Έμεινα άφωνη και μάλιστα τρομαξα με αυτά που άκουσα από τον κ. Άδωνι Γεωργιάδη ,
Υπουργό και Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης
να δηλώνει δημόσια, μετά το μακελειό στην Κρήτη , όπου το αίμα είναι ακόμη νωπό και θρηνούν νεκρούς
Πως..
"Μου αρέσει το αμερικανικό μοντέλο οπλοκατοχής
Αυτή είναι πάντα η άποψή μου.
Δεν την έχω αλλάξει. Νόμιμη οπλοκατοχή, μόνο νόμιμη», τόνισε για να προσθέσει: " Μου αρέσει η ιδέα της αυτοπροστασίας, δεν είμαι κατά, αυτή είναι η γνώμη μου από μικρός"
Δηλαδή τι του αρέσει :
Το μοντέλο των νεκρών μαθητών σε σχολικές αίθουσες;
Των σφαγών σε συναυλίες, σε super market, σε γήπεδα;
Των παιδιών που φορούν αλεξίσφαιρα
γιλέκα για να πάνε στο σχολείο
και μαθαίνουν, για το πώς να κρυφτούν από ένοπλους;
Αυτό "του αρέσει; "
Και το λέει ως Υπουργός.
Ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Η "αυτοπροστασία" κύριε Άδωνι Γεωργιάδη δεν είναι άλλοθι για να εισαγάγεις το αμερικάνικο μοντέλο που γεννά μαζικούς πυροβολισμούς.
Είναι επικίνδυνο, ανεύθυνο και παίζει με το αίμα του λαού
Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο:
Θέλουν να κάνουν την Ελλάδα χώρα όπου το όπλο θα είναι “δικαίωμα”.
Όπου η βία θα γίνει "κανονική" .
Όπου η ζωή σου θα εξαρτάται από το ποιος “κουβαλάει όπλο”.
Αυτή δεν είναι άποψη.
Είναι απειλή για την κοινωνία.
Αντί για αυτοκριτική και ευθύνη, με χυδαίο τρόπο η κυβέρνηση φλερτάρει ανοιχτά με ακροδεξιές ιδεοληψίες και χαϊδεύει ακροδεξιά ακροατήριο ακόμα και πάνω σε φρέσκο αίμα..
Αν δεν αντιδράσουμε τώρα,αύριο θα κλαίμε για “αμερικανικές” τραγωδίες στα σχολεία μας.
Και τότε θα είναι αργά.
Ό χ ι ,
Κύριοι άριστοι της Κυβέρνησης
Δεν θα το φέρουμε εδώ αυτό το μοντέλο
Δεν θα συνηθίσουμε τη βία.
Δεν θα δεχτούμε " κουλτούρα όπλου" σαν κανονικότητα , νόμιμα
Το να είσαι απέναντι σε αυτό δεν είναι
“π ο λ ι τ ι κ ή θ έ σ η”.
Είναι Υ π ε ρ ά σ π ι σ η ζ ω ή ς.
Η σιωπή είναι Σ υ ν ε ν ο χ ή.
Α Ν Τ Ι Σ Τ Α Σ Ο Υ!
Ε.Λ Κ.
© Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου
Το κράτος έχει την πρώτη ευθύνη για την ασφάλεια (στρατός για εξωτερικά, αστυνομία για εσωτερικά ζητήματα). Καταλαβαίνω τον φόβο για τα εγκλήματα που περιγράφεις, αλλά η διάδοση της οπλοφορίας στους πολίτες δημιουργεί νέους κινδύνους (ατυχήματα, κλιμάκωση συγκρούσεων, αυξημένοι θάνατοι) και δεν είναι μακρόχρονη λύση.
Αυτό που χρειάζεται πραγματικά η κοινωνία είναι: 1) ενίσχυση και σωστός εξοπλισμός της αστυνομίας και των υπηρεσιών επιβολής του νόμου, 2) ταχύτερη και αποτελεσματική δικαιοσύνη για τους εγκληματίες, 3) στοχευμένη διαχείριση της μετανάστευσης — να απελαύνονται όσοι παρανομούν και να υπάρχει σαφής διαδικασία για αιτήσεις ασύλου/ένταξη — και 4) κοινωνικά προγράμματα πρόληψης της εγκληματικότητας.
Οι πολιτικοί πρέπει να λογοδοτήσουν για τα λάθη τους και ο πολίτης να πιέσει για μέτρα που μειώνουν την ανασφάλεια χωρίς να πολλαπλασιάζουν τη βία
