Saturday, December 03, 2022

ΗΡΘΕΣ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΎ

 


Θύμησες παλιές ξεπηδάν τις βραδιές,
μνήμες από ήχους και μυρωδιές, 
 στιγμές σε ήλιους και βροχές,
βουνά, κάμπους κι ακρογιαλιές.

Ορκίστηκες στο φως, να με οδηγείς 
κρατώντας μου το χέρι, όπου διαβείς.
Μα έβαλες πλώρη, για τ' αστέρια,
μ' άφησες να κοιτώ τα πεφταστέρια.

Αναμνήσεις κρέμασα στ' αστέρια , 
να προσκυνώ, με σταυρωμένα χέρια, 
κοιτώντας το φεγγάρι, να παρακαλώ 
να γυρίσεις πίσω, που σ' επιθυμώ.

Μου ' μαθες πολλά, μα δεν μου 'πες μόνο, 
πώς να ξεφύγω της απώλειας τον πόνο, 
πώς να ζω χωρίς την τρυφερή φωνή σου.
που ν' αναζητώ το μεγαλείο της ψυχής σου.

Ξάφνου αέρας φύσηξε με δυνατή ορμή
κοίταξα την πόρτα, μα ήταν σφαλιστή 
με αγωνία σκούπισα τα  δάκρυά μου 
κι είδα μια σκιά, να 'ρχεται κοντά μου.

Ήρθες στον ύπνο,  πλάι μου στεκόσουν, 
με ανοιχτά φτερά, άγγελος φαινόσουν, 
φως διάχυτο φώτισε την κάμαρά μου, 
γαλήνεψε μεμιάς η δόλια καρδιά μου.

Κύλησε κι αυτό το βράδυ, νοσταλγικό 
μα τη γλυκιά μορφή σου, δεν ξεχνώ  
με τις αναμνήσεις σου, εγώ θα ζήσω, 
μέχρι να 'ρθω, να σε συναντήσω.


ΕΛΈΝΗ 

3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

 


Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες) καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα δράσης για τα ΑμεΑ. Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες δίνει την ευκαιρία στις κυβερνήσεις, στους οργανισμούς και στις κοινωνίες να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία. 

Ανάπηρος είναι κάθε πρόσωπο, το οποίο είναι ανίκανο να αναλάβει μόνος τους όλες ή μέρος των ατομικών και κοινωνικών, φυσιολογικών αναγκών, λόγω μιας εκ γενετής ή όχι βλάβης των φυσικών ή διανοητικών ικανοτήτων του».

Στην ελληνική πραγματικότητα βέβαια, με τον νόμο 1566/85 (άρθρο 32), ως Άτομα με Ειδικές Ανάγκες ορίζονται «τα άτομα που πάσχουν από ειδικές ανεπάρκειες ή δυσλειτουργίες οφειλόμενες σε φυσικούς, διανοητικούς ή κοινωνικούς παράγοντες σε τέτοιο βαθμό, που είναι δύσκολο γι’ αυτά να συμμετάσχουν στη γενική, επαγγελματική κατάρτιση, να εξεύρουν εργασία ή να έχουν πλήρη συμμετοχή στην κοινωνία».

Κάθε άνθρωπος από τη γέννησή του  οραματίζεται και προσπαθεί ν’ αγγίξει το όνειρο του. Για να το πετύχει όμως, χρειάζεται φτερά που θα τον βοηθήσουν να φτάσει γρηγορότερα και ευκολότερα

 Τα φτερά είναι οι ικανότητες του καθενός. 

Κάποιοι όμως, έχουν μικρότερα φτερά και νιώθουν διαφορετικοί. 

Παρ’ όλ’ αυτά μπορούν κι εκείνοι ν’ ανέβουν ψηλά – απλώς χρειάζονται δίπλα τους κάποιους για να τους μάθουν τον τρόπο ν’ ανοίγουν τα φτερά τους και να πετούν όλο και πιο ψηλά. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες έχουν τα δικά τους μοναδικά και ιδιαίτερα φτερά.

 Το πέταγμα τους γίνεται ομορφότερο όταν οι άλλοι τους χαϊδεύουν απαλά τα φτερά και πετούν μαζί τους.

Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε  είναι ότι όπως όλοι οι άνθρωποι παρουσιάζουμε διαφορές μεταξύ μας αλλά και ποικιλομορφία ως προς την ανάπτυξη των χαρακτηριστικών μας και των ικανοτήτων μας, έτσι και τα άτομα με ειδικές ανάγκες παρουσιάζουνατομικές διαφορές, οι οποίες δεν έχουν να κάνουν μόνο με την μειονεξία ή τις δυσκολίες που μπορεί να παρουσιάζουν, αλλά και με τις θετικές, αλλά και ιδιαιτέρως αναπτυγμένες πτυχές και ικανότητες τους. 

Δεν είναι τυχαίο ότι στους πιο σύγχρονους ορισμούς και κατηγοριοποιήσεις των ατόμων με ειδικές ανάγκες, σ’ αυτά εντάσσονται και τα λεγόμενα «άτομα θαύματα», δηλαδή τα άτομα με υψηλή νοημοσύνη και λειτουργικότητα, υπό την έννοια ότι χρήζουν και αυτά ιδιαίτερη στήριξης και εκπαίδευσης, ώστε να διατηρήσουν και να αναπτύξουν ακόμα περισσότερο την υψηλή λειτουργικότητα τους.




Ας δούμε  τι  μας λέει ο ποιητής Βασίλης Ανδρονίδης τους υπέροχους στίχους του  για αυτούς τους Αγγέλους  και  για τους γονείς αυτών των παιδιών, τους μαχητές  της ζωής που αξίζουν τον σεβασμό όλου του κόσμου

🌹ΑΓΓΕΛΟΙ ΗΡΘΑΝΕ ΣΤΗ ΓΗ 🌹

Σας περιμέναμε να ΄ρθείτε μ΄άγιοκέρια
απ΄του Παράδεισου κάποια κρυφή γωνιά
και το ταξίδι σας από του Πλάστη μας τα χέρια
να τελειώσει εδώ, στη δική μας αγκαλιά.

Με μάτια δακρυσμένα από ευτυχία
τα χνάρια σας Θεού περπατησιά,
πετάξατε σαν άγγελοι στα βράδια μας τα κρύα,
σε μια αγκάλη, σαν φωλιά γι απόδημα πουλιά.

Ξέρουμε πόσο βαρύς θα είναι αυτός ο πόνος,
μα η αγάπη όλα τα ξέρει και όλα τα μπορεί
κι ας μην είναι σύμμαχος για μας αυτός ο χρόνος
στο δεύτερο αυτό και δύσκολο ταξίδι στη ζωή.

Άγγελοι μου θεόπλαστοι φτάσατε κάποια μέρα
περήφανοι ταξιδευτές του ήλιου προπομποί
με Χερουβείμ κατάλευκες φτερούγες στον αγέρα
και την αγάπη για ζωή κάνατε προσευχή,,