Θέλω να πάω με τ' αγέρι συντροφιά
σε μια θάλασσα καταγάλανη πλατιά,
πάνω σε βάρκα με ολόλευκα πανιά,
στης Ελλάδας να βρεθώ την αγκαλιά .
Μονάχα να'ναι βάρκα από γερό σκαρί,
ας με χτυπά το κύμα, η δυνατή βροχή,
με φυλάγει ο Άη Νικόλας κι η Παναγιά.
μην με σκιάζει καταιγίδα, μπόρα καμμιά,
Όταν σιμώσω στην πατρίδα ξακουστή,
σκύβω φιλώ ευλαβικά την Άγια γη,
σκύβω φιλώ ευλαβικά την Άγια γη,
Την άφησα από μικρός δουλειά να βρω
μα δεν ξεχασα ποτέ τις ρίζες μου εδώ .
Τ' αγέρι με μεθά με την ευωδιά από γιασεμί,
ένα μου δάκρυ πέφτει σε ακρογιάλι σμαραγδί,
ένα μου δάκρυ πέφτει σε ακρογιάλι σμαραγδί,
η ψυχή μου φτερουγιζει και αναπολεί
την ιστορια των ηρώων σ' αυτή τη γη.
Όταν με χρώματα προβάλλει η χρυσή ανατολή,
βράχοι και λιθάρια βάφονται χρώμα χρυσαφί,
σημαία υψώνω να προσκυνώ κάθε πρωί
στην Παναγιά στέλνω δέηση ταπεινή .
No comments:
Post a Comment