ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ!
ΧΑΡΟΎΜΕΝΗ ΤΡΊΤΗ ΜΡ ΥΓΕΙΑ , ΑΓΆΠΗ ΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ !
💢Αφιερωμένο με πολύ αγάπη στις γλυκιές μου συμμαθήτριες
στην πρώτη μας συνάντηση για καφέ στο beluga 30 Οκτωβρίου 2017!💢
Ζούμε σε έναν κόσμο υψηλών ταχυτήτων που πάντα ζητάει περισσότερα.
Είναι πιο εύκολο να εστιάζουμε την προσοχή μας σε εκείνα που πρέπει
να κάνουμε την επόμενη ώρα ή την επόμενη μέρα παρά σε ό,τι κάνουμε αυτή τη στιγμή.
Όταν πίνουμε καφέ με τους φίλους, μάς βοηθάει να χαλαρώσουμε το νου μας, να μειώσουμε το άγχος μας
και να απολαύσουμε θετικές εμπειρίες.
Ό,τι προβλήματα ίσως έχουμε, ξεθωριάζουν.
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, αυτό το φλιτζάνι δεν είναι πλέον μια απλή τελετουργία που έχει τις ρίζες της στην κουλτούρα κάνει καλό στον εγκέφαλο και στα συναισθήματά μας..
Έτσι αποφασίσαμε παλιές συμμαθήτριες από το Γυμνάσιο να βγούμε ένα απόγευμα για καφέ !
💗💗ΤΟ ΚΑΦΕΔΑΚΙ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ 💗💗
Φίλες απ' το σχολείο θελήσαν
λίγη αγάπη να μοιραστούν
και μια ημέρα αποφασίσαν,
ένα καφεδάκι μαζί να πιουν!
Δεν τους έσκιαζε ρυτίδα καμμιά
ούτε τα χιονάτα τους μαλλιά
η νοσταλγία φώτισε την καρδιά
απ' την ψυχή έφυγε η παγωνιά!
Αγκαλιασμένες σαν παλιά μαζί
καθίσαν σε ένα φίνο μαγαζί
σε κάθε τους λέξη για τη ζωή
δάκρυα στάζαν απ' την ψυχή!
Ο Χρόνος κύλησε πολύ γοργά
με δάκρυα, γέλια και χαρά
πίκρα δεν έμεινε ούτε σταλιά
έλαμπαν πάλι σαν παιδιά!
Όταν ήταν ν' αποχωριστούν,
ορκίστηκαν να ξαναβρεθούν,
το καφεδάκι τους να πιούν,
μνήμες να ξαναθυμηθούν!
ΕΛΕΝΗ
*************
Είμασταν παρούσες 13 παλιές συμμαθήτριες : Ελένη, Σόφη, Όλγα, Ελένη, Αννούλα, Σοφία, Πόπη, Λουίζα, Σμαρούλα, Τασούλα, Τόμυ, Γεωργία, Έλλη
Μερικές από αυτές είχαμε να συναντηθούμε πολλά χρόνια,
από τότε που τελειώσαμε
το σχολείο και όπως ήταν φυσικό η συγκίνηση και χαρά ήταν πολύ μεγάλη
Περάσαμε πάρα πολύ ωραία !!!
Μιλήσαμε για όλα:
για τις σπουδές μας , τις οικογένειες μας , τα παιδιά μας , την καριέρα μας , σχεδόν όλες συνταξιούχες και μερικές γιαγιάδες.
Όλες είχαμε πετύχει στη ζωή μας.
Οι καρδιές μας πλημμύρισαν από όμορφα συναισθήματα, γεμάτα
αγάπη και αναμνήσεις.
Από τότε οι συναντήσεις μας γίνανε πιο συχνές και κάθε βδομάδα
πίνουμε το καφεδάκι της χαράς .
Γιατί ο καφές με φίλους είναι ιεροτελεστία και αν δεν είναι
για σένα θα επέμενα να γίνει.
Να ζεις μαζί τους και να μοιράζεσαι όσο πιο πολλές στιγμές μπορείς, ακόμα και οι πιο ανούσιες συζητήσεις μαζί τους θα σου γεμίσουν τις μπαταρίες.
Ζούμε σε μία εποχή όπου ξέρουμε χίλιους τρόπους για να βγάλουμε
τους τοξικούς ανθρώπους
από τη ζωή μας αλλά μηδαμινούς σχεδόν στο πώς να τη μοιραζόμαστε με αυτούς που αγαπάμε και ναι οι φίλοι είναι η οικογένεια που διαλέγουμε
Πείτε μας λοιπόν…
δεν ήταν πολύ όμορφη ιδέα να βρεθούμε με τις φίλες και παλιές μου συμμαθήτριες για καφέ;
