από το βιβλίο του Αργεντινού
συγγραφέα & ψυχαναλυτή Χόρχε
Μπουκάι
"Να σου πω μια ιστορία "(εκδ. Opera)❤
Μία μέρα ο Διογένης έτρωγε ένα πιάτο φακές καθισμένος στο κατώφλι ενός τυχαίου σπιτιού.
Δεν υπήρχε σε όλη την Ελλάδα πιο φθηνό φαγητό από μία σούπα με φακές.
Μ' άλλα λόγια, αν έτρωγες φακές σήμαινε ότι βρισκόσουν σε κατάσταση απόλυτης ανέχειας.
Πέρασε ένα απεσταλμένος του άρχοντα και του είπε:
- Αχ! Διογένη, αν μάθαινες να μην είσαι ανυπότακτος κι αν κολάκευες λιγάκι τον άρχοντα, δε θα ήσουν αναγκασμένος να τρως συνέχεια φακές...
Ο Διογένης σταμάτησε να τρώει, σήκωσε το βλέμμα και κοιτάζοντας στα μάτια τον πλούσιο συνομιλητή του αποκρίθηκε:
- Αχ! φουκαρά αδελφέ μου!
Αν μάθαινες να τρως λίγες φακές, δεν θα ήσουν αναγκασμένος να υπακούς και να κολακεύεις συνεχώς τον άρχοντα!
♡♡♡♡♡♡♡♡
Κι όπως έγραφε ο μεγάλος Ποιητής μας Δροσίνης στο ποίημα του
"..του κισσού το πλάνο ψήλωμα.."
“Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα,
σε ξένα αναστηλώματα δεμένο,
ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο,μα όσο ανεβαίνω,
μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν’ ανεβαίνω…"
♡♡♡♡♡♡♡♡
Αποτελεί σύγχρονο κοινωνικό θέμα σε όλον τον κόσμο ο τρόπος αλλά και τα μέσα που χρησιμοποιούν, πολλές φορές, οι άνθρωποι, προκειμένου να ξεχωρίσουν και να αναρριχηθούν στις
υψηλότερες κοινωνικές θέσεις, ικανοποιώντας αποκλειστικά και μόνο τις φιλοδοξίες τους, μηδενίζουν αρχές, σπιλώνουν τη συνείδησή τους, τραυματίζουν την αξιοπρέπειά τους, αθετούν το ρόλο, που τους έλαχε ο Θεός να παίζουν και να καταντούν κοινοίκεκράκτες και ευτελείς κλακαδόροι.
Η λανθασμένη όμως αυτή τους τάση μπορεί ν’ αποσκοπεί στην εύνοια του αρχηγού ή σε ενδεχόμενα αξιώματα, προσφέρει όμως σ’ αυτόν, κακής ποιότητας υπηρεσία.
Του ανοίγει το δρόμο της ασυδοσίας ή της εμπράγματης εγκληματικής του ανεπάρκειας.
Ένας αρχηγός ανεπαρκής, χρησιμοποιεί την επικρότηση των κολάκων σαν επιβράβευση ή αποδοχή, των όσων ανοήτως πράττει.
Μιλάμε βέβαια για έναν αρχηγό ολίγιστο.
Γιατί ο ικανός και χαρισματικός ηγέτης, όχι μόνον δεν επηρεάζεται από τους κόλακες, αλλά τους απεχθάνεται.
