Ο ουρανός φορώντας έναν μανδύα γκρι
στέλνει στη γη την ευλογημένη βροχή.
Τα σύννεφα κάψαν μια δυνατή αστραπή
στους λόφους αφήσαν ομίχλη πυκνή.
Τα δέντρα με κλαδιά γυρμένα κλαίνε
πουλιά κρυμμένα, τραγούδια δεν λένε.
Ούτε μια γλυκιά νότα δεν αντηχεί
από κάποιο φτερωτό τραγουδιστή.
Σ' αναμμένο τζάκι χουχουλιάζει το κορμί
Πουλάκι χτυπάει το τζάμι θέλει τροφή.
Ομπρέλες κρατούν οι λίγοι περαστικοί
ψάχνουν υπόστεγο, το ρούχο μην βραχεί.
Καθώς πέφτει η βροχή στους αγρούς
απαλύνει του αγρότη κόπους, καημούς.
Οι σπόροι δίνουν στη γη καρπούς
γιατί έχουν να θρέψουν πολλούς.
Κοιτώντας την εικόνα την μελαγχολική
έρχεται μια εικόνα στο μυαλό λαμπερή
τον ήλιο να φωτίζει τον γαλανό ουρανό!
ντυμένα πρόσωπα με χαμόγελο φωτεινό!
Λουλούδια ανθισμένα, δέντρα με καρπό ,
πουλιά να κελαηδούν τραγούδι γλυκό παιδιά να παίζουν με χαρά στις αυλές
να σφύζει ζωντάνια η πόλη από φωνές !
ΕΛΕΝΗ
