Friday, October 31, 2025

Αντίο Οκτώβρη!,Καλωσόρισες Νοέμβρη

 

Καλό τελευταίο βράδυ του Οκτώβρη φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι και καλό ξημέρωμα στο νέο νεο  μήνα Νοέμβρη.

Ο Οκτώβρης απόψε φεύγει τυλιγμένος στην υπέροχη  μαγεία του χρυσοκόκκινου της φύσης  και με ήλιο καλοκαιρινό.
Μας αποχαιρετά  λίγο με παράπονο και με κάποιες  "απώλειες"  και εννοώ την φοβερή πλημμύρα στην Ισπανία και τους πολέμους,   μέσα σ' όλο τον φανταχερό χρωματισμό που έχει τώρα η φύση.
Ας του πούμε Αντίο κι ας καλωσορίσουμε τον Νοέμβρη.

❤️🏵️Αντίο Οκτώβρη!
Καλώς ήρθες Νοέμβρη!;🏵️❤️

Ο Οκτώβρης σήμερα φεύγει, πάει να ξεκουραστεί
γιατί ξέρει ότι ο Νοέμβρης γοργά τον ακολουθεί
Ας του πούμε αντίο, να πάει στο καλό, με μια ευχή
του χρόνου  όταν ξανάρθει γερούς, όλους να μας βρει.

Έρχεται ο Νοέμβρης την βροχή στην αγκαλιά κρατεί
για να πιει να ξεδιψάσει η ξερή γη που έχει καεί.
Να ποτίσει όλη την πόλη, το χωράφι  και το περιβόλι
και να πλύνει την σκεπή, την αυλή και το μπαλκόνι.

Ο ουρανός χρώματα αλλάζει, ξάφνου τη γη σκοτεινιάζει
με χρυσοκοκκινο χαλί τη γη τρυφερά σκεπάζει
με κλαδιά, καρπούς και φύλλα χρυσοκίτρινα ξερά
και τα πουλάκια ψάχνουν ψίχουλα.σε παράθυρα κλειστά

Κι ο κόσμος μέσα στο σπίτι έχει τώρα πια  κλειστεί 
ζητάει αγάπη, ζέστη, θαλπωρή κι αρχίζει να μελαγχολεί
Σκέφτεται που 'χει χειμωνιάσει  και με τί να ζεσταθεί 
το εισόδημα είναι λίγο, δεν του φτάνει ούτε για τροφή.

Μα η καρδιά πάντα ελπίζει, τον καλωσορίζει με χαρά
εύχεται Υγεία, Αγάπη, Ειρήνη  και Χαρές να κουβαλά
πόνο, θλίψη, αρρώστια, πόλεμο να κρατήσει  μακριά !
Κι όλο το κόσμο να  φυλάει, ο  Χριστός και η Παναγιά

© Ελένη Λούκαρη - Καλαϊτσίδου 


Στου Νοέμβρη την αυγή



Μην κλείνεις την πόρτα στο φως την αυγή ❤️

Μην κλείνεις την πόρτα στο φως την αυγή
Άφησε τις αχτίδες της ελπίδας
να γλιστρήσουν από τις λεπτές χαραμάδες της ζωής,
σαν πρωινά φιλήματα ήλιου
που ξυπνούν απαλά την ψυχή.

Μια στάλα φως αρκεί
για να ξαναγεννηθεί η πίστη
πως η καρδιά μας μπορεί ακόμη
να αλλάξει τον κόσμο σε κάτι πιο όμορφο.

Δεν χρειάζονται μεγάλα θαύματα.
Τα μικρά, τρυφερά βήματα
είναι αυτά που ανθίζουν την αλλαγή.
Αρκεί ο στόχος να μένει ζεστός μέσα μας,
κι εμείς να τον ποτίζουμε
με υπομονή, αγάπη και συνέπεια.

Ας παλέψουμε.
Ας μην αφήσουμε τα όνειρα
να μαραθούν αμίλητα.
Η ζωή μάς ψιθύρισε πολλές φορές
ότι μπορούμε.
Φτάνει να την ακούσουμε.
Η δύναμη ριζώνει μέσα μας —
ένα άγριο λουλούδι που διψά να ανθίσει.

Μη σκύβεις το κεφάλι.
Η μοίρα δεν είναι δάσκαλος·
είναι πηλός στα χέρια μας.
Εμείς δίνουμε σχήμα, χρώμα, ανάσα.

Ας ευχηθούμε η Ειρήνη να χαϊδέψει τη γη,
να γλυκάνει τις καρδιές
και να φέρει καρπούς
όπως η άνοιξη στον κήπο.

Καλωσόρισες, Νοέμβρη.
Έλα απαλά, σαν φθινοπωρινή αύρα,
να μας μάθεις την τέχνη της αλλαγής.
Ας γίνει η αρχή από μέσα μας,
εκεί όπου ο κόσμος πάντα γεννιέται ξανά.

Φέρε υγεία, αγάπη, χαρά και Ειρήνη.
Κι ας είναι ο μήνας σου ευλογημένος,
δημιουργικός, φωτεινός και εμπνευσμένος—
γεμάτος δύναμη, ζεστασιά
και στιγμές βαθιάς ευτυχίας.

🏵️Στου Νοέμβρη την αυγή 🏵️

Ήρθε του Νοέμβρη η αυγή,
στα μάτια σου στάζει βροχή,
μα μέσα στη στάχτη, στη καρδιά,
ανθίζει μια μικρή φωτιά.

Κι αν ο άνεμος φέρει καημό,
θα τον κάνω τραγούδι γλυκό,
να θυμάσαι πως πάντα η ζωή
ξαναρχίζει με μιαν αυγή.

Στους δρόμους κυλάει η σιωπή,
μα εσύ μου χαρίζεις πνοή,
σαν φύλλο που φεύγει μακριά,
κι επιστρέφει ξανά στη φωλιά.

Κι αν ο άνεμος φέρει καημό,
θα τον κάνω τραγούδι γλυκό,
να θυμάσαι πως πάντα η ζωή
ξαναρχίζει με μιαν αυγή.

Στου Νοέμβρη την αυγή,
 εγώ θα σ’ αγαπώ πιο πολύ,
μες στη βροχή, μες στη σιωπή,
Θα' μάστε οι δυο μας μαζί 

Στου χρόνου το γκρίζο το φως,
γεννιέται το αύριο εντός,
κι αν νύχτα σκεπάσει τη γη,
θα φέξει για μας η αυγή.

Στου Νοέμβρη την αυγή,
 εγώ  θα σ’ αγαπώ πιο πολύ,
μες στη βροχή, μες στη σιωπή,
Θα' μάστε οι δυο μας μαζί 

© Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου

31 Οκτωβρίου Παγκόσμια ημέρα της Αποταμίευσης - Ο Ύμνος της αποταμιεύσεως του Παύλου Νιρβάνα

 


31η Οκτωβρίου – Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης

🔹 Ιστορικό

Η ημέρα καθιερώθηκε το 1924 στη Ρώμη, κατά τη διάρκεια του 1ου Διεθνούς Συνεδρίου Ταμιευτηρίων, με στόχο να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αποταμιεύουν χρήματα και να προγραμματίζουν το οικονομικό τους μέλλον.

🔹 Σκοπός

Η αποταμίευση θεωρείται θεμέλιο της οικονομικής σταθερότητας, τόσο για τα άτομα όσο και για τις κοινωνίες. Η ημέρα αυτή υπενθυμίζει τη σημασία:

του οικονομικού προγραμματισμού,

της υπεύθυνης διαχείρισης των πόρων,

και της αποφυγής σπατάλης.

🔹 Σήμερα

Σε μια εποχή έντονης κατανάλωσης, η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης λειτουργεί ως ευκαιρία να καλλιεργηθεί η οικονομική παιδεία — ιδίως στα παιδιά — μαθαίνοντάς τους την αξία του να «φυλάς τα χρήματά σου για το μέλλον».

Αν θυμάστε, μικροί τότε, τιμούσαμε τη μέρα αυτή και γράφαμε εκθέσεις με γνωστά ρητά:

«Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι»,

«Μάζευε κι ας είναι ρώγες»,

«Σταλαγματιά σταλαγματιά γεμίζει η στάμνα».

Όποιος τα έγραφε πιο… καλλιτεχνικά, κέρδιζε βραβείο: έναν κουμπαρά από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

Κάποια στιγμή αποφάσισα κι εγώ να πάρω στα σοβαρά την αποταμίευση.

Έριχνα κάτι ψιλά — δεκάρες και δραχμούλες από τα κάλαντα ή από συγγενείς — στον κόκκινο κουμπαρά μου. Κάθε δεκάλεπτο ήταν μια υπόσχεση: πως, αν μαζευτούν πολλά μικρά, μπορεί να γεννηθεί κάτι μεγάλο. Ένα ποδήλατο, ένα παιχνίδι, ένα όνειρο.

Ώσπου ήρθε η μέρα να “κεφαλαιοποιήσω” την προσπάθεια. Το πρόβλημα; Είχε κλειδί — κι αυτό βρισκόταν στο Ταχυδρομείο, όπου έπρεπε να πάω τον κουμπαρά για να τον ανοίξουν και, φυσικά, να κρατήσουν κι ένα μικρό ποσό από το περιεχόμενο.

Ξεκίνησε, λοιπόν, το ματσακόνισμα: κατσαβίδια, τσιμπίδες, σφυράκια… Στο τέλος, κατάφερα να τον ανοίξω και να μετρήσω το πρώτο μου “κερδισμένο” ποσό.

Σήμερα, με την οικονομική κρίση που πέρασε σαν παγωμένος αέρας και σκόρπισε μισθούς, δουλειές και ελπίδες, οι άνθρωποι έμαθαν να μετρούν όχι μόνο τα χρήματα, αλλά και τις ανάσες τους.

Όμως η αποταμίευση δεν είναι μόνο να φυλάς λεφτά.

Είναι να φυλάς αξίες.

Να κρατάς λίγο φως, λίγο κουράγιο, λίγο μοίρασμα για τις δύσκολες μέρες.

Είναι υπομονή, είναι πίστη στο αύριο· είναι η δύναμη να κρατάς κάτι μικρό σήμερα, για να το χαρείς μεγάλο αύριο.


Είναι να κρατάς λίγο χαμόγελο, λίγη ελπίδα, λίγη ανθρωπιά στην άκρη —

γιατί, τελικά, φασούλι το φασούλι, γεμίζει όχι μόνο το σακούλι… αλλά και η ψυχή.


Ο Ύμνος της αποταμιεύσεως του Παύλου Νιρβάνα είναι ένα ποίημα 


Παύλου Νιρβάναπου εξυμνεί την αποταμίευση, τονίζοντας την αξία του να μη σπαταλάς τα χρήματα και πώς τα λεπτά γεννούν περισσότερα χρήματα. Το ποίημα περιλαμβάνει στίχους όπως "Τα λεπτά μου δεν πετώ / άσωτα δεν τα σκορπώ" και "Η δραχμή γεννάει δραχμή / και γεμίζει το σακί".