Ευχαριστήρια επιστολή αποχώρησης λόγω συνταξιοδότησης και τιμητική εκδήλωση του Διευθυντή της Διοικητικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου Βέροιας του Ηλία Καλαϊτσίδη

 

Ήρθε εκείνη η ώρα. 

Η στιγμή που όλοι συζητάμε, ονειρευόμαστε,  αγωνιούμε να ζήσουμε, αναρωτιόμαστε αν θα ζήσουμε, επιθυμούμε να απολαύσουμε. 

Δεν μιλάμε για τίποτα άλλο παρά για την πολυπόθητη σύνταξη!

 Η ώρα που μεγαλώνει ο άνθρωπος και, επιτέλους, ετοιμάζεται να χαρεί τα αποτελέσματα των κόπων μιας ζωής.

Θερμές ευχές στο σύζυγό μου Ηλία Καλαϊτσίδη 

Ηλία μου σου εύχομαι από καρδιάς  θερμά  συγχαρητήρια! 

Τα χρόνια εργασίας σήμερα τ' αφήνεις  πίσω και επίσημα  ξεκινάει η περίοδος της ελευθερίας, του να μην κάνεις απολύτως τίποτα! 

Είμαι πολύ περήφανη για σένα γιατί άντεξες σε αυτό το χώρο, με αυτές τις συνθήκες και σε αυτές τις δύσκολες εποχές που ζούμε.  

 Το μόνο που θέλω να ευχηθώ είναι να είσαι γερός  και να απολαμβάνουμε μαζί γεροί το κάθε δευτερόλεπτο με αγάπη και χαμόγελα . 

Καλή συνταξιοδότηση ψυχή μου !

Ευχαριστήρια επιστολή αποχώρησης λόγω συνταξιοδότησης του Ηλία Καλαϊτσίδη 

Κύριε  Διοικητά , 

Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου

Κύριες και Κύριοι συνάδελφοι και συνεργάτες,

Φίλοι μου αγαπημένοι !

Σήμερα αποχωρώ μετά από 37 χρόνια προσφοράς μου στο Γενικό Νοσοκομείο Βέροιας και γενικά στο ΕΣΥ.

Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για μένα το γεγονός ότι συνεργάστηκα με όλους εσάς. 

Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για αυτό το πολύ όμορφο ταξίδι που ήταν γεμάτο από δυνατές συγκινήσεις,  εμπειρίες και με πολλές καλές, αλλά και κάποιες  δύσκολες στιγμές.

Η πολύχρονη αυτή πορεία με έκανε,  να αγαπήσω τη δουλειά μου και να εργαστώ με κέφι, παρά τις όποιες δυσκολίες συνάντησα.

Ευχαριστώ πολύ όλους τους Διοικητές που με εμπιστεύτηκαν τη θέση ευθύνης του Διοικητικού Διευθυντή, για να βαδίσουμε μαζί για  ένα καλύτερο Νοσοκομείο. 

Ευχαριστώ πολύ  όλους τους  Διευθυντές,  Προϊσταμένους και το Προσωπικό της Ιατρικής και Νοσηλευτικής Υπηρεσίας  για την  συνεργασία μας. 

Ιδιαίτερα ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, όλους   τους συναδέλφους - συνεργάτες της Διοικητικής - Οικονομικής Υπηρεσίας  που  με μεγάλο ζήλο και αποτελεσματικότητα ένωσαν τις δικές τους δυνάμεις με τις δικές μου για να πετύχουμε στην αποστολή μας.

Σας εύχομαι ολόψυχα άπειρες Ευχές για το 2022 . 

Η καινούργια Χρονιά να φέρει την υγεία , αγάπη, δύναμη, ευημερία,  χαμόγελα και χαρούμενες στιγμές ευτυχίας σε σας και στις οικογένειές σας  ! 

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ 

ΧΡΟΝΙΆ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΑ!

Σας ευχαριστώ ειλικρινά 

και με βαθιά εκτίμηση 

Ηλίας Καλαϊτσίδης 

Διευθυντής Διοικητικής - Οικονομικής Υπηρεσίας

Εκδήλωση απονομής δύο πλακετών  αποχώρησης 

Θερμές ευχαριστίες  από τον Ηλία Καλαϊτσίδη στην εκδήλωση απονομής δύο πλακετών 

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα  συναισθήματά μου και την συγκίνηση που ένιωσα  εκείνη τη μοναδική στιγμή, όταν έκπληκτος, κλίθηκα να προσέλθω για την παραλαβή των δύο τιμητικών πλακετών. 

Με ιδιαίτερη συγκίνηση, απέραντη ευγνωμοσύνη και αγάπη  θέλω  να σας ευχαριστήσω όλους  για την τιμή που μου κάνατε , να  τιμήσετε την 37χρονη συνεχή υπηρεσία και προσφορά μου στο Νοσοκομείο Βέροιας .

Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για τα τιμητικά  Λόγια και για τις ευχές.

-Στον Διοικητή του Νοσοκομείου Βέροιας κ. Ηλία Πλιο'γκα .

-Στον Πρόεδρο του Σωματείου κ.  Ηλία Νοβάκη . 

-Στον Υποδιευθυντή της Διοικητικής Υπηρεσίας κ. Βασίλη Κωνσταντινόπουλο. 

Τα βιώματα, οι στιγμές, τα συναισθήματα που ζήσαμε σε αυτό το Νοσοκομείο θα μας ακολουθούν πάντα . 

Αποχωρώ  με πολλά συναισθήματα και πολύ γεμάτος από την αγάπη σας  

Ένα κομμάτι της ψυχής μου θα είναι μαζί σας . 

Θα είστε η οικογένειά μου και θα είμαι πάντα στη διάθεσή σας σε ό,τι με χρειαστείτε . 

Θα μου λείψετε πολύ ! 

Σας εύχομαι ολόψυχα να σας χαρίζει ο Πανάγαθος Θεός υγεία και να πορεύεστε με επιτυχία στο δρόμο της ζωής και στα καθήκοντά σας . 

Τέλος, παρακαλώ να δεχτείτε όλοι τις ευχές μου για την καινούργια Χρονιά για υγεία, δύναμη, προσωπική και οικογενειακή ευτυχία!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ!

Από τα βάθη της καρδιάς μου και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Με εκτίμηση 

Ηλίας Καλαϊτσίδης

Ευχές και σχόλια  φίλων, συναδέλφων και συνεργατών. 

Στη σελίδα του Facebook 

Ευχαριστήρια επιστολή αποχώρησης Ηλία Καλαϊτσίδη

 Ανάρτηση Παναγιώτη Καλαϊτσίδη

Ανάρτηση Πέτρου Κεσίδη και σχόλιο ευχαριστίας του Ηλία Καλαϊτσίδη

Ανάρτηση Παναγιώτη Καλαϊτσίδη

Ανάρτηση του Σωματείου Εργαζομένων Γ.Ν. Βέροιας

Ο καινούργιος χρόνος έφθασε!

Ο καινούργιος χρόνος έφθασε 

φέρνει χαρές, όνειρα κι ελπίδες

και αφήνει πίσω ο παλιός

 άδειες αγκαλιές κι άγραφες σελίδες 

Ο καινούργιος χρόνος έφθασε 

με δάκρυα αποχαιρετούμε τον παλιό, 

από τα στήθη προσπαθούμε

 να πνιξουμε και κάποιο λυγμό 

Ο καινούργιος χρόνος έφθασε 

φέρνει σαν  δώρο την ειρήνη

 αγάπη στων ανθρώπων τις καρδιές 

της ψυχής τους τη γαλήνη.

Ο καινούργιος χρόνος έφθασε 

χαμόγελα πολλά θα μας χαρίσει.

Φτώχεια μιζέρια θα διώξει μακριά

 δάκρυ κανένα να μην κυλήσει.

Ο καινούργιος χρόνος έφθασε 

θα μας γιάνει κάθε πόνο

θα  διώξει κάθε θλίψη μακριά 

και θα αφήσει ένα μόνο.

 Υγεία, αγάπη, ευτυχία κι ανθρωπιά 

που πάντα χαρμόσυνα αντηχούν

και μεσ’ τις καρδιές  πόθους

πάντα δίνουν και σκορπούν.

Σας εύχομαι με όλη μου την καρδιά, 

τις πληγές που άνοιξε το 2021 

το 2022 όλες  να τις γιατρέψει.

Υγεία, αγάπη, ελπίδα και  δύναμη 

 να μας χαρίζει για να παλέψουμε  

με αισιοδοξία για τους στόχους μας 

 και όλα μας τ' όνειρά 

 να πραγματοποιηθούν ! 

Καλή Χρονιά και ευλογημένη ! 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ 

ΓΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΟΝΕΙΡΑ, 

ΚΑΛΟΣΥΝΗ , ΓΑΛΗΝΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑ !

My old car- Παλιό μου αυτοκίνητο- Δ. Χιονάς

ΜΟΥΣΙΚΉ: ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΙΟΝΑΣ 

ΣΤΙΧΟΙ- ΒΙΝΤΕΟ  : ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΙΤΣΙΔΟΥ 

Μικρό παλιό μου αυτοκίνητο 

αναπολώ στιγμές μαζί σου

 ενώ εσύ στέκεις ακίνητο 

στη ρότα της ζωής σου.

Τη θλίψη να διώξω μακριά 

της μοίρας τον  καημό

να πω,  με βαριά καρδιά

και  με βαθύ αναστεναγμό. 

Είσαι εσύ  το φεγγάρι.

O κόσμος, ο  αληθινός, 

όταν η νύχτα πάρει

 κι έρθει ο Αυγερινός. 

Δεν μπορώ να μείνω 

μαζί σου τώρα εδώ, 

μην με κρατάς , σβήνω 

σαν πουλάκι είμαι εγώ. 

Παλιές αγάπες μου θυμίζεις, 

φιλιά και όρκους παντοτεινούς.

Την καρδιά μου λυγίζεις

σε δρόμους οδηγείς σκοτεινούς. 

Ελεύθερος θέλω να ζω, 

σαν της θάλασσας αγέρι, 

φως παντού να σκορπώ, 

σαν τ' ουρανού αστέρι .

Αγάπες που δεν σβήνουν 

νέες ελπίδες πάντα κτίζουν 

φιλιά και χάδια τείνουν  

καρδιές κάνουν ν' ανθίζουν ! 

 

Μνήμες.. Ελένη Καροτσέρη

 Σε λίγες θα έχουμε Χριστούγεννα

Όσα χρόνια κι αν έχουν περάσουν, κάποιες αναμνήσεις είναι χαραγμένες καλά στη μνήμη σου και την καρδιά σου, κι αυτές τις μέρες έρχονται να σε αιφνιδιάσουν και να σου υπενθυμίσουν

Πολλά..

Εκείνη την όμορφη νοσταλγία των παιδικών μας χρόνων που όπως πολύ όμορφα περιέγραψε η φίλη μου Ελένη Καροτσερη σε μία ανάρτησή της !

Μη δακρύσεις, παρά γέλα.

Γέλα για τις υπέροχες αναμνήσεις!

Γέλα. Γέλα για εκείνο το χαμόγελο που μοιραστήκαμε κάπου, σε κάποιες γιορτές!

Στο βίντεο που έκανα έχω αποσπάσματα από την εξαιρετική ανάρτησή της .

Σε Ευχαριστούμε πολύ γλυκιά μου Ελένη!

Μνήμες..

Ελένη Καροτσέρη

Πλησιάζουν Χριστούγεννα...

Η γιορτή που ντύνει με λάμψη και υπερκόσμιο φως το κρύο και σκοτεινό καταχείμωνο..που γλυκαίνει τις καρδιές μας, και γεμίζει χαρά τις παιδικές ψυχουλες..

Γιατί τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή των παιδιών..της άσπιλης αθωότητας κι αγάπης και μαζί μ αυτά γινόμαστε κι εμείς παιδιά..

Ιδιαίτερα τις μέρες αυτές , η μνήμη κάνει βουτιές στο παρελθόν, μας ταξιδεύει στα παιδικά μας χρόνια ..

Τότε που όλα φάνταζαν μαγικά, πασπαλισμενα με άχνη και κανέλα.

Τότε που περιμέναμε με λαχτάρα την παραμονή των Χριστουγέννων να πούμε τα κάλαντα, να μαζέψουμε καλούδια αλλά και για την ομορφιά της παρέας..

Κάτι που λείπει στη σημερινή εποχή γιατί τα περισσότερα παιδιά είναι χορτάτα μεν από υλικά αγαθά , στερημένα δε από επαφή και ομαδικό παιχνίδι που είναι τόσο σημαντικό για την ψυχική υγεία και ευτυχία τους..

Χριστούγεννα, πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου...

Γέμιζαν οι νοικοκυρές, οι γειτόνισσες (αποκαλούμενες θείες ) το σακούλι μας με ξηρούς καρπούς,στραγάλια, χαρούπια (τα λεγόμενα ξυλοκέρατα) ,καραμέλες, μανταρινάκια, κουραμπιέδες..άντε και καμμία δεκάρα, μισόφραγκα και στην καλύτερη περίπτωση..δραχμούλα!... (ξέρετε πόση αξία είχε η δραχμούλα...?) .

Πόση ικανοποίηση και πληρότητα νοιώθαμε όταν το απόγευμα γυρίζαμε στο σπίτι με παγωμένα χέρια και πόδια κι αδειάζαμε πάνω στο τραπέζι τον μικρό θησαυρό μας!..

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν ένα πουρνάρι από το βουνό , κομμένο από τον πατέρα..

Στολίδια...χαχα..μετρημένα!

Τα περισσότερα ήταν καρύδια τυλιγμένα σε ασημόχαρτα τσιγάρων,..ο Αη Βασίλης που κατασκευάσαμε στο σχολείο την ώρα της χειροτεχνίας και μπόλικο βαμβάκι στα κλαδάκια για να δείχνει χιονισμένο

Φωτάκια...Δεν το συζητώ..άγνωστα πράματα , γι αυτό και δεν μας έλειπαν

Όμως το σπίτι μοσχοβολούσε από τα παραδοσιακά γλυκά, το χριστόψωμο, τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα, τους μπακλαβάδες, και τα κανταίφια ..τα σουτζουκια, φτιαγμένα από μουσταλευρια και καρύδια...(αχ αυτά τα σουτζουκια... μοσχοβολουσαν μούστο,σκέτη τρέλλα ! Δεν υπάρχουν πια τα αυθεντικά..)

Όλα φτιαγμένα από τα έμπειρα χεράκια της μανούλας..

Τα περισσότερα σπίτια είχαν γουρουνοχαρά..

Από την άνοιξη παρμένο το γουρουνάκι, ταϊσμένο με πίτουρα και γάρο, καλαμπόκι και γιαρμά , υπολείμματα απο φρούτα και λαχανικα, γι αυτό και το κρέας του ήταν νόστιμο και μοσχοβολούσε!..

Έλιωνε ή μάνα το λίπος μέσα στο χάλκινο καζάνι, τσιρτσίριζαν οι μοσχοβολιστές τσιγαρίδες...κι αν έμενε και κανένα κομματάκι ψαχνό επάνω...πω πω νοστιμιά!

Έτοιμη και η αρμιά, βαλμένη στο καδί από το φθινόπωρο..για να τυλιχθουν τα γιαπράκια..(σαρμαδακια)

Μικρά, πιο μικρά από το μικρό μου δάχτυλο, συμβολικό φάσκιωμα του νεογέννητου Χριστούλη..

Περίτεχνα τοποθετημένα στην ανοιχτή κατσαρόλα , , κεντημένα, γιορτινά, μπόλικα , με πολύ κιμά και λίγο ρύζι,... "Χριστουγεννιάτικα!"

Ήταν φτωχά τα χρόνια μας, ψωμί και λίγδα το προσφάι μας...μα ευτυχισμένα μες την ανεμελιά μας..

Ευτυχισμένη φτώχεια! ..

Η σημερινή είναι δύσκολη, κατασκευασμένη έντεχνα από κάποιους που μας έδωσαν πολλά κι ύστερα μας τα πήραν. .Ζήσαμε την αλαζονεία της εποχής μας, δεν μπορούμε να αποβάλουμε εύκολα τις καταναλωτικές συνήθειες και επιθυμίεςμας και νομίζουμε πως είμαστε φτωχοί..

Η φτώχεια όμως κρύβεται στην καρδιά και στο μυαλό μας..

Τον άρτον ημών τον επιούσιον..και υπερούσιον χρειαζόμαστε..και τίποτε άλλο

Φιλοι μου,ας ξαναγίνουμε αυτές τις μέρες παιδιά, ας γκρεμίσουμε τους φράχτες του εγωισμού μας, να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο, προσφέροντας με ανιδιοτέλεια αγάπη ..

Γιατί την αγάπη την νοιώθεις περισσότερο όταν την δίνεις , τότε μόνο γνωρίζεις την αλήθεια της..

Ας γίνουμε πάλι παιδιά, να πλημμυρίσει χαρά ή καρδούλα μας, το θείο φως να νικήσει τα σκοτάδια του μυαλού..να λάμψουν τα πρόσωπα μας!..

Μυριάδες πολύχρωμα λαμπάκια ν ανάψουν μέσα μας, φωτεινές ελπίδες για θετική αλλαγή στην ανθρωπότητα , να ξαναγεννηθεί και παλι ο Χριστός! !.

Χρόνια πολλά λοιπόν, με χαρά κι ευλογία στο σπιτικό σας!!

Χριστός γεννάται, δοξάσατε!!!

Καροτσερη Ελενη 18/12/2021

Να ‘μουν του σταύλου έν’ άχυρο - Κωστής Παλαμάς

 

Να ‘μουν του σταύλου έν’ άχυρο, 

ένα φτωχό κομμάτι

την ώρα π’ άνοιγ’ ο Χριστός 

στον ήλιο του το μάτι.

Να ιδώ την πρώτη του ματιά 

και το χαμόγελό του,

το στέμμα των ακτίνων του 

γύρω στο μέτωπό του.

Να λάμψω από τη λάμψη του 

κι’ εγώ σαν διαμαντάκι

κι’ από τη θεία του πνοή 

να γίνω λουλουδάκι.

Να μοσκοβοληθώ κι’ εγώ 

από την ευωδία,

που άναψε στα πόδια του 

των Μάγων η λατρεία.

Να ‘μουν του σταύλου 

ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι

την ώρα π’ άνοιγ’ ο Χριστός

 στον ήλιο του το μάτι.

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Συναισθήματα Χριστουγέννων

Χριστούγεννα η μεγαλύτερη  γιορτή της Χριστιανοσύνης.

Τα Χριστούγεννα μπορεί να έχουν χάσει το νόημα τους, για κάποιους που πιστεύουν ότι έχει μόνο εμπορική έννοια ή επειδή ζούν μόνοι είτε από δική τους επιλογή, είτε έτσι τους όρισε  η μοίρα και δεν έχουν τους αγαπημένους τους κοντά τους.  

Στο χέρι μας είναι να διώξουμε τα αρνητικά συναισθήματα και να  ανακαλύψουμε μόνοι μας από την αρχή τη μαγεία των Χριστουγέννων ...

να ξαναγίνουμε παιδιά...

να νιώσουμε τους ανθρώπους δίπλα μας που μας νοιάζονται και μας αγαπούν...

να συγχωρέσουμε ο ένας τον άλλον...

 να γεμίσουμε με στολίδια τα σπίτια μας...

να είμαστε χαρούμενοι...

να αποχαιρετήσουμε τον παλιοχρόνο και ότι μας πίκρανε...

να βρούμε στόχους και να κάνουμε όνειρα  για τον καινούριο...

να πιστέψουμε ότι υπάρχει ένας καλός άνθρωπος που θα ακούσει τη  ψυχή μας και θα μπορέσει να πραγματοποιήσει μια από τις επιθυμίες μας...

Ας περάσουμε χρόνο με τους δικούς μας αγαπημένους ανθρώπους.

Ας δείξουμε την αγάπη μας με πράξεις αγάπης.

Ας σκεφτούμε και τους ανθρώπους που δεν είναι τόσο τυχεροί όπως εμείς.

Ας πιστέψουμε στα όμορφα πράγματα και ας ταξιδέψουμε για λίγο σ' αυτόν το μαγικό ταξίδι, όπως τότε που ήμασταν παιδιά, περιμένοντας πως και πώς να έρθουν τα Χριστούγεννα και ο Άγιος Βασίλης .

Ας αφήσουμε το μήνυμα της αγάπης να αγγίξει τις καρδιές μας και να ζεστάνει την ψυχή μας με καλοσύνη, συμπόνοια γαλήνη και χαρά.

Ας αφήσουμε το φως του αστεριού να μας οδηγήσει σε έναν καλύτερο κόσμο με υγεία, ευημερία και αγάπη....

Καλές γιορτές με υγεία, αγάπη και ανθρωπιά ! 

Και του Χρόνου  να είμαστε γεροί να στολίσουμε όλοι τα σπίτια και τη ψυχή μας !

Τρέχοντας στο κύμα- Δ. ΧΙΟΝΑΣ

Μη μου λες θα φύγω με το κύμα,
μη μου λες θα φύγω μακριά,
είμαι ο αφρός κι είσαι το κύμα
τρέξε με τους γλάρους συντροφιά,

ΡΕΦΡΕΝ 

μη μου λες θα φύγω με το κύμα,

μη μου λες θα φύγω μακριά,

είμαι ο αφρός κι είσαι το κύμα

τρέξε με τους γλάρους συντροφιά.

Η καρδιά μπορεί
να μη σ΄ αρνηθεί
 σ΄αγαπώ θα γράφει
στην άμμο την ξανθή.

Η καρδιά μπορεί
να μένει πάντα εκεί
 κοχύλι πορφυρό
που σπάει τη σιωπή,

Ρεφρέν 
μη μου λες θα φύγω με το κύμα,
μη μου λες θα φύγω μακριά,
είμαι ο αφρός κι είσαι το κύμα
τρέξε με τους γλάρους συντροφιά.

μη μου λες θα φύγω με το κύμα,
μη μου λες θα φύγω μακριά,
είμαι ο αφρός κι είσαι το κύμα
τρέξε με τους γλάρους συντροφιά.

Κουπλε

Κι αν κάποτε στερέψει
το θαλασσινό νερό
 θα γίνω εγώ η θάλασσά σου
που λέει σ΄αγαπώ.

Κι αν κάποτε θα φύγω
ταξίδι μακρινό
θάμαι πάντα η σκιά σου
και θα σ΄ακολουθώ

μη μου λες θα φύγω με το κύμα,
μη μου λες θα φύγω μακριά,
είμαι ο αφρός κι είσαι το κύμα
τρέξε με τους γλάρους συντροφιά.

Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΈΝΕΙ!

 Καλημέρα Αγαπημένοι μου ! 

Όμορφο Σαββατοκύριακο με υγεία 

Η ζωή δεν θα περιμένει να αποφασίσεις να σου στεγνώσουν

τα δάκρυα και να καταπιείς την 

περηφάνια σου,  στις μεγάλες δυσκολίες. 

Δεν θα σε περιμένει να  καταλάβεις και  να εκτιμήσεις πόση μεγάλη αξία είχαν  τα  μικρά και ασήμαντα πράγματα της καθημερινότητας.  

Γιατί όμως περιμένουμε να έρθουν  αυτές οι οι μέρες  να μας ταρακουνήσουν, για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε το δώρο της ζωής; 

Η ζωή δεν θα περιμένει μέχρι 

να τελειώσεις να συμπεριφέρεσαι σαν 

να μην χρειάζεσαι κανέναν.

Την ύπαρξη των ανθρώπων που είναι γύρω σου .  Την αγάπη και τη φροντίδα που σου προσφέρουν.

Ούτε θα περιμένει να νιώσεις

 κάτι αληθινό.

Είσαι εσύ που πρέπει να συμβαδίζεις με τη ζωή, να χορέψεις  τη πιο όμορφη

 μελωδία στο ταξίδι της ! 

Η ζωή δεν θα περιμένει μέχρι 

να γίνεις δυνατός ή πρόθυμος ή έτοιμος να την  τραγουδήσεις.

Η ζωή δεν θα περιμένει να δείξεις 

την ευγνωμοσύνη σου και να χαρίσεις τη συγγνώμη σου, στους γυρω σου αλλά ακόμη και σε ανθρώπους που σε έβλαψαν . Γιατί οι συμπεριφορές κάποιων σε κάποιους γίνονται μαθήματα.  

Η ζωή δεν θα περιμένει για την αγκαλιά που μπορείς  να προσφέρεις.

Η ζωή δεν θα σε περιμένει να δώσεις λίγη αγάπη, καλοσύνη , το ενδιαφέρον  και  την  ανθρωπιά σου  στους  συνανθρώπους σου, που έχουν  την ανάγκη σου,  προσφέροντας τη βοήθειά σου .

Έχουμε ξεχάσει να λέμε ευχαριστώ. 

Ευχαριστώ στο Θεό για το δώρο της κάθε μέρας..

 Ευχαριστώ  στα αγαπημένα μας πρόσωπα γιατί υπάρχουν στη ζωή μας. 

Ευχαριστώ στους ανθρώπους που είναι  δίπλα μας  και μας φροντίζουν.

Ακόμα και το σ ‘αγαπώ ξεχνάμε να πούμε, με το σκεπτικό ότι το γνωρίζουν ήδη.

Τίποτα δεν είναι δεδομένο στη ζωή. 

Ούτε οι άνθρωποι, ούτε οι σχέσεις, ούτε η υγεία, ούτε ο κυριακάτικος καφές και περίπατος. 

Να τη ζεις τη ζωή  μέρα μέρα, 

λεπτό λεπτό.

Δεν έχουμε μάθει να μοχθούμε

 και να παλεύουμε. 

Δε θέλουμε να κοπιάσουμε, δε μας αρέσει.

Μάθε λοιπόν, ότι τα πράγματα

 έχουν τη σημασία που τους δίνουμε εμείς και όλα αξίζουν την προσοχή μας. 

Η ζωή μας ταλαιπωρεί με τις αναταράξεις και τις αλλαγές της.

Τη μία μέρα ξυπνάς έτσι κι την άλλη αλλιώς.

Γιατί  ξεχνάμε τόσο εύκολα; 

Ό,τι αφήνουμε τελικά, μας αφήνει. Όνειρα, σχέσεις, άνθρωποι.

Στη ζωή πρέπει να παλεύεις

 και χωρίς κόπο δεν αποκτιέται

 τίποτα.

 Η ζωή δεν περιμένει κανέναν.

Δεν θα σε περιμένει..

Πάρε  μια απόφαση ...

Κάνε την κίνησή σου σήμερα  , πριν να 

είναι πολύ αργά!

ΕΙΡΉΝΗ- Δ. ΧΙΟΝΆΣ

 

 

Είσαι τ' όμορφο λουλούδι μου 

που μοσχοβολά σε κήπους  παραδείσου.

Είσαι ένα  λαμπερό διαμάντι ουρανού, 

που λάμπει πάντα  φωτεινό θυμίσου.

Είσαι η πρωινή  ηλιαχτίδα μου,  

 η ζεστασιά  στην Ανατολή μου. 

Είσαι ο χτύπος της καρδιάς μου

 ανάσα  μου και φως μου.

Είσαι ο άγγελος μου εσύ,  

ο λόγος μου για όλα .

Είσαι η ελπίδα της ζωής μου,  

του φιλιού μου η φλόγα.

Λατρεύω το αγγελικό σου πρόσωπο,  υπέροχο στολίδι της καρδιάς μου. 

Λατρεύω την όμορφη αγάπη σου, που βγαίνει από τη ψυχή σου. 

Λατρεύω τ' όμορφα τα χείλη σου και την γλυκιά μίλια σου .

Λατρεύω το φλογερό  βλέμμα σου,  

που τρυφερά  χαρίζεις γύρω σου .

Αγάπη μου,  Ειρήνη μου, 

Χαρά μου και Ζωή μου ! 

Ένα  πολύ μεγάλο ευχαριστώ 

από την καρδιά μου, 

 για όσα μου χάρισες στερνή παρηγοριά μου.

Καλώς ήρθες Δεκέμβρη

 Καλημέρα και καλό μήνα αγαπημένοι μου με όλα τα καλά του Θεού στα σπίτια σας  ! 

Με υγεία ! 

με αγάπη!

με φώτιση!

με ευγνωμοσύνη!

Και με πολλά χαμόγελα ! 

Ας απολαύσουμε  αυτό το μήνα αγάπης όσο περισσότερο μπορούμε..

Ο χειμώνας  μπήκε  για τα καλά .... 

Το πνεύμα των Χριστουγέννων σε λίγες μέρες θα είναι κοντά μας ,  κανείς και τίποτα δεν μπορεί να το σταματήσει.

Ας το αφήσουμε να έρθει και στις καρδιές μας!!!

Ας κάνουμε σήμερα μια νέα αρχή ! 

Με  θετικά συναισθήματα, σκέψεις και με  πολλά χαμόγελα ! 

ναι να χαμογελάμε!

ναι θα προσέξουμε!

ναι θα επιβιώσουμε!

Όλα θα τα κάνουμε γιατί είμαστε εδώ και είμαστε όλοι καλά και μπορούμε.

Δε θα αφήσουμε να μας καταβάλλουν τα δύσκολα .

Ας κοιτάξουμε  και λίγο τον εαυτό μας στα μάτια, να τον γνωρίσουμε καλύτερα και να συμφιλιωθούμε μαζί του.

Ας κοιτάξουμε και λίγο πάρα πέρα και να νοιαστούμε για το διπλανό μας.

Ας γίνουν όλα τα προβλήματα και οι δυσκολίες,   ευκαιρίες για κατανόηση και μάθηση.

Κάτι ακόμα, ας σκεφτούμε πόσα καλά έχουμε κι ας μάθουμε να χαμογελάμε αν δεν ξέρουμε κι αν ξέρουμε ας το διατηρήσουμε στο πολλαπλάσιο.

Ναι, τώρα!!!

ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ 

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ !

ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ Η ΜΕΛΩΔΙΑ

 

Σταγόνες διάφανες τη στέγη μας τρυπάνε

τραγούδι αγάπης με τον τσίγκο αρχινούν

μαθαίνουν και στα πουλιά πώς ν αγαπάνε

και πάλι στη φωλιά ξαναγυρνούν.

Κι η βλογημένη η βροχή από τα νέφη

που πέφτει σα δάκρυ στους έρημους αγρούς

με μια ερωτική δροσιά κρυφά μας γνέφει

και απαλύνει τους αφόρητους καημούς.

Ρίξε βροχή νερό στο πέρασμά σου

για να γλυκάνει το κατάρμυρο το ρέμα

χάδι να γίνει το βρεγμένο αγγιγμά σου

να παρασύρεις κάθε μίσος, κάθε ψέμα.

Κι έπειτα να ψάξουμε να βρούμε υπόστεγο

μικρό  

μέχρι να πάψει κι η βροχή τη δύναμή της.

Ας καεί και κάποια αστραπή από θυμό 

που αψηφήσαμε και οι δύο τη δύναμή της.

Ρίξε στη θάλασσα λιγάκι απ το νερό σου,

που μ΄ ικεσίες σου ζητάει λυτρωμό,

και χάρισε κάτι στα στοιχειά απ΄τον καημό σου

και στα ρυάκια, που δεν έχουν γυρισμό.

Μια σταγόνα φεγγαριού

Έφυγες γλυκό μου καλοκαίρι 

μα απόψε πολύ νοσταλγώ 

στης θάλασσαςτο όμορφο αγέρι 

σταγόνα φεγγαριού  να ονειρευτώ 

Στο ολόγιομο χρυσό φεγγάρι 

με χαρά σε καρτερούσα 

Ένα άγγιγμα καρδιάς σαν δάδα, 

μια  αγκαλιά από σένα  ζητούσα !

Στιγμές στο νου τώρα γυρίζουν 

Γεμάτες αγκαλιές, όνειρα παντοτινά  

γλυκές ανάσες μου θυμίζουν 

κι από τα μάτια στάζουν δάκρυα θολά  ! 

Βοριάς  τα όνειρα αλλού τα παρασέρνει 

σε τόπους άγνωστους και  μακρινούς, 

μα ο Ηλιος στη θάλασσα ανατέλλει, 

να φέρει μήνυμα αγάπης στους θεούς . 

Φεγγάρι μου ολόγιομο και  ωραίο 

άφησε τη μαγεία σου χαμηλά

ρίξε ένα χρυσό σου  πέπλο, 

να ξεχειλίσει  αγάπη η καρδιά !

Αστέρι  μου  χλωμό και πονεμένο  

μια χάρη τώρα  σου ζητώ.. 

Ένα απαλο χαδι με λαχτάρα περιμένω

 και σε πέλαγα αγάπης να ριχτώ.. 

Ας γίνεις ένα  γλυκό τραγούδι, 

να λάμψει η καρδούλα σαν κερί ! 

 Κάνε τη θλίψη όμορφο λουλούδι, 

για σενα που τόσο  λαχταρεί ! 

Η Φιλία - Αφιέρωμα για τη 3η Επέτειο του Ανταμώματος

Η παιδική αυτή φιλία  μας  θέλω να πιστεύω ότι θα έχει  πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Είναι αυτές  οι όμορφες αναμνήσεις μας, που θα μας γεμίζουν την καρδιά μας με  βαθιά συναισθήματα αγάπης και συγκίνησης  .

Ο δεσμός που χτίσαμε μαζί,  όταν ήμασταν παιδιά, είναι  ίσως ο πιο ισχυρός από όλες τις φιλίες που ακολούθησαν. Περάσαμε  μαζί  τα πιο αθώα μας χρόνια, τα χρόνια της εφηβείας μας,  τα πιο ανέμελα, τα χρόνια της ανιδιοτέλειας.

Ακόμη και αν κάποια στιγμή χάσαμε την επαφή  λόγω υποχρεώσεων, δουλειάς ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο ξανασυναντηθήκαμε πριν από λίγα χρόνια, μεσήλικες, συνταξιούχοι και με εγγόνια  και αυτή η επανασύνδεση,  μας έφερε  ακόμη πιο κοντά και δημιουργήσαμε μια μοναδική φιλία.

Μια φιλία την οποία γιορτάσαμε με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση,  πριν 3 χρόνια ,  στις 24 Νοεμβρίου 2018 στο πρώτο μας αντάμωμα, που δυστυχώς  για 3η χρονιά φέτος  λόγω της πανδημίας του ιού  και  του  ιού δεν θα μπορέσουμε να γιορτάσουμε .

Μια φιλία που μας έφερε να νιώσουμε υπέροχες στιγμές, με τις συναντήσεις μας, τις εκδρομές μας και τις διάφορες εκδηλώσεις μας, οι οποίες σήμερα  διαπιστώνουμε πόσο σημαντικές και πολύτιμες ήταν  για όλους μας.

Αυτές τις μικρές και όμορφες προσωπικές στιγμές  που είχαμε στη ζωή μας, τόσο πραγματικές όσο και αντιπροσωπευτικές, έχουν σήμερα εξαφανιστεί.

Κανείς δεν ξέρει που θα μας βγάλει αυτή η ιστορία με  τον ιό, όλοι ελπίζουμε να νικηθεί γρήγορα και να βρούμε σύντομα όλοι την καθημερινότητα μας και τη χαρά μας .

Έστω και έτσι διαδικτυακά σας αφιερώνω αυτούς του στίχους σαν ανάμνηση του Ανταμώματος και  αυτής της υπέροχης φιλίας  μεταξύ μας

Η φιλία

Στο πέρασμα του χρόνου στα νταμάρια, 

μια μικρή μακρόσυρτη μπαλάντα αντηχεί,

ονόματα, συνθήματα, γραμμένα σε ντουβάρια,

μια  θλίψη από τότε τη ζωή ν΄ ακολουθεί.

Ήμασταν τότε παιδούλες σαν τα κρίνα,

με όμορφες πολύχρωμες κορδέλες στα μαλλιά

κι αναπολούμε τώρα νοσταλγικά τα χρόνια εκείνα,

με χείλη σφιγμένα και μ΄αλλαγμένη τη μιλιά.

Η φιλία πάντα ο πιστός, ο άγγελός μας,

παράδερνε και μοίραζε στα ίσα το ψωμί,

πρώτα οι φίλοι και μετά ο εαυτός μας

και κάθε γέλιο φάνταζε σαν νάτανε γιορτή.

Ο χρόνος μάς παραμόνευε στου φεγγαριού το πλάι

και με νιφάδες βαμβακιού στόλιζε τα μαλλιά,

η αγάπη όμως παρέμεινε στην άκρη, να φυλάει,

μη και χαθεί η φιλία μας σε άγνωστη ξενιτιά.

Κι ο χρόνος ο αδίσταχτος  κάλεσε κάποια μέρα,

να ανταμώσουνε βουνά με χιόνια στις κορφές

να η Ελένη, η Σμαρώ, η Άννα και η Βέρα,

σαν κόρες του Ταϋγετου, σαν τ΄’Ολυμπου θεές.

Πιο κει παράστεκαν βουβές, με βουρκωμένα μάτια,

το Βαγγελιώ, το Δεσποινιώ, η Μαίρη κι η Φωφώ,

που κάποτε περπάταγαν  σε  νιότης μονοπάτια,

 με τσάντες και με μπλε ποδιές, σαν πήγαιναν σχολειό.

Ώρες μικρές νοσταλγικές, που γύρισαν το χρόνο,

που σαν αστραπή επέρασε απ΄τα παλιά θρανία,

 η αντάμωση όμως  έδιωξε της θύμισης τον πόνο

και γίνανε πάλι παιδιά η Μάρω κι η Σοφία.

Αγκαλιασμένες ας κλάψουμε από χαρά και πόνο,

γιατί η φιλία μας κράτησε μέχρι τα χρόνια αυτά

και ας πλέξουμε τα χέρια μας μ΄ανάθεμα στο χρόνο,

που πήρε μαζί του τις στιγμές, σαν ήμασταν παιδιά.

ΕΛΕΝΗ ΚΑΛΑΪΤΣΙΔΟΥ

Ευγνωμονώ… όλες εσάς που είστε κοντά μου και εσείς που είστε  μακριά μου , αν και σας νιώθω τόσο κοντά μου... Που με στηρίξατε με την παρουσία σας σε κάθε μου στιγμή!!.

 Μια παρουσία αληθινή, ζεστή, αυθεντική, ατόφια!!
Άλλωστε τι χρειάζονται όλα αυτά όταν μιλούν οι καρδιές… όταν δεν υπάρχει ανάγκη να υποδείξεις, να αποδείξεις, να υπερισχύσεις αλλά το μόνο σου μέλημα είναι να μοιραστείς…
Εύχομαι σε εσάς..
Οι σκέψεις μας να έχουν την Αγνότητα των παιδικών μας χρόνων και το φως της καρδιάς μας να λάμπει .

ΕΎΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ,  ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΙ ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΥΠΟΜΟΝΗ, ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΝΤΑΜΩΣΟΥΜΕ  ΟΛΕΣ ΠΑΛΙ ΥΓΙΕΙΣ!!

ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ!!

Το τραγούδι της νύχτας- Άγγιγμα καρδιάς

 

Έλα! ν΄αγγίξεις κρυφά την καρδιά μου

μ΄ένα σου χάδι, που προσμένω καιρό,

να φύγει στο πριν η φριχτή μοναξιά μου

καθώς θα μου λες τρυφερά "σ΄αγαπώ!".

Έλα! ν΄αγγίξεις δειλά την καρδιά μου

κι ας γίνει το δάκρυ μου σταγόνα θολή,

φωλιά της αγάπης η ζεστή αγκαλιά μου

πίστης και όρκος της μοίρας το πρώτο φιλί.

Έλα! ν΄αγγίξεις στοργικά την καρδιά μου

παιδιού η λαχτάρα μου να ΄ρθεις σε καλεί,

ανθός η αγάπη μου, καρπός η χαρά μου,

αδούλευτο λιθάρι της ψυχής μου η φωνή.

Έλα! και γίνε αστέρι με της φλόγας το χρώμα

αγάπης κρυψώνα, της ζωής μας στιγμή,

ο πηλός ζωντανεύει στο δικό μου το σώμα

καθώς το ανασταίνει η δική σου πνοή.

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΙΤΣΙΔΟΥ 

Τα " Εισόδια της Θεοτόκου " 21 Νοεμβρίου

 

Η Εκκλησία μας σήμερα  21 Νοεμβρίου τιμά  μία από τις κυριότερες και μεγαλύτερες Θεομητορικές εορτές του έτους  τα "Εισόδια" της Θεοτόκου.

Σήμερα γιορτάζει Παναγία μας , η Μητέρα του Κυρίου μας ,  η δική μας γλυκειά μάνα και παρηγοριά μας, που πάντα θα κατέχει την επίσημη θέση στην καρδιά  μας . 

"Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις. Εν ναώ του Θεού τρανώς η Παρθένος δείκνυται, και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται. Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν˙ Χαίρε της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις".

 Η σημασία της εορτής αυτής είναι μεγάλη και ιερή. Αποτελεί τήν βάση και την αρχή για όλη την μετέπειτα ζωή της Θεοτόκου.

Όπως γνωρίζουμε, η Παναγία Θεοτόκος, γεννήθηκε από γονείς γηραιούς, τον Ιωακείμ και την Άννα, που είχαν παρακαλέσει με πολύ πόνο τον Θεό να τους δώση ένα τέκνο και να το αφιερώσουν στο Ναό Του. Πραγματικά, αυτό και έκαναν. Οταν δηλαδή η Μαρία έγινε τριών ετών την έφεραν οι ίδιοι οι γονείς της στο Ναό και την παρέδωσαν στα χέρια του Ζαχαρία του ιερέα. Αυτός την αγκάλιασε, την ευλόγησε και είπε:

 "Εμεγάλυνε ο Κύριος το ονομά σου σε όλες τις γενεές. Με σένα θα ευλογηθούν τα έθνη και ο Κύριος θα λυτρώση τους υιούς του Ισραήλ». Και ανέβασε την τριετή Μαρία στο εσωτερικό του θυσιαστηρίου, όπου ο Θεός την χαρίτωσε. Και ευφράνθηκε η Παναγία και με αγαλλίαση ψυχής εσκίρτησε και όλοι πνευματικά πανηγύρισαν που έμεινε στο Ναό τον Άγιο, για να αγιασθεί και να γίνει αργότερα η Μητέρα του ίδιου του Θεού.

Ας αφήσουμε σήμερα   την καρδιά μας να Της μιλήση, όπως αυτή ξέρει.

Ας αφήσωμε την ψυχή μας να Της πει τους πόνους και τις επιθυμίες μας. Τους πόθους και τις όποιες αναζητήσεις μας. 

Ας υψώσωμε τα μάτια μας, ώστε να δούμε  τα  δικά  Της  μάτια ,  που είναι γεμάτα από  αγάπη, στοργή και γαλήνη.

Ας παρακαλέσουμε να έχει  κάτω απο την Σκέπη της  υγιή όλον το κόσμο και να απαλύνει κάθε θλίψη και πόνο. 

Είμαστε σίγουροι ότι πάντα  μας ακούει στοργικά, μας βλέπει σπλαγχνικά και μεταφέρει γοργά τα αιτήματά μας προς τον Υιόν και Θεόν Της και Θεόν ημών.

Σύμφωνα με την παράδοση

Τα Εισόδια της Θεοτόκου οι γεωργοί την λένε Παναγία η «ποσπορίτσα» συνδέοντας την με το τέλειωμα της σποράς και την ευκαρπία των σπόρων που έσπειραν.

 Στην Θεσσαλία τα Εισόδια της Θεοτόκου ονομάζονται Παναγία η «Ποσπορίτσα» καθώς για να ευχαριστήσουν την Παναγία οι νοικοκυρές έβραζαν στο τσουκάλι καλαμπόκι που το πήγαιναν στην εκκλησία, "ως ευχαριστήρια προσφορά",  με τον παππά να το ευλογεί. 

Ήταν μια ξεχωριστή και μεγάλη μέρα η γιορτή της Παναγιάς της «Ποσπορίτσας» στα χωριά των Μετεώρων και την χαρακτήριζε η κατανάλωση του βρασμένου και ευλογημένου από την Παναγιά, καλαμποκιού. Ο Δημ.Λουκόπουλος («Γεωργικά της Ρούμελης», Αθήναι 1938, σ.171) αναφέρει:

 «Την 21ην Νοεμβρίου, οι γεωργοί γιορτάζουν την πολυσπορίτισσα ή Μεσοσπορίτισσα. Πολυσπορίτισσα λένε, γιατί σε πολλά χωριά παίρνουν πολυσπόρια (σιτάρι, καλαμπόκι, κουκκιά, κ.λ.π.) και πάνε στην πηγή, τα ρίχνουν μέσα και λένε: όπως τρέχει το νερό, να τρέχη το βιό.

Το έθιμο της Παναγιάς της Πολυσπορίτισσας όπως το καταγράφει ο Φίλιππος Βρετάκος υπάρχει : « επειδή την ημέραν αυτήν, κατά το έθιμον, έβραζαν εντός χύτρας “πολυσπόρια”, ήτοι διαφόρους δημητριακούς καρπούς και όσπρια, ως σιτάρι, αραβόσιτον , λαθούρια, ρεβίθια, φασόλια, κουκκιά κ.τ.λ., τα οποία εμοίραζαν εις τον κόσμον “για τα χρόνια πολλά”, δια να εξασφαλίσουν δηλαδή κατά το ερχόμενο έτος την αφθονίαν των καρπών. […] μοιράζουν δηλαδή “απαρχές” και θυμίζουν τα αρχαία “Πυανέψια” του ίδιου περίπου μήνα. 

Ποιες Μαρίες γιορτάζουν σήμερα! 

Το έθιμο, το οποίο λέγεται ότι ξεκινά από την Κρήτη και αργότερα εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη Ελλάδα,  θέλει στις 21 Νοεμβρίου, ανήμερα των Εισοδίων της Θεοτόκου να γιορτάζουν οι "παρθένες" ή ανύπαντρες Μαρίες, και μαζί με αυτές και όλα τα υπόλοιπα θεοτοκωνύμια, ενώ στις 15 Αυγούστου γιορτάζουν οι ύπανδρες Μαρίες.

 Χρόνια πολλά  και ευλογημένα σε όλες  τις εορτάζουσες! 

Βοήθεια μας !

Εβραϊκή Συνοικία " Μπαρμπούτα" Βέροιας

 

❤Ένα μικρό  γοητευτικό ταξιδάκι στη Βέροια,  στην πόλη που γεννήθηκα και ζώ μέχρι σήμερα ,  να επισκεφθούμε μαζί την  Εβραϊκή Συνοικία " Μπαρμπούτα " ❤

Η Βέροια από τον 11ο ως τον 14ο αιώνα υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά κέντρα στη Μακεδονία, με πολι­τιστικές επιδράσεις απευθείας από την Κωνσταντινούπολη, μια παράδοση που διατηρήθηκε ως το τέλος της τουρκο­κρατίας.

 Ο  μεγάλος αριθμός βυζαντινών και μετά-βυζαντινών ναών χάρισε στην πόλη το προσωνύμιο «Μικρή Ιερουσαλήμ» και μεγάλη φήμη ως περιφερειακό θρησκευτικό κέντρο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

 Σήμε­ρα, στο κέντρο της πόλης διασώζονται με πανέμορφες τοι­χογραφίες 48 από τους 72 βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς ναούς που υπήρχαν κάποτε στην πόλη.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας τα εμπορικά καταστήματα ήταν συγκεντρωμένα στη Βυζαντινή αγορά, στο παζάρι. Οι πιο γνωστές συνοικίες  από αυτές που διασώζονται σήμερα είναι η εβραϊκή και η χριστιανική. Μαζί με αυτές, πολυάριθμες χριστιανικές και μουσουλμανικές συνοικίες συνέθεταν τον αστικό ιστό εκείνης της εποχής. Έλληνες, Τούρκοι, Εβραίοι και αθίγγανοι κατοικούσαν στους περιμαντρωμένους μαχαλάδες της διατηρώντας τα δικά τους έθιμα και συνήθειες.

Πλάι στον Τριπόταμο, που διασχίζει τη βορειοδυτική πλευρά της πόλης, απλώνεται η Εβραϊκή Συνοικία της Μπαρμπούτας. Οι ήχοι από τα ορμητικά νερά του ποταμού προσφέρουν στιγμές χαλάρωσης και γαλήνης. Η πλούσια βλάστηση στις όχθες του ποταμού συμπληρώνει τη φυσική ομορφιά του τοπίου.

Εδώ, στη δυτική πλευρά της πόλης, ο χρόνος μοιάζει να γυρίζει στο παρελθόν˙ στην εποχή που η Μπαρμπούτα αποτελούσε μια κλειστή γειτονιά όπου ζούσε η πολυάριθμη Εβραϊκή κοινότητα της πόλης. Κτισμένη σε σχήμα τριγωνικό, η συνοικία αποτελεί μοναδικό δείγμα στον ευρωπαϊκό χώρο.

 Η πλακόστρωτη οδός Ολγάνου, με τα παλιά σπίτια να ορθώνονται αριστερά και δεξιά δημιουργώντας ένα αμυντικό τείχος, αποτελεί το κέντρο της συνοικίας. 

Με την ετυμολογία του τοπωνυμίου αυτού ασχολήθηκε ο βλαχολόγος ερευνητής Αντώνης Βασιλείου, σύμφωνα με τον οποίο: « ba` rbuta` σημαίνει στα βλάχικα “κεφάλι-βολβός πράσου”, που με τα πυκνά ριζίδιά του δίνει την εντύπωση γενειοφόρου κεφαλής. 

Γι’ αυτό σε νεοελληνικά ιδιώματα η λέξη μπαρμούτα σημαίνει “προσωπείο, μάσκα μεταμφιεσμένων από δέρμα τράγου”.

 Η λέξη ετυμολογείται από τη barba “γενειάδα” και το επίθημα –uta. Μπαρμπούτα, λοιπόν, σημαίνει ετυμολογικά “γενάτη”…»

Λέγεται, μάλιστα πως οι εβραίοι κατοίκησαν αυτήν την περιοχή, ήδη από την εποχή του Αποστόλου Παύλου. 

Χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικά στοιχεία της γειτονιάς αποτελούν τα περίφημα σαχνισιά, οι προεξοχές στις προσόψεις των κτιρίων, στηριγμένες σε ξύλινα δοκάρια με τα υπέροχα γλυκά και ζωηρά χρώματα καθώς και οι βαριές δίφυλλες εξώπορτες με τα οριζόντια και διαγώνια ξύλα που φέρουν πλατυκέφαλα καρφιά.

Εξαιρετικά αρχοντικά - αξιόλογα δείγματα της αρχιτεκτονικής του 19ου αι. - κοσμούν με τη μεγαλοπρέπεια τους την γραφική συνοικία. Χαρακτηριστικό τους οι εβραϊκές επιγραφές, πλουμισμένες με λουλούδια και γιρλάντες. 

Τα περισσότερα από αυτά αποκαταστάθηκαν και στεγάζουν υπηρεσίες όπως τα Γ.Α.Κ. Ν. Ημαθίας, το Αρχείο του καθηγητή Νίκου Μουτσόπουλου κ.α.

Μέχρι σήμερα διατηρούνται πενήντα (50) παλιά σπίτια μακεδονικής αρχιτεκτονικής και σε ορισμένα από αυτά υπάρχουν ακόμα οι εβραϊκές επιγραφές. 

Στην δυτική όχθη του Τριποτάμου, βρισκόταν το εβραϊκό νεκροταφείο, απέναντι από την Μπαρμπούτα, στα 500 μέτρα. 

Στην άκρη του δρόμου, στη βορειοδυτική πλευρά   στέκεται η Εβραϊκή Συναγωγή δίπλα στην όχθη  του Τροποταμου.  Μετά την αποκατάσταση του κτιρίου, αναδείχθηκε η μοναδική αρχιτεκτονική του, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το εκπληκτικό εσωτερικό της.

 Επισκευάστηκε το 1850 με σουλτανικό φιρμάνι, ενώ σε αυτήν συναντάμε αρχιτεκτονικά στοιχεία προγενέστερων συναγωγών της Θεσσαλονίκης.

Το Βήμα (Τεβά) βρίσκεται στο κέντρο του χώρου, περιτριγυρισμένο από τέσσερις κίονες, το Ιερό (Εχάλ), πάλι, τοποθετείται στον ανατολικό τοίχο της συναγωγής. Το πάτωμα αποτελείται από ξύλινες σανίδες, ενώ στο κέντρο δεσπόζουν μωσαϊκά διακοσμητικά πλακάκια. Ο θρησκευτικός λουτρώνας (μικβέ) διασώζεται στο πίσω μέρος μέχρι και σήμερα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Συναγωγή αποτελεί την παλαιότερη συναγωγή στη Βόρεια Ελλάδα και μια από τις παλαιότερες της Ευρώπης.

Τα σπίτια και η συναγωγή της συνοικίας αναστηλώθηκαν το 1977, μέσω ειδικού προγράμματος του Δήμου Βέροιας, με την αρωγή εβραϊκών οργανισμών.

 Μετά την απελευθέρωση ο Τριπόταμος συμπλέχτηκε μέσα σε ανάλαφρους ερωτικούς στίχους αλλά και σε υπαρξιακούς στοχασμούς όπως το παρακάτω  ποίημα.

❤Εκείνη π’ αγαπώ μνήσκει στη Βέροια.

Μέσα στις νερομάνες και στα κρυονέρια

Το σπίτι τους το ζώνουν καταρράχτες

Π’ αχώρια τη βουή, θαρρείς αδιάζουν στάχτες…

Μα κάτω στα λιθάργια, στην Μπαρμπούτα

Μπαμπάκι λαναρίζουν τα λαγούτα,

Και τραγουδάνε τα νερά τρεχάτα

Υφαίνοντας την κάτασπρή τους στράτα» (…)

(Αιμίλιος Ριάδης, Μακεδονικό Ημερολόγιο,1925, Απόσπασμα)❤

ΕΙΡΗΝΗ ΕΙΝΑΙ

 Ειρήνη Είναι ..

Ένα  όνειρο  υπέροχο παντοτεινό 

 Που Καρδιές  ανθρώπων ενώνει 

με μια Αγάπη δυνατή 

 που ποτέ  δεν τελειώνει! 

Ειρήνη είναι..

Η ταπεινή, ευλαβική  συγχώρεση 

με δάκρυα στα μάτια

 Όταν βλέπεις  ποτάμια αίματος 

σε δρόμους και σοκάκια ! 

Ειρήνη είναι..

Χαρούμενα χείλη να γελούν  

γεμάτα από ατέλειωτη ευτυχία .

Χώρες περήφανα να κοιτούν 

που έδιωξαν τη δυστυχία. 

Ειρήνη είναι..

Να ζεις ήρεμα, απλά 

με Θεού την ευλογιά 

Εκεί  ψηλά να κοιτάς 

Με ψυχή  χωρίς βρωμιά. 

Ειρήνη είναι..

Γεμάτα παιδιών τα στόματα , 

να κοιτούν με χαρά 

Ζεστά σε μάνας αγκαλιά.  

Με ρούχα  χωρίς μπαλώματα.

Ειρήνη είναι..

Με λευτεριά να ταξιδεύεις 

Σε τόπους όμορφους μακρινούς 

Γεμάτους ρόδα και κρίνα 

με χρυσοκεντητους γιαλούς.

Ειρήνη είναι..

Σφίξιμο χεριών  αγαπημένων φίλων

Σε ένα αντάμωμα συγκινητικό 

Με παιδικές  καρδιές ευτυχισμένες 

Να περπατούν  τη ζωή  αντάμα .

Εθνική επέτειος της 28η Οκτωβρίου 1940🇬🇷🌿

🇬🇷🌿Χρόνια Πολλά Ελλάδα ! 

🇬🇷🌿Χρονιά Πολλά Έλληνες! 

🇬🇷🌿Εθνική επέτειος της 28η Οκτωβρίου 1940🇬🇷🌿

Η εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 έχει ιδιαίτερη αξία και σημασία  για όλους εμάς τους Έλληνες απανταχού γης,  υπενθυμίζοντας την αντίσταση της πατρίδας μας ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό και τους αγώνες των λαών για τη δημοκρατία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.  

 🇬🇷🌿Είναι ημέρα  μνήμης  του αγώνα των προγόνων μας  για την Ελευθερία , που με αυταπάρνηση, ομοψυχία και ηρωισμό τόλμησαν να υψώσουν  το ανάστημά τους στις δυνάμεις του ολοκληρωτισμού και της μισαλλοδοξίας.

🇬🇷🌿Είναι Ημέρα εθνικής υπερηφάνειας για το μεγαλειώδες «ΟΧΙ» στο φασισμό και το ναζισμό, που  μας υπενθυμίζει   όλες  εκείνες οι αξίες όπως , την πίστη στα ιδανικά της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, το αίσθημα ευθύνης για την προάσπιση της πατρίδας, το σθένος που υπερνικά το φόβο και τροφοδοτεί την ελπίδα. 

Όλα αυτά  που κράτησαν τότε όρθιο τον  Ελληνισμό και που συνεχίζουν να μας εμπνέουν και να μας καθοδηγούν μέχρι και σήμερα.

Τιμούμε και δεν ξεχνούμε σήμερα τις θυσίες της γενιάς του 1940,  όλους  αυτούς των ήρωες  που αγωνίστηκαν και οραματίστηκαν μια Ελλάδα, ελεύθερη και δημοκρατική.

🇬🇷🌿Δεν ξεχνώ🇬🇷🌿

το χαμόγελο στα χείλη των φαντάρων. 

🇬🇷🌿Δεν ξεχνώ🇬🇷🌿

την άμεση απάντηση του πρωθυπουργού στον Ιταλό πρέσβη,

χωρίς να καλέσει υπουργικό συμβούλιο ή να πραγματοποιήσει  

δημοψήφισμα, γιατί ήξερε 

τι ήθελε ο λαός.

🇬🇷🌿Δεν ξεχνώ🇬🇷🌿

τον Στρατηγό Χ. Κατσιμήτρο για την απάντηση που έδωσε στον πρωθυπουργό, όταν τον ρώτησε εάν είναι έτοιμος για την έναρξη του πολέμου:

-Ετοιμάζομαι μήνες γι' αυτή 

την στιγμή!

🇬🇷🌿Δεν ξεχνώ🇬🇷🌿

τον στίχο απ'το τραγούδι 

"Παιδιά της Ελλάδος παιδιά":

-Αν δεν 'ρθήτε νικηταί 

να μην έρθετε ποτέ-

🇬🇷🌿Δεν ξεχνώ🇬🇷🌿

την πρωινή χαρούμενη ατμόσφαιρα  στην Αθήνα, όταν ήχυσαν οι σειρήνες  του πολέμου.

Επέτειος γάμου

 21/10/1979 -21/10/2021 

 Σαράντα 42 χρόνια γάμου  δεν είναι λίγα !Αλήθεια πως περνάνε τα χρόνια ! 

Γνωριστήκαμε στα ομορφότερα νεανικά μας χρόνια!! 

Αγαπηθήκαμε και σφυρηλατίσαμε τις αντοχές μας μέσα από κοινωνικούς αγώνες, προβληματισμούς και ιδέες ουμανιστικές... 

Στήσαμε τη φωλιά μας σε στέρεα κλαδιά, ξάστερη και φιλόξενη και μέσα της!  Απαγκιάσαμε τα όνειρα και την ελπίδα.  Δημιουργήσαμε  την οικογένειά μας και δρέψαμε καρπούς νόστιμους και ευεργετικούς!!! 

Συνεχίζουμε  μαζί κι αγαπημένοι το ένα και μοναδικό ταξίδι της ζωής μας που εύχομαι από καρδιάς να είναι μεγάλο και με πολλές στάσεις και απολαύσεις!!!

Χ ρειάστηκα αγάπη και την βρήκα

Ρ ώτησα την καρδιά μου και σε παντρεύτηκα

Ο νειρεύτηκα έναν κόσμο μόνο μαζί σου

Ν ικήσαμε τα εμπόδια που συναντήσαμε πιασμένοι χέρι χέρι

Ι σως να κουραστήκαμε μα

Ά ξιζε! είμαστε τόσα χρόνια μαζί.

Μ ε 

Α λληλοκατανόηση και

Σ εβασμό

 

Π άντα αγαπημένοι και ενωμένοι με

Ο ικογένεια όπως την θέλαμε

Λ ίγα λόγια πολλές πράξεις και ένα

Λ ουλούδι για να θυμάσαι πάντα πως η

Α γάπη σου μου δίνει ζωή.

Η Παγκόσμια Ημέρα του χαμόγελου

 

Η Παγκόσμια Ημέρα Χαμόγελου γιορτάζεται κάθε χρόνο την πρώτη Παρασκευή του Οκτωβρίου, μετά από πρωτοβουλία του αμερικανού γραφίστα Harvey Ball, σχεδιαστή της - γνωστής σε όλους - χαμογελαστής φατσούλας (smiley).

Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται για να γίνει μια μέρα καλύτερη είναι ένα απλό χαμόγελο, είτε πρόκειται για ένα χαμόγελο που μας χαρίζουν, είτε για ένα που χαρίζουμε εμείς. 

Ένα χαμόγελο μπορεί να αλλάξει την καθημερινότητα μας

Το χαμόγελο και η παρουσία του στη ζωή μας μπορεί να θεωρηθεί άκρως σημαντική και ευεργετική. 

Μπορεί να μην γίνεται εύκολα αντιληπτό, αλλά ένα χαμόγελο μπορεί να αλλάξει την καθημερινότητα μας. Μια μικρή κίνηση ευγένειας, έχει τη δύναμη να προκαλέσει ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη κάποιου και να επηρεάσει θετικά ολόκληρη την ημέρα του! 

Αυτό που πρέπει να θυμάσαι όμως, είναι ότι υπάρχουν πολλοί περισσότεροι λόγοι για να χαμογελάς. Όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα. Και στα δύσκολα, να τους τρίβεις το χαμόγελό σου στα μούτρα. 

Να σκεπάζεις κάτω από αυτό τις πληγές σου. 

Να είναι η αδιαπέραστη ασπίδα σου τις ώρες του πόνου και της απελπισίας σου. 

Να γίνεται ήλιος φωτεινός που θα διώχνει τα σκοτάδια από την ψυχή σου. 

Η λιακάδα που θα λιώνει το χιόνι από την υπόστασή σου. 

Ουράνιο τόξο και ξαστεριά στον ουρανό της ύπαρξής σου μετά τις μπόρες.

 Και απάνεμο λιμάνι και καταφύγιό σου στις καταιγίδες.

Κάνε το ομπρέλα να σε προστατεύει όταν στην ζωή σου βρέχει πόνο. 

Να μάθεις να ντύνεις με αυτό τις κακίες που σε περιβάλλουν. 

Να το κουβαλάς μαζί σου στις δοκιμασίες που σε υποβάλλουν. 

Να το προβάλλεις στους μικρόψυχους και αχάριστους που προσπαθούν να σε καταβάλουν.

 Και να κλείνεις το μάτι χαμογελώντας στους κακούς που σε υποσκάπτουν.

Αν δεν αφήσεις τον κόσμο ν’ αλλάξει το χαμόγελό σου, το χαμόγελό σου 

θ’ αλλάξει τον κόσμο!!

Ευλογημένες είναι οι  υπάρξεις που σκορπούν απλόχερα και γενναιόδωρα το άρωμά τους με χαμόγελα !!

Ευλογημένοι κι εμείς που τους έχουμε στη ζωή μας!

Αν δεν μπορείς να φορτωθείς το βάρος κάποιου άλλου, μην απομακρύνεσαι. Προσπάθησε να το ελαφρύνεις Τάιγκερ Φ.

  

Ένα πρόβλημα μπορεί να μας λυγίσει, όταν δεν έχουμε κάποιον να μας στηρίξει!!!!

Ακόμα και αν δεν γνωρίζει την λύση η παρουσία του και μόνο είναι καταλυτική, για να αισθανθούμε καλύτερα!!!!

Μοιράζεται την λύπη που νοιώθουμε και προσπαθεί να πάρει ένα μεγάλο βάρος από πάνω μας!!!!

Μας βοηθάει να ανακτήσουμε…

Την ψυχραιμία που έχουμε χάσει…

Βλέποντας  πιο καθαρά τι συμβαίνει!!!!

Το πιο σημαντικό όμως απ’ όλα….

Είναι πως μας δίνει το χέρι του να κρατηθούμε…

Για να αισθανθούμε πάλι….

Ασφαλείς και σίγουροι πως μπορούμε να τα καταφέρουμε….

Βγαίνοντας νικητές από την δοκιμασία!!!!

Αυτό είναι ότι πιο ευλογημένο μπορεί να σου τύχει!!!!

Γιατί τότε δεν  θα νιώσεις ποτέ μόνος σου και σίγουρα, να ξέρεις, ότι θα έχεις έναν ώμο να στηριχτείς πάντοτε. 

Κρατήστε  λοιπόν τα μάτια σας και την καρδιά σας ανοιχτά στους ανθρώπους που  είναι γύρω σας, που σας  νοιάζονται, σας  αισθάνονται, σας στηρίζουν σε κάθε δύσκολη στιγμή,  γιατί αυτοί  εμαθαν ν'  αγαπούν  αληθινά!  

 Δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλοί σαν αυτούς. 

Είναι οι  καλές ψυχές, απλώς είναι και οι πιο πονεμένες. 

Λάμπουν σαν τις αχτίδες του ήλιου που σκάνε ανάμεσα στα σύννεφα! 

Τέτοιους ανθρώπους να ψάχνεις πάντα  και για αυτούς να νοιάζεσαι! 

Κι όταν κάποια στιγμή τους βρίσκεις, να τους κοιτάς στα μάτια. 

Εκεί κρύβεται η ψυχή τους, το μυστικό τους, αυτό που ψάχνεις! 

Έμαθαν να σ' αγαπάνε  αληθινά  για ό,τι είσαι και για ό,τι φορτίο κουβαλάς!!!!