Για νοσταλγική αναδρομή των μαθητικών μας χρόνων, οι συμμαθήτριες του Α΄ ΚΑΙ Β΄ Γυμνασίου Θηλέων Βέροιας (φοιτήσασες , μη αποφοιτήσασες, απόφοιτοι 1973 ) ανταμώσαμε μετά από 45 χρόνια, στις 24 Νοεμβρίου 2018 και ώρα 14.00 μ.μ. στο Δημαρχείο της Βέροιας (στο παλιό μας Γυμνάσιο) μετά από πρόσκληση που ανακοινώσαμε στα μέσα δικτύωσης .
Γυρίσαμε μνήμες και θυμηθήκαμε τις αγαπημένες γλυκιές μας συμμαθήτριες και φίλες που ξεκινήσαμε μαζί τη μαθητική διαδρομή στο τότε Γυμνάσιο Θηλέων Βέροιας που ήταν ένα, το σχολ. έτος 1967-1968 , άσχετα αν δεν συμπορευτήκαμε μαζί μέχρι το τέλος.
Οι δρόμοι μας είχαν «χωρίσει» 45 χρόνια , δεν είναι λίγα, από τότε που ανοίξαμε τα φτερά μας στους ουρανούς της ζωής και σκορπίσαμε σε όλα τα μέρη της γης .
Βρεθήκαμε οι περισσότερες συνταξιούχες , γιαγιάδες και αγκαλιαστήκαμε, συζητήσαμε, γελάσαμε, δακρύσαμε , θυμηθήκαμε τα χρόνια τα μαθητικά και γίναμε και πάλι παιδιά!!
Μέσα σε μια εντυπωσιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα κυριαρχούσαν η χαρά, τα γέλια, οι αγκαλιές, η συγκίνηση !!Πολλές αναμνήσεις ξεφύτρωσαν από το πουθενά και απέκτησαν ταυτότητα, αλλά ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα!!
Αξίζει λοιπόν να τις ζήσει κάποιος τέτοιες στιγμές, που είναι μοναδικές και ανεπανάληπτες!!
Εκεί μέσα στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Βέροιας, στη Σάλα όπως τη λέγαμε τότε, όπου διαδραματίζονταν τα σχολικά δρώμενα της μαθητικής μας ζωής, ενώ σήμερα διαδραματίζονται εκδηλώσεις και συνέδρια της κοινωνίας της Βέροιας, μας υποδέχτηκε και μας καλωσόρισε ο Αντιδήμαρχος Παιδείας κύριος Σοφιανίδης Γιώργος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
Η συμμαθήτριά μας Ελένη Μπαλτζή κτύπησε το κουδούνι , κάναμε προσευχή και πήραμε παρουσίες . Παρούσες ήμασταν 66 συμμαθήτριες .
Μας καλωσόρισε δε λέγοντας :
Αγαπημένες μου συμμαθήτριες και φίλες
Αγαπημένες μου συμμαθήτριες και φίλες
Καλώς ορίσατε και καλώς ανταμώσαμε!!
Στην πόλη μας, στο Σχολείο μας!!
Με χαρά και μεγάλη συγκίνηση καλωσορίζω όλες εσάς και ιδιαίτερα τις εκτός Βέροιας, που μπορέσατε να δώσετε σήμερα το παρόν Σας στο Σχολείο Σας (και νυν Δημαρχείο Βέροιας), στην πόλη όλων μας που μοιραστήκαμε αγαπημένες την εφηβεία μας, εφηβεία ανεμελιάς και αθωότητας
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Η ΙΔΕΑ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, σ΄αυτήν την αίθουσα που είναι απόλυτα δεμένη με τις ζωές και τις αναμνήσεις των εφηβικών χρόνων μας.
και να επιβεβαιώνουμε πως διαφορετικοί άνθρωποι που χάραξαν ο καθένας το δικό του μοναδικό δρόμο στη ζωή, μπορούν να παραμένουν φίλοι όταν υπάρχει αγάπη.
Η συγκεκριμένη τάξη ξεκίνησε τη σχολική διαδρομή στο Γυμνάσιο Θηλέων Βέροιας το έτος 1967-1968, στο μοναδικό Δημόσιο τότε Εξατάξιο Γυμνάσιο Θηλέων Βέροιας και στο τέλος αποφοίτησε από το 1ο και 2ο Εξατάξιο Γυμνάσιο Θηλέων Βέροιας το έτος 1973 .
45 χρόνια μετά (σχεδόν μισό αιώνα μετά ) (σαράντα χρόνια έφηβος κοντά μισό αιώνα λέει κι ο Παπακωσταντίνου) (ακούγεται λίγο τρομακτικό) 45 χρόνια λοιπόν από το 1967 εισαγωγή -1973 χρονιά αποφοίτησής μας, να που ξαναβρισκόμαστε!!!!!!!
Οι δρόμοι μας είχαν «χωρίσει» 45 χρόνια, αλλά σήμερα νιώθω σαν να μην πέρασε μια μέρα. Βρεθήκαμε και πάλι. Όταν η ζωή σε αξιώνει 45 χρόνια μετά την αποφοίτησή σου, να είσαι παρών, τότε αξίζει να γιορτάσεις την επέτειο αυτή με τους συντρόφους των μαθητικών σου χρόνων
Εκτός από εμάς που ζούμε στη Βέροια έχουν έρθει από τη Θεσσαλονίκη, Αχτσή Λίτσα, Γκιζάρη Άννα, Δημητριάδου Λένα, Δημητράκη Έφη, Θεοδώρογλου Μαίρη, Μάνια Αθηνά, από τη Νάουσα, η Βύζα Αθηνά, Ιωαννίδου, Μαρκοπούλου Αννούλα, από το Βόλο η Ευθύμογλου Όλγα, Χατζησάββα Λίνα, από τη Καβάλα η Τσαμήτρου Άννα, από το Λιτόχωρο η Καλογήρου Άρτεμις, από τη Κοζάνη η Κοτζιά Αλέκα.
Κάποιες είχαν προγραμματίσει να έρθουν και δεν τα κατάφεραν για σοβαρούς οικογενειακούς λόγους και άλλες δεν μπορούσαν να έρθουν αλλά μας έστειλαν την αγάπη τους και μας ευχήθηκαν «Καλό Αντάμωμα» Αυτές είναι: Η Βασιλειάδου Βασιλική, Θεοδωρίδου Ρούλα, Δάλλη Βάσω, Σφήκα Σούλα, Σιώπη Μαριάννα, Γρηγοριάδου Δέσποινα, Μαρμαρά Καίτη, Διπάπογλου Νανά, Λιούλια Αθηνά, Μεκερέ Θεοδώρα, Χατζή Έφη, Κούσνη Ελένη, Νίνα Παλάση .
Επίσης στέλνουν τις ευχές και την αγάπη τους οι συμμαθήτριές μας που ζούνε στο εξωτερικό και έχουν συχνή επαφή μαζί μας, οι οποίες περιμένουν εναγωνίως να δούνε το αντάμωμά μας με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι η Λιούσα Μαριάνθη ζει στη Βοστώνη, η Καρανάσιου Αγαθή ζει στη Νέα Υόρκη και η Παπαδοπούλου Μάρθα που ζει στο Κάιρο (είχαμε ενημέρωση από τη Μάρθα ότι στις 19/12/18 θα βρίσκεται στην πόλη μας).
τις καθιερωμένες "παρουσίες μας" Κατάλογος παρουσιών σήμερα
παρακαλώ όσες ακούν το όνομά τους (που θα το φωνάζω δυνατά για να το ακούνε κι αυτές που ξέχασαν ονόματα) να λένε παρούσα να σηκώνουν χέρι για να θυμηθούμε ότι μας έφθειρε ο χρόνος.
Επιτρέψτε μου να κάνω μια αναφορά στις 9 απούσες της ζωής, Φύγανε από τη ζωή…. Τόσο νέες! Για μας ζουν πάντα όσο θα έχουν μια θέση στο μυαλό και στην καρδιά μας και αναφερόμαστε στις:
1. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ (ΜΙΜΑ)
2. ΑΡΑΠΗ ΑΝΕΤΑ
3. ΔΙΒΡΑΜΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ
4. ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
5. ΛΙΑΝΙΔΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑ
6. ΚΑΡΑΤΖΙΟΥΛΑ ΒΙΚΥ
7. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ ΧΡΥΣΟΥΛΑ
8. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΥΛΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (ΛΙΤΣΑ)
9. ΠΟΛΙΤΟΥΔΗ ΣΟΥΛΑ
10. ΔΙΑΜΑΝΤΟΓΛΟΥ ΜΑΡΙΑ
10. ΔΙΑΜΑΝΤΟΓΛΟΥ ΜΑΡΙΑ
.
Δυστυχώς "έφυγε " και η Μαρία μας που την έψαχνα...
Δυστυχώς "έφυγε " και η Μαρία μας που την έψαχνα...
 |
| ΔΙΑΜΑΝΤΟΓΛΟΥ ΜΑΡΙΑ |
 |
| ΔΙΑΜΑΝΤΟΓΛΟΥ ΜΑΡΊΑ |
είμαστε όλες εδώ σήμερα η κάθε μια με τη δυνατότητα της
Αγαπημένες μου Γλυκές μου συμμαθήτριες και φιλενάδες μου!!!
Σας καλωσορίζω !!
Συγυρίζοντας συρτάρια και φακέλους με φωτογραφίες καθώς τακτοποιούσα τα ντουλάπια μου….. στάθηκα στα σχολικά ενθύμια ..
Μου ξύπνησαν νοσταλγίες….. άρχισαν να αναδύονται αναμνήσεις, εικόνες, συναισθήματα, νοσταλγώντας τα μαθητικά μου χρόνια…. , με τη τόση τρέλα και τη τόση αγάπη για ζωή, για φίλους, για έρωτα, για γνώση, για κοπάνα, για τσιγάρο στα κρυφά και για κρυφά ραντεβού.
Είχα ξεχάσει πόσο ωραία ήταν αυτά τα χρόνια!! Τις έφαγε τις ξέγνοιαστες αναμνήσεις μου, η ρουτίνα , η οικογένεια και η δουλειά. Έτσι κοιτάζοντας τις φωτογραφίες έμεινα με την απορία πού "βρίσκονται και πώς είναι τώρα οι συμμαθήτριες και οι καθηγητές μου… αυτός όλος ο κόσμος που κάποτε τους αισθανθήκαμε όλους τόσο κοντινούς μας’’.!!!!!
Τι έγινε άραγε η ''κολλητή'' μου;; ,
το ζευγαράκι μου στο θρανίο ;
..αυτές οι κοπέλες που μοιραστήκαμε, αγαπημένες την εφηβεία μας, μια εφηβεία ανεμελιάς και αθωότητας!! Όταν έχεις μοιραστεί με κάποιες την εφηβική σου «τσαντίλα» για όλους και για όλα, το βάρος και το άγχος του διαβάσματος για τις εξετάσεις, όταν έχεις ξανά και ξανά κοιμηθεί στο ίδιο δωμάτιο μετά από φλυαρία στο σκοτάδι μέχρι τα χαράματα ή έχεις ζήσει κοντά τους απλά και μόνο μία περίοδο της ζωής σου σημαντική ή μη, τότε οι σχέσεις αυτές είναι αρκετά ιδιαίτερες,… αν και φυσιολογικά οριστικά τελειωμένες... όμως για καμιά μας αυτές οι σχέσεις δεν μπορεί να μας είναι εντελώς αδιάφορες.
Αυτή η νοσταλγία λοιπόν που ένιωσα, , με οδήγησε να δημιουργήσω 2 σελίδες μία (1)ομάδα στο φβ με το ΤΙΤΛΟ ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΑΡΡΕΝΩΝ ΚΑΙ ΘΗΛΕΩΝ ΒΕΡΟΙΑΣ , ΙΔΙΩΤ. ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ "ΤΣΑΛΕΡΑ"
Αυτή η νοσταλγία λοιπόν που ένιωσα, , με οδήγησε να δημιουργήσω 2 σελίδες μία (1)ομάδα στο φβ με το ΤΙΤΛΟ ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΑΡΡΕΝΩΝ ΚΑΙ ΘΗΛΕΩΝ ΒΕΡΟΙΑΣ , ΙΔΙΩΤ. ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ "ΤΣΑΛΕΡΑ"
και μία (1)στο προσωπικό μου μπλοκ ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ - ΚΑΛΑΪΤΣΙΔΟΥ με το ΤΙΤΛΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΗΛΕΩΝ ΒΕΡΟΙΑΣ -ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΧΡΟΝΩΝ , με τη κρυφή ελπίδα και το όνειρο ότι ίσως μπορώ να ανταμώσω με κάποια συμμαθήτρια.
Αλλά όπως φαίνεται αυτήν τη νοσταλγία νιώσαμε όλες εμείς, με κάποιον τρόπο και να που είμαστε σήμερα όλες εδώ με αυτήν την εντυπωσιακή προσέλευση για να φέρουμε τις αναμνήσεις που μας είχαν ενώσει στα μαθητικά και εφηβικά μας χρόνια !!!!!!!
Η πρώτη μας συνάντηση έγινε με πρωτοβουλία κάποιων συμμαθητριών μας στις 14-10-2017 με 16 παρούσες συμμαθήτριες, πηγαίνοντας εκδρομή στην Άρτα και Γιάννενα .
Από τότε έχουμε κάνει αρκετές συναντήσεις,… πάμε για τον καφέ της ξεγνοιασιάς κάθε Τετάρτη, (που το ανακοινώνω και επίσημα όλες μπορούμε να συναντιόμαστε τις Τετάρτες τα πρωινά για καφέ όσες βρίσκονται στη Βέροια εννοείται). Κόψαμε τη βασιλόπιτας στις 28-1-2018
Γιορτάσαμε τα γενέθλια της Σμαρούλας Κουικόγλου και της Μαίρης Κυριακοπούλου, τη γιορτή της Μαρίας Μαργαρίτη, τα γενέθλια της Ερμιόνης Λαχανοπούλου, τον αποχαιρετισμό της Μάρθας Παπαδοπούλου και τη γιορτή της Σοφίας Τσιομπάνογλου..
Πήγαμε εκδρομή στο Βόλο όπου συναντήσαμε την Όλγα Ευθύμογλου και Λίνα Χατζησάββα που μένουν εκεί και τη Θεοδώρα Μεκερέ που είχε έρθει για να μας συναντήσει από την Αθήνα, πήγαμε, εκδρομή στη Καβάλα κι εκεί μας περίμενε και συναντήσαμε την Άννα την Τσαμήτρου. Και κάθε φορά η παρέα μας όλο και πιο πολύ μεγάλωνε και σε κάθε αποχωρισμό όλες υποσχόμασταν ότι θα ξαναβρεθούμε.
Η νοσταλγία όμως να συναντήσουμε και άλλες συμμαθήτριες, αυτές που δεν μένανε μόνο στη Βέροια αλλά και σε άλλα μέρη, είχαν το αποτέλεσμα του σημερινού ανταμώματος.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες τις φίλες και συμμαθήτριες για την πολύτιμη βοήθεια σε φωτογραφίες και πληροφορίες οι οποίες αναρτώνται δημόσια στ διαδίκτυο στο προσωπικό μου μπλοκ.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα μέλη της επιτροπής που στάθηκαν αρωγοί στην πραγματοποίηση αυτού του ανταμώματος
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες εσάς γλυκιές μου συμμαθήτριες που με τόση χαρά, αγάπη, λαχτάρα και ενθουσιασμό δεχτήκατε την πρόσκληση και μια ιδέα, ένα όνειρο γίνεται πραγματικότητα.
Θέλω επίσης να εκφράσουμε τις θερμές μας ευχαριστίες, τόσο στον κύριο Δήμαρχο Βέροιας, Βοργιατζίδη Κώστα, για την αποδοχή του αιτήματός μας, σχετικά με τη διάθεση, ξενάγηση και φιλοξενία στο Κτίριο του Δημαρχείου σήμερα, προκειμένου να σας υποδεχτούμε και να σας καλωσορίσουμε, όσο και τον Αντιδήμαρχο Παιδείας κύριο Σοφιανίδη Γιώργο, ο οποίος ευχαρίστως δέχτηκε να μας εξυπηρετήσει ανοίγοντας σήμερα Σάββατο το Δημαρχείο για μας κι αν ήθελε θα μπορούσε να μας πει λίγα λόγια πόσο χρονών είναι το κτίριο, πώς έγινε εδώ το σχολείο και πότε έγινε Δημαρχείο.
Τελειώνοντας εύχομαι από καρδιάς πως ότι και αν βιώνουμε, να είμαστε όλες καλά και να καλοανταμώνουμε!
 |
| ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΒΕΡΟΙΑΣ |
 |
| ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΒΕΡΟΙΑΣ |
Ο Αντιδήμαρχος Παιδείας κος Σοφιανίδης
Γιώργος με πολύ λίγα λόγια μας είπε :
Από το 1890 την εποχή της Τουρκοκρατίας άρχισαν να μαζεύονται χρήματα για να κτιστεί . το σημερινό κτίριο του Δημαρχείου (κτίριο Ρακτιβάν όπως λεγόταν προς τιμή του ευεργέτη και δωρητή της Βέροιας Δημητρίου Ρακτιβάν ). Το 1906, όταν η πόλη ήταν ακόμη σκλαβωμένη στους Οθωμανούς, άρχισε να κτίζεται με χρήματα των Βεροιέων από τους Έλληνες Χριστιανούς με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Απόστολο και το 1908 έγιναν τα εγκαίνια σαν σχολείο παρουσία των Τουρκικών αρχών. Το πρώτο αυτό σχολείο λοιπόν λειτούργησε αρχικά σαν δημοτικό και σαν γυμνάσιο. Ημιγυμνάσιο το έλεγαν τότε.
Στην είσοδο του υπήρχε επιγραφή με χρυσά γράμματα: «Ελληνικό Γυμνάσιο Ελληνικής Κοινότητας Βέροιας». Επικεφαλής της όλης προσπάθειας ήταν ο Μητροπολίτης Απόστολος.
Αρχιτέκτονας του έργου ήταν ο εκ Θεσσαλονίκης Ξενοφώντας Παιονίδης. Χτίστηκε στη θέση του μισοκατεστραμμένου από πυρκαγιά μοναστηριακού ναού του Αγίου Νικολάου του Σφραντζή.
Στην είσοδο του υπήρχε επιγραφή με χρυσά γράμματα: «Ελληνικό Γυμνάσιο Ελληνικής Κοινότητας Βέροιας». Επικεφαλής της όλης προσπάθειας ήταν ο Μητροπολίτης Απόστολος.
Αρχιτέκτονας του έργου ήταν ο εκ Θεσσαλονίκης Ξενοφώντας Παιονίδης. Χτίστηκε στη θέση του μισοκατεστραμμένου από πυρκαγιά μοναστηριακού ναού του Αγίου Νικολάου του Σφραντζή.
Με την αποκατάσταση του κτιρίου κι την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου απόκτησε η πόλη ένα σημαντικό χώρο όπου πραγματοποιούνται πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις του Δήμου.
Αφού αντάμωσαμε και... «ξανασυστήθηκαμε» στην μεγάλη την αίθουσα, όπως τη λέγαμε τότε, βγάλαμε φωτογραφίες, φορώντας τα καρτελάκια μας στο πέτο, αγκαλιασμένες και χαμογελαστές όλες μαζί, βγάλαμε και μια αναμνηστική φωτογραφία μπροστά από την κεντρική πόρτα του Δημαρχείου όπως τότε την ημέρα της αποφοίτησης μας τον Ιούνιο του 1973.
Από αριστερά κάτω: 1.Γιαννοπούλου Σούλα, 2.Λούκαρη Ελένη, 3.Δημητριάδου Λένα, 4.Δινάλη Φωφώ, 5. Μαργαρίτη Μαρία, 6.Δημητράκη Έφη, 7.Ανδρεάδου Βερονίκη, 8.Κοτζιά Αλέκα, 9.Αδαμοπούλου Σοφία, 10.Χατζηκώστα Εφη, 11.Κάμαλη Δέσποινα, 12.Κυριακοπούλου Μαρία, 13.Μπαλτζή Ελενη, 14.Αχτσή Λίτσα, 15.Μπούτση Μαρία, 16.Λιούσα Μαριάννα του Χρ., 17.Σαμαρά Νούλα, 16.Παπουλίδου Μαρία, 19.Ορφανίδου Έφη, 20.Κουικόγλου Σμαρούλα, 21.Μιχαηλίδου Γεωργία, 22.Καμπράνη Μαίρη, 23.Μαρκοπούλου Άννα, 24.Σουλιώτη Νανά, 25.Παπαδοπούλου Λίτσα, 25.Τσαμήτρου Αννα, 26.Τσιαμπάζη Σούλα, 27.Ιωαννίδου Αγγελική, 28.Βύζα Αθηνά, 29.Σαββοπούλου Σοφούλα, 30.Θεοδώρογλου Μαίρη, 31. Γκαβαϊσέ Ευα, 32.Δέτσκα Ουρανία, 33.Αγγέλογλου Σόφη,34. Καλογήρου Άρτεμις, πάνω στη σκάλα από δεξιά, 35. Γερμάνη Γεωργία, 36.Τουλουμτζίδου Σοφία, 37.Πιστοφίδου Λουϊζα, 38.Αντωνιάδου Ζωζώ, 39.Ορφανίδου Ρεββέκα, 40.Στογιάννου Βέττα, 41.Κουτμηρίδου Ανθούλα, 42.Μπατσαρά Γεωργία, 43.Κυραμάρα Άννα, 44.Μαρκαντάρα Άννα, 45.Καρανικόλα Τασούλα, 46.Καρυπίδου Ελένη, 47.Κοντογεώργου Τόμυ, 48.Ευθύμογλου Όλγα, 49.Ζύμπουλα Βούλα, 50.Ηλωρίδου Έλλη, 51.Χατζησάββα Λίνα, 52.Ταμπακοπούλου Αννούλα, 53. Μάνια Νούλη, 54.Τσαχουχρίδου Πόπη, 55.Μαζαράκη Μαριάννα, 56.Γκιζάρη Άννα . Επίσης στο Λοζίτσι μας περίμεναν :57. Λαχανοπούλου Ερμιόνη, 58.Τσιομπάνογλου Σοφία, 59.Πολυμέρη Αφροδίτη, 60.Λαγαρία Μαρία, 61.Κοτσελίδου Ελένη, 62.Παπαγιαννούλη Τζένη, 63.Ελευθεριάδου 'Εφη, 64.Τσαμήτρου Ιωάννα, 65. Τοπαλίδου Ελένη, 66.ΧηΙωάννου Εαυγγελία.
 |
| 1Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΒΕΡΟΙΑΣ |
 |
| 2ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΒΕΡΟΙΑΣ |
Συνεχίσαμε μετά για φαγητό και για χορό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου ΛΟΖΙΤΣΙ όπου η ατμόσφαιρα ήταν πολύ ζεστή και εκεί "Ξεφαντώσαμε" .
«Φίλες μου συμμαθήτριες, σημερινές γιαγιάδες
που παίζαμε στα νιάτα μας «κουμπάρες» και «μαμάδες»
Σας ευχαριστώ που ήρθατε όλες μαζί να πιούμε
στο παρελθόν να έρθουμε για το παρόν να πούμε!!
Ούτε που είχαμε ποτέ, μες στο μυαλό μας πρόνοια,
ότι θα ξανασμίξουμε μετά σαράντα πέντε χρόνια.
Καλώς ανταμωθήκαμε σε τούτο το γιορτάσι…
Το φαγητό του μαγαζιού για όλες μας θα φτάσει!
Αν και καμπόσες έμαθα, χωρίς πολλά αστεία,
από ανάγκη το ριξαν σήμερα στην... νηστεία!
Νηστεία διαιτητική για σάκχαρο, ουρία –
για του γιατρού τις εντολές ουκ έστιν απορία-
Και αν ίσως κάποια από μας κάποιες μπουκιές θα κλέψει
στο τέλος βλέπω το φαί μάλλον να περισσέψει.
Μα εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε
ήρθαμε ν’ ανταμώσουμε, να ξαναγνωριστούμε...
Τα χρόνια τα μαθητικά να ζήσουμε και πάλι
τις έγνοιες μας να διώξουμε μέσα από το κεφάλι.
Να ζωντανέψουμε ξανά την μνήμη την παλιά,
που ούτε περνούσαν από τον νου τα άσπρα μας μαλλιά!
Τις παιδικές μας σκανδαλιές, που κάναμε στα χρόνια μας,
μη μας πτοεί που σήμερα τις κάνουν τα εγγόνια μας!
Τα νιάτα μας πως πέρασαν; Κρυφά από μας διαβήκαν..!
Με τον αγώνα της ζωής, έγνοιες στο νου μας μπήκαν
και φτάσαμε στο σήμερα χωρίς πολλά αστεία,
που τρέχουμε στην δεύτερη πεντηκονταετία!
Μα αν προχωρούν τα χρόνια μας, η ελπίδα πάντα μένει
και κατοικεί μες στις καρδιές και συνεχώς πλαταίνει !
Και σμίγει όλες μας ζεστά και πάλι μας ενώνει!
Και η κάθε μια μας σήμερα, νοιώθει πως ξανανιώνει!
Γιατί τα νιάτα φίλες μου με την ψυχή μετρούνται,
γι αυτό και κάποιες σήμερα δεν πρέπει να λυπούνται για τα περίσσια τα κιλά,
τις κάποιες τους ρυτίδες, και αυτές που απ τις δίαιτες έγιναν σαν σανίδες
... Απόψε ας ξαναζήσουμε τα παιδικά μας χρόνια!
Τότε που δεν μας νοιάζανε οι ζέστες και τα χιόνια ...
Με τις ποδιές που τρέχαμε σε αλάνες, μονοπάτια,
προσέχοντας να μη μας δουν τα αδιάκριτα τα μάτια !
Καθόσον οι καθηγητές με μας κάνανε χάζι
και οι τιμωρίες έπεφταν, πυκνές σαν το χαλάζι!
Όταν μας συλλαμβάνανε σε ώρα περασμένη,
που η βόλτα ήτανε για μας τρισαπαγορευμένη...
Απόψε ας ανοίξουμε της μνήμης το αρχείο!
Να θυμηθούμε το σχολειό και το σκασιαρχείο!
Εύχομαι τώρα φίλες μου ποτέ να μην χαθούμε
γιατί έρχονται γεράματα θα ‘χουμε πολλά να πούμε!!!
Εμπρός αγαπημένες μου! Η μέρα πριν περάσει,
την σκέψη ας ενώσουμε σε τούτο το γιορτάσι !
Ας ευχηθούμε από καρδιάς πως ότι και αν βιώνουμε, να είμαστε όλες καλά
και να καλοανταμώνουμε!!!!!!!!
Μετά ζήτησε το λόγο η συμμαθήτριά μας Κοντογεώγρου Θωμαή, με βαθιά συγκίνηση, κρατώντας κορνιζωμένη μια φωτογραφία, μας εξήγησε ότι βρήκε αυτή τη φωτογραφία της αποφοίτησης του 2ου Γυμνασίου Θηλέων Βέροιας 1973, όταν υπηρετούσε σαν καθηγήτρια στο σχολείο και την φύλαξε σαν το πολυτιμότερο ενθύμιο της μαθητικής της ζωής.
ΣΑΣ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΩ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!
Ωραίες μου κυρίες !
Γλυκιές μου συμμαθήτριες!
Γλυκιές μου συμμαθήτριες!
Είμαι η Κοντογεώργου Θωμαή για όσες δεν με γνωρίσατε, η δε με θυμάστε.
Σας έφερα σήμερα μία φωτογραφία της αποφοίτησης των κοριτσιών με τους καθηγητές μας από το 2ο Γυμνάσιο Βέροιας Θηλέων Βέροιας, όταν μας χώρισαν την τελευταία χρονιά !
Βρέθηκε στα χέρια μου ως εξής:
Υπηρετούσα ως καθηγήτρια στο 6ο Γυμνάσιο Βέροιας που τότε συστεγαζόμασταν με το 4ο Γυμνάσιο Βέροιας.
Εκείνη την εποχή μετακομίζαμε στο δικό μας κτίριο στην περιοχή Εργοχωρίου κοντά στα Τεχνικά και το Πολυκλαδικό .
Εκείνη την εποχή μετακομίζαμε στο δικό μας κτίριο στην περιοχή Εργοχωρίου κοντά στα Τεχνικά και το Πολυκλαδικό .
Είχαν πακεταριστεί όλα τα έγγραφα. Είχαν αδειάσει οι φοριαμοί .
Βρέθηκα στο γραφείο με τη διευθύντριά μου και όπως ξεκρεμάστηκε μια αφίσα, αντίκρισα από κάτω τη φωτογραφία, τη συγκεκριμένη.
Αν δεν βρισκόμουν εκεί, εκείνη τη στιγμή, θα είχε πεταχτεί, ως ασήμαντη για όλους τους άλλους!
Ενθουσιάστηκα και κατά γενική ομολογία ανήκε σε μένα μόνο, αφού μόνο για μένα έχει συναισθηματική αξία.
Σας την παραδίδω να τη δείτε από κοντά και να φωτογραφίσετε ό,τι νομίζετε!!!
Ευχαριστώ που με ακούσατε!!
ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ!!
Τα μηνύματα κατά την ώρα του γεύματος πέφτανε σαν βροχή με όλα τα κοινωνικά δίκτυα .
Με βιντεοκλήση μέσω viber μας μίλησε η Μαριάννα Λιούσα, η γλυκιά μας συμμαθήτρια που ζει στη Βοστόνη Αμερικής .
Βουρκώσαμε όλες !!
Βαθιά συγκινημένη μας ευχήθηκε :Αχ Ελένη μου. Με συγκινήσατε τόσο πολύ.
Δεν βρίσκω λόγια να το εκφράσω. I love you all!! Δεν μπορείς να φανταστείς ποσό πολύ μου λείπετε. Χαίρομαι που βρίσκεστε έτσι μαζί και μοιράζεστε τέτοιες στιγμές. Να είστε πάντα γερές και εύχομαι όταν με αξιώσει ο Θεός να έρθω να σας δω όλες.
Βάσω Βασιλειάδου από Θεσσαλονίκη: Καλημέρα Ελενίτσα μου! Να περάσετε υπέροχα,πράγμα σίγουρο και να ανεβάσεις πολλά βίντεο,και φωτογραφίες! Κάνατε πολύ δουλειά και η επιτυχία είναι δεδομένη !Φιλιά πολλά !!!!!!!!! Καλή σας αντάμωση,να περάσετε υπέροχα ! Ζηλεύω πολύ και είμαι στενοχωρημένη που δεν τα κατάφερα .Θα είμαι εκεί με τη σκέψη μου. Στείλτε και ανεβάστε πολύ υλικό από το αντάμωμα ,να δω πως περνάτε !!!!
Η Μάρθα Παπαδοπούλου από το Κάιρο μας έστειλε μήνυμα μέσω messenger!! Νάστε πάντα καλά και να χαρείτε πολλά τέτοια ανταμώματα!!!
Ελπίζω κάποια μέρα να μαι κι εγώ μαζί σας!!
Η ΑΓΑΘΉ ΚΑΡΑΝΑΣΙΟΥ από Αμερική : Καλή σου μέρα Ελένη μου. Εύχομαι να περάσετε όμορφα και ίσως κάποια μέρα να βρεθώ και εγώ με τις συμμαθήτριες και αν μπορείς στείλε μου καμιά φωτογραφία. Φιλακια!! Δώσε πολλούς χαιρετισμούς σε όλες!!!
Η Μαριάννα Σιώπη από τα Χανιά :ΚAΛHMEPA EΛENH MOY !! KAΛA NA ΠEPAΣETE ΣHMEPA ΘA EIMAI KONTAΣ NOEPΩΣ KAI ΘA ΦPONTIΣΩ NA EΠIKOINΩNHΣΩ MAZI ΣAΣ TO MEΣHMEPI !!ΝΑ ΦPONTIΣTE ΣHMEPA ΠOY ΘA EIΣTE OΛEΣ MAZI NA OPIΣOYME ENA AΠOΓEYMA NA BPEΘOYME OTAN EPΘΩ TA XPIΣTOYΓENA !ΠΟΛΛΑ ΦIΛIA!!
Η Λιούλια Αθηνά από τη Θεσσαλονίκη !!Καλημέρα κορίτσια καλά να περάσετε. Δυστυχώς λόγω τενοντίτιδας αδυνατώ να ταξιδέψω !!
Έλσα Σαρίκα από την Αθήνα :Καλό αντάμωμα σε όλες πολλά φιλιά!!Πολύ ωραία τα κάνετε εκεί, αλλά εδώ στενοχωριόμαστε που είμαστε μακρυά. ......τώρα καταλαβαίνω πόσο μου λείπει η Βέροια μας!!
Η Νίνα Παλάση από την Αριδέα: Καλημέρα Ελένη. Δυστυχώς εγώ δεν θα έρθω. Με έπιασε η μέση μου, εδώ και δύο μέρες και επιμένει. Να περάσετε καλά και να ανεβάσεις πολλές φωτογραφίες .Την αγάπη μου σε όλες!!!!!
Η Σφήκα Σούλα από τη Θεσσαλονίκη :Καλημέρα Ελένη μου...καλή επιτυχία κορίτσι μου στη συνάντηση...με χαρά θα ερχόμουν αλλά ήρθαν έτσι τα πράγματα που δεν μπορώ.Να είσαι κι εσύ καλά γιατί νοιάζεσαι και δουλεύεις παρά πολύ για αυτή την ομάδα.!!!
Η Μεκερέ Θεοδώρα από την Αθήνα : Καλημέρα γλυκιά μου συμμαθήτρια Ελένη!! Δυστυχώς για λόγους υγείας δεν θα είμαι παρούσα στο αντάμωμα . Δώσε πολλούς χαιρετισμούς σε όλες τις γλυκιές μου συμμαθήτριες, την αγάπη μου, και πολλά φιλιά!! ΚΑΛΟ ΑΝΤΆΜΩΜΑ!
Η Κουσνή Ελένη: Για λόγους υγείας του άνδρα μου δεν μπορώ να έρθω!!Καλό Αντάμωμα!Καλά να περάσετε!!
Η όμορφη και ζεστή ατμόσφαιρα στο εστιατόριο του ΛΟΖΙΤΣΙ, μας ενθουσίασε πάρα πολύ και έδεσε με τη ζεστή διάθεση όλων των συμμαθητριών μας . Έτσι πολύ εύκολα μας έκανε να ξεδιπλώσουμε το κουβάρι της μνήμης και να ξαναθυμηθούμε, τις όμορφες αναμνήσεις στο σχολείο μας, τις πλάκες μας με τους καθηγητές μας, τους χορούς μας με τα τραγούδια εκείνα της εποχή του 60-70 .
Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΓΕΜΙΣΕ ΜΕ ΤΗ ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ!!
ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΘΥΜΗΘΟΥΜΕ !!!
Η Ελενη Μπαλτζή μας είπε : Θυμάμαι όταν ξεκινήσαμε την πρώτη γυμνάσιου, ήμασταν 8 τμήματα, Α1, Α2, κ.λ.π.,στο κτίριο στην συμβολή των οδών Βενιζέλου , Μητροπόλεως. Αργότερα μεταφερθήκαμε στο γνωστό κτίριο του Σχολείου και ΣΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΤΆΞΗ χωριστήκαμε σε δύο Γυμνάσια Α και Β που είχε το καθένα δύο κλασικά τμήματα και ένα πρακτικό .
Η Ανθούλα Κουτμηρίδου μας αφηγήθηκε πολύ γλαφυρά ένα περιστατικό που συνέβη με το καθηγητή Λιολιόπουλο Φώτη, σχετικά με ένα γράμμα που έγραψαν στην ηθοποιό Αν Λόνμπερκ από τα "ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ" ζητώντας αυτόγραφο και πως τους συνέλαβε την ώρα που το έγραφαν μαζί με άλλες δύο συμμαθήτριες και για την αποβολή έφαγαν οι άλλες 2 ενώ αυτή τη γλύτωσε.
Η Άρτεμις Καλογήρου μας αφηγήθηκε ένα περιστατικό με καθηγητή μας στα μαθηματικά σχετικά με τον ορισμό μιας ευθείας. Συγκεκριμένα μας είπε:
Πώς ορίζουμε την ευθεία: -Περνουμι ιεν σημείον. Τσακ πάνω στον μαυροπίνακα - σειρουμι μιαν ιφθια Έκανε την ευθεία. - Τι καμαμι; -Ουρισαμι την ιφθια. Όλες μαζί: Ουρισαμι την ιφθια
Στη συνέχεια η Ελένη Λούκαρη είπε τα διάφορα περιστατικά που είχε καταγράψει όταν τα ανέφεραν κάποιες συμμαθήτριες στις συναντήσεις και στις αναρτήσεις τους στο FACEBOK .
. Θυμάμαι ΠΟΥ ΣΗΚΩΣΕ Ο κ.ΣΚΟΥΡΑΣ ΜΙΑ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΣΤΟ ΠΙΝΑΚΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΚΟΝΤΗ Η ΠΟΔΙΑ ΤΗΣ και παρά λίγο να φανεί το βρακί της , γύρισε και της είπε , " ΜΗΝ ΤΑΝΙΕΣΙ ΠΑΙΔΙ Μ , ΥΦΑΣΜΑ ΤΟΥ ΛΕΙΠ ΥΦΑΣΜΑ"
Μήπως Θυμάστε ποια καθηγήτρια έλεγε "η οδός του Αύριο οδηγεί στην πλατεία του ποτέ..
"
· Μαίρη Καμπρανη: Θυμάστε μήπως ποια καθηγήτρια έλεγε "η οδός του Αύριο οδηγεί στην πλατεία του ποτέ..
Ο τοίχος του σχολείου είχε τη δίκη του ιστορία!!! Σε κάθε παρέλαση ήταν το θεωρείο των αγοριών το τι στραγάλι έφευγε δεν λέγεται!!
ΠΟΛΥ ΣΤΡΑΓΑΛΙ!! ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΕΦΤΕΙ ΑΛΛΑ ΤΟΤΕ ΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ ΗΤΑΝ ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΕΠΕΦΤΕ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΦΟΡΑ
· Λιούσα Μαριάνθη: Μήπως ξεχάσαμε την κ. Πολυχρονιάδου .....Μια μέρα όταν άργησε ....την μάλωσε μπροστά μας ο Γυμνασιάρχης και απάντησε ότι κοιμόταν και τον νευρίασε πιο πολύ
· Λούκαρη Ελενη :ΘΥΜΑΜΑΙ Την κ. Ευαγγέλου ΤΑ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΥΒΛΑΤΖΙΔΙΚΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΕΙΦΑΜΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΡΑΝΙΟ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΤΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ , ΝΑ ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ ΤΙΣ ΠΑΛΑΜΕΣ ΤΙΣ ΣΤΟ ΘΡΑΝΙΟ ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΕΛΕΓΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ .ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΘΟΜΑΣΤΑΝ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΘΡΑΝΙΑ , ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΝΑΠΝΟΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΡΩΔΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΛΕΓΕ ΤΙ ΜΥΡΙ ΖΕΙ ΚΑΙ ΕΨΑΧΝΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΡΑΝΙΟ.
· ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΛΑΣΗ Η κ. ΑΣΗΜΙΝΑ ΕΒΑΛΕ ΜΙΑ ΣΥΜΜΑΘΗΤΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΡΥΣΗ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΔΗΘΕΝ ΧΤΕΝΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΠΛΕΞΙΔΑ. Αχ τι έπαθες γλυκιά μου Κάτια που φούσκωσες λίγο το μαλλάκι σου
·Μεκερέ Θεοδώρα: Θυμάμαι στην Ε' γυμνασίου η κ.Μάρω μας πρότεινε να βαφτίσουμε ένα παιδάκι με το όνομα ΓΕΩΡΓΙΟΣ για να τιμήσουμε τον Παπαδόπουλο!!!! Τότε κάποια μαθήτρια ψιθύρισε".....και όταν πέσει η χούντα να μας κυνηγάει ο πατέρας του με το τσεκούρι....." Όταν ξεσπάσαμε σε γέλια είχαμε να αντιμετωπίσουμε την ανάκριση της για το λόγο που γελάσαμε. ...εννοείται ότι μας έβγαλε έξω αφού δεν λέγαμε το λόγο....!!
· Καμπράνη Μαίρη: Θυμάμαι που κόντεψα να σκοτωθώ γιατί είχαμε πάει να δούμε στον κινηματογράφο Καπρίνη με άλλα κορίτσια τον ΑΣΤΡΑΠΟΓΙΑΝΝΟ με τον Κούρκουλο ειδοποιηθήκαμε ότι μπήκε να ελέγξει ο καθηγητής Λιολιόπουλος και ανεβήκαμε και πηδήξαμε από τον θερινό πίσω στα γιαούρτια του Καπετάνιου που είναι πολύ ψηλά τώρα που περνώ και το κοιτώ το σημείο και λέω Θεέ μου πως γλιτώσαμε από τόσο ύψος!!!! Και όλα αυτά για μια ελληνική ταινία!!
Τα λέμε στα παιδιά μας και σκάνε στα γέλια μάνα σε ποια εποχή ζούσατε;;;Με τα σημερινά σου μάτια δεν ξέρω πως θα την έβλεπες !.Ίσως να μην έδινες καν σημασία.
Σαρίκα Έλσα:Θυμάστε που είχε έρθει ο Πασχάλης κι έδωσε συναυλία στον κιν/φο ΠΑΛΛΑΣ,,,,χαμός γινόταν στους διαδρόμους ,,,,,,,,
· Μήπως ξέχασες που κρύβαμε τα σκονάκια ανάμεσα από τις πιέτες της ποδιάς στις εξετάσεις.
· Λούκαρη Ελένη:Θυμάμαι όταν ήταν να κάνουμε προσευχή η μία κρυβόταν πίσω από την άλλη για να μην ανέβει πάνω στη σκάλα και της κάνουν κάποια παρατήρηση, συνήθως έλεγε ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΉ η ΜΆΝΙΑ ΑΘΗΝΑ , ΟΙ ΚΑΛΈΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ!!
· ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ κ.ΜΑΡΚΕΤΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΤΑΞΗ ΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΑΝ ΟΛΟΙ ΟΡΘΙΕΣ, ΣΥΝΗΘΕΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ ΚΑΙ ΛΕΓΑΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ ΣΑΝ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙ :
¨ GOOD MORNING MIS MARKETOYHOW ARE YOU! ΑΠΑΝΤΟΥΣΕ ΑΥΤΗ: VERY WELL THANK YOU AND YOU ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΑΠΑΝΤΟΥΣΑΜΕ :FINE TNANK YOU !!!!
· Καμπράνη Μαίρη :Μου έχει μείνει στο παιδικό μου μυαλό σαν η ποιο κοκέτα καθηγήτρια του σχολείου !!
θυμάσαι την έντονη μαύρη γραμμή από αιλαινερ που πολύ λίγες έβαζαν τότε.
· Σαρίκα Έλσα: Θυμάμαι την κ. Μάρω, που μου έκανε παρατήρηση γιατί κρέπαρα και φούντωνα τα μαλλιά μου... Ενώ εγώ η καημένη τα πατούσα ,γιατί ήταν σγουρά και φουντώνανε!!!! αχ... αχ, τι τραβάγαμε όλες!!
· Βάζανε την κ. Γαλανοπουλου σαν νεώτερη να κρίνει αν τα κρεπάρουμε ή οχι!!!!! Σόου μέσα στο γραφείο!!!
· Λούκαρη Ελένη:Θυμάμαι τον κ. Βάρδα όταν δεν γράφαμε στο πίνακα αν ήταν μέτρα ή χιλιόμετρα έλεγε « τι είναι αυτό κορίτσι μου πράσα , κολοκυθάκια» ή το «κολοκυθάκια μετά ριγάνεως»
· Θυμάμαι πως πετούσαμε τις μεταφράσεις στο παράρτημα πριν να γράψουμε εξετάσεις
· Μαριάννα Λιούσα: Θυμάμαι που λίγο πριν μπει η κ.Ευάγγελου στην τάξη πετάξαμε μια μπάλα με χιόνι στο ταβάνι και μόλις κάθισε στην έδρα της ήρθε στο κότσο της!!
· Θυμάμαι την κ. Μάρω στην Δευτέρα Γυμνασίου όταν έκοψα για πρώτη φορά τα μαλλιά μου κοντάμε ανέβασε στο πλατύσκαλο του σχολείου, με έβρισε και με αποκάλεσε σκουριασμένο τενεκέ; τι εφιάλτης!!!
· Σαρίκα Έλσα:Θυμάμαι που με φώναξε η Μάρω στο γραφείο γιατί έβγαζα τα φρύδια μου!!
· Καρανάσιου Αγαθή: θυμάμαι την καρφίτσα που βάζαμε επάνω στο θρανίο και κάναμε μουσική και η κ. Ευαγγελου έψαχνε κάποιο μουσικό όργανο.Μας σήκωσε όλες στον πίνακα η Λίλια είχε μείνει τελευταία και έσκυβε κάπως κάτω από το θρανίο όποτε η κ.Ευαγγελου μες την χαρά της λέει εσύ το έχεις για να δω και τότε εκείνη της λέει μια αθώα καρφιτσούλα έχω για να κλείνω το γιακά μου γιατί ανοίγει και η Μάρω φωνάζει.
Και ποσά άλλα παραμονές Χριστουγέννων με δώρα στα φυλάκεια. Πραγματικά η Λιλια έλεγε πολλά και με πολύ σοβαρό ύφος
Και ποσά άλλα παραμονές Χριστουγέννων με δώρα στα φυλάκεια. Πραγματικά η Λιλια έλεγε πολλά και με πολύ σοβαρό ύφος
Λούκαρη Ελένη:Θυμάμαι τα ασημένια δαχτυλίδια μας, που από μέσα γράψαμε την ημερομηνία συνάντησης μετά το τέλος της ΣΤ 1973 !!!!!
Μήπως ΘΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ NTΙΣΚΟΤΕΚ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΤΩ ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΕΛΙΑΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ, ΝΩΡΙΣ ΝΩΡΙΣ, 5-6 Η ΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΕΛΕΓΧΟ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ !!!
Σαρίκα Έλσα:Ατελειωτες ώρες χορού,,,,,,,ακούραστες,,,,, με τραγούδια Ολυμπιανς,Τσαρμς ' Ρόμπερτ Ουίλιαμς, Δάκης, Τέρης Χρυσός, Μαρίννα, Βίκυ Λέανδρος,,,,,
Με τα ίδια αυτά τραγούδια λοιπόν ξεκινήσαμε να χορεύουμε με πολύ κέφι και χαρά !!
Φυσικά περιττό να πούμε ότι οι κάμερες των κινητών τηλεφώνων και οι φωτογραφικές μηχανές είχαν πάρει φωτιά .
Έτσι κύλησε πολύ όμορφα η μέρα μας βγάζοντας φωτογραφίες , χορεύοντας και τραγουδώντας!! Δώσαμε υποσχέσεις , διαβεβαιώσεις και τηλέφωνα για επόμενες συναντήσεις και δραστηριότητες !!
Υπογράψαμε φυσικά και το λεύκωμα του ανταμώματος η κάθε μία δίνοντας τις ευχαριστίες μας και τις ευχές μας.
Φύγαμε όλες χαρούμενες, τρισευτυχισμένες και φυσικά ξανανιωμένες , με τις καλύτερες εντυπώσεις για την όλη διοργάνωση του ανταμώματος, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη μας για την όμορφη μέρα που μας χάρισαν και τα θερμά μας συγχαρητήρια σε όλες τις συμμαθήτριές μας, που κουράστηκαν τόσο πολύ προετοιμάσουν αυτό το υπέροχο αντάμωμα!!
Δώσαμε υπόσχεση να ξανανταμώσουμε και μάλιστα πολύ σύντομα για την κοπή της βασιλόπιτας με τον ερχομό του νέου χρόνου !
Αυτές οι στιγμές χαράς, συγκίνησης, αγάπης και θαυμασμού θα παραμείνουν στην τράπεζα των θετικών εμπειριών μας για να αντλήσουμε ενθάρρυνση, δύναμη και ενέργεια όταν τα πράγματα είναι δύσκολα για μας.
Ευχαριστούμε ολόψυχα όλες, όλες εσάς γλυκιές μας συμμαθήτριες και φιλενάδες για την πολύτιμη βοήθεια σε πληροφορίες και φωτογραφίες και για τη ζεστή σας παρουσία!!
Ευχόμαστε από καρδιάς "να είμαστε όλες καλά, να καλοανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε" !!
Παρακάτω υπάρχει ένα αρχείο - βιβλίο (με τη μορφή pdf) που μπορείτε να αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας και δύο βίντεο και πολλές φωτογραφίες
ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΒΙΝΤΕΟΚΛΙΠ
No comments:
Post a Comment