Μην περιμένεις την αυγή για να δεις το φως.
Ο ήλιος δεν ζει μόνο στον ουρανό, ζει και στην καρδιά σου.
Μέσα σου υπάρχει ένα φως που δεν σβήνει ποτέ!
Ένα φως αθόρυβο, μα άγρυπνο, ένα άγγιγμα ζεστό που απλώνεται στις πιο κρύες γωνιές της ψυχής.
Ένα φως, δυνατό, γεμάτο ελπίδα.
Είναι ο δικός σου ήλιος.
Δεν εξαρτάται από τον καιρό, τις συνθήκες
ή τους ανθρώπους γύρω σου.
Είναι δική σου δύναμη, η δική σου αλήθεια.
Όταν όλα μοιάζουν σκοτεινά, θυμήσου
πως έχεις την επιλογή να στραφείς μέσα σου
και να βρεις το φως.
Μην τον σβήνεις με σκέψεις βαριές,
με φόβους που φοράς σαν σκιές.
Άφησέ τον να ανατείλει εκεί που δεν τολμάει
το βλέμμα να φτάσει, εκεί που ο χρόνος
σωπαίνει και η ψυχή μιλά.
Να χαμογελάσεις, ακόμα κι αν η μέρα σου δεν ξεκίνησε καλά.
Να προσφέρεις καλοσύνη, ακόμα κι αν δεν την έλαβες.
Να ελπίζεις, ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν αβέβαια.
Ο ήλιος μέσα σου είναι το θάρρος σου,
η καλοσύνη σου, η αγάπη σου.
Είναι η δύναμη να συνεχίζεις, να συγχωρείς,
να ονειρεύεσαι!
Μην τον αφήσεις να θαμπώσει από φόβο ή απογοήτευση.
Προστάτεψέ τον,
τροφοδότησέ τον,
μοιράσου τον.
Ο ήλιος μέσα σου δεν ζητά θαυμαστές,
μονάχα τόλμη να τον δεις.
Και να τον αφήσεις να σε ζεστάνει
όταν όλα έξω μοιάζουν παγωμένα.
Άφησέ τον να σε θυμίσει ποιος είσαι:
σπίθα, φλόγα, φως.
Όχι σκιά περαστική.
Άφησε τον ήλιο να λάμπει μέσα σου —
για να μη φοβάσαι το σκοτάδι,
μα να περπατάς προς το φως.
Γιατί όταν λάμπει ο ήλιος μέσα σου, φωτίζεις
κι όλο τον κόσμο γύρω σου.
© Ελένη Λούκαρη - Καλαϊτσίδου
