Monday, January 15, 2024

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΈΡΑ ΤΗΣ ΛΈΞΗΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ

 


 


ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΈΡΑ ΤΗΣ ΛΈΞΗΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ 

Το να πεις" ευχαριστώ" μπορεί είναι μια  πιο δύσκολες λέξεις που ανταλλάσσουν οι φίλοι. 

Μας αρέσει να βλέπουμε τους εαυτούς μας ως ανεξάρτητους και ότι δεν χρειαζόμαστε υποστήριξη από κανέναν.

Μα έρχονται στιγμές που νιώθεις  μεγάλη ευγνωμοσύνη...

 γιατί ήσουν προτεραιότητα στην σκέψη του

που αντί να δηλώσει ότι ήταν πολύ απασχολημένος ή απλώς ότι το ξέχασε, έτρεξε να σε βοηθήσει, άνοιξε την αγκαλιά του να κουρνιάσεις  μεσα της κι ένα δάκρυ του να αισθανθείς στον ώμο σου 

χωρίς να αναρωτηθείς  πώς θα μπορούσε

 να βοηθήσει

 κι αν είχε τόσα άλλα πράγματα να κάνει...


ΚΑΙ Τότε νιώθεις την ανάγκη..


👭ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ! 👭


Ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ , φίλοι μου που είστε  δίπλα μου την κάθε μέρα  

Είστε πηγή αγάπης, χαράς, ελπίδας, έμπνευσης κι αισιοδοξίας 

Όσο κι αν  η ζωή  είναι σκληρή κι οι ουρανοί  πιο γκρίζοι,

η καλοσύνη σας φως Ανατολής, αστέρι καθοδηγητής, πέλαγος ευτυχίας! 


Στις πιο σκοτεινές ώρες πάντα δίπλα μου σαν αστέρια  φωτεινά.

μες στις προκλήσεις κι αντιξοότητες της ζωής, μαζί μου παντοτινά

Τις λύπες μου κάνετε χαρές, τους φόβους μου να κατευνάζουν.

 και τους παλμούς μου της καρδιάς με την ΑΓΆΠΗ σας, ν' ανεβάζουν.


Για όλα όσα κάνετε, ευγνωμοσύνη φίλοι μου   σας χρωτάω  

και το Θεό γονυπετής  με  μια μικρή προσευχή παρακαλάω 

Κύριε 

Ευλογησε αυτές τις καρδιές  που έμαθαν μόνο ανιδιοτελή αγάπη να δίνουν 

με ΥΓΕΊΑ, ΑΓΆΠΗ  ΧΑΡΑ και ΕΥΤΥΧΙΑ, ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ να ζήσουν


Κύριε,  δώσε τους ότι λαχταράει και ποθεί η καρδιά τους 

κάλυψέ τις ανάγκες τους, πάντα γεμάτα να'ναι τα σπιτικά τους .

Σκέπασε  τους  με την αγία Σου Αγάπη από κάθε θλίψη και αναστεναγμό .

Γράψε το όνομά τους στον παράδεισο μαζί με την Παναγία και τον Χριστό!


Σας ευχαριστώ που είστε φίλοι μου και σας ευγνωμονώ!

ΜΟΝΑΞΙΑ

 

❤ΜΟΝΑΞΙΆ ❤

Μοναξιά  δεν είναι μόνο,  στη ζωή να είσαι  μόνος 

 είναι η  πίκρα της ζωής και της ψυχής  ο πόνος

 για την ύπαρξή σου, ποτέ να μην νοιάζεται κανείς

 ούτε ξένος, ούτε φίλος, ούτε και ο συγγενής.


Την απουσία σου να μην αναζητάει κανείς 

να μην σε σκέφτεται, να μην ρωτάει  αν ζεις.

Σ' άδειο σπίτι, να μην έχεις αγκαλιά να μοιραστείς

 με καρδιά χωρίς αγάπη, ούτε να ονειρευτείς.


Μέσα σε χίλιους ανθρώπους, να'σαι ο ξένος εσύ. 

Μες σε χίλια όνειρα, η ελπίδα να μην φανεί.

Σε χίλια συναισθήματα να υπερτερεί ό πόνος

όλα να τα κατακαίει της ψυχής σου ο φθόνος.


Είναι ο χρόνος της ζωής που δεν έχεις μοιραστεί  

για τον πόνο του άλλου ποτέ δεν έχεις νοιαστεί.  

Οι ψεύτικες υποσχέσεις κάποιων για να εργασθείς

να μην έχεις  φαγητό κι ούτε πού να κοιμηθείς


 Είναι ο χρόνος περισυλλογής κι απολογισμού

 ο πόνος της απώλειας και του αποχωρισμού.

Η σχέση δυό ξένων που ζουν στο ίδιο  σπίτι μαζί

η απόσταση μ' αγαπημένους, που ζουν  σ' άλλη γη ! 


https://youtu.be/hYNC8iCzcQM?si=dNTf1iVdtzszncuF


Helen Kalaitsidou

ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΆΣ ΤΑ ΧΙΌΝΙΑ

 

ΣΤΙΧΟΙ - ΒΊΝΤΕΟ: ΕΛΈΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΙΔΟΥ
ΜΟΥΣΙΚΉ: ΜΟΝΑΞΙΆ (ΟΡΧΗΣΤΡΙΚΟ)
ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΠΟΛΥΧΡΌΝΗΣ

ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΆΣ ΤΑ ΧΙΌΝΙΑ



Τα  νιάτα μας κυλήσαν σαν νερό 
μα η αγάπη μας αντέχει για καιρό 
ας ζούμε ο ένας απ' τον άλλο μακριά 
με ρυτίδες  και χιόνια στα μαλλιά 

Θα λιώσουν της μοναξιάς τα χιόνια    
απόμακρα βουνά για τόσα χρόνια 
τα δάκρυα σαν πέφτουν στις κορφές  
που χύναμε μόνοι  μέρες πολλές 

Αυτά τα δάκρυα θέλω να δω ξανά 
σαν γέρνω στη δική σου αγκαλιά  
κι ο Ήλιος τα χιόνια σαν χρυσώνει 
τον πάγο στις  καρδιές να λιώνει.

Τα δάκρυά σου πάλι να μου χαρίσεις 
σαν δάκρυα χαράς να τα δωρίσεις
να μην κυλήσουν ποτέ ξανά
γιατί θα 'μαστε μαζί παντοτινά.

Η αγάπη μας είν' ακόμη πιο μεγάλη 
 απ' του γλυκού κρασιού τη ζάλη 
 μα την πλήγωσε μια μοίρα κακιά  
που δεν έβλεπε δυό ψυχές σαν μιά!