Η Αλίαρτος

 

Η Αλίαρτος είναι μια κωμόπολη στην Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας, της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. 

Ακολουθούν ορισμένα βασικά στοιχεία και σημεία ενδιαφέροντος — αν θέλεις, μπορώ να βρω και αναλυτικό χάρτη με διαδρομές, αξιοθέατα και ιστορικά σημεία

---

Τοποθεσία & γεωγραφικά στοιχεία

Βρίσκεται στο κέντρο της Βοιωτίας, εντός της ευρύτερης λεκάνης της αποξηραμένης κάποτε ­Λίμνη Κωπαΐδα. 

Το υψόμετρό της είναι περίπου 100 μέτρα. 

Γεωγραφικά: περίπου στα 38°22′ Ν, 23°05′ Ε. 

---

Ιστορικό

Η αρχαία πόλη της Αλιάρτου αναφέρεται από την παράδοση και την αρχαία γραμματεία — για παράδειγμα, αναφέρεται ότι την πόλη ίδρυσε ο «Αλίαρτος», γιος της Θέτιδας και του Θέρσανδρου. 

Η πόλη συμμετείχε στο Κοινό των Βοιωτών στην αρχαιότητα και είχε κόψει νομίσματα ήδη από τον 6ο π.Χ. αιώνα. 

Κατά το πέρασμα των Περσών το 480 π.Χ. καταστράφηκε, και αργότερα το 171 π.Χ. από τους Ρωμαίους, λόγω της στάσης της. 

Στη σύγχρονη εποχή, η περιοχή εξελίχθηκε κυρίως μετά τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν η βρετανική εταιρεία Lake Copais Co Ltd εγκατέστησε γραφεία και εργασίες για την αποξήρανση της Κωπαΐδας — σημαντικό έργο για την περιοχή. 

---

Πληθυσμός & διοίκηση

Το 2021 η κοινότητα της Αλιάρτου είχε περίπου 4.385 κατοίκους. 

Η Αλίαρτος αποτελεί την έδρα του Δήμου Δήμος Αλιάρτου‑Θεσπιέων. 

---

Αξιοθέατα & σημεία ενδιαφέροντος

Τα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης της Αλιάρτου: τείχη, ναός Αθηνάς 6ου π.Χ. αιώνα, νεκροταφεία της ρωμαϊκής περιόδου. 

Το πάρκο με τα κτήρια της Αγγλικής Εταιρείας Κωπαΐδας («Κήποι Αλιάρτου») — με βιομηχανικές εγκαταστάσεις, κατοικίες προσωπικού, μύλους. 

Η γύρω πεδιάδα της Κωπαΐδας, που σήμερα αποτελεί σημαντική αγροτική περιοχή. 

---

Γιατί να επισκεφθείς;

Ιστορικό ­/ αρχαιολογικό ενδιαφέρον: συνδυάζει αρχαία πόλη και νεότερη βιομηχανική/αγροτική ιστορία.

Ηρεμία & αγροτική ατμόσφαιρα: σε σχέση με πιο τουριστικά μέρη, η Αλίαρτος προσφέρει μια πιο «αυθεντική» ελληνική επαρχιακή εμπειρία.

Καλός ενδιάμεσος σταθμός αν σχεδιάζεις να κινηθείς προς Λιβαδειά ή Αράχωβα. 

Στης Κωπαΐδας τη γη ο  ήλιος  με  φιλά,

ο άνεμος μου ψιθυρίζει για χρόνια παλιά 

Τα Αρχαία τείχη  και  ο  Ναός της Αθηνάς 

κρατούν  αιώνια πολέμους λευτεριάς 

Στης  Αλιάρτου τη σιωπή περπατώ,

το φεγγάρι καθρεφτίζεται στον ουρανό.

Πέτρες και μνήμες μου μιλούν σιγανά 

η καρδιά μου σε χρόνια παλιά τριγυρνά 

[Orchus]

Αλίαρτε, φως που ποτέ  δεν σβήνει 

στους δρόμους η ψυχή μου άς μείνει 

Κι αν φύγω μακριά, θα γυρίζω ξανα

να σβήσω μέσα στη δική σου αγκαλιά 

Στην ακρόπολη ο άνεμος τραγουδά,

μυρίζει χώμα σε λίμνη που ήσυχα κυλά 

λουλούδια,  Πλατάνια ψηλά,  σπίτια λευκά 

Φαντάσματα, σπηλιές γαργαρενια νερά 

[Orchus] 

Αλίαρτε,  αιώνιο φως που  δεν σβήνει 

στους δρόμους η ψυχή μου  ας μείνει 

Κι αν φύγω μακριά, θα γυρίσω ξανά

να σβήσω μέσα στη δική σου αγκαλιά 

Κάθε δέντρο μια ιστορία σου κράτα 

κάθε τείχος  κρύβει μαγεία, ιστορία παλιά 

Μα ,γώ όπου πατάω   λάμπει το φως σου, 

λάτρης και φίλος  μόνο δικός σου 

Κι όταν ο ήλιος βουλιάζει στο βουνό

τ' αστέρια στήνουν χορό  στον ουρανό 

Αλίαρτε , μυστική, γίνε τραγούδι γλυκό

 στα χείλη να φέρνεις αγάπη, θαυμασμό 

[Orchus]

Αλίαρτε,  αιώνιο φως που  δεν σβήνει 

στους δρόμους η ψυχή μου ας  μείνει 

Κι αν φύγω μακριά, θα γυρίσω ξανα 

να σβήσω μέσα στη δική σου αγκαλιά.