Άλλη μια νύχτα μελανή πιότερο απ’ τις άλλες
Άγγελοι ανεβαίνουν του ουρανού τις σκάλες
Βουρκώνουν οι ουρανοί, στη γη δάκρυα αφήνουν
δακρύζουν και τα αστέρια, ένα- ένα σβήνουν
Μανούλες μαυροντυμένες στη γη θρηνούνε
σε κάμαρη παγερή το σπλάχνο τους φιλούνε.
Τα στήθια τους από θλίψη κι οργή, χτυπούνε
ψάχνουν μια απάντηση, στα ΓΙΑΤΙ να βρούνε.
Νέοι, μεγάλοι μ' ένα κερί στο δρόμο τριγυρνούνε
στη γη οκλαδόν, ενός λεπτού σιγή τηρούνε
τον άδικο χαμό, τόσο νέων παιδιών πενθούνε
ζητάνε σιωπηλά, δικαίωση αυτά να βρούνε...
Ελένη
