νύχτωσε, μα πουθενά δεν σε βρίσκω
Αχ! Πόσο θα θελα να 'μουν πάλι παιδί
Πόσο μου λείπει της μάνας μου η στοργή
του μπαμπά η αγκαλιά, της γιαγιάς η ευχή!
Πόσο μου λείπουν οι φίλοι μου οι παιδικοί!
Πόσο θα θελα να γύριζα το χρόνο πίσω
φίλους από τα παλιά να συναντήσω
που πέζαμε ξέγνοιστα στην γειτονιά
με πόρτες ανοιχτές, δίχως κλειδιά !
Μεγάλωσα σαν παιδί σε πόλη ιστορική
το πρωινό μου ζάχαρη πάνω στο ψωμί
η σάκκα δανεική, παλιά, φθαρμένη
απ' την μαμά η ποδιά, ραμμένη.
Στο σχολειό ο δάσκαλος πάντα αυστηρός
σε σαματά έπεφτε βούρδουλας σωστός
χειροτεχνία, ξυλοτεχνία μαθήματα
αγαπημένα
με χρυσόσκονη τ' όνειρα πασπαλισμένα!
Μετά το Σχολειό παίζαμε έξω ολημερίς
ποτέ δεν μαζευόμασταν πολύ νωρίς
Κουτσό, κρυφτό, τυφλόμυγα, μήλα, βασιλιά,
φόβο στην καρδιά δεν είχαμε σταλιά!
Πόσο όμορφες ήταν εκείνες οι εποχές
σε ανθισμένους κάμπους κι αυλές
με γόνατα γεμάτα πάντα γρατζουνιές
το δάκρυ έπεφτε σε ανοιχτές αγκαλιές.
Τα βράδια για ύπνο με την μαμά αγκαλιά
τις Κυριακές στην εκκλησιά με τη γιαγιά
μεταλαβιά Σώμα και αίμα του Χριστού
να έχουμε υγεία, αγάπη και σωστό νου
Με πρότυπα Ιερά, περήφανη η καρδιά
Ζήτω το έθνος! Για της Ελλάδας τα
παιδιά!
που πάνω στις Πίνδου τα βουνά
το αίμα τους άφησαν για τη λευτεριά
Στις 25 Μάρτη γιορτάζαμε διπλή γιορτή
την Παναγιά υμνούσαμε με προσευχή,
τους ήρωες τιμούσαμε με γιορτή
στους δρόμους παρελαύναμε καμαρωτοί!
Τα χρόνια πίσω δεν γυρίζουν πια
γίναν ανάμνηση, μια νοσταλγία γλυκιά
μα θα θέλα να 'χα κείνη την αγνή ψυχή
πάντα χαρούμενη, χαμογελαστή !
ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΙΤΣΙΔΟΥ
ΣΤΙΧΟΙ : ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ
ΜΟΥΣΙΚΗ:ΑΧ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΜΟΥ !
ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ
ΑΔΑΜ ΚΑΡΑΟΚΕ
Μ ' ΑΝΟΙΧΤΑ ΦΤΕΡΆ
Αν είν' άσχημοι οι καιροί και λίγες οι χαρές
το καράβι σου μικρό, σε μπόρες και φουσκοθαλασσιές
νιώσε στο ταξίδι της ζωής δεν είσαι μοναχός
είναι μαζί σου Εκείνος, ο Πανάγαθος Θεός.
Μετά από κάθε πόνο, θλίψη και καταστροφή
μην εγκαταλείψεις τον αγώνα σου αμαχητί
ζήτα το Έλεος Του, ν' ανθίζουν λουλούδια στη γη
κάθε σου σκέψη μπουμπούκι να φυτρώνει στη ψυχή
Κάθε πρωινό άνοιξε τα φύλλα της καρδιάς σου
αγάπη, χαμόγελο, θάρρος, κέντα στη φορεσιά σου
μ' ανοιχτά φτερά κι ελπίδα ψηλά να πετάξεις
τον Πλάστη να θαυμάσεις, την Ευλογία Του μην ξεχάσεις !
Κάθε πρωινό άνοιξε τα φύλλα της καρδιάς σου
αγάπη, χαμόγελο, θάρρος, κέντα στη φορεσιά σου
μ' ανοιχτά φτερά κι ελπίδα ψηλά να πετάξεις
Τον Πλάστη να θαυμάσεις την Ευλογία Του μην ξεχάσεις !
την Ευλογία Του μην ξεχάσεις !
Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου
Καλημέρα φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι
Σήμερα είναι μια γιορτή για τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο.
Γυναίκες που τόλμησαν να ονειρεύονται μεγάλα, από τότε που ήταν μικρά κορίτσια.
Για τη διαφορετικότητα και το ταλέντο που κρύβεται μέσα σε μια γυναικεία καρδιά.
Σήμερα είναι μία ημέρα απόδοσης τιμής στους αγώνες του γυναικείου κινήματος, αφορμή για να θυμηθούμε τις μάχες όλων των γυναικών, να συνειδητοποιήσουμε ότι πριν από εμάς οι γυναίκες αγωνίστηκαν για τις "αυτονόητες" σήμερα ελευθερίες.
Μια γυναίκα πολύ συχνά επικρίνεται ότι είναι το ασθενέστερο φύλο και η κοινωνία τη θεωρεί ότι δεν της αξίζουν πολλά.
Ωστόσο, τίποτα δεν μπορεί να απέχει περισσότερο από την αλήθεια, καθώς οι γυναίκες είναι δυνατές με τον δικό τους τρόπο.
Για παράδειγμα, πόσοι από εμάς σταματάμε για να αναλογιστούμε τον πόνο που αντιμετωπίζει μια μητέρα κατά τη διάρκεια του τοκετού ή τα βάσανα σε αυτούς τους τρομακτικούς εννέα μήνες της εγκυμοσύνης.
Για το θάρρος και την αποφασιστικότητά της, όταν στις δύσκολες στιγμές, μας εμποδίζει να καταρρεύσουμε.
Μια γυναίκα, είτε παιδούλα, είτε ενήλικη, μορφωμένη ή αμόρφωτη, μεσόκοπη ή γριά, νιώθει το χρέος της να προσφέρει.
Μέσα της φυλάει βαθιά την κληρονομιά του ήθους, της ευθύνης, της μεγαλοσύνης.
Αγαπημένες μου φίλες
Μπορούμε να μεγαλώσουμε και να κάνουμε ευτυχισμένες οικογένειες, να χτίσουμε επιχειρήσεις και να είμαστε περήφανες για όλα όσα έχουμε καταφέρει όπου κάποτε, οράματα τέτοιας κλίμακας δεν θα μπορούσαμε ποτέ να πιστέψουμε.
Σηκωθείτε και μετρηθείτε, χαμογελάστε με το πόσο μακριά έχουμε φτάσει και να αγαπάτε όλους τους ρόλους κάθε μέρα, ως κόρη, σύζυγος, σύντροφος ή μαμά.
Μην αφήσετε κανέναν να σας πει ότι υπάρχουν καθορισμένοι δρόμοι για να ακολουθήσετε.
Καθώς ένα μικρό κορίτσι με πάθος, είναι μια εμπνευσμένη γυναίκα του αύριο.
Φίλοι μου αγαπημένοι
Γιορτάστε όλες τις γυναίκες που είναι γύρω σας, την μάνα, την σύζυγο, τη γιαγιά , την κόρη και αναγνωρίστε τα σπουδαία πράγματα που κάνουν και πείτε πόσο πολύτιμες είναι για εσάς.
Γιατί η γυναίκα είναι αρκετά δυνατή για να αντιμετωπίσει τη ζωή.
Θυσιάζει τα θελω της για τους αγαπημένους της χωρίς υπαινιγμό.
Μπορεί να υπάρχει θλίψη στα μάτια της αλλά δεν το δείχνει.
Νιώθει χαρούμενη που βλέπει όλους να χαμογελούν.
Γιατί η αγάπη της είναι αυτό που έχει σημασία και την χαρίζει σε όλους, ατελείωτα με όλη της την ψυχή κι ας την πλήγωσαν κάποιοι πολύ, κι ας κουρέλιασαν την υπερηφάνεια της, αυτή πάλι θα σκουπίσει τα δάκρυά της θα μαζέψει τα σπασμένα τα κομμάτια της καρδιάς της και θα συνεχίσει την προσφορά της .
Θα σε κάνει να χαμογελάσεις ακόμα κι αν κλαίει μέσα της.
Θα σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις το άγχος, τη θλίψη , την αρρώστια, χωρίς να ζητήσει ανταπόδοση.
Ακόμα κι αν οι σκέψεις της είναι ταλαιπωρημένες.
Θα σου δώσει ελπίδα ακόμα κι αν παλεύει μέσα της.
Πάντα σε κάνει χαρούμενο και χαμογελαστό ακόμα κι αν πονάει και θα θυσιάζει τα πάντα μόνο για σένα..
Πες της λοιπόν ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Κάνε την να νιώθει ξεχωριστή, σε όλη τη ζωή και όχι μόνο μια μέρα.
Χρόνια πολλά για τη γιορτή της γυναίκας
Helen Kalaitsidou
Άλλη μια νύχτα μελανή πιότερο απ’ τις άλλες
Άγγελοι ανεβαίνουν του ουρανού τις σκάλες
Βουρκώνουν οι ουρανοί, στη γη δάκρυα αφήνουν
δακρύζουν και τα αστέρια, ένα- ένα σβήνουν
Μανούλες μαυροντυμένες στη γη θρηνούνε
σε κάμαρη παγερή το σπλάχνο τους φιλούνε.
Τα στήθια τους από θλίψη κι οργή, χτυπούνε
ψάχνουν μια απάντηση, στα ΓΙΑΤΙ να βρούνε.
Νέοι, μεγάλοι μ' ένα κερί στο δρόμο τριγυρνούνε
στη γη οκλαδόν, ενός λεπτού σιγή τηρούνε
τον άδικο χαμό, τόσο νέων παιδιών πενθούνε
ζητάνε σιωπηλά, δικαίωση αυτά να βρούνε...
Ελένη
Η άδικη φυγή σου ήρθε μια νύχτα φοβερή,
μου στέρησε τα πάντα, μου λάβωσε την ψυχή.
Ξεμάκραινε τόσο ξαφνικά η όμορφη θωριά σου,
χωρίς ένα αντίο, πήρες την στράτα τη δικιά σου.
Ώρες αγωνιούσα να ακούσω ένα τηλεφώνημά σου,
μα μες τα συντρίμμια και αποκαίδια πλανιόταν η σκιά σου.
Ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ, σαν σβούρα γυρίζει στα μυαλά μου,
μα απάντηση καμιά, δεν παίρνω καρδιά μου.
Αχ και να 'βλεπα πάλι την λαμπερή μορφή σου,
να άκουγα την όμορφη κελαιδιστή φωνή σου,
με τα χέρια απλωμένα, το Θεό παρακαλώ
με δάκρυα στα μάτια, να " γύριζες" ζητώ.
Γύρω βαθύ σκοτάδι, στάχτη και καταχνιά
" Έφυγες" και δεν σε έχω πια στην αγκαλιά.
Η πνοή σου έσβησε για πάντα απ' την καρδιά σου,
στο βωμό του κέρδους, θυσιαστήκαν τ' όνειρά σου.
Παιδί μου γλυκό μην φοβηθείς του απείρου το σκοτάδι,
γίνε λαμπρό αστέρι κι άφησε στον ουρανό σημάδι
ζωγράφισε με ασημόσκονη ένα μικρό σταυρό,
να με φωτίζει κάθε νύχτα, να 'ρχομαι να σε βρω ..
ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ- ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ
Αν είναι δύσκολοι οι καιροί, πολύ λίγες είν' οι χαρές
το καράβι σου μικρό, μέσα σε μπόρες και θαλασσοταραχές
νιώσε, πώς το ταξίδι της ζωής σου δεν είσαι μοναχός
είναι Εκείνος που σε φυλάγει από ψηλά, ο μοναδικός Θεός
Μετά από κάθε στενοχώρια, αρρώστια και καταστροφή
μην εγκαταλείψεις τον αγώνα σου αμαχητί
ζήτα το Έλεος του Θεού να γαληνέψει, να γιατρευτεί η ψυχή
γιατί έχεις πολλά να δώσεις μα και να πάρεις απ' τη ζωή.
Για αυτό κάθε μέρα πρωινή άνοιξε τα φύλλα της καρδιάς σου
με αγάπη, θάρρος, ελπίδα και φως να λάμπει η φορεσιά σου
στον απέραντο ουρανό μ' ανοιχτά φτερά αγέρωχα να πετάξεις
την φύση να θαυμάσεις, την Ευλογία του Θεού ποτέ μην ξεχάσεις !
ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ
Σήμερα 7 Φεβρουαρίου η Εκκλησία μας τιμά την μνημη του Αγίου Παρθένου Λαμψάκου
Ο Άγιος Παρθένιος είναι γνωστός στους πιστούς ως προστάτης τους στην επάρατη νόσο του καρκίνου.
Ας έχουμε την ευλογία του Αγίου και την προστασία Του !
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν !
Ας ευχηθούμε να γίνει ελαφρύς ο Σταυρός που κουβαλάνε οι συνάνθρωποί μας που πάσχουν από καρκίνο και με την βοήθεια του Αγίου να έχουν πλήρη ίαση!
Βοήθειά μας !
🙏η σταύρωση 🙏
[ για την παγκόσμια μέρα κατά του καρκίνου, με τη σκέψη στους συνανθρώπους μου, που υποφέρουν ]
Κάθε 21 Ιανουαρίου όλοι οι άνθρωποι της Γης αγκαλιάζουν τους αγαπημένους τους .
Μία αγκαλιά είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως ωφελεί τη σωματική και πνευματική μας υγεία.
Η ιδέα προήλθε το 1986 από τον φοιτητή Kevin Zaborney, ο οποίος έψαχνε ακόμη έναν τρόπο ώστε να προσφέρουμε αγκαλιές στους ανθρώπους που αγαπάμε.
Μπορεί να μην έχει καταγραφεί επίσημα ως παγκόσμια ημέρα από τον ΟΗΕ, αλλά όλες οι χώρες το αναπαράγουν και το υιοθετούν.
Η αγκαλιά είναι ο ισχυρότερος τρόπος να εκφράσει κανείς αγάπη, φόβο, θαυμασμό, θλίψη, χαρά και ευτυχία.
Η Virginia Satir, μια σπουδαία οικογενειακή ψυχολόγος λέει ότι χρειαζόμαστε
4 αγκαλιές την ημέρα για να επιβιώσουμε,
8 για να διατηρηθούμε
και 12 για να εξελιχθούμε.
👨👩👧👦Η αγκαλιά! 👨👩👧👦