❤Ανθρωπιά κι αναγνώριση .❤
🏵️Η Ανθρωπιά!
Η ανθρωπιά δεν είναι πράξη —
είναι ανάσα ψυχής,
είναι τρόπος να υπάρχεις,
να βαδίζεις στη ζωή με την καρδιά σου
ζεστή μπροστά.
Είναι η καλοσύνη που απλώνεται
σαν φως σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο.
Είναι η αγάπη που δεν μετράει,
που δίνεται σιωπηλά,
χωρίς όρους και όρια.
Μέσα μας, όλοι κουβαλάμε ένα κενό —
όχι απουσίας πραγμάτων,
μα απουσίας νοήματος.
Και το νόημα γεννιέται,
όχι όταν γεμίζουμε εμείς,
αλλά όταν γεμίζουμε άλλους.
Όταν το χέρι μας απλώνεται
εκεί που υπάρχει ανάγκη,
όταν το βλέμμα μας σταματά
εκεί που οι άλλοι προσπερνούν.
🏵️Η αναγνώριση!
Η αναγνώριση δεν είναι βραβείο.
Είναι ένα "σε βλέπω",
ένα "δεν είσαι μόνος",
ένα "μαζί".
Μόνο τότε γινόμαστε
αληθινά άνθρωποι.
Όταν υπάρχουμε, όχι για να πάρουμε,
μα για να γίνουμε γέφυρες.
Γέφυρες αγάπης, ελπίδας
και φροντίδας.
Το χαμόγελο και το ευχαριστώ
όλων αυτών που βοηθάμε,
θα έπρεπε να είναι η αμοιβή μας
Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα
από το να βλέπεις ανθρώπους
να χαμογελάνε,
αληθινά και πίσω από το χαμόγελό
τους, από το δάκρυ τους
να κρύβεσαι εσύ!
© Ελένη Λούκαρη - Καλαϊτσίδου
