Thursday, September 29, 2022

Η φυγή σου

 



Ξεμάκραινε τόσο ξαφνικά η όμορφη θωριά σου,  
χωρίς μιλιά, πήρες την στράτα τη δικιά σου.
Ώρες αγωνιούσα να ακούσω τα βήματά σου,
μα μόνο αχνάρια μείναν και η σκιά σου. 

Η φυγή σου ήρθε σαν καλοκαιρινή αστραπή,
μου στέρησε τα πάντα, μου πήρε την ψυχή.
Ξεθώριασε τη μνημη μου, άσπρισε τα μαλλιά μου, 
μα λαχταρά ν'ρθεις ξανά, η δόλια η καρδιά μου.  

Αχ και να 'βλεπα  τη λαμπερή μορφή σου, 
να άκουγα ξανά την κελαιδιστή φωνή σου,
ν' ανθίσει με ολόδροσα άνθη η καρδιά μου,
 να λαμποκοπά σαν άστρο η ματιά μου ! 

Μα η καρδιά κουράστηκε να καρτερεί στην στράτα, 
η λογική φωνάζει " άντε φτάνει πια, σταμάτα,
 δεν ξαναγυρνάνε πίσω τα χρόνια τα παλιά, 
ήρθε η βαρυχειμωνιά στα ξανθά σου μαλλιά "

Η Καρδιά και η λογική ποτέ δεν πάνε αντάμα 
Η μια αντιδρά, σ' ό,τι η άλλη ζει με λαχτάρα.
Η  λογική με λόγια βαριά, πάντα ζητάει την τάξη!
Μα η καρδιά που αγαπά, τα πάντα θε ν' αλλάξει !  

No comments: