Σμύρνη μου μοναδική μου Πατρίδα
Αχ ! Σμύρνη μου μοναδική
πατρίδα αγαπημένη,
για σένα κλάψαν οι ουρανοί
κι όλη η οικουμένη,
Για μένα θα ' σαι τ όνειρο
που η καρδιά προσμένει,
τάμα έχω για λυτρωμό
στην Παναγιά Φανερωμένη.
Κάθε βράδυ σαν όραμα
η νύχτα η καταραμένη,
Που συμφορά κι ο θάνατος
σαν βουή πικρή ανεβαίνει,
ψηλά στον μαύρο ουρανό,
μαζί με το καυτό το δάκρυ
και τις πύρινες φωτιές
παντού, απ' άκρη σ' άκρη
Σαν τρομαγμένα θεριά
φρικάρουν τα βουνά σου
Λούζει η θάλασσα το μνήμα
π' άφησε η συμφορά σου,
Να μαι στα πλήθη ανάμεσα
των γονιών κρατώ τα χέρια!
Στον ουρανό, κρυφτήκανε
ακόμη και τ’ αστέρια,
Άραγε πού πηγαίνουμε,
δε βγαίνει η μιλιά μου.
στο ματωμένο χώμα σπίθες
ρίχνουν τα μαλλιά μου!
Φτερά θα βάλω στο κορμί
να 'ρθω εκεί σιμά σου,
μ' ευλάβεια να προσκυνώ
τα Άγια χώματά σου!
Σμύρνη μου , στη μνήμη μου
είσαι η μοναδική Πατρίδα
λαχταρώ να δώ τη λάμψη σου
στου ήλιου την πρώτη αχτίδα,
Πάνω σε βάρκα με λευκά
πανιά θα ' ρθω μια αυγούλα,
να νιώσω πάλι τη νιότη μου
που έχασα σαν παιδούλα!
Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου
