Μια επεξεργασμένη φωτογραφία με τις σημαίες της Ελλάδας και της Τουρκίας κάνει τον γύρο του διαδικτύου.

Οι σημαίες στα ρούχα και το κράνος είναι προφανώς επεξεργασμένες

αλλά ο διασώστης και το κοριτσάκι είναι πραγματικότητα και είναι κάτι που συγκλονίζει και προσφέρει ένα

 μοναδικό μήνυμα αλληλεγγύης 

για τις δυο χώρες.

Ο δημιουργός της φωτογραφίας, ο υποστράτηγος, εν αποστρατεία, του Πυροσβεστικού Σώματος, Παναγιώτης Κοτρίδης, το έκανε ξεκάθαρο από την αρχή.

Την εικόνα την έφτιαξε προκειμένου να τιμήσει τους συναδέλφους του που τις τελευταίες ώρες δίνουν τεράστια μάχη προκειμένου να σώσουν τους εγκλωβισμένους από τα συντρίμμια του καταστροφικού σεισμού τα ξημερώματα της Δευτέρας στην Τουρκία.

«Για να τιμήσω τους συναδέλφους που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για την διάσωση των πληγέντων από τους σεισμούς της Τουρκίας, έφτιαξα αυτή τη φωτογραφία.

“ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ”

“I AM HERE FOR YOU”

“SENİN İÇİN BURADAYIM”», αναφέρει ο δημιουργός.

ΠΗΓΗ:https://www.google.com/amp/s/www.tilestwra.com/i-fotografia-me-antra-tis-emak-agkalia-me-paidi-stin-toyrkia-poy-sygklonizei/amp/

Μπορεί η φωτογραφία αυτή να είναι φτιαχτή, όμως υπάρχουν τόσα βίντεο και φωτογραφίες που δείχνουν τι θα πει ομοψυχία,  συμπόνοια, αλληλεγγύη κι ανθρωπιά και πρέπει να νιώθουμε περηφάνια  για τα ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ της Ε.Μ.Α.Κ. 

Μερικά από τα σχόλια των Τούρκων και την ευγνωμοσύνη τους στην ΕΜΑΚ και στην Ελλάδα!   

«Ένας γενναίος εχθρός είναι καλύτερος από έναν άθλιο φίλο. Ευχαριστούμε Ελλάδα».

«Όσοι έλεγαν πως θα μπουν στην Αθήνα σε μια νύχτα, δεν πήγαν κάτω από τα ερείπια για να σώσουν έναν πολίτη. Οι Έλληνες ωστόσο που θεωρούσαν εχθρό, το έκαναν».

" Ο πόνος δεν έχει θρησκεία, ό,τι κι αν πιστεύεις. Τα δάκρυα έχουν πάντα το ίδιο χρώμα. Ευχαριστώ Ελλάδα.»

«Όποια γλώσσα και αν είναι μιλάμε, όποιο και εάν είναι το χρώμα της σημαίας μας, τα χρώματα των δακρύων μας είναι πάντα τα ίδια. Ευχαριστώ Ελλάδα»

Αυτό είναι το μήνυμα της φωτογραφίας κι ας μην είναι αληθινή 

Η Χώρα μας αν και τόσο μικρή, είναι τελικά τόσο μεγάλη! 

Ο σεισμός "γκρέμισε" το αφήγημα

 Ερντογάν μπροστά στα μάτια 

του ίδιου του λαού του. 

Η συμπόνια και η ανθρωπιά είναι γλώσσα πανανθρώπινη, δεν έχει σύνορα και τα δάκρυα έχουν το ίδιο χρώμα ! 

Ο άνθρωπος όταν νιώθει πόνο είναι ζωντανός... 

Όταν όμως νιώθει τον πόνο του άλλου, τότε ναι, είναι Άνθρωπος.» 

Νίκος Καζαντζάκης.

Κανένας πόλεμος και καμμιά καταστροφή δεν κατάφερε να γεννήσει και να δώσει σάρκα και οστά σε όσα " μας χωρίζουν" και σε όσα" μας ενώνουν"

Ο Θεός δεν είναι τιμωρός. 

Είναι φιλεύσπλαχνος. 

Οπότε κι αυτός που επικαλείται τον Θεό ως τιμωρό αγγίζει τα όρια της χαιρεκακίας και της ψυχοπάθειας τι κι αν  είναι ορθόδοξος Χρισταιανός . 

 Εδώ και δυο μέρες  κάποιοι χλευάζουν όσους Έλληνες στεναχωρήθηκαν για την τραγωδία στην Τουρκία και Συρία.

 Μερικοί από αυτούς, τη θεώρησαν σαν είδηση από το σύμπαν, σαν οργή του Θεού για  την εξωτερική  πολιτική του Ερντογάν απέναντι στην Ελλάδα και για αυτό που είπε   " νύχτα θα έρθουμε" .

Απέναντι σε ένα δράμα δεν μπορείς να βάζεις πολιτικές εθνικής κόντρας 

 Δεν είναι πια αστείο, αν κάποιοι το θεωρούν  αυτή η καταστροφή ήταν  η οργή του Χριστού. 

 Είναι τρομερά ανησυχητικό να βλέπεις να χάνονται  τόσες  ζωές  και εσύ να χαίρεσαι.

Να βλέπεις την εικόνα ενός μικρού να χαϊδεύει το κεφαλάκι από το αδελφάκι του κάτω από τα χαλάσματα.  

Να βλέπεις να απεγκλωβίζονται άνθρωποι νεκροί ή να βλέπεις ανθρώπους πάνω  από τα συντρίμμια να κλαίνε τους δικούς τους και την περιουσία τους.

Να ακούς κραυγές των ανθρώπων να θέλουν να ζήσουν. 

Να μαθαίνεις για  τόσους  νεκρούς και τραυματίες. 

Σε αυτό το ιδανικό σύμπαν μόνο θλίψη και ένα ένστικτο πως κάποιοι εκεί έξω χρειάζονται τη βοήθειά μας, ξυπνούν οι εικόνες και τα βίντεο από τον σεισμό σε Τουρκία και Συρία.

 

Λυπάμαι  που κάποιοι  δηλώνουν εξοργισμένοι με την  ανθρωπιστική βοήθεια στους σεισμόπληκτους, γιατί είναι Τούρκοι, είναι μουσουλμάνοι. 

Γιατί θα ξενερώσει ο μαρμαρωμένος βασιλιάς.

 Γιατί θα πέσει φωτιά να μας κάψει.

 Γιατί τους τιμώρησε ο Θεός. 

Γιατί το μίσος είναι το μεγαλύτερο παραισθησιογόνο εκεί έξω, αρκετά ικανοποιητικό για υπερφουσκωμένα εγώ στο όνομα της ημιμάθειας και των ψευδαισθήσεων. 

Φτάνει στα όρια της ψυχοπάθειας το να μπορείς να αναμετρηθείς με όρους εξωτερικής πολιτικής και εθνικής κόντρας πάνω από το δράμα.

"Ο άνθρωπος όταν νιώθει πόνο είναι ζωντανός. Όταν όμως νιώθει τον πόνο του άλλου, τότε ναι, είναι Άνθρωπος."

ΣΤΟ ΤΑΒΕΡΝΆΚΙ

 

Φίλοι απ' το σχολειό δεμένοι 

μνήμες είπαν να μοιραστούν, 

με ποτό πάλι αγκαλιασμένοι 

 τα σεκλέτια τους να πουν! 

Σ’ ένα  φίνο ταβερνάκι,

 που 'χε ζωντανή μουσική 

 με χορό και τραγουδάκι

 ήπιανε μπρούσικο κρασί.

Τα ποτήρια ετσουγκρίσαν 

σαν παιδιά όλοι γινήκαν  

Τα παλιά δεν λησμονήσαν

ζαβολιές τους θυμηθήκαν! 

Αναστήσαν όνειρα παλιά 

 που πλάθανε τότε παιδιά

στην φτωχική τους γειτονιά 

κι ήταν όλοι καλή καρδιά 

 Όταν  θέλησαν να χωριστούν

ορκιστήκαν πάλι να βρεθούν,

το κρασάκι τους να πιουν 

στιγμές πάλι να θυμηθούν!

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ