Καλημέρα φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι Χαρούμενη και ευλογημένη Πέμπτη με υγεία αγάπη και χαρούμενες στιγμές και σκέψεις.
Σήμερα 30 Ιανουαρίου η γιορτή των Τριών Ιεραρχών
🌹Χρόνια πολλά χρόνια φωτεινά χρόνια ευλογημένα σε όλους τους μαθητές, σπουδαστές , καθηγητές όλης της Εκπαιδευτικής κοινότητας όλων των Βαθμίδων! 🌹
🙏Την Ευλογία τους να έχουμε 🙏
🙏ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ🙏
Στίχοι: Πηγή Παιδικά χαμόγελα
επιμέλεια βιντεοκλίπ Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου Ερμηνεία- μουσική Μελοποίηση SUNO ΑΙ
Σήμερα που γιορτάζουν τα σχολειά
ακούγεται η φωνή μας στον αγέρα
ευλαβικά
στη μνήμη μας έρχονται οι τρεις μορφές σας πέρα ως πέρα.
Φωτίζονται απ’ τ’ ανέσπερο το φως,
που φώτιζε στη γη τα βήματά σας
και στις ψυχές μας τις απλές,
τις παιδικές
λάμπουν ξανά, τα έργα τα δικά σας.
Βασίλειε, εσύ πτωχών πατέρας κι οδηγός
του λόγου υπέρμαχε Γρηγόριε του θείου,
Χρυσόστομε μελίρρυτε, λάμπει
σα φως
ο λόγος σου λαμπρότερος ηλίου.
Σήμερα σας γιορτάζουν τα σχολειά,
γιορτάζουνε τα γράμματα τα θεία
κι εμείς σαν τα χαρούμενα πουλιά
λαλούμε τα τρανά σας μεγαλεία.
ΠΗΓΗ:ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ
***********************************
🙏ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ 🙏
■Μέγας Βασίλειος
«Τα μαθήματα πρέπει νὰ γίνονται μὲ εὐχάριστο τρόπο καὶ νὰ προσφέρονται
βραβεία στοὺς μαθητές, ὥστε νὰ
ἐκπληρώνουν τὸν σκοπό τους ἄνετα
καὶ χωρὶς πίεση καὶ λύπη.
Μάθημα πού ἔγινε με βία δὲν εἶναι
δυνατὸ νὰ παραμείνει· ὅσα ὅμως
εἰσέρχονται μέσα μας μὲ εὐχαρίστηση
καὶ χάρη, κάπως μονιμότερα
εγκαθίστανται στην ψυχή μας».
■Γρηγόριος Θεολόγος
«Για μένα δὲν εἶναι σοφὸς ἐκεῖνος
ποὺ ἔχει σοφία λόγου, οὔτε ἐκεῖνος
ποὺ παρουσιάζει μὲν ευφράδεια
ἀλλὰ ἔχει ἄστατη καὶ ἀδιαμόρφωτη
ψυχή, σαν τους τάφους οἱ ὁποῖοι
ἐξωτερικὰ μὲν εἶναι ἐμφανίσιμοι
καὶ ὡραῖοι ἐνῶ ἐσωτερικά κρύβουν
πτώματα καὶ δυσωδία.
Σοφὸ θεωρῶ ἐκεῖνον ποὺ λέει μὲν
λίγα περὶ ἀρετῆς, ἀλλὰ παρουσιάζει
πολλὰ μὲ τὴ ζωή του καὶ ἐπιβεβαιώνει
μὲ τὴν πράξη τὴν ἀξιοπιστία του λόγου του.
Σοφία είναι τὸ νὰ γνωρίζει κανεὶς τὸν ἑαυτό του καὶ νὰ μὴν
ὑπερηφανεύεται».
■Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος
«Ὁ καλὸς δάσκαλος εἶναι ἀπαλλαγμένος ἀπὸ φθόνο και ἔπαρση.
Θέλει οἱ ἀρετὲς νὰ γίνουν κοινὸ κτῆμα
τῶν μαθητῶν του, θέλει μόνο νὰ τοὺς
ἐξισώσει σὲ ὅλα μὲ τὸν ἑαυτό του.
Γιατί αὐτὸ κυρίως εἶναι τὸ γνώρισμα
τοῦ πραγματικού δασκάλου, τὸ νὰ
συμπάσχει στις συμφορὲς τῶν
μαθητῶν του, τὸ νὰ θρηνεῖ καὶ νὰ
πενθεῖ γιὰ τὰ τραύματα αὐτῶν ποὺ
ἔχει στὴν εὐθύνη του».
