Σήμερα 7 Απριλίου 2019 πραγματοποιήσαμε άλλο ένα πετυχημένο αντάμωμα παλιών μαθητριών και τώρα φιλενάδων του 1ου και 2ου Γυμνασίου Θηλέων Βέροιας, αποφοίτων 1973 .
Αποφασίσαμε στο καφέ της ξεγνοιασιάς της Τετάρτης, να κάνουμε μια εκδρομή στη φύση που αλλού στην όμορφη Πιερία μας . για να ανταμώσουμε τη Άρτεμις Καλογήρου που μένει στο Λιτόχωρο και τη Λίνα Χατζησάββα και Όλγα Ευθύμογλου που μένουν στο Βόλο
Η Άρτεμις με χαρά μας υποσχέθηκε, ότι θα κάνει αυτή το πρόγραμμα της εκδρομής γιατί γνωρίζει πολύ καλά τα μέρη και συγκεκριμένα μας πρότεινε να επισκεφτούμε το αρχαιολογικό χώρο του Δίον, τη Πλάκα Λιτοχώρου, Παλαιό και Νέο Άγιο Παντελεήμονα, Πλαταμώνα Λεπτοκαρυά.
Μία απόδραση στη φύση γνωρίζουμε όλοι ότι λειτουργεί σαν πηγή καλλιτεχνικής έμπνευσης, βοηθά στην καταπολέμηση της κατάθλιψης και ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Παράλληλα βοηθάει και στην ενδυνάμωση ανθρωπίνων σχέσεων. Με λίγα λόγια γεμίζει τις μπαταρίες κάθε ατόμου.
Η αφετηρία ήταν στο πάρκο της Ελιάς 9.00 π.μ., παρούσες ήταν 16 φίλες και συμμαθήτριές μας. η Ηλωρίδου Έλλη, Καρανικόλα Τασούλα, Κουικόγλου Σμαρούλα , Λαγαρία Μαρία, Λαχανοπούλου Ερμιόνη, Λούκαρη Ελένη Μαζαράκη Μαριάννα, Μαργαρίτη Μαρία και η φίλη της η Τζένη Γκάτσιου, η Μαρκαντάρα Άννα, η Μπαλτζή Ελένη, η Ταμπακοπούλου η Άννα , η Τσιομπάνογλου η Σοφία, η Πολυμέρη Αφροδίτη και η φίλη της η Μαγδα Γουναρά και στο Δίον μας υποδέχτηκε η Άρτεμις Καλογήρου και στο Λιτόχωρο η Ολίγα Ευθύμογλου με τη Λίνα Χατζησάββα.
Θα κάνω παρακάτω μια σύντομη ξενάγηση στην όμορφή μας εκδρομή όχι μόνο για μας, για να θυμόμαστε στα γεράματά μας το πόσο καλά περνούσαμε στις εκδρομές μας, αλλά και για τις συμμαθήτριές μας που δεν μπόρεσαν να είναι μαζί μας, αλλά νοερά δεν έφυγαν από τη σκέψη μας.
Φορέσαμε λοιπόν το γιορτινό μας πρόσωπο, πήραμε μαζί μας την παιδική μας καρδιά, τη καρδιά των τότε εφηβικών χρόνων τη καλή μας διάθεση και ξεκινήσαμε. Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα αλλά αργότερα συννέφιασε. Στη διαδρομή γελάσαμε είπαμε ανέκδοτα και φυσικά η Σμαρούλα μας είπε την πρωινή μας προσευχή.
Πρώτος σταθμός ο αρχαιολογικός χώρος του Δίον εκεί μας υποδέχτηκε η γλυκιά μας φίλη και συμμαθήτρια Άρτεμις Καλογήρου, φυσικά η χαρά και η συγκίνηση που την ανταμώσαμε δεν περιγράφεται
Το Δίον ήταν μια αρχαιότατη πόλη στρατηγικής σημασίας και μια από τις πιο φημισμένες μακεδονικές πολιτείες. Η γεωγραφική θέση του αρχαίου Δίου τοποθετείται στους ανατολικούς πρόποδες του Ολύμπου, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η ομώνυμη κωμόπολη. Μεγαλοπρεπής και επιβλητικός εδώ και αιώνες, ο Όλυμπος υψώνεται πάνω απ’ το
Λιτόχωρο, ενώνοντας τις κορυφές του με τον ουρανό και αφήνοντας τους μύθους να κυλήσουν στις πλαγιές, να περιπλανηθούν στα δάση και τις χαράδρες, για να συναντήσουν την ιστορία, αλλά και τη φυσική ομορφιά.
Στις κορυφές του η ελληνική φαντασία τοποθέτησε την κατοικία των δώδεκα θεών της αρχαιότητας. Και χαμηλότερα, την κατοικία των Μουσών, των προστάτιδων των καλών Τεχνών.
Ανάμεσά στα εκθέματα είναι και το ψηφιδωτό της Μέδουσας από την έπαυλη του Διονύσου.
1. Ο Ναός του Υψίστου Διός στον οποίο βρέθηκε σχεδόν ακέραιο το ολόσωμο άγαλμα του Δία το 2006
Το ιερό του Ολυμπίου Διός, με τον μεγάλο βωμό όπου θυσίαζε ο Μέγας Αλέξανδρος. Οι αρχαιολόγοι εντόπισαν τυχαία «πνιγμένο» στα νερά του ιερού ποταμού Βαφύρα ένα ακόμη ιερό Διός. Του Υψίστου. Πλαισιωμένο από 14 αετούς.
Ναό και πλήρες ιερό αφιερωμένο «Διί Υψίστω» (το πρώτο στον ελλαδικό χώρο που αναφέρεται -βάσει σειράς επιγραφών που εντοπίστηκαν στον χώρο- στον Δία ως «ύψιστο»), πλαισιωμένα από μαρμάρινα αναθήματα με εγχάρακτους αετούς διαφόρων μεγεθών (από φυσικό μέγεθος έως και μινιατούρες του «βασιλιά των πουλιών»), εντόπισαν οι αρχαιολόγοι στον αρχαιολογικό χώρο του Δίου της Πιερίας.Στον σηκό του ναού βρέθηκε ένθρονο μαρμάρινο άγαλμα του Διός Υψίστου σε φυσικό σχεδόν μέγεθος αλλά... ακέφαλο. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι σύντομα θα εντοπισθεί στον υπό ανασκαφή περιβάλλοντα χώρο και το κεφάλι του Υψίστου των θεών.
Για πρώτη φορά επίσης εντοπίζεται τόσο μεγάλος αριθμός αναθημάτων και μάλιστα με τη μορφή αετών με ανοιχτά και κλειστά τα φτερά τους και σε ορισμένες περιπτώσεις με μέγεθος που ξεπερνά το ένα μέτρο, να κρατούν θύματα στα νύχια τους, αλλά και με κεραυνούς (σαν αυτούς που κρατά ο Υψιστος Δίας).
2. Το Ιερό της Ίσιδος, το οποίο συνιστάται από 4 ναούς. Τον κεντρικό ναό, που ήταν αφιερωμένος στην Ίσιδα, τον μικρότερο ναό που ήταν αφιερωμένος στη λατρεία της Αφροδίτης Υπολυμπιδίας, τον τρίτο, δεν ταυτίστηκε ακόμα με κάποια θεά, και τον τέταρτο που αφιερώθηκε στη λατρεία της Ίσιδος Τύχης.
3. Το Ιερό της Δήμητρας, ένα από τα αρχαιότερα ιερά της θεάς στο βορειοελλαδικό χώρο.
Το Ιερό της Δήμητρας, με τους παλαιότερους ναούς του Δίου χτισμένους με -λαξευμένους λίθους. Ανήκουν στα τέλη του 6ου αι. π.Χ. και η διάρκεια ζωής του ιερού φτάνει έως τον 4ο αι. μ.Χ. Οι αφιερωμένοι στη Δήμητρα δίδυμοι ναοί αποτελούν τον πυρήνα αυτού του συγκροτήματος, ενώ στον έναν από αυτούς βρέθηκε το μαρμάρινο κεφάλι του λατρευτικού αγάλματος της θεάς Δήμητρας. Αδελφή του Δία, θεά της γονιμότητας και της βλάστησης, έχει ανάμεσα σε άλλα για σύμβολά της τα στάχυα και τις παπαρούνες που συναντάμε αυτή την εποχή άφθονες στο Δίον.
Συνεχίζοντας ανατολικά, υπό το ασίγαστο κελάηδισμα των πουλιών, φτάνουμε στο Ιερό του Διός Υψίστου, το πρώτο που εντοπίστηκε στην Ελλάδα αφιερωμένο στη λατρεία του «Υψίστου Διός» ή «Ουράνιου Διός» και ανήκει κυρίως στη ρωμαϊκή περίοδο. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως το βωμό του ιερού και το ναό με ένα άγαλμα του Δία στο εσωτερικό του, μαρμάρινους αετούς και πολλά άλλα αναθήματα.
Πλάι ακριβώς σε αυτό το ιερό, με ένα γεφυράκι να τα συνδέει, βρίσκεται το Ιερό της Ισιδας. Οι αρχαίοι τοίχοι είναι βυθισμένοι στο νερό και αγάλματα στέκουν πάνω σε καταπράσινα εδάφη και ανάμεσα σε λιμνάζοντα νερά. «Η λατρεία του νερού του Ολύμπου έπαιξε, φαίνεται, αποφασιστικό ρόλο στην ίδρυση ενός ιερού στη θέση αυτή, ήδη στα κλασικά χρόνια, αφιερωμένου στην Αρτεμη, ως θεά του τοκετού», γράφει ο κ. Παντερμαλής. «Μια ιερή πηγή στεγάστηκε σε μεταγενέστερα χρόνια μέσα σε ένα ναό, ενώ το νερό μιας άλλης οδηγήθηκε στη δεξαμενή του ναού της Αφροδίτης Υπολυμπιδίας (Αφροδίτης των υπωρειών του Ολύμπου) περνώντας κάτω από το άγαλμά της». Σήμερα, στην κόγχη του αγάλματος της Υπολυμπιδίας Αφροδίτης υπάρχει αντίγραφό του, ενώ το πρωτότυπο εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Δίου. Αλλα, μικρότερα, αγάλματα κλέβουν την προσοχή, όπως αυτό του Ερωτα των ελληνιστικών χρόνων. Μία ακόμα πηγή αναβλύζει παραδίπλα και ένα βατραχάκι κάνει την εμφάνισή του.
Συνεχίζοντας ανατολικά, υπό το ασίγαστο κελάηδισμα των πουλιών, φτάνουμε στο Ιερό του Διός Υψίστου, το πρώτο που εντοπίστηκε στην Ελλάδα αφιερωμένο στη λατρεία του «Υψίστου Διός» ή «Ουράνιου Διός» και ανήκει κυρίως στη ρωμαϊκή περίοδο. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως το βωμό του ιερού και το ναό με ένα άγαλμα του Δία στο εσωτερικό του, μαρμάρινους αετούς και πολλά άλλα αναθήματα.
Πλάι ακριβώς σε αυτό το ιερό, με ένα γεφυράκι να τα συνδέει, βρίσκεται το Ιερό της Ισιδας. Οι αρχαίοι τοίχοι είναι βυθισμένοι στο νερό και αγάλματα στέκουν πάνω σε καταπράσινα εδάφη και ανάμεσα σε λιμνάζοντα νερά. «Η λατρεία του νερού του Ολύμπου έπαιξε, φαίνεται, αποφασιστικό ρόλο στην ίδρυση ενός ιερού στη θέση αυτή, ήδη στα κλασικά χρόνια, αφιερωμένου στην Αρτεμη, ως θεά του τοκετού», γράφει ο κ. Παντερμαλής. «Μια ιερή πηγή στεγάστηκε σε μεταγενέστερα χρόνια μέσα σε ένα ναό, ενώ το νερό μιας άλλης οδηγήθηκε στη δεξαμενή του ναού της Αφροδίτης Υπολυμπιδίας (Αφροδίτης των υπωρειών του Ολύμπου) περνώντας κάτω από το άγαλμά της». Σήμερα, στην κόγχη του αγάλματος της Υπολυμπιδίας Αφροδίτης υπάρχει αντίγραφό του, ενώ το πρωτότυπο εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Δίου. Αλλα, μικρότερα, αγάλματα κλέβουν την προσοχή, όπως αυτό του Ερωτα των ελληνιστικών χρόνων. Μία ακόμα πηγή αναβλύζει παραδίπλα και ένα βατραχάκι κάνει την εμφάνισή του.
Είναι ασύλληπτο πόσο όμορφα μπορεί να σε κάνει να νιώσεις ένας αρχαιολογικός χώρος όταν συνδυάζει φυσική ομορφιά και πλούσια ιστορία!Πράσινο,νερό,το βουνό των Θεών για φόντο και όλα τα μνημεία που ήρθαν στο φως..είναι απίστευτο να σκέφτεσαι ποιοί πέρασαν απ αυτό το χώρο..ένα μεγάλο μπράβο είναι το λιγότερο που οφείλουμε στον κ.Παντερμαλή και όλους όσους ανέσκαψαν κ ανέδειξαν το χώρο!
Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε και το Μουσείο εάν έχετε χρόνο,το αξίζει!
Μετά πήγαμε για καφέ στο πανέμορφο ξενοδοχείο Cavo Olympo Luxury Hotel & Spa
Ένα 5 αστερο ξενοδοχείο Η είσοδος σε προδιαθέτει για το τι θα συναντήσεις. Η θέα είναι καταπληκτική.
Πολύ ωραία τοποθεσία κοντά στο βουνό και δίπλα στη θάλασσα.
Ο πραγματικός εθνικός δρυμός Ολύμπου παίρνει άριστα φυσικά, αλλά εδώ γράφουμε για το Κέντρο Πληροφόρησης Ολύμπου (δεν είναι μουσείο λένε οι υπεύθυνοι) που εγκαινιάστηκε το 2016! Είναι άγνωστο ακόμα για το ευρύ κοινό, δεν έχει διαφημιστεί σωστά...Βρίσκεται κοντά στο γήπεδο Λιτόχωρου και στο δρόμο προς Σταυρό-Πριόνια.
Η έκθεση αναπτύσσεται σε επίπεδα (ανά υψομετρική ζώνη) και περιγράφει πετρώματα, γεωμορφολογία, κλίμα, χλωρίδα και πανίδα...
Μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Υπέροχες φωτογραφίες και ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την γεωλογία του Ολύμπου, την πανίδα και την χλωρίδα του.
Ιδανικό για σχολεία-παιδιά! Λειτουργεί 08.00 – 16.00
Ιδανικό για σχολεία-παιδιά! Λειτουργεί 08.00 – 16.00
Υπήρχαν μερικοί τουρίστες που απολάμβαναν το καφέ τους με ένα βιβλίο στο χέρι κοιτάζοντας τη θάλασσα.
Αφού κολατσίσαμε ξεκινήσαμε για το Κέντρο Πληροφόρησης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου
Εκεί μας υποδέχτηκαν οι γλυκιές φίλες και συμμαθήτριες Λίνα και Ολίγα, περιττό να σας πω ότι η συγκίνηση και η χαρά μας δεν περιγράφεται.
Μπήκαμε στο λεωφορείο με άριστες εντυπώσεις και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε το δρόμο για το παλιό Παντελεήμονα. Ο παλαιός Παντελεήμονας βρίσκεται στη πλαγιά του Ολύμπου και σε υψόμετρο 700 μέτρων από τον Θερμαϊκό κόλπο. Ακολουθώντας την εθνική οδό Αθηνών – Θεσσαλονίκης με κατεύθυνση για Θεσσαλονίκη μετά τον κόμβο του Πλαταμώνα στρίψαμε δεξιά στην ταμπέλα. Όταν φτάσαμε αφήσαμε το λεωφορείο έξω από το στο χωριό και θα μπήκαμε περπατώντας στο πλακόστρωτο . Στην είσοδο του χωριού υπάρχει μια μεγάλη ταμπέλα που αναφέρει προς τα πού βρίσκονται διάφορα μαγαζιά όπως καφετέριες και ξενώνες, αλλά όποιων ντόπιο και να ρωτήσετε θα σας κατευθύνει με τον καλύτερο τρόπο. Το χωριό αυτό είχε ερημώσει το 1950, όταν οι κάτοικοι του το εγκατέλειψαν και έκτισαν τον Νέο Παντελεήμονα, 6 χλμ. πιο κάτω, κοντά στην θάλασσα.
Στην δεκαετία όμως του 1980, πολλοί κάτοικοι επιστρέφουν στο παλιό χωριό, καθώς και πολλοί άλλοι Έλληνες, εραστές του βουνού και το κτίζουν από την αρχή, με μακεδονική και Ηπειρώτικη αρχιτεκτονική. Εδώ τα περισσότερα σπίτια είναι χτισμένα με πέτρα.
Οι ντόπιοι του χωριού είναι άνθρωποι νέοι και πολύ φιλόξενοι που έχουν ετοιμάσει το χωριό και τα μαγαζιά τους με πολύ μεράκι. Το χωριό είχε πολύ κόσμο, ταξιδιώτες. Πολλά ταξιδιωτικά πρακτορεία οργανώνουν ημερήσιες εκδρομές στον Παλαιό Παντελεήμονα από τις γύρω περιοχές. Στα στενά σοκάκια διακρίναμε τα διάφορα μικρά μαγαζάκια παραδοσιακής τέχνης και παραδοσιακών προϊόντων.
Επίσης επισκεφθήκαμε το ιερό ναό Αγ. Παντελεήμονα Ο οικισμός οφείλει το όνομά του στον Άγιο Παντελεήμονα. Σύμφωνα με την παράδοση, μια εικόνα που υπήρχε στην εκκλησία του οικισμού του Παλαιού Παντελεήμονα προστάτευσε τους κατοίκους του από έναν λοιμό ο οποίος αποδεκάτισε την γύρω περιοχή, επειδή είχαν προσευχηθεί στον άγιο. Η περιοχή γύρω από τον οικισμό αποτελεί στρατηγική θέση· όπως αναφέρθηκε, βρίσκεται απέναντι από το Κάστρο του Πλαταμώνα και ακριβώς δίπλα από την Εθνική Οδό. Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι παρεμβάλλεται ανάμεσα στο βουνό και στην θάλασσα, αποτελώντας έτσι ένα σημείο ελέγχου μεταξύ της Μακεδονίας και της νότιας Ελλάδας. Για αυτό τον λόγο υπήρξε πολλές φορές πεδίο αντιπαράθεσης σε περιόδους πολέμου, όπως κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897 και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Στον τελευταίο ειδικά, κάτοικοι του τότε χωριού πολέμησαν σθεναρά κατά των Γερμανών κατακτητών, συγκροτώντας σώμα ανταρτών με επιχειρησιακή βάση τα γύρω βουνά.
Δίπλα από τον επιβλητικό ναό, οι παραδοσιακές ταβέρνες κρατούν συντροφιά στο αναπαλαιωμένο σχολείο που ξυπνάει μνήμες του παρελθόντος.
Οι κάτοικοι του χωριού φεύγοντας μας ξεπροβόδισαν με την παρακάτω ευχή που έχουν αναρτήσει σε πίνακα.
Ήρθε η ώρα το φαγητού και κατηφορίσαμε για το Νέο Παντελεήμονα.
Ο Νέος 
Γευματίσαμε στη ταβέρνα Χαρίκλεια που είχε πανοραμική θέα. Το μενού και το σέρβις πολύ ωραίο.
ΦΑΙΝΌΤΑΝ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΑΜΌΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΩ Ο ΘΕΡΜΑΙΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ
Βγάλαμε και φωτογραφίες με φόντο το κάστρο του Πλαταμώνα και το Θερμαϊκό Κόλπο.
Ο τελευταίος μας προορισμός ήταν να επισκεφθούμε για καφέ το παλιό τούνελ που έγινε καφετέρια τη gallaria στη παραλία Ν.Παντελεήμονα.
Στην παραλιακή ζώνη του Νέου Παντελεήμονα Πιερίας μια διαφορετική τουριστική επένδυση έχει κάνει την εμφάνισή της, «παντρεύοντας» αρμονικά την ιστορία ενός αιώνα με το σήμερα. Ο χώρος της γνωστής στους ντόπιους Γαλαρίας, που χρονολογείται από το 1915 και αποτελεί ουσιαστικά το ανοιχτό βόρειο τμήμα της παλιάς σιδηροδρομικής γραμμής, σε συνέχεια του τούνελ της σήραγγας του Πλαταμώνα, έχει μετατραπεί από τον γνωστό ξενοδόχο της Πιερίας Γιώργο Τζόβα σε έναν εξαιρετικής αισθητικής χώρο αναψυχής (αναψυκτήριο-καφέ), τον Gallaria, που όχι μόνο σεβάστηκε το παρελθόν, αλλά και το ανέδειξε, συστήνοντάς το στους νέους ανθρώπους.
Σεβόμενος μάλιστα την Ιστορία, έφτιαξε έναν χώρο κυριολεκτικά πάνω στις ράγες, δημιουργώντας και βαγόνια, που φιλοξενούν κάποιες από τις υπηρεσίες του καφέ-αναψυκτηρίου. Μπροστά από το Gallaria υπάρχει κι ένας πύργος, που λειτουργούσε το 1940 ως πολυβολείο για τη φύλαξη της σήραγγας. Ο πύργος αυτός, μισοπεσμένος, αξιοποιήθηκε επίσης και σήμερα στέκει ξανά όρθιος να θυμίζει άλλες εποχές. Ένα από τα ατού του χώρου είναι η θάλασσα που σκάει ακριβώς μπροστά στο Gallaria.
Απολαύσαμε το καφέ βλέποντας τη θάλασσα συζητώντας για το πόσο ωραία ήταν η εκδρομή μας και βγάλαμε φωτογραφίες.
Όμως έφτασε η ώρα της επιστροφής αφού πρώτα κάνουμε μια σύντομη βόλτα με το αυτοκίνητο στη Λεπτοκαρυά. Η επιστροφή για Βέροια ήταν με ηλιόλουστο καιρό και χαρούμενη διάθεση τραγουδώντας και λέγοντας ανέκδοτα.
Η όμορφη εκδρομή μας τελείωσε είχε φυσικά το χαρακτήρα μιας σχολικής εκδρομής , το τερπνόν μετά του ωφελίμου, όσο γηράσκω μαθαίνω.
Ας μας έχει ο Θεός γερές και θα κάνουμε πολλές ακόμη πιο όμορφες εκδρομές.
Ευχαριστούμε πολύ τις συμμαθήτριες μας που διοργάνωσαν αυτή την εκδρομή και ιδιαίτερα την Άρτεμις Καλογήρου για την επιλογή του προγράμματος της εκδρομής.
