Tίποτα στον κόσμο δεν αξίζει περισσότερο από τη φιλία. Αυτοί που την εξορίζουν από τις ζωές τους είναι σαν να αποδιώχνουν το φως του ήλιου από τη Γη, καθώς, από όλα τα δώρα που μας έχει χαρίσει η φύση, είναι το πιο όμορφο, το πιο τερπνό.
Φιλία μια τόσο μικρή λέξη μα πόσο δυναμισμό, τρυφερότητα, αγάπη, ενδιαφέρον, και αντοχή κρύβει μέσα της.
Η δική μας φιλία, ξεκινά από τα παιδικά μας χρόνια, η σχέση μας αυτή συνεχίστηκε και στα εφηβικά μας Χρόνια στο Γυμνάσιο, και δεν έσβησε καθόλου σε μας.
7ο Δημοτικό Σχολείο
Φιλία !!Μια λέξη χιλιοειπωμένη και χιλιοζωγραφισμένη σε πρόσωπα φωτεινά και χαρούμενα!!
1966 ΣΤ΄Τάξη 4ο Δημοτικό Σχολείο Βέροιας
1961 Α΄τάξη 4ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ
ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ
1963 Γ΄ΤΑΞΗ 2ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ
ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΕΡΟΙΑΣ
Όμως οι παιδικές μας φιλίες με κάποιους ή κάποιες έχουν πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Είναι αυτές που οι αναμνήσεις μαζί τους γεμίζουν την καρδιά μας με αγάπη.
Ο δεσμός που χτίσαμε μαζί τους, όταν ήμασταν παιδιά, είναι ίσως ο πιο ισχυρός από όλες τις φιλίες που ακολούθησαν. Περάσαμε μαζί τους τα πιο αθώα μας χρόνια, τα χρόνια της εφηβείας μας, τα πιο ανέμελα, τα χρόνια της ανιδιοτέλειας. Ακόμη και αν κάποια στιγμή χάσαμε την επαφή λόγω υποχρεώσεων, δουλειάς ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο ξανασυναντηθήκαμε πριν από λίγα χρόνια, μεσήλικες, συνταξιούχοι και με εγγόνια και αυτή η επανασύνδεση μας έφερε ακόμη πιο κοντά και δημιουργήσαμε μια μοναδική φιλία. Μια φιλία διαφορετική από όλες τις άλλες.
Μια φιλία που μας έφερε να νιώσουμε και να ζήσουμε αξέχαστες και υπέροχες στιγμές, με τις συνατήσεις μας, που γέμισαν την καθημερινότητά μας.
1965 Ε' τάξη 4ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Μοιραζόμαστε μαζί προβλήματα, σκέψεις και συναισθήματα, άγνωστα στον υπόλοιπο κόσμο, φανερώνουμε μαζί πτυχές του εαυτού μας που δειλιάζουμε ή ντρεπόμαστε να φανερώσουμε αλλού.
Στεκόμαστε βράχοι στο πλευρό του άλλου.
1ο Δημοτικό Σχολείο Βέροιας
1963 Γ΄ΤΑΞΗ 1ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ
ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΕΡΟΙΑΣ
Σε οποιαδήποτε επιτυχία, κατόρθωμα, δημιουργία, όσο μικρό και αν φαίνεται, χαιρόμαστε πραγματικά και νιώθουμε υπερηφάνεια, που ζωγραφίζεται στα πρόσωπά μας με φωτεινα χαμόγελα και η καρδιά μας γεμίζει αγάπη και σεβασμό. Για κάθε κακή στιγμή ή θλίψη συμπάσχουμε.
Ο καθένας ή καθεμιά κάτι θα δώσει και κάτι θα πάρει από αυτή την όμορφη φιλία μας.
1963 Γ τάξη 5ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Αυτή η φιλία όμως επιδρά πολύ θετικά στη ψυχική μας υγεία, σαν άτομα που βαδίζουμε στην τρίτη ηλικία, είναι πηγή νεότητας, μας κάνει να νιώθουμε σαν παιδιά, σαν έφηβοι!
Εύχομαι ο Θεός μα μας χαρίζει υγεία και όμορφες στιγμές . Να ευχαριστούμε , για όλες εκείνες τις στιγμές που σταθήκαμε στις χαρές και στις λύπες μας!
Αλήθεια εσείς όλοι ψάξτε να βρείτε πραγματικούς ανθρώπους και βάλτε τους στη ζωή σας! Κατακτήστε τους και αγαπήστε τους!
Εκτιμήστε την αλήθεια των ανθρώπινων σχέσεων και μη συμβιβάζεστε, κάντε το και θα με θυμηθείτε... πριν να είναι πολύ αργά.
Ευγνωμονώ που μπήκατε στη ζωή μου… το κάθε βλέμμα που αντίκρισα, την κάθε λέξη που άκουσα, την κάθε λέξη που ψιθύρισα ..
Το κάθε χαμόγελο που φώτισε το πρόσωπο μου… το κάθε δάκρυ που κύλισε … την κάθε αγκαλιά που μοιράστηκα…
Ευγνωμονώ… που είστε κοντά μου και εσείς που είστε μακριά μου , αν και σας νιώθω τόσο κοντά μου... Που με στηρίξατε με την παρουσία σας σε κάθε μου στιγμή!!.
Μια παρουσία αληθινή, ζεστή, αυθεντική, ατόφια!!
Άλλωστε τι χρειάζονται όλα αυτά όταν μιλούν οι καρδιές… όταν δεν υπάρχει ανάγκη να υποδείξεις, να αποδείξεις, να υπερισχύσεις αλλά το μόνο σου μέλημα είναι να μοιραστείς… Εύχομαι σε εσάς..
Οι σκέψεις μας να έχουν την Αγνότητα των παιδικών μας χρόνων και το φως της καρδιάς μας να λάμπει .
Διεκδικείστε την αγάπη και την εκτίμηση που σας αξίζει! Λατρέψτε τους ανθρώπους που όταν δεν είσαι καλά έρχονται και κάθονται δίπλα σου!!
5η τάξη 1ο Δημοτικό Σχολείο Βέροιας
Να μετράτε την ηλικία σας με φίλους, όχι με χρόνια!! Να μετράτε τη ζωή σας με χαμόγελα, όχι με δάκρυα!!
H πανδημία του κοροναϊού έφτασε στην πατρίδα μας όπως και σε άλλες χώρες και έχει θέσει τους δικούς της όρους στην καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων σε παγκόσμιο επίπεδο όπως άλλαξε και τη δική μας.
Αυτές τις μικρές και όμορφες προσωπικές στιγμές που έχει ο καθένας μας στη ζωή του, τόσο πραγματικές όσο και αντιπροσωπευτικές, έχουν σήμερα εξαφανιστεί. Κανείς δεν ξέρει που θα μας βγάλει αυτή η ιστορία με κορωνοϊό, όλοι ελπίζουμε να νικηθεί γρήγορα ο ιός και να βρούμε σύντομα όλοι την καθημερινότητα μας.
Μένουμε σπίτι γιατί έτσι προστατεύουμε τον εαυτό μας, τους ανθρώπους που αγαπάμε και όλους τους συμπολίτες μας
Μένουμε σπίτι για να δούμε ξανά αγαπημένα μας πρόσωπα, Μένουμε σπίτι γιατί εκεί είναι ο μικρός παράδεισος μας και οφείλουμε να τον προστατεύσουμε. Μένουμε σπίτι γιατί ακούμε τους ειδικούς που ξέρουνκαλύτερα.
Μένουμε σπίτι γιατί όλα αυτά που ζούμε σύντομα θα είναι μια κακή ανάμνηση.
Μένουμε σπίτι γιατί πάντα μετά τη βροχή βγαίνει το Ουράνιο Τόξο!
Μένουμε σπίτι για να βρεθούμε ξανά όταν όλα θα έχουν περάσει...
Χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ
στους γιατρούς και στο ιατρικό και όλο το προσωπικό των Νοσοκομείων της χώρας, όλους του υγιειονομικούς επιστήμονες που βρίσκονται πρώτοι στη μάχη κατά του κορωνοϊού για να "μείνουμε εμείς στο σπίτι" και να είμαστε γεροί
Χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ
σε όλα τα Σώματα Ασφαλείας που υπηρετούν σήμερα στον ΄Εβρο και φυλάσσουν τα σύνορα της πατρίδας μας.
Χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ
στους εργαζόμενους των σούπερ μάρκετ, στις Τράπεζες , και όπου αλλού προσφέρουν σήμερα τις υπηρεσίες τους κάποιοι.
που κινδυνεύουν την ίδια τη ζωή τους και τη ζωή των οικείων τους . Δεν "πουλάνε" αυτοί οι άνθρωποι. Δεν έχει κάτι συναρπαστικό να πουλήσουν. Το κάνουν όμως γιατί έτσι τα έφερε η ζωή. Και το κάνουν εξαιρετικά καλά. Αυτοί οι άνθρωποι, εν καιρώ τεράστιας κρίσης και συγκυρίας, και ενώ και οι ίδιοι αγωνιούν για το μέλλον το δικό τους και των οικείων τους, είναι πλέον υποχρεωμένοι να εργάζονται .
Αξίζουν, κάτι περισσότερο από το σεβασμό μας αυτοί οι ήρωες της διπλανής πόρτας.
Για αυτό "μένουμε σπίτι" για να μην πάει χαμένη η θυσία που κάνουν.
Εύχομαι η Παναγία να μας προφυλλάξει κάτω από τη Σκέπη της όπως έκανε Πάντα
Ας ενώσουμε όλοι μαζί τις φωνές μας με τη φωνή της Εκκλησία μας που εύχεται και προσεύχεται για την αποθεραπεία των ασθενών, για την ανάπαυση των ψυχών των θυμάτων, αλλά και για την ενίσχυση και ενδυνάμωση των οικογενειών αυτών που επλήγησαν.
Και αυτή η δοκιμασία θα περάσει. Θα φύγουν τα σύννεφα, και ο Ήλιος της Δικαιοσύνης θα εξαλείψει τη θανατηφόρα επίδραση του ιού. Όμως η ζωή μας θα έχει αλλάξει. Και η δοκιμασία είναι μία ευκαιρία να αλλάξει προς το καλύτερο. Προς την κατεύθυνση της εδραίωσης της αγάπης και της αλληλεγγύης.
Η ευλογία του Κυρίου, τέκνα εν Κυρίω, με τις πρεσβείες της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Ευαγγελιστρίας, να είναι παρούσα στην πορεία όλων μας, να μετατρέπει την εκούσια απομόνωση σε αληθινή κοινωνία, να γίνει η προσευχή και ο προορισμός μας, να γίνει το νόημα και η επιστροφή μας σε ο,τι αληθινό, σε ο,τι Θεω ευάρεστον!
Χθες 18 Ιανουαρίου 2020 συναντηθήκαμε οι συμμαθήτριες και κόψαμε την βασιλόπιτά μας για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, στον " Πολυχώρο" Ελιάς στις 6 η ώρα το απόγευμα μετά από πρόσκληση .
Στη σημερινή εκδήλωση καλέσαμε 90 συμμαθήτριες και συμμετείχαμε μόνο 39 συμμαθήτριες :
ΠΑΡΟΥΣΕΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΡΙΕΣ
Είμαστε πλέον… ενήλικες! Αλλά τα κορίτσια που θυμάμαι, τα κορίτσια που μοιραστήκαμε τα παιδικά και εφηβικά μας χρόνια ήταν όλες εκεί!
Η χαρά που
πήραμε δεν περιγράφεται......
Ζήσαμε υπέροχες στιγμές, που θα μείνουν σαν παρακαταθήκη όταν τα πράγματα δεν θα είναι τόσο καλά για μας.
Τα πρόσωπά μας φωτίστηκαν με λαμπερά χαμόγελα, η καρδιά μας γέμισε με γλυκά συναισθήματα αγάπης, δεν έλειψαν όμως οι συγκινήσεις και τα δάκρυα αφού μερικές από τις συμμαθήτριές μας είχαμε να τις δούμε μισό αιώνα, όπως την Ευαγγελοπούλου Μαρία που ήρθε από την Θεσσαλονίκη, την Αμπλά Βάσω και Παπαδοπούλου Σοφία που μένουν Βέροια.
Στην είσοδο μας καλοσώριζε η οργανωτική ομάδα με κεράσματα από τη γλυκιά μας συμμαθήτρια Μαρία Μαργαρίτη " Ευχαριστούμε πολύ Μαρία μου "
Το καλωσόρισμα το έκανε η γλυκιά μας συμμαθήτρια Ελένη Μπαλτζή και περιέγραψε τις δράσεις μας, τα αισθήματά μας για αυτή την όμορφη παρέα των συμμαθητριών.
Στη συνέχεια η γλυκιά μας συμμαθήτρια Σμαρούλα Κουικόγλου αναφέρθηκε σε μια συγκινητική ανάρτηση που δημοσίευσε η Άρτεμις Καλογήρου στο facebook μια Τετάρτη που ήρθε από το Πήλιο για να μας δει, με τον ερχομό της κολλητής της από το Γυμνάσιο Αγαθής Καρανάσιου που ζει Αμερική. Μετά πήραν το λόγο οι γλυκιές μας συμμαθήτριες, Σύμη Υφαντιδου, Τουλουμτζιδου Σοφία και Έφη Δημητράκη, που είχε έρθει από τη Θεσσαλονίκη και μας περιέγραψαν με πολύ συγκίνηση το πόσο σπουδαίο ρόλο παίζει στη ζωή τους η ομάδα μας .
Φυσικά οι συμμαθήτριες που δεν μπόρεσαν να έρθουν μας έστελναν μηνύματα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΡΙΩΝ
Με το viber μας έκανε σύνδεση η Μαριάννα Λιούσα από Αμερική και η Μάρθα Παπαδοπούλου από το Κάϊρο. Κλαίγαμε από τη χαρά μας.
Η Σμαρούλα έκοψε τη Βασιλόπιτα και το ¨φλουρί ¨ έπεσε στη γλυκιά μας συμμαθήτρια Ελένη Μπαλτζή ¨Γλυκιά μας συμμαθήτρια Ελένη Μπαλτζή να είναι γερό και τυχερό το 2020 " , η οποία μας στη συνέχεια μας είπε : "Γλυκιές μου συμμαθήτριες Σας ευχαριστώ όλες όσες ήσαστε παρούσες, ιδιαίτερα αυτές που ήρθατε από μακριά, αυτές που είναι νοερά μαζί μας , αυτές που είναι τηλεπικοινωνιακά μαζί μας (Μαριαννα και Μαρθα) και όσες χαίρονται βλέποντας την κοπή της βασιλόπιτας . Σε όλες εύχομαι υγεία ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος και στη επόμενη κοπή να είμαστε όλες να χαρούμε και να ξεφαντώσουμε. Ήμουν φέτος η τυχερή της χρονιάς που μου έτυχε το φλουρί αλλά μεγαλύτερη τύχη είναι που μπήκατε όλες στη ζωή μου και συμπορευόμαστε πλέον εφ΄ όρου ζωής Σας αγαπώ!!?" Στη συνέχεια έγινε προβολή βίντεο με φωτογραφίες με τις υπέροχες στιγμές μας του 2019 .
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και από εμένα από καρδιάς και ιδιαίτερα εσάς που ήρθατε από μακριά και εσάς που νοερά συμμετείχατε με τις ευχές σας, που στέλνατε με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Το 2019 ήταν η χρονιά που έκλεισε η δεκαετία και ήρθε το 2020
μια νέα δεκαετία στις ζωές μας, ποιος δεν σκέφτεται «τι πέρασε»
Είναι ανθρώπινο, και ίσως όχι λάθος να κοιτάς προς τα πίσω αν θέλεις
να πας με πιο σίγουρα βήματα μπροστά.
Το 2019
φεύγοντας όμως, πήρε τα όνειρά μας, τις λαχτάρες μας, τις ελπίδες μας, τις
χαρές μας, τις πίκρες μας, τις φιλίες μας, και τις συγκινήσεις που περάσαμε
μαζί του. Συγκινήσεις που έφεραν δάκρυα στα μάτια ή το χαμόγελο στα χείλη… Όνειρα πολλά που πετούσαν, για να μπορούν να βρουν μια γόνιμη γη για να
πέσουν και να σπείρουν το σπόρο τους… Παντοτινοί αποχωρισμοί από αγαπημένα πρόσωπα που δεν ζουν πια μαζί μας, αλλά θα ζουν πάντα στο μυαλό και στη καρδιά
μας.. Ιδέες που γεννήθηκαν μοιράστηκαν και υλοποιήθηκαν...
Αυτές ήταν οι στιγμές μου το 2019…
Στιγμές γεμάτες ζωή σε όλες τις αποχρώσεις της μαζί σας!!…
Αυτές τις όμορφες
στιγμές που μας χάρισε η δική μας φιλία, που από τις περισσότερες από εμάς, ξεκινά από τα
παιδικά μας χρόνια, με κάποιες η σχέση μας αυτή συνεχίστηκε και στα εφηβικά μας
σαν μαθήτριες στο Γυμνάσιο, και σε μερικές δεν έσβησε καθόλου.
Ο δεσμός που χτίσαμε
μαζί, όταν ήμασταν παιδιά, είναι ίσως ο πιο ισχυρός από όλες τις φιλίες
που ακολούθησαν. Περάσαμε μαζί τα πιο αθώα μας χρόνια, τα χρόνια της
εφηβείας μας, τα πιο ανέμελα, τα χρόνια της ανιδιοτέλειας. Ακόμη και αν
κάποια στιγμή χάσαμε την επαφή λόγω υποχρεώσεων, δουλειάς ή για
οποιονδήποτε άλλο λόγο ξανασυναντηθήκαμε πριν από λίγα χρόνια, μεσήλικες,
γιαγιάδες, συνταξιούχες και αυτή η επανασύνδεση μας έφερε ακόμη πιο κοντά
και δημιουργήσαμε μια και μοναδική φιλία!
θέλω να πιστεύω και παντοτινή . Μια φιλία που μας έφερε να νιώσουμε και να ζήσουμε αξέχαστες και υπέροχες
στιγμές , με τις συναντήσεις μας στο καφέ της ξεγνοιασιάς, με τις εκδρομές μας
και τις εκδηλώσεις μας, που γέμισαν την καθημερινότητά μας. Μοιραζόμαστε μαζί προβλήματα, σκέψεις και συναισθήματα, άγνωστα
στον υπόλοιπο κόσμο, φανερώνουμε μαζί πτυχές του εαυτού μας που δειλιάζουμε ή
ντρεπόμαστε να φανερώσουμε αλλού.
Στεκόμαστε βράχοι η μια στο πλευρό της άλλης.
Σε οποιαδήποτε επιτυχία, κατόρθωμα, δημιουργία της μιας, όσο μικρό και αν
φαίνεται, χαιρόμαστε πραγματικά και νιώθουμε υπερηφάνεια, που ζωγραφίζεται στα
πρόσωπά μας με φωτεινά χαμόγελα και η καρδιά μας γεμίζει αγάπη και σεβασμό. Για
κάθε κακή στιγμή ή θλίψη συμπάσχουμε.
Η καθεμιά μας κάτι θα δώσει και κάτι θα πάρει από αυτή την όμορφη φιλία
μας.
Η όμορφη αυτή παρέα μας ξεκίνησε με μια εκδρομή που
διοργανώσαμε μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 14-10-2017 με 16 παρούσες
συμμαθήτριες, πηγαίνοντας εκδρομή στην Άρτα και Γιάννενα και ξαναγνωριστήκαμε!!
Από τότε έχουμε κάνει
αρκετές συναντήσεις,… πάμε για τον καφέ της ξεγνοιασιάςκάθε Τετάρτη, (που το ανακοινώνω και
επίσημα όλες μπορούμε να συναντιόμαστε τις Τετάρτες τα πρωινά για καφέ όσες
βρίσκονται στη Βέροια εννοείται). Την πρώτη μας βασιλόπιτα την Κόψαμε τη βασιλόπιτας
στις 28-1-2018στη beluga .
Γιορτάσαμε τα γενέθλια της Σμαρούλας Κουικόγλου
και της Μαίρης Κυριακοπούλου, τη γιορτή της Μαρίας
Μαργαρίτη, τα γενέθλια της Ερμιόνης
Λαχανοπούλου, τον αποχαιρετισμό της Μάρθας Παπαδοπούλου και
τη γιορτή της Σοφίας Τσιομπάνογλου , τα γενέθλια της
Ερμιόνης, τον αποχαιρετισμό της Μάρθας Παπαδοπούλου για το Κάιρο , τα γενέθλια
της Καρανικόλα Τασούλας. Ανταμώσαμε με 86 συμμαθήτριες στις 24 Νοεμβρίου 2018 μετά από 45 ολόκληρα χρόνια...
Το 2019 όμως
μας επιφύλαξε επίσης πάρα πολύ όμορφες στιγμές :
Στις 2 Φεβρουαρίου 2019 κόψαμε τη δεύτερη βασιλόπιτα μας 56 συμμαθήτριες , στις 20 Μαρτίου κάναμεένα Ανοιξιάτικο περίπατο στις ανθισμένες
ροδακινιές του Κάμπου Ημαθίας "στους κήπους του Μ.ίδα" 14
συμμαθήτριες
Εκδρομή στη Ρωσία
Στις7 Απριλίουκάναμε
μια Εκδρομή στην
Πιερία 16 συμμαθήτριεςκαι ανταμώσαμε την Άρτεμις
Καλογήρου που μένει στο Λιτόχωρο και τη Λίνα Χατζησάββα και Όλγα
Ευθύμογλου που μένουν στο Βόλο.
Στις 10 Απριλίουστο καφέ
της ξεγνοιασιάς της Τετάρτης διοργανώσαμε μία συγκινητική συνάντηση 19 συμμαθητριών για να
ευχηθούμε στην Ελένη Μπαλτζή τα καλύτερα και να γιορτάσαμε τη συνταξιοδότηση
της.
Στις 5 Ιουνίου υ νη
στο καφέ της ξεγνοιασιάς συζητήσαμε για το κοινωνικό πρόβλημα της ξενιτιάς των νέων μας, των παιδιών μας, που
πολλές από εμάς ζούμε, αφού τα παιδιά μας μένουν στο εξωτερικό, επηρεασμένες από τη συναυλία που παρακολουθήσαμε το απόγευμα 2
Ιουνίου στο Χώρο τεχνών , του Πολιτιστικού Συλλόγου "Προμηθέα
" «Μιλώ για τα
παιδιά μου". Οι μισές σαν
θεατές και οι άλλες μισές συμμετείχαμε στη χορωδία του συλλόγου όπως: Η Ελένη Μπαλτζή, Ταμπακοπούλου Αννα, Ηλωρίδου Ελλη, Παπαδοπούλου Σοφία,
Τσιομπάνογλου Σοφία, η Μαργαρίτη Μαρία, Κουικόγλου Σμαρούλα.
Στις 12 Ιουνίου
γιορτάσαμε τα γενέθλια της Σμαρούλας Κουικόγλου και Μαίρης Κυριακοπούλου
ήμασταν παρούσες 17 συμμαθήτριες και για πρώτη φορά η Σύμη Υφαντίδου, που θα
μας εκφράσει μετά με τον όμορφο ποιητικό της λόγο τα δικά της συναισθήματα,
στις συναντήσεις μας.
Στις
25 Ιουνίου κάναμεΕκδρομή στην Αμμουλιανή Σκύρου 8 συμμαθήτριες
Στις 11
Σεπτεμβρίου στο καφέ της ξεγνοιασιάς μας
επισκέφθηκαν η Άρτεμις από το Βόλο και η Αγαθή Καρανάσιου από την Αμερική!!
Εκδρομή στη Δράμα
Ευγνωμονώ όλες εσάς που μπήκατε στη ζωή μου… το κάθε βλέμμα που αντίκρισα, την κάθε
λέξη που άκουσα, την κάθε λέξη που ψιθύρισα ..
Το κάθε χαμόγελο που φώτισε το πρόσωπο μου… το κάθε
δάκρυ που κύλισε … την κάθε αγκαλιά που μοιράστηκα… Ευγνωμονώ τις καινούργιες φίλες ψυχής που συνάντησα μέσα στο 2019 και
που μοιράστηκα μαζί τους γέλιο και δάκρυ μέσα σε μια τεράστια αγκαλιά αγάπης… Ευγνωμονώ…όλες Εσάς… που είστε κοντά μου και εσείς που είστε μακριά μου , αν και σας νιώθω τόσο κοντά μου... Που
με στηρίξατε με την παρουσία σας σε κάθε μου στιγμή!!.
Μια παρουσία αληθινή, ζεστή, αυθεντική,
ατόφια!!
Άλλωστε τι χρειάζονται όλα αυτά όταν μιλούν οι καρδιές… όταν δεν υπάρχει ανάγκη
να υποδείξεις, να αποδείξεις, να υπερισχύσεις αλλά το μόνο σου μέλημα είναι να μοιραστείς… Εύχομαι σε όλες εσάς..
Οι σκέψεις μας να έχουν την Αγνότητα των παιδικών μας χρόνων και το φως
της καρδιάς μας να λάμπει στις
συναντήσεις μας. Γλυκούλες μου !! Αυτές οι στιγμές που ζήσαμε και θα ζήσουμε
πιστεύω στο μέλλον, θα είναι χαραγμένες βαθιά μέσα μας, και θα μας δίνουν
χαρά και δύναμη στα γεράματά μας!! Όσο είμαστε εδώ μη φοβάστε τίποτε και να γελάτε !! Όσα χρόνια και αν περάσουν θα βρισκόμαστε όλες μαζί, θα ανοίγουμε το χρονοντούλαπο και όλα με μιας θα έρχονται στη μνήμη μας και θα θυμόμαστε τις αναμνήσεις που μαζί φροντίσαμε να δημιουργήσουμε με τις όμορφες συναντήσεις μας !!Και θα γελάμε και θα κλαίμε μαζί!!
Εύχομαι ο καινούργιος
χρόνος 2020να είναι γεμάτος με την αφθονία της Υγείας, !!Αγάπης!! Ευημερίας!! Ευτυχίας!!
Δύναμης!! Ανθρωπιάς!! Αξιοπρέπειας!! Αισιοδοξίας!! με πολλά Χαμόγελα!!και με υπέροχες στιγμές μαζί σας! Εύχομαι του χρόνου στη κοπή μας να είμαστε όλες και να ξεφαντώσουμε!!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ!!
“Καλέ… Είμαστε ακόμα νέες! Τι με έπιασε να έχω αμφιβολίες ότι γερνάμε; Ποιος γερνάει; Όχι πάντως εμείς!
Tίποτα στον κόσμο δεν αξίζει περισσότερο από τη φιλία. Αυτοί που την εξορίζουν από τις ζωές τους είναι σαν να αποδιώχνουν το φως του ήλιου από τη Γη, καθώς, από όλα τα δώρα που μας έχει χαρίσει η φύση, είναι το πιο όμορφο, το πιο τερπνό.
