Thursday, February 04, 2021

Ποίημα στους φίλους- Χόρχε Λουίς Μπόρχες (1899-1986),

 

Καλημέρα με υγεία , αγάπη , χαμόγελα  και όμορφες θετικές σκέψεις! 
"Ο άνθρωπος είναι φύσει κοινωνικό ον", είχε πει ο Αριστοτέλης και χρειάζεται τη συναναστροφή με άλλους ανθρώπους. Κάποιοι από αυτούς ονομάζονται " φίλοι"
"Οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγουμε", λένε. 
Μήπως  έχουν και άδικο ;
Όχι βέβαια , εκεί που όλα μπορεί να σε απογοητεύουν, εσύ καταφεύγεις πάντα 
στον φίλο σου, σ’ αυτόν που σε ξέρει καλύτερα κι από ό,τι εσύ τον εαυτό σου.
 Αυτός θα σε ακούσει, 
θα σε συμβουλεύσει, 
θα σε μαλώσει, 
θα σε στηρίξει στα δύσκολα. 
Αλλά και μ’ αυτόν θα γελάσεις,
 θα διασκεδάσεις, 
θα πας ένα ταξίδι, 
θα χαρείς τις καλές και κακές σου στιγμές. 
 H πανδημία όμως έχει θέσει τους δικούς της όρους στην καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων σε παγκόσμιο επίπεδο όπως άλλαξε και τη δική μας. Αυτές τις μικρές και όμορφες προσωπικές στιγμές  που έχει ο καθένας μας στη ζωή του, τόσο πραγματικές όσο και αντιπροσωπευτικές, έχουν σήμερα εξαφανιστεί. Κανείς δεν ξέρει που θα μας βγάλει αυτή η ιστορία, όλοι ελπίζουμε να νικηθεί γρήγορα ο ιός και να βρούμε σύντομα όλοι την καθημερινότητα μας.  
Μου έχουν λείψει ο φίλες μου, μου έχει λείψει αυτή η όμορφη απόλαυση που είχαμε κάθε Τετάρτη στον "καφέ της ξεγνοιασιάς " ! 
Μου έχει λείψει το χουχούλιασμα  στον καναπέ της  καφετέριας επειδή έξω είχε παγωνιά να βγάζουμε τα εσώψυχά μας. 
Μου έχει λείψει αυτό το μοίρασμα των προβλημάτων μας. Νιώθαμε ότι  όσα προβλήματα κι αν είχαμε, είχαμε   έναν άνθρωπο να τα πούμε κι ο οποίος ξέρεις πως θα μας ακούσει και θα μας καταλάβει όσο λίγοι, νιώθαμε ένα ξαλάφρωμα ,  σαν να φεύγανε όλα και μαζί με αυτά το βάρος τους το οποίο κουβαλούσαμε.
Μου έχουν λείψει οι όμορφες  αφηγήσεις μας . Δεν καταλαβαίναμε  πότε περνούσε  η ώρα  με τις συζητήσεις   για διάφορα θέματα , τα γέλια μας! 
Μου εχουν λήψει οι υπέροχες   συζητήσεις μας σε θέματα υγείας , ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο συζητήσεις,   που  κατέληγαν στο τέλος σε ψυχανάλυση.  
Μου έχουν λείψει οι εκδρομούλες μας, τα μικρά γλεντάκια μας στα γενέθλια και στις γιορτές μας , μου έχει λείψει το χαμόγελο και η ευτυχία!
 Γιατί οι φίλοι είναι υγεία και ευτυχία!
Ποιήματα, βιβλία, ταινίες και τραγούδια έχουν υμνήσει κατά καιρούς τη σημασία 
της φιλίας στη ζωή κάθε  ανθρώπου. 
Αυτό το μοναδικό δέσιμο που μπορεί να σου δώσει δύναμη, χαρά, κίνητρο, αλλά και μοναδικές αναμνήσεις που θα μας  συντροφεύουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας.

Σε όλους τους φίλους και φίλες   που μου έλειψαν αυτό το διάστημα λόγω πανδημίας  χαρίζω μαζί με την αγάπη μου  τους στίχους του Χόρχε Λουίς Μπόρχες  !
Και έρχομαι από καρδιάς καλό αντάμωμα!

Δεν µπορώ να σου δώσω λύσεις,
για όλα τα προβλήµατα της ζωή 
ούτε έχω απαντήσεις 
στις αµφιβολίες ή τους φόβους σου,
αλλά µπορώ να σε ακούσω και να τα µοιραστώ µαζί σου.
Δεν µπορώ ν’ αλλάξω το παρελθόν σουούτε το µέλλον σου. 
Αλλά όταν µε χρειάζεσαι θα ‘µαι δίπλα σου.
Δεν µπορώ ν’ αποτρέψωνα µη σκοντάψεις. 
Μόνο µπορώ να σου προσφέρω το χέρι µου,για να κρατηθείςκαι να µη πέσεις.
Οι χαρές σου. 
Οι θρίαµβοί σου 
κι οι επιτυχίες σου δεν είναι δικά µου. 
Αλλά χαίροµαι ειλικρινάνα σε βλέπω ευτυχισµένο.
Δεν κρίνω τις αποφάσειςπου παίρνεις στη ζωή.
Περιορίζοµαι στο να σε στηρίζω, να σε παροτρύνω και να σε βοηθώ όταν µου το ζητάς.
Δεν µπορώ να σου χαράζω όρια που µέσα τους οφείλεις να κινείσαι, αλλά σου προσφέρω αυτό το χώρο,τον απαραίτητο για ν’αναπτυχθείς.
Δεν µπορώ να αποτρέψω τον πόνο σουόταν κάποια λύπη σου σχίζει την καρδιά,αλλά µπορώ να κλάψω µαζί σουκαι να µαζέψω τα κοµµάτια,για να τη φτιάξω από την αρχή.
Δεν µπορώ να σου πω ποιος είσαιούτε ποιος θα όφειλες να είσαι.Μονάχα µπορώ να σ’ αγαπώ όπως είσαικαι να ‘µαι φίλος σου.
Αυτές τις ηµέρες σκέφτηκα τους φίλους και τις φίλες µου. 
Δεν ήσουν ψηλά ούτε χαµηλά ούτε στη µέση. 
Δεν ήσουν στην αρχή ούτε στο τέλος της λίστας.
Δεν ήσουν το νούµερο ένα ούτε το τελικό, ούτε διεκδικώ να ‘µαι πρώτος, δεύτερος ή ο τρίτος στη δική σου.
Φτάνει που µε θες για φίλο.
Ευχαριστώ που ‘µαι αυτό.»
Χόρχε Λουίς Μπόρχες (1899-1986)

Φίλους πραγματικούς βρίσκεις δύσκολα, πόσο μάλλον φίλους με τους οποίους όσο καιρό και να έχετε να βρεθείτε, όταν βρίσκεστε είναι σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα. 

Κοίτα, λοιπόν, όσο μπορείς, για τέτοια άτομα να κάνεις τα πάντα και να μην τα αφήσεις να φύγουν απ’ τη ζωή σου -άσε που και να φύγουν, πάντα θα επιστρέφετε ο ένας στον άλλον και το ξέρετε καλά αυτό.

 Επιμέλεια κειμένου και βίντεο : Ελενη Λούκαρη -Καλαϊτσίδου


Ο