Σήμερα 21 Σεπτεμβρίου η εορτάζουμε την «Απόδοση της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού» και σηματοδοτεί τη λήξη της εορτής της✝️ Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. ✝️
Η εορτή αυτή είναι μια από τις σημαντικότερες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, τιμώντας τόσο την εύρεση όσο και τη βαθιά πνευματική σημασία του Σταυρού, ο οποίος παραμένει σύμβολο νίκης, θυσίας και σωτηρίας.
Η Απόδοση σηματοδοτεί το τέλος των εορταστικών εκδηλώσεων της Υψώσεως.
Τιμά τη διάδοση των τεμαχίων του Τιμίου Σταυρού σε όλο τον χριστιανικό κόσμο και τη διαρκή δύναμη που πηγάζει από αυτόν.
Η εορτή υπενθυμίζει στους πιστούς τη δύναμη του Σταυρού ως πηγή προστασίας, νίκης και πνευματικής ενδυνάμωσης, ενθαρρύνοντας την πίστη, την ταπεινότητα και την ελπίδα.
🙏Βοήθεια μας! 🙏
🌹Χρόνια πολλά χρόνια φωτεινά χρόνια ευλογημένα 🌹
Σήμερα όμως , 21 Σεπτεμβρίου, σηματοδοτείται η Διεθνής Ημέρα της Ειρήνης — μια ημέρα αφιερωμένη στην υπόμνηση, στην ελπίδα και στην ευθύνη όλων μας να εργαστούμε για έναν κόσμο χωρίς συγκρούσεις, χωρίς βία, με δικαιοσύνη και σεβασμό για κάθε άνθρωπο.
Το θέμα για φέτος είναι «Act Now for a Peaceful World» — «Δράσε τώρα για έναν ειρηνικό κόσμο». Ένα κάλεσμα σε όλους να μην περιμένουν· η ειρήνη χρειάζεται πράξεις, όχι μόνο ευχές.
Ο κόσμος αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις: εντεινόμενες γεωπολιτικές εντάσεις, συγκρούσεις εντός κρατών αλλά και μεταξύ κρατών, ανθρωπιστικές κρίσεις, κλιματική αλλαγή που επιτείνει τις ανισότητες και καταστάσεις μετανάστευσης.
Η Κύπρος μας πονάει , παραμένει διαμελισμένη από το 1974 και τον τελευταίο καιρό βλέπουμε προσπάθειες για εμπέδωση εμπιστοσύνης: αποναρκοθέτηση, θέματα περιβάλλοντος, διασυνοριακές συνεργασίες, νέοι τεχνικοί μηχανισμοί για νεολαία.
Η Ελλάδα, όπως πολλές χώρες, καλείται να μεσολαβήσει και να συμβάλλει σε διεθνούς και περιφερειακού χαρακτήρα ειρηνευτικές πρωτοβουλίες, να ενισχύσει την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των προσφύγων, να υποστηρίξει την ειρηνική επίλυση συγκρούσεων.
Σε τούτη τη μέρα, ας σφίξουμε το χέρι της Ειρήνης, σαν αύρα απαλή που διαπερνά τις πληγές της γης,σαν κραυγή σιωπηλή πάνω από τα κατεστραμμένα σπίτια και τα βλέμματα που ζητούν έλεος.
Ας μην είναι τα λόγια μας μόνο σκόρπια σπέρματα.
Ας ανθίσουν σε πράξεις:
σε χείρα βοηθείας,
σε γέφυρα διαλόγου,
σε απόφαση να μην σιωπούμε μπροστά στη βία,
να μην δεχόμαστε τη διχόνοια.
Αθώες ψυχές φεύγουν κάθε μέρα , υπάρχουν παιδιά που κοιμούνται με φόβο, οικογένειες που ζουν με σιωπηρά δάκρυα, καρδιές που ζητούν μόνον να ακουστούν.
Ας τους δώσουμε χώρο — χώρο να πιστέψουν, να ονειρευτούν.
Κι όταν οι πόλεμοι παγώνουν —
όταν τα όπλα παραμένουν σιωπηλά,
τότε η φωνή της Ειρήνης θα αντηχήσει:
σαν ποτάμι που κυλάει μέσα μας,
σαν φως που φωτίζει και εκεί που φοβόμαστε.
Δράσε τώρα, μη λυγίζεις στη σκιά·η ελπίδα δεν ζητά θυσία — ζητά μόνο να την αφήσουμε να ανθίσει.
Για σένα, για μένα, για όλους.
© Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου
Η φωνή της Ειρήνης, άλλη μια δημιουργία μου
https://youtu.be/GshckY5Y2CI?si=5F67Y3xzpnxvzGBq
