Sunday, December 27, 2020

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2020






Τα συναισθήματα που νιώσαμε το 2020 ήταν πολλά.  Αποκοιμηθήκαμε σε ένα κόσμο και ξυπνήσαμε σε έναν άλλον. 
Οι αγκαλιές και τα φιλιά ξαφνικά γίνονται όπλα, και το να μην συναντηθούμε με γονείς και φίλους γίνεται πράξη αγάπης. Ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι η δύναμη, η ομορφιά και το χρήμα είναι άχρηστα και δεν μπορούν να δώσουν το οξυγόνο την ώρα  που αγωνίζεσαι για τη ζωή σου.

Πέρασαν στιγμές και στιγμές από πάνω μας, άνθρωποι και άνθρωποι, σωστά και λάθη, αγκαλιές, δάκρυα γέλια , επιτυχίες , αποτυχίες, αποχωρήσεις και αφίξεις  και έγιναν μαθήματα και παθήματα να συνεχίσουμε το όμορφο ταξίδι της ζωής με περισσότερη αγάπη,  δύναμη και ανθρωπιά για την ίδια τη ζωή.

Η χρονιά που μας πέρασε  άλλαξε την λειτουργία όλου του πλανήτη, αλλά και την συμπεριφορά ολόκληρη της κοινωνίας. 

Σε λίγες  μέρες  μας αποχαιρετά αφήνοντας πίσω της πολλές δυσκολίες αλλά και μαθήματα που πήραμε. 

Οι δυσκολίες που μας επιφύλαξε δεν ήταν και λίγες οι εκπλήξεις αν αναλογιστούμε πως οι αλλαγές που ζήσαμε ήταν και μεγάλες αλλά και πρωτόγνωρες!

Κλείστηκαμε στα σπίτια για μερικούς μήνες . Γιορτάσαμε  ένα διαφορετικό Πάσχα,  διαφορετικά ήταν και Χριστουγεννα. Αποχωρηστήκαμε κάποιους φίλους που "έφυγαν " λόγω τη πανδημίας.  Στερηθηκαμε αγκαλιές και φιλιά με αγαπημένα μας πρόσωπα. 

Πήραμε όμως πολλά μαθήματα το 2020 τα οποία θα μας ακολουθήσουν στην υπόλοιπη ζωή μας. 

Μάθαμε ότι ο άνθρωπος σώζεται όταν συμμετέχει για τη σωτηρία του άλλου συνανθρώπου του. Θεωρεί την ατομική ευθύνη χρέος έναντι της κοινωνίας . Ο αγώνας για ζωή και διατήρηση της υγείας καταξιώνεται όταν το δικαίωμά μας για ζωή εκφράζεται ως σεβασμός και αποδοχή του άλλου  γιατί " ζωή που δεν μοιράζεται είναι ζωή χαμένη " .

Μάθαμε να εκτιμάμε περισσότερο την καθημερινότητα μας, καταλάβαμε την σπουδαιότητα και την αξία της.

Μάθαμε να εκτιμάμε τους πραγματικούς ήρωες και καταλάβαμε ότι μπορούν κάποιοι να αψηφούν τη ζωή τους και των δικών τους ανθρώπων για να μείνουμε εμείς ζωντανοί και να μην μας λείψει τίποτε. 

Μάθαμε  να μην ξοδεύουμε περισσότερα απ’ όσα βγάζουμε γιατί μια μέρα θα έρθει ο λογαριασμός και δεν θα μπορούμε να να τα βγάλουμε πέρα. 

Μάθαμε να εκτιμάμε τις ανθρώπινες σχέσεις, τις ανθρώπινες αξίες, τους ανθρώπους που μας αγαπούν πραγματικά και δεν μας θέλουν απλά για να διασκεδάζουμε ή για να πατάμε like στο facebook. 

Οι γονείς πέρασαν πολύτιμο χρόνο με τα παιδιά τους και γενικά οι περισσότεροι βρήκαν άλλες ασχολίες μέσα στο σπίτι τους.

Όμως  γνωρίσαμε και ανθρώπους  που είχαν πραγματικά προβλήματα λόγω οικονομικής κρίσης. 

 Δυστυχώς είδαμε άσχημες εξελίξεις με αυτοκτονίες, με χρέη, με ανεργία κτλ. Κάποια προβλήματα που είναι χρονιαία δεν θα έσβηναν ούτως ή άλλως από τη μία στιγμή στην άλλη. 

Η αλληλεγγύη ήταν πρωταγωνίστρια καθώς και κάποιοι επώνυμοι που μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας βοήθησαν αυτούς που είχαν πραγματικά ανάγκη.

Και τώρα; Θα ρωτήσει κάποιος τι κάνουμε από δω και πέρα.

 Από δω και πέρα παίρνοντας μαθήματα επιβίωσης από το 2020 συνεχίζουμε προσεκτικά για το 2021 και για τα επόμενα έτη γενικά.

 Μην νομίζετα πως αν και όταν εξαφανιστεί ο ιός όλα θα επανέλθουν εκεί που τα αφήσαμε. 

Θέλει και κόπο και χρόνο για να επανέλθει  η οικονομία και μετά όλα τα υπόλοιπα. 

Πρέπει να οπλιστούμε με υπομονή και επιμονή, δύναμη και κουράγιο  για να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας την νέα χρονιά. 

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους ανθρώπους που με αγκάλιασαν με Αγάπη, γιατί επιβεβαίωσαν ότι αυτό το συναίσθημα  υπάρχει ακόμη και δεν ανήκει μόνο στους ονειροπόλους.  

Ένα να μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους που ήταν δίπλα μου και με εμψυχώσαν στις δύσκολες  στιγμές και σε αυτούς που προσπάθησαν να με λυγίσουν αλλά με έκαναν πιο ΔΥΝΑΤΗ!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Θεό που μας χαρίζει κάθε μέρα το θείο Δώρο του .. τη ζωή ! Θερμή παράκληση  και προσευχή να προστατεύει όλους τους συνανθρώπους μου , να τους χαρίζει υγεία και ευτυχία. Να δώσει δύναμη σε αυτούς που παλεύουν για τη ζωή που τους αξίζει,  κουράγιο σε αυτούς που έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα και  γρήγορη ανάρρωση στους ασθενείς.