Πριν φύγουμε υποσχεθήκαμε ότι δεν θα χαθούμε και θα συναντηθούμε ξανά και μάλιστα για φαγητό και για διασκέδαση.Μια φορά συμμαθήτριες για πάντα συμμαθήτριες!!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στις διοργανώτριες και στις συμμετέχουσες που μας τίμησαν την παρουσία τους .
Και του χρόνου κορίτσια νάμαστε γερές να κόψουμε τη βασιλόπιτα!!
Αγαπημένες μου συμμαθήτριες κλείνω τη βραδινή μου κεφάτη ανάρτηση ..αισθάνομαι όμορφα , τόσο όμορφα από τα συναισθήματα που πλημμύρισαν τη καρδιά μου μαζί σας Εύχομαι να μπορώ για πολλή ακόμα καιρό να ζήσω άλλες τέτοιες βραδιές μαζί σας.
