Στης παγωνιάς τα χιόνια και τα κρύα
και στης καρδιάς το κρύο το φριχτό
η 1η του Μάη έφτασε και τα απαλά τα βρύα
βάλθηκαν να της τραγουδούν το πρώτο σε αγαπώ
Δειλά η κόρη η μοναχή το Μάη κρυφοκοιτάζει
και η θλίψη με το μαγιάτικο το μύρο θα χαθεί
φρέσκο το νέκταρ που θα ετοιμάσουνε τα όμορφα τα άνθη
που κάποια μέλισσα με αυθάδεια ίσως θα τα γευτεί.
Πρωτομαγιά πρωτότοκη που η μοίρα θα την μοιρώνει
θα κάνει ανάμνηση μακρινή το χιόνι στην αυλή
πεντάμορφη κόρη που για χάρη της σε χέρσα γη φυτρώνει
κάθε λουλούδι ταπεινό να την υποδεχτεί.
Πρωτομαγιά μου έλα εσύ! σεμνή μαρμαροστηθα
και άρχισε το τραγούδι σου με τη φωνή του γκιώνη
να γίνει φλόγα με την ανάσα σου κάποιας ελπίδας σπίθα
και στόλισε τους ανθόκηπους με χαρά που δεν τελειώνει.....
ΠΟΙΗΤΗΣ- ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ
