Thursday, June 19, 2025

Βάλε στη ζωή σου ανθρώπους θετικούς ! Ανθρώπους Φως

 



Η ζωή είναι γεμάτη στιγμές, επιλογές και ανθρώπους.

 Όπως διαλέγεις προσεκτικά το φαγητό που θα σε θρέψει ή το ρούχο που θα σε ζεστάνει, έτσι πρέπει να διαλέγεις και τους ανθρώπους που σε περιβάλλουν. 
Οι θετικοί άνθρωποι είναι αυτοί που φέρνουν φως στις σκιές σου, σε εμψυχώνουν χωρίς να ζητούν αντάλλαγμα, γελούν μαζί σου αλλά και σου κρατούν το χέρι στις δύσκολες στιγμές.

Βάλε στη ζωή σου εκείνους που σε εμπνέουν, που βλέπουν το καλό μέσα σου, ακόμα κι όταν εσύ το ξεχνάς.
 Κράτα μακριά την τοξικότητα, την κακία και τη γκρίνια. Η θετικότητα είναι επιλογή – και είναι μεταδοτική. Όταν περιβάλλεσαι από φως, αρχίζεις κι εσύ να λάμπεις.

Βάλε στη ζωή σου ανθρώπους φωτεινούς,
με μάτια καθαρά και με λόγους ζεστούς.
Που μιλούν με πίστη και γελούν με την καρδιά,
και δίνουν ελπίδα στη μέρα και στη νυχτιά

Να μη φοβούνται να σου πουν την αλήθεια,
να σε σηκώνουν όταν νιώθεις αδυναμία.
Με μια λέξη, μια αγκαλιά,  με τη σιωπή,
να δείχνουν πως όλα  αλλάζουν στη ζωή …

Να τους κρατάς κοντά σου, να τους εκτιμάς,
σε λύπη και σε χαρά να μην τους ξεχνάς 
Γιατί οι θετικοί άνθρωποι, είναι ήλιος γλυκός,
κάνουν την ψυχή σου να ανθίζει διαρκώς.

Βάλε στη ζωή σου ανθρώπους που μοιάζουν με την αυγή·
εκείνους που με το χαμόγελό τους διώχνουν την βροχή 
Ανθρώπους που μιλούν με τη σιωπή της καρδιάς,
που ξέρουν να στέκονται δίπλα σου και στο  κόσμο τους χωράς 

Οι θετικοί άνθρωποι δεν κάνουν θόρυβο —
σαν  το φως της ηλιαχτίδας
σαν  τη δροσιά που ξυπνά τα λουλούδια ελπίδας 
Σε κοιτούν και βλέπουν αυτό που ακόμα παλεύεις 
Και για τον εαυτό σου δεν μπορείς να πιστέψεις 

Βάλε στη ζωή σου αυτούς που ανθίζουν χωρίς να μαραίνονται,
που σε αγγίζουν με το φως τους μα δεν θέλουν να φαίνονται 
Που σου θυμίζουν ότι η ζωή, όταν τη ζεις με καθαρή ψυχή, μοιάζει με ποίημα.
Που γελούν, τραγουδούν και  θρυμματίζουν το σκοτάδι, σε κάθε σου βήμα 

Βάλε στη ζωή σου τέτοιους ανθρώπους.
Και κράτα τους.
Σαν προσευχή.
Σαν αστέρι.
Σαν αλήθεια.


Άνθρωποι φως!;
Βάλε  στη  ζωή σου   αυτούς που αγαπούν,
χωρίς  να  ρωτούν,     χωρίς  να   ζητούν.
Αυτούς  που σου   λένε  μια  λέξη γλυκιά,
όταν  όλα  σκορπούν   και  πονά  η  καρδιά.

Είναι  λίγοι,   μα  λάμπουν.   σαν  φλόγα μικρή,
που   κρατάει   ζεστή .   τη  βαθιά  σου  πληγή.
Σε  κοιτούν  και  μιλούν    με  τα μάτια  σιωπηλά
κι  η ψυχή  σου  ξυπνά,    ξαναβρίσκει φτερά.

Άνθρωποι  φως,    σαν αυγή στη βροχή,
φέρνουν  χαρά,   σε  κάθε στιγμή .
Μείνε   κοντά  τους,   χωρίς να το ζητούν
χωρίς  να  σε  ορίζουν...   σ' αγαπούν !

Βάλε   στη.  ζωή   σου    ψυχές καθαρές,
Που  γελούν  κι η φωνή τους διώχνει το χθες,
που  στα δύσκολα στέκουν,   χωρίς να το  ζητάς
και   στα   μάτια  τους     όλα τα ξεχνάς

Άνθρωποι  φως,    σαν  αυγή στη  βροχηή,
φέρνουν  χαρά,   σε κάθε στιγμή .
Μείνε   κοντά τους,    χωρίς να  το  ζητούν
χωρίς  να  σε  ορίζουν...σ'  αγαπούν !

© Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου