Στίχοι - βίντεοκλίπ:
Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου
Άτιμε χρόνε!
Άτιμε χρόνε, τρανέ αφέντη
σταμάτα λίγο να τρέχεις.
πάνω στ' αλόγου την χαίτη
της νιότης τ' ανθό να κλέβεις.
Μια στάση θέλω να σου ζητήσω
τα κάστρα σου να γκρεμίσω
αναμνήσεις πάνω κει να κτίσω,
τα μάτια μου πριν να κλείσω.
Στην αγάπη της μάνας και πατέρα
που άσβεστη στην ψυχή μένει
Σε πρόσωπα παιδικά αγαπημένα
που η απουσία τους με μαραίνει.
Στης γιαγιάς την ζεστή αγκαλιά
με τα χίλια καλούδια στην ποδιά.
Το χάδι της σιγουριά και γιατρειά
βασιλικού και δυόσμου ευωδιά.
Σε στενοσόκακα και καλντερίμια
που μύριζαν γιούλια και κρίνα
πίσω από τα κλειστά παραθύρια
ηχούσαν βιολιά και μαντολίνα!
Στον καιρό της πρώτης νιότης
που άνθιζε το γέλιο στα χείλια
Στο φιλί της αγάπης της πρώτης
που 'ταζε στον ουρανό ταξείδια.
Σ' αυτούς που ποτέ δεν ξεχνάω
γιατί πάνω τους στήριγμα βρήκα
Σε όσους με έκαναν να γελάω
όταν ένιωθα στην καρδιά πίκρα.
Σε όσους την καρδιά μου έδωσα
αλλά μ' αγκάθια την τρυπήσαν
Τον πόνο μου όταν λευτερωσα
τ' αγκάθια ανθοί πάλι γινήκαν.
Τις μέρες μου κι αν λιγοστεύεις
άσε με για λίγο πίσω να γυρνάω.
λογαριασμό ποτέ μην γυρέψεις
για στιγμές αγάπης που ζητάω.
Και πριν έρθει η βαρυχειμωνιά
μην με σκεπάσεις με λησμονιά
την αγάπη κρύψε σε μια γωνιά
που λαχταρά πάντα η καρδιά.
Άχ άτιμε χρόνε, κατεργάρη
πόσες στιγμές μας 'έχεις πάρει
τη ζωή μας έχεις κουμαντάρει
χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι!!
Άχ άτιμε χρόνε, κατεργάρη
πόσες στιγμές μας 'έχεις πάρει
τη ζωή μας έχεις κουμαντάρει
χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι!!
Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου
