Ανάμεσα στα σκλήθρα δίπλα στο ρέμα, άκουσα μια πέρδικα να τυμπανίζει, το καλωσόρισμά σου με τα φτερά της!
Κι ένιωσα μια απαλότητα στον αέρα μισή Καλοκαίρι και μισή Άνοιξη.
Ήξερα ότι πλησιάζεις, Ιούνη, ήξερα ότι πλησιάζεις!
Tο είδα στα σκασμένα μπουμπούκια των τριαντάφυλλων στο ξέφωτο που γέμισαν χρώμα κόκκινο, ροζ, κίτρινο, γιατί είχαν ακούσει στους λόφους τον απόηχο του βήματος σου!
💗Ω! Βασιλιά του καλοκαιριού καλωσόρισες!
Ω! Τι πιο γλυκό από τον να συντονίζονται οι αισθήσεις μας και να συγκινούνται οι καρδιές μας, με τραγούδι των πουλιών και του τριαντάφυλλου ανθισμένου, μαζί με την ευωδιά του βασιλικού και δυόσμου;
Ω! Τι περισσότερη χαρά, από το δροσερό πρωινό και της πρώτης ακτίνας του ήλιου που προαναγγέλλουν την αυγή μιας τέλειας μέρας;
Ω! Τι πιο δίκαιο, καθώς ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά με τη γαλάζια απόχρωση του καλοκαιρινού ουρανού και τα λευκά σύννεφα να παρασύρονται και να σβήνουν;
Ω! Τι πιο αγνό, από τον καλοκαιρινό αέρα που αναβλύζει από τα δάση και τους κήπους με ένα πανέμορφο, τόσο πλούσιο και σπάνιο άρωμα;
Ω! Τι πιο αγαπητό, από την ώρα του λυκόφωτος, όταν το φως της ημέρας σβήνει και κάθε λουλούδι που γνέφει και φιλιέται από τη μυστικιστική δύναμη των ακτίνων του φεγγαριού;
💗Καλωσορίσες Ιούνη! 💗
Με τις ηλιόλουστες μέρες σου και το λαμπερό σου φεγγάρι σου!
Με το χρυσό σου σιτάρι και τον πλούτο της ανθοφορίας σου.
Με τον ήλιο σου ψηλά στον ουρανό !
Mε την πρωινή χορωδία πουλιών καθώς πετούν!
Με τα ανθισμένα λουλούδια, φρούτα και μούρα στα δέντρα!
Με τις όμορφες πεταλούδες που κυματίζουν γρήγορα!
Με τις μέλισσες που τρυγούν κάθε ανθό και βουίζουν!
Οι μακριές φωτεινές μέρες σου είναι γεμάτες απόλαυση κι ομορφιά,
Κι οι νύχτες σου πιο φωτισμένες από αστέρια!
Ο ερχομός σου κάνει το θαύμα της Άνοιξης ολοκληρωμένο και τέλειο τώρα, μέσα στη αρχή του καλοκαιριού.
Πεδιάδα, δάσος, κοιλάδα, λόφος, βρίσκονται σε λαμπρότητα κάτω από το λαμπερό γαλάζιο του ουρανού σου.
Η Γη είναι στολισμένη τώρα με τον πράσινο νυφικό μανδύα της κι ο γαμπρός ο Ήλιος την κοιτάζει με στοργή .
Η Φύση χαιρετίζει την τελετή του γάμου με χαρά.
Ολόκληρη η οικουμενη ακούει με χαρά τις μυριάδες φωνές της Δημιουργίας να τραγουδούν!
Κάθε τρυφερή λεπίδα γρασιδιού απορροφά το γέμισμα και αναζωογονείται, στην κοιλάδα ή σε λόφο.
Το απαλό αεράκι ανακατεύει τον ζεστό αέρα και στα φτερά του κουβαλά το άρωμα των λουλουδιών.
Εκεί που φυτρώνουν οι σοδειές πλούσιες και χαρούμενες στα χρυσαφί ντυμένες, κάνουν το σιτάρι να λυγίζει και να θροΐζει καθώς νιώθουν το χάδι του!
Και η θάλασσα ψάλλει με θεία φωνή, το τραγούδι των τριών ποιητών του ήλιου, του ουρανού και του ανέμου, φέρνοντας μηνύματα αγάπης, χαράς και τα κύματα παρασέρνουν κάθε καημό και λύπη κι απλώνεται παντού γαλήνη.
Η νύχτα προωθεί την αφθονία στο δρόμο της, έχει κι αυτή το μερίδιό της σε όλα, όπως και η μέρα.
Παίρνει τη θλίψη και την κατήφεια γιατί κάθε μέρα ολόκληρο το σύμπαν είναι λουσμένο στο φως και ντύνει τις ανθρώπινες καρδιές με φως.
Η κοιλάδα, η κορυφή του λόφου, το άλσος, κουδουνίζει με μουσική την ομορφιά σου.
Τα βουνά, ντυμένα με μεγαλοπρέπεια, όλα χαίρονται!
Οι λόφοι και οι κοιλάδες και νερά ξυπνούν και βρίσκουν φωνή και λένε:
Καλωσόρισες Ιούνη !
Οι μέρες σου να είναι λαμπερές με το φως του καλοκαιριού,
κι η μαγευτική ομορφιά σου να γεμίζει κάθε νύχτα και να φωτίζεται από τα αστέρια.
Καλοδιαβατος να είσαι!
Η έλευση σου να γεμίσει τη γη με λαμπρότητα, και χίλια καλά,
κάτω από την υπέροχη δόξα του ουρανού σου!
Δώσε μας όλα όσα έχεις, υγεία, αγάπη, αισιοδοξία, ελπίδα, τρυφερότητα, υπομονή, ζεστασιά, ευτυχία και πολλες χαρές !
ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΜΗΝΑ ΙΟΥΝΗ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ
ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ !
ΚΑΛΌ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!
Ανοίξτε την αγκαλιά σας στον Ιούνιο και όλες οι αλλαγές που φέρνει σε όλη την πλάση, ας αλλάξουν προς το καλύτερο τη ζωή μας!
Ο ήλιος ανατέλλει κάθε πρωί και αυτή η αέναη πηγή ζωής μας τροφοδοτεί καθημερινά.
Ο ήλιος μπορεί να βγαίνει σε πολλά μέρη…Μπορεί να υπάρχει και πίσω από τα σύννεφα...
Μπορεί να βρίσκεται μέσα μας ή στα πράγματα που αγαπάμε περισσότερο...
Μπορεί να βρισκεται στα όνειρά μας και στις επιθυμίες μας...
Για αυτό κάθε αυγή, σήκωσε το βλέμμα σου στον ουρανό και κοίτα τον ήλιο κατάματα.
Απόλαυσε τη λάμψη του, τη ζεστασιά του και τα χρώματα που διαχέονται παντού.
Άνοιξε τα παράθυρα της ψυχής σου κι άφησε να μπει εκείνο το φως που ξέχασες πώς υπάρχει, αφού το γέμισες με σκοτεινές κι ασπρόμαυρες σκηνές από το παρελθόν.
Τότε θα δεις ένας ήλιος να αρχίσει να ανατέλλει μέσα σου…
Θα δεις ανατολές πολλές που θα σε γεμίζουν όμορφα συναισθήματα...
θα δεις τα Ιδανικά σου να μεγαλώνουν και θα νιώσεις άπειρη αγάπη που θα θέλεις να χαρίσεις γύρω σου...
Κι εκείνα τα χρώματα της δύσης του, που μόνο να γαληνεύουν την ψυχή μπορούν...
Χρώματα ζεστά, σαν εκείνη την αγάπη που γύρευες πάντα να γεμίσει τη ζωή σου...
Και την ώρα που θα βασιλεύει, να μην φοβηθείς ξανά...
Κλείσε μόνο τα μάτια κι ονειρέψου...
Το σκοτάδι δεν κρατά για πάντα άλλωστε, το φως και τα χρώματά της μέρας επιστρέφουν καθε ξημέρωμα!
Μέσα σου βρίσκεται το φως και η αγάπη..
Μέσα στην καρδιά σου κατοικούν, οι πολύ δικοί σου άνθρωποι, τα όνειρα και οι επιθυμίες σου...
Κι αν μάταια ζητούσες κάποιοι να θυμηθούν εκείνο το φως σου και σου τ’ αρνήθηκαν γιατί επέλεξαν το γνώριμο σκοτάδι τους...
Κι αν τα χρώματα του ήλιου σου δεν τους ήταν αρκετά...
Μην βυθίζεσαι μαζί τους, γιατί η ζωή βιαστικά περνά...
Μην αφήσεις να περάσουν και τα δικά σου τα χρόνια μέσα σε σκοτάδι...
Να γεννιέσαι κάθε αυγή ξανά...
Να ζεις την κάθε μέρα από την αρχή...
Να γεννάς το φως μέσα σου...
Να φτιάχνεις την δική σου παλέτα με τα χρώματα της ψυχής σου...
Διέκρινε καλύτερα αυτό το ον που ζει μέσα σου, που σε συντροφεύσει τόσο καιρό, με τόσο κόπο.
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να βρίσκεις τον εαυτό σου
με χαμόγελα μετά από μια ανατολή,
με μεγαλύτερο ενθουσιασμό,
με περισσότερη ενέργεια, και να συνεχίζεις τον δρόμο επειδή έχεις μάθει να ξυπνάς μέσα σου τον ήλιο!
Κι όταν θα απλώνεται η νύχτα, να μπορείς να κλείνεις τα μάτια σου με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό σου, μέχρι να ξημερώσει ξανά!
Για μένα ο όμορφος άνθρωπος είναι αυτός που το χαμόγελο στα χείλη του, συμβαδίζει με τα μάτια του και λάμπουν.
Πρωταρχικό ρόλο έχει την αγάπη και αυτή είναι οδηγός στη ζωή του.
Οταν σ' αγκαλιάζει με δύναμη νιώθεις την ενέργεια του μέσα σου.
Η αύρα του σε παρασύρει στην χαρά, στο φως, στην θετικότητα και στην ελπίδα, ότι όλα θα γίνουν.
Όταν είσαι στα κάτω σου, απλώνει το χέρι του να σε στηρίξει κι όλα τα δύσκολα δια μαγείας χάνονται.
Ανοίγει το στόμα του και οι λέξεις του από τα χείλη του στάζουν μέλι και γλυκαίνουν τη ψυχή σου .
Δεν σε προσβάλει, δεν σε μειώνει, δεν σε προκαλεί.
Η ψυχή του λάμπει από καλοσύνη και το ανάστημα του, είναι πολύ πιο πάνω από το μπόι του.
Όταν έχεις ανάγκη σε βοηθάει με ταπεινότητα χωρίς έπαρση και φανφάρες, από κει που δεν το περιμένεις.
Σέβεται το περιβάλλον, τα ζώα, τους θεσμούς και τους γύρω του. Προστατεύει τους αδύναμους, τρέχει για τους γονείς του και γίνεται ασπίδα για τα παιδιά του.
Οι πράξεις, τα λόγια του σε κάνει να νιώθεις ευλογημένος και περήφανος που στέκει καθημερινά δίπλα σου.
Το ενδιαφέρον του είναι αληθινό και το νιώθεις βαθιά στο πετσί σου, ακόμη κι όταν δεν είναι κοντά σου.
Σε κοιτά στα ίσα, οι αλήθειες του διαγράφονται στα μάτια του και ο λόγος του είναι συμβόλαιο.
Αυτοί είναι για μένα οι όμορφοι άνθρωποι, διότι η ομορφιά του σώματος κάποτε χάνεται, όμως η ομορφιά της ψυχής, ποτέ.
Και όσα χρόνια κι αν περάσουν, αυτοί οι άνθρωποι, παραμένουν όμορφοι, διότι τους ομορφαίνει η ευγένεια, η καλοσύνη και η ηρεμία τους.
Θα κάνουν τους καραγκιόζηδες για να χαμογελάσεις και τους ανόητους σαν νιώσουν πως κάτι δεν πρέπει καν να αναφερθεί.
Τίποτα πιο πολύτιμο από αυτούς.
Και αν τους κάνεις παρέα, θα αισθανθείς μια αλλαγή μέσα σου, θα γίνεις καλύτερος και σίγουρα, θα ομορφύνεις και στα μάτια σου θα λάμπουν χαμόγελα!
Δίνοντας Αγάπη στους άλλους, αγαπάς περισσότερο και εσένα.
Ακόμα κι αν δεν έχεις αυτοπεποίθηση, ακόμα κι αν δεν είσαι σίγουρος για εσένα, ακόμα κι αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου όπως του αξίζει, τα συναισθήματα που νιώθεις όταν προσφέρεις, σε γεμίζουν.
Παίρνεις ανταπόδοση, ακούς λόγια ευγνωμοσύνης, βλέπεις γύρω σου χαμόγελα, τρέφεις την αυτοεκτίμησή σου.
Με κάθε όμορφη πράξη, αγαπάς λίγο περισσότερο τον εαυτό σου, γιατί αντλείς από την Αγάπη που έδωσες.
Η προσφορά είναι άσκηση Αγάπης
Αλήθεια πότε ήταν η τελευταία φορά που βοήθησες τον διπλανό σου;
Πότε ακούμπησες κάποιον στον ώμο που το έχει και τους είπες, είμαι εδώ!
Πότε ήταν η τελευταία φορά που κοίταξες κάποιον στα μάτια δίχως να ντραπείς πως θα παρεξηγηθείς;
Αχ μη μου πεις πως έχει χαθεί η εμπιστοσύνη!
Μη μου πεις θα σε περάσουν για τρελό!
Πότε ζήτησες με την ψυχή σου να αλλάξει όλο αυτό;
Εσύ, εγώ και όλοι μαζί μπορούμε να αρχίσουμε από την αρχή!
Σταμάτα να ζεις με το σκεπτικό πώς τίποτα δεν θα αλλάξει και κάθε μέρα είναι ίδια με την προηγούμενη.
Μια μικρή αλλαγή σήμερα και πολλές μαζί, ένα διαφορετικό καινούργιο αύριο!
Έχουμε συνηθίσει να μιλάμε για τη συνήθεια και θεωρούμε ρομαντικό και ανώριμο να πιστεύουμε στην μοναδικότητα της κάθε στιγμής, της κάθε μέρας!
Στην δύναμη που υπάρχει μέσα μας που μπορεί να φέρει τούμπα αυτόν τον κόσμο.
Ξεκίνα από αυτά που θεωρείς απλά και ασήμαντα και αυτά που θεωρείς σύνθετα θα έρθουν μόνα τους.
Ξεκίνα από το πρωινό σου με πολλές εγκάρδιες καλημέρες!
Ξεκίνα φορώντας το πιο ζεστό σου χαμόγελο, μα μη διαλέξεις πού θα το χαρίσεις, μην ξαναδιαλέξεις πότε!
Απλά γέμισε τους γύρω σου ζεστασιά και αγάπη!
Ξεκίνα, κοιτώντας στα μάτια τον διπλανό σου και απελευθέρωσε την αγάπη που κρύβεις!
Ξεκίνα, δείχνοντας εμπιστοσύνη!Δίνε εσύ το χαμόγελό σου
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΝΑΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΜΕ .
ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΟΙΤΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
ΕΥΧΟΝΑΙ ΧΡΌΝΙΑ ΑΙΩΝΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΣΈΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΛΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΚΗΠΟΥΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ!
🙏ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ! 🙏
Ο δυνατός πόνος της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου δεν είναι φανερός, γιατί ζει μέσα στα φύλλα της ψυχής και στα κομμάτια της καρδιάς που σπάζουν την ημέρα του χαμού και δεν ενώνουν ξανά.
Η μανούλα μου.. έκλεισε τα ματάκια της, στις 23-11-2019, στις 9.10 το βράδυ..
Δεν θα ξεχάσω τα χάδια της, το τρυφερό της άγγιγμα, το χαμόγελό της.
Μου λείπει το πρωινό της τηλέφωνο, που ρώταγε πώς είμαι˙ γιατί είμαι δοτικός άνθρωπος και να της αγοράσω ότι ήθελε.
Δεν την αποχωρίστηκα, δεν την έχασα. Γιατί δεν έφυγε από κοντά μου..
Την μυρωδιά της ακόμα θυμάμαι, τους χορούς που μου μάθαινε, την αγάπη για τη ζωή και τους ανθρώπους, τους μικροκαυγάδες μας.
Τα όμορφα ταξίδια στη μνήμη και την ιστορία του νου πάντα θα μου τη θυμίζουν.
Δεν θα ξεχάσω την προσφορά της στο μεγάλωμα του γιου μου .
Δεν θα ξεχάσω τα γλυκά που έκανε,
τα μελομακάρονα, και τους ωραίους, κουραμπιέδες, τις πίτες, το σαραγλί. Ετοίμαζε και το κοτόσουπα, για να φάμε το πρωί των Χριστουγέννων μετά την εκκλησία, τους λαχανοντολμάδες, τις τρεις βασιλόπιτες την ημέρα της Πρωτοχρονιάς ..έκανε μία για τη καθεμιά μας.
Τα ρούχα που μας έραβε γιατί ήθελε να μας βλέπει πάντα καλοντυμένες.
Ήταν πολύ "χρυσοχέρα".
Δεν θα ξεχάσω τα όμορφα εργόχειρα που μας χάρισε και τα όμορφα πλεκτά της.
Δεν πρόκειται να ξεχάσω τίποτε από αυτά που μας πρόσφερε απλόχερα και αυτά που μπορούσε να προσφέρει αλλά δεν πρόσφερε..
Αχ μανούλα μου γλυκιά μου λείπεις…
Θέλω να μάθω, πού βρίσκεσαι, αν είσαι καλά, αν με σκέφτεσαι, αν με αγαπάς ακόμα, αν με θυμάσαι …
Σ’ αγαπάω πολύ μανούλα μου και σου ζητώ συγνώμη για όλες τις φορές που σε πίκρανα και σε στεναχώρησα, άνθρωπος είμαι κι εγώ, δεν είμαι τέλεια.
Θα ήθελα να ξέρω αν μου έχεις συγχωρήσει τις στιγμές όλες, που σε πίκρανα και σε στεναχώρησα, όπως συγχώρεσα και εγώ τις δικές σου.
Ειλικρινά μανούλα μου, δε το έκανα επίτηδες... και ποτέ μα ποτέ δεν επηρέασε την αγάπη που σου είχα... κι έχω ακόμα.
Είσαι η πρώτη μου σκέψη το πρωί και η τελευταία το βράδυ...
Αχ μανούλα μου γλυκιά..
Θα σμίξουν κάποτε τα βήματά μας,
θα ξοδέψουμε γέλια μαζί συνωμοτικά πάλι, θα έχω το χέρι μου στον ώμο σου.
Θα είμαστε μαζί σε πολλά πανηγύρια και κάθε πρωί θα είναι μια αγαπημένη καλημέρα.
Γιατί είσαι κοντά μου, γιατί έχεις πάντα μια στέγη στην καρδιά μου..
Δίκαιη στη γαλήνη σου, με φράχτες από λουλούδια αγάπης, σίγουρη θέση σαν άστρο, στον ουρανό της αγάπης μου..
Τις τελευταίες μέρες μου έλεγες ότι με αγαπάς, μας αγαπάς όλους και μας ευχαριστούσες για ότι κάναμε για σένα...
Σε αγαπάμε πολύ μαμά..
Μας λείπεις μαμά μου ..
Να μου φιλάς κάθε μέρα το μπαμπά μου και πες του.. ότι τον αγαπάμε πολύ και μας λείπει..
Ήθελες να σου λέμε το αγαπημένο σου τραγούδι
Άστα τα μαλάκια σου ανακατεμένα¨.
Σου το αφιερώνω μανούλα μου γλυκιά!
Ας είναι αιώνια η μνήμη σου κι ας ζήσεις ανέμελα σε Παραδεισένιους τόπους...
Αχ τα χεράκια της μανούλας μου γρήγορα που περνούσανε στον αργαλειό τα φλόκια Διπλοχτυπούσε το χτένι στο υφαντό και τραγουδούσε Κι όλο άλλαζε κλωστές
Μια κλωστή με κόκκινο χρώμα μαζί με μια σκέψη προσμονής.. ελπίδα επιστροφής του πατέρα μου, που ήταν στην ξενητειά ακόμα
Μια κλωστή, άλλο χρώμα, ένα ροζ όνειρο αναμονής.. -Πώς θα σπουδάσουν τα κορίτσια -Πώς θα αγοράσω τα βιβλία της Φανής!
Και χτυπούσε το χτένι πιο δυνατά και ύφαινε και έπλεκε φλοκάτες, κιλίμια και προικιά Κλωστές πολύχρωμες, πολλές... Πολλές έγνοιες, πολλές φροντίδες όνειρα φτερωτά και χαρωπές ελπίδες..
Κι όταν κοβόταν η κλωστή στον κόμπο έδενε την κάθε λύπη και πάλι συνέχιζε το χτένι να χτυπά το υφαντό της Και άλλαζε στο τραγούδι της σκοπό Και ο αργαλειός τραγουδούσε μαζί της
Πουλιά και άστρα και λουλούδια κεντούσε και σχήματα σημαδιακά και με νοήματα Όλη η γεωμετρία στα υφαντά της Κι η αγάπη άνθιζε στο ανθογυάλι και ο ουρανός κάθε μέρα γινόταν πιο αισιόδοξος
Αχ τα χεράκια της μανούλας μου σαν χτένιζε πλεξούδες τα μαλλιά μου Γλυκά γλιστρούσε το χτένι κι η αγάπη της στόλιζε τις σγουρές σκάλες και τις καστανές τις μπούκλες
Με καμάρωνε και χαμογελούσε στο σχολειό σαν με προβοδούσε Άγγελος ένοιωθα ευλογημένη στην αγάπη της έτσι βαφτισμένη
Αχ τα χεράκια της μανούλας μου πώς έπαιρνε τον πόνο με ένα χάδι μόνο, με ένα λόγο, με ένα φιλί Αχ Μάνα Μαρία, μάνα καλή!
Κι όταν το κρύο περόνιαζε τα παιδικά μου χέρια στον κόρφο της τα ζέσταινε σαν να ΄ταν περιστέρια.
Αχ τα χεράκια της μανούλας μου τα μαγικά της χέρια πουλιά πέταγαν στον ουρανό, στα αστέρια..
Άργησες μάνα το πρωί να ΄ρθεις να με ξυπνήσεις με το γλυκό σου το φιλί να με παρηγορήσεις.
Ακόμα κλαίει για σένα η ψυχή μου κι ακόμα ακούω να με φωνάζεις -Φανή μου.. Θεοφανώ Π. Θεοχάρη 16-6-2021
Υ.Γ. Θα σε θυμάμαι και θα μου λείπεις, όσα χρόνια κι άν περάσουν.. είναι ένα κενό γεμάτο δάκρυα. Άραγε σε έκανα, όσο σου άξιζε ευτυχισμένη; Σε έκανα περήφανη; Ήμουν καλό παιδί;
Μάνα μου, εσύ πρώτη με κράτησες στα τρυφερά σου χέρια, μες στα δικά σου μάτια την ανατολή πρώτη φορά να δω! γλυκά με νανούριζες το βράδυ όταν βγαίναν τα αστέρια μ' μαθες να περπατώ, να μιλώ, ν' ανοίγω φτερά και να πετώ!
Δεν σ΄έχω πια κοντά μου για να σ' αγκαλιάσω, μα απ' τον ουρανό μου γνέφεις ότι είσαι μαζί μου εδώ. τη γιορτή της μάνας θέλω μαζί σου να γιορτάσω Κι όλες τις στιγμές σαν παιδί μαζί σου να ξαναθυμηθώ !
Σήμερα ευχή θα στείλω μανούλα μου αγαπημένη στην Παναγιά μας θα κάνω ευλαβική προσευχή, εκεί στην γωνιά του παραδείσου που είσαι καθισμένη, να κατεβείς, για λίγο μανούλα εδώ κάτω στη γη!
Είναι καιρός ν'ανταμωθούμε, γλυκά να κοιταχτούμε την πίκρα μας μέσα στην καρδιά μας να θάψουμε, όλα τα μυστικά μας, που λέγαμε όπως παλιά, να πούμε με αγκαλιές και με φιλιά την αγάπη σου να γιορτάσουμε!
Μαμά, να 'ξερες πόσο μου λείπεις και πόσο σ' αγαπάω στο αίμα της καρδιάς μου πάντα σαν ρυάκι κυλάς όπου κι αν πήγες μανούλα μου, ποτέ δεν σε ξεχνάω ξέρω ότι πάντα μ' αγαπάς και σαν άγγελος με φυλάς!
Κόπιασε μανούλα μου σε αυτό του Μάη το γιορτάσι με λουλούδια να γεμίσω την τρυφερή αγκαλιά σου με νέκταρ να με κεράσεις στης αγάπης σου το τάσι να μοσχοβολήσουν τα σωθικά μου απ' την ευωδιά σου.
και να σου ευχηθώ ΧΡΟΝΙΑ ΑΙΩΝΙΑ, ΠΑΡΑΔΕΙΣΈΝΙΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ να με προσέχεις και να με φυλάς μέσα στης Παναγιάς την αγκαλιά σ' ευχαριστώ για όλα της ζωής τα δώρα που τα κρατώ μέσα στην καρδιά
Ένα υπέροχο αφιέρωμα στη Βέροια, στην πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα σας αφιερώνω, για να τη γνωρίσετε καλύτερα ανοίξτε τη δημοσίευση μου " Ένα υπέροχο ταξιδι στη Βέροια " από το προσωπικό μου ιστολόγιο
💗Βέροια 💗
Βέροια γενέτειρά μου, πόλη μου αγαπημένη
του Μεγα Αλέξανδρου πόλη ιερή και δοξασμένη
του Βασιλιά Φιλίππου είσαι η φημισμένη πατρίδα ,
στη Μακεδονία ξακουστή, λάμπεις σαν ηλιαχτίδα.
Του Μέγα Αλέξανδρου του Βασιλιά είσαι το θρέμμα
που φόρεσαν της Μακεδονικής γης το στέμμα.
Μες στις βουνοκορφές του Βερμίου ο ήλιος σου ανατέλλει,
στου Αλιάκμονα τις εκβολές τη νύχτα λούζεσαι σαν αστέρι .
Χιλιάδες χρώματα κι αρώματα εσένα σε στολίζουν
με δάκρυα τα μάτια στάζουν, όταν σε αντικρίζουν!
Στου Αποστόλου Παύλου το βήμα όσοι το προσκυνούνε
τάματα κάνουν και με προσευχές τη Χάρη Του υμνούνε
Με χίλιες ευλογίες τα σπιτικά σου πλημμυρίζουν
όταν του κάμπου σου οι ροζ Ροδακινιές ανθίζουν.
Του Αλιάκμονα τα γαργαρένια νερά με καλά σε ευλογούνε
Σαράντα οκτώ εκκλησιές το θέλημα Του Θεού υμνούνε
Της Μπαρμπούτας τα νερά, αγάπης μυστικά σε ψιθυρίζουν
και του Τριπόταμου κελαρυστά νερά σε γλυκοκοιμίζουν.
Οι δεκαέξι μαχαλάδες στολίζονται με τ' αρχοντικά σου
τα αρχαιολογικα ευρήματα δείχνουν την ιστορική ομορφιά σου.
Η συνοικία σου η Κυριώτισσα με βυζαντινές εκκλησίες
έχει υψηλής τέχνης διάκοσμο από θαυμάσιες αγιογραφίες,
με τα λαβυρινθώδη καλντερίμια σου εντυπωσιάζεις
με όρκους αγάπης παντοτινής, βαριά αναστενάζεις.
Η Εβραϊκή συνοικία με την Εβραϊκή συναγωγή
αποτελεί χώρος λατρείας στων Εβραίων τη ψυχή
Όλος ο τόπος είναι γεμάτος με πολιτισμό κι ιστορία
όποιο σοκάκι κι αν διαβείς, νιώθεις μεγάλη ευλογία!
Στον Άγ. Αντώνιο Θαυματουργό τάματα καθε μέρα κάνω
να έχει γέρους φίλους και συγγενείς που αγαπάω
με του Χοχλιούρου το Ραβανί το στόμα μου να γλυκάνω
όταν από την πίκρα την πολύ θέλω να γιάνω!
Τέτοια πόλη όπου κι αν ψάξεις, δεν πρόκειται να βρεις,
γι’ αυτό ταξίδεψε όσο πιο γρήγορα μπορείς
να δεις τις αμέτρητες κι υπέροχες ομορφιές της,
ένα ταξίδι μαγευτικό να απολαύσεις με τις διαδρομές της !
Σήμερα λένε γιορτάζει ο ήλιος αλλά ως φαίνεται μας θύμωσε πολύ και δεν βγήκε.
ΓΙΑΤΙ Η ΜΕΡΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΝΤΗ ΚΑΙ ΒΡΟΧΕΡΗ !
Η Ημέρα του Ήλιου εισήχθη από τη Διεθνή Εταιρεία Ηλιακής Ενέργειας (ISES-Europe) το 1994 με σκοπό να προσελκύσει την προσοχή του κοινού στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
☀Σίγουρα:
🔹Ο ήλιος γεννήθηκε πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.
🔸Το φως από τον Ήλιο στη Γη έρχεται σε 8 λεπτά.
🔹Στην επιφάνεια του Ήλιου, η θερμοκρασία φτάνει τους 5.000 °C περίπου και η θερμοκρασία του πυρήνα είναι περίπου 15 εκατομμύρια °C.
🔸Ο ήλιος είναι 109 φορές πιο πλατύς από τη Γη και 330.000 φορές μεγαλύτερη μάζα.
🔹Ο ήλιος είναι μια ισχυρή πηγή κοσμικής ενέργειας.
Χαρίζει φως και ζεστασιά αναγκαία για τον φυτικό και ζωικό κόσμο, και σχηματίζει τις σημαντικότερες ιδιότητες της ατμόσφαιρας της Γης.
Το φως του ήλιου παράγει και μια ορμόνη ευτυχίας - ενδορφίνη.
Οπότε, αφιερώστε περισσότερο χρόνο κάτω από τις ζεστές ακτίνες του ήλιου
🌹Βροχερή μέρα 🌹
Ο ουρανός φόρεσε έναν μανδύα γκρι έστειλε στη γη την βλογημένη βροχή. Τα σύννεφα κάψαν μια μικρή αστραπή στους λόφους αφήσαν ομίχλη πυκνή.
Τα δέντρα με κλαδιά γυρμένα κλαίνε πουλιά κρυμμένα, τραγούδια δεν λένε. Ούτε μια γλυκιά νότα δεν αντηχεί από κάποιο φτερωτό τραγουδιστή.
Σ' αναμμένο τζάκι χουχουλιάζει το κορμί πουλάκι χτυπάει το τζάμι θέλει τροφή. Ομπρέλες οι λίγοι περαστικοί κρατούν ψάχνουν υπόστεγο, για να μην βραχούν.
Καθώς πέφτει η βροχή στους αγρούς απαλύνει τ'αγρότη κόπους, καημούς. Οι σπόροι θελουν να δίνουν καρπούς γιατί έχουν να θρέψουν πολλούς.
Κοιτώντας αυτά μου 'ρθε στο μυαλό η χθεσινή μέρα που είχε καλό καιρό τον ήλιο να λάμπει στον γαλανό ουρανό πρόσωπα φωτεινά με χαμόγελο γλυκό!
Λουλούδια μ' άνθη και ευωδιά να κοιτώ πουλιά να κελαηδούν τραγούδι γλυκό παιδιά να παίζουν με χαρά στις αυλές ζωντάνια να σφύζει η πόλη από φωνές !
H Διεθνής Ημέρα των Weblogger εορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Μαΐου και φέρνει μαζί τους Χρονικογράφους του Ίντερνετ (Weblogger), σε ανάμνηση της πρώτης εμφάνισής τους στο Διαδίκτυο, στις 2 Μαΐου 1993.
Το Weblogging είναι η νέα αντίληψη της διαδικτυακής δημοσιογραφίας.
Μία ημέρα εορτασμού για όλους τους bloggers είναι η σημερινή μιας ο καθένας ξεχωριστά μπορεί να μεταφέρει το δικό του μήνυμα μέσω των social media.
Η λέξη «blog» προκύπτει από τον όρο «web log», ο οποίος επινοήθηκε από τον Jorn Barger στις 17 Δεκεμβρίου 1997.
Την πιο σύντομη μορφή, «blog» επινόησε ο Peter Merholz, ο οποίος to 1999 έσπασε κοροϊδευτικά τη λέξη «weblog» σε «we blog» στο sidebar του δικού του blog, Peterme.com. Λίγο αργότερα, η Evan Williams από την Pyra Labs, την εταιρία που δημιούργησε την υπηρεσία «Blogger» το 1999 (εξαγοράστηκε από την Google το 2003), χρησιμοποίησε τη λέξη «blog» τόσο ως ουσιαστικό όσο και ρήμα κι επινόησε τον όρο «blogger» σε σχέση με το προϊόν της εταιρίας «Blogger», με αποτέλεσμα την εκλαΐκευση του όρου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η εμφάνιση κι η ανάπτυξη των blogs στα τέλη του 1990 συνέπεσε με την έλευση των εργαλείων δημοσίευσης στο διαδίκτυο που διευκόλυναν χρήστες χωρίς τεχνικές δεξιότητες να «ανεβάζουν» τα posts τους.
Τα blogs στην πλειοψηφία τους είναι διαδραστικά, επιτρέποντας στους επισκέπτες να αφήνουν σχόλια και μήνυματα.
Αυτή η διαδραστικότητα είναι που τα διαχωρίζει από τις άλλες στατικές ιστοσελίδες. Υπό αυτή την έννοια, το blogging μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή κοινωνικής δικτύωσης.
Αξίζει μάλιστα μα αναφερθεί ότι οι bloggers δεν παράγουν μόνο περιεχόμενο για τα blogs τους, αλλά αναπτύσσουν κοινωνικές σχέσεις με τους αναγνώστες τους, αλλά και τους άλλους bloggers. Βέβαια, υπάρχουν blogs υψηλής αναγνωσιμότητας που δεν επιτρέπουν σχόλια.
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι blogs, που διαφέρουν όχι μόνο ως προς τον τύπο του περιεχομένου, αλλά ως και τον τρόπο αυτό γράφεται.
Ένα blog μπορεί να είναι προσωπικό και να θυμίζει ημερολόγιο που διαρκώς μεγαλώνει, εταιρικό ή οργανωτικό – σε αυτή την περίπτωση το blog μπορεί να είναι ιδιωτικό ή μπορεί να εξυπηρετεί σκοπούς της εκάστοτε επιχείρησης, αλλά μπορεί να προσφέρει ένα φορητό τρόπο επικοινωνίας (microblogging), βοηθώντας έτσι φίλους να κρατούν επαφή μεταξύ τους, συνεργάτες να συντονίζουν συνεδριάσεις ή να μοιράζονται χρήσιμες πηγές, αλλά και διασημότητες ή πολιτικούς για να ενημερώνουν το κοινό για ημερομηνίες συναυλιών, διαλέξεων, εκδόσεις βιβλίων, ή προγράμματα εκδηλώσεων.
