Το ταξίδι της ζωής μου δεν ήταν πάντα ρόδινο, όπως σε πολλούς από εσάς.
Πάλεψα πολύ για να φτάσω εδώ που έφτασα.
Κάποιοι μπορεί
να με κακολογούν, όμως υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, που λένε
για μένα, ότι για
όλους είχα πάντα έναν καλό λόγο να πω και ότι δύσκολα καταλάβαιναν πότε
ήμουν στενοχωρημένη. Πράγματι αυτό είναι αλήθεια, γιατί
είμαι καλοπροαίρετο άτομο και προσπαθώ πάντα
με το χαμόγελό μου να κρύβω κάθε πίκρα.
Με την πίστη μου στο
Θεό, που μου έδεινε θάρρος, δύναμη, υπερηφάνεια,
πείσμα, γλίτωσα πολλές φορές από σοβαρές πληγές
που μάτωναν το σώμα και την ψυχή μου. Έτσι βγήκα
νικήτρια γεμάτη εμπειρία, γνώσεις και αισιοδοξία, μα
προπαντός Αγάπη.
Δεν έπαψα όμως να εκφράζω την επιθυμία
μου να είμαι πάλι παιδί, να βλέπω τη ζωή με καθαρή ματιά,
άσπιλη και αμόλυντη από ματαιοδοξία, εγωισμούς και
απογοητεύσεις.
Να βλέπω όλους γύρω
μου χαρούμενους κι ευτυχισμένους , όπως θέλουν να βλέπουν τα
παιδιά.
Αλήθεια πόσο όμορφη
ήταν η ζωή των παιδικών και εφηβικών μας χρόνων τότε . Νιώθαμε ότι όλα ήταν εφικτά
και προσπαθούσαμε να γράψουμε τη
δική μας ιστορία, γεμάτη όνειρα και φαντασία. Ζούσαμε πάντα στο σήμερα και το τώρα. Απολαμβάναμε ότι
μας χάριζε η στιγμή, παίζαμε ξένοιαστα και
χαιρόμασταν κάθε λεπτό που περνούσε σαν να ήταν το πιο ξεχωριστό της
ζωής μας.
Η παιδική ηλικία είναι
μια περίοδος που ο άνθρωπος δεν αυτοφυλακίζεται σε στρεβλές
επιθυμίες και ψυχαναγκασμούς, αλλά κινείται με αυθορμητισμό και
γνώμονα την καθαρή απόλαυση.
Κάθε ένας από εμάς, εύχεται ενδόμυχα να ήταν ένα
παιδί. Αν θυμηθούμε για λίγο πώς ήταν τα παιδικά
μας χρόνια ή σκεφτούμε πώς περνούν τη μέρα τους τα παιδιά μας θα δούμε ότι παρά
τις μεγάλες διαφορές, υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής: η ζωή και η
καθημερινότητα δεν είναι παρά μια διαρκής αφορμή για παιχνίδι, γέλιο και
σκανταλιές. Οι υποχρεώσεις είναι από καμία έως λίγες και ο χρόνος που
τους μένει για διασκέδαση, ψυχαγωγία και εξερεύνηση είναι άπλετος.
Τα παιδικά χρόνια
έχουν πολλά όνειρα όμως έχουν και αυταπάτες, που μπορεί να σ’ έκαναν να νιώθεις
καλά, να ονειρεύεσαι και να χάνεσαι μέσα σε όμορφες ονειροπολήσεις.
Κακά τα ψέματα, όταν μεγαλώνεις
και ο χρόνος συρρικώνεται, μαζί του συρρικώνονται και οι
προσδοκίες σου, αλλά και το κουράγιο σου να κυνηγήσεις τα όνειρά σου, αυτά που
έκανες τότε που ήσουν παιδί .
Όσο όμως και να προσπαθώ
να νιώθω σαν παιδί , δεν είναι καθόλου εύκολο να ξαναδώ τον κόσμο
με τα μάτια ενός παιδιού, με την αισιοδοξία και την πίστη του στο αύριο
που μόνο καλύτερο μπορεί να είναι.
Έτσι το μόνο που προσπαθώ κάθε
μέρα είναι, να είμαι όσο καλύτερη μπορώ σε όλα. Σίγουρα δεν τα
καταφέρνω. Οι μέρες μου, όπως συμβαίνει σε όλους άλλωστε είναι
γελαστές αλλά και νευριασμένες.
Υπάρχουν καλές μέρες που χαμογελώ, αλλά και δύσκολες μέρες που κλείνομαι στον
εαυτό μου και για να μην στενοχωρήσω τους γύρω μου, στενοχωρώ τον εαυτό
μου.
Όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι Υπάρχω, Αναπνέω, Παλεύω, Ελπίζω,
Συγχωρώ, Αγχώνομαι, Γελώ και προσπαθώ να Αγαπώ πολύ , όλο τον κόσμο, αλλά και
εμένα ..
Μια συμβουλή σας δίνω .
Μην απολογείστε σε κανέναν.
Ναι κάποιες παχύναμε και τα ρούχα μας δεν μας κάνουν..
ναι το στήθος μας έπεσε και δεν είναι πλέον στητό..
ναι κάποιες φορές δεν μπορούμε να είμαστε καταπληκτικές σε όλα..
ναι βγάλαμε ρυτίδες..
ναι κάποιες φορές η φωνή μας είναι εκνευριστική..
ναι μπορεί να μην αισθανόμαστε το ίδιο ποθητές..
ναι δεν μας συμπαθούνε όλοι..
ναι δεν ειμαστε 1.80..
ναι κάποιες δεν έκαναν παιδιά..
ναι κάποιες έχασαν τη δουλειά τους..
ναι κάποιες χώρισαν..
ναι κάποιες έχασαν τους συζύγους τους..
ναι κάποιες απατήθηκαν...
Ε...και..τι έγινε...
Ζήστε τη ζωή σας και παλέψτε για αυτήν..
Ας φτιάξετε η καθεμία το δικό σας προφίλ, με το ποια
είστε και με το τι έχετε καταφέρει μέχρι σήμερα και θα δείτε πως
ο εαυτός σας αξίζει μια αγκαλιά.
