Ξυπνάει η μέρα με βλέμμα γλυκό,
στα μπαλκόνια φυσάει ένα χάδι δειλό.
Τα πουλιά τραγουδούν μιαν αρχαία ευχή,
να γεμίσει η καρδιά σου ανάσας ζωή .
Καλημέρα σ' εσένα , σ’ ό,τι λες και σ’ ό,τι ζεις,
στ’ όνειρό σου που παλεύεις να γευτείς
Καλημέρα στη στιγμή, που απ’ το τίποτα γεννιέται,
μες στο βλέμμα σου ο κόσμος ανασαίνει, ξαναγεννιέται.
Καφές στο τραπέζι, χαμόγελο φως,
κι ένα μήνυμα λέει "μην νιώθεις μοναχός".
Κάθε μέρα αρχή, κάθε βήμα σκοπός,
κι αν πονάς, έχει δρόμο για σένα ο Θεός.
Καλημέρα σ' εσένα , σ’ ό,τι λες και σ’ ό,τι ζεις,
στ’ όνειρό σου που παλεύεις να γευτείς
Καλημέρα στη στιγμή, που απ’ το τίποτα γεννιέται,
μες στο βλέμμα σου ο κόσμος ανασαίνει, ξαναγεννιέται
Μη ξεχνάς πως η μέρα, δεν ζητάει πολλά
λίγο φως, μια γλυκιά ματιά, μια αγκαλιά,
κι η ψυχή σου μεμιάς ανοίγει φτερά
σε πολιτείες μακρινές, σε μέρη μαγικά
Καλημέρα σ' εσένα, σ’ ό,τι είσαι, σ’ ό,τι ελπίζεις,
σ’ όλα εκείνα που στα μάτια σου ανθίζουν.
Καλημέρα σ’ εσένα, που παλεύεις να φανείς,
μες στη σκόνη, μες στη σιγή… φως της γης, καρδιά ζωής!
© Ελένη Λούκαρη - Καλαϊτσίδου
