👩‍❤️‍💋‍👩Η αγκαλιά είναι φάρμακο της ψυχής! 👩‍❤️‍💋‍👩💑

Η Αμερικανίδα ψυχοθεραπεύτρια Virginia Satir έχει πει, Χρειαζόμαστε 👨‍👩‍👧‍👧(4)τέσσερις αγκαλιές τη μέρα για να επιβιώσουμε, (8)οκτώ αγκαλιές την ημέρα για να συντηρηθούμε

και (12)δώδεκα αγκαλιές τη μέρα για να αναπτυχθούμε👨‍👩‍👧‍👧
 Πόσο όμορφη είναι η αγκαλιά !

 Πόση αγάπη κρύβει αυτή η απλή κίνηση του σώματος! 

 Μια ζεστή αγκαλιά μας ανακουφίζει, μας γεμίζει από πάνω μέχρι κάτω. 

Μπορεί να διαλύσει τους φόβους μας , να διαλύσει τα μαύρα σύννεφα μιας άσχημης σχέσης.

 Η ζεστασιά που μεταδίδουμε με μια ειλικρινή αγκαλιά μπορεί να συγκριθεί με τη ζεστασιά της καρδιάς.

 Οτιδήποτε και να μας συμβεί, η ζεστασιά μιας αγκαλιά από κάποιον που νοιαζόμαστε είναι ζωτικής σημασίας και μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα τις δύσκολες στιγμές. 

 Είναι κάτι πραγματικά απλό αλλά μερικές φορές είναι δύσκολο να το βρεις

. Αν και γένους θηλυκού, η αγκαλιά δεν έχει φύλο. 

 Όλοι τη χρειάζονται, ο καθένας μπορεί να την προσφέρει, ψιθυρίζει και στους δύο τα ίδια λόγια.

 Η αγκαλιά είναι φάρμακο, βάλσαμο, λύτρωση και σωτηρία.

 Αν ήταν χρώμα, θα ήταν το δικό σου αγαπημένο· γιατί καμιά αγκαλιά δεν είναι ίδια. 

 Κάθε μία είναι ξεχωριστή και μοναδική, σχεδιασμένη για σένα. 

Δεν έχει φωνή κι όμως ηχεί σαν την πιο δυνατή χαρμόσυνη καμπάνα.

 Δεν έχει λέξεις κι όμως απ’ αυτήν θα ακούσεις τις ομορφότερες κουβέντες.

 Αν είχε πάλι άρωμα, θα ήταν αυτό της παιδικής ασφάλειας κι ανεμελιάς, κάτι σαν βανίλια-καραμέλα. Γλυκό και δυνατό!

 Μια μικρή αγκαλιά μπορεί να στεγνώσει πολλά δάκρυα, μια μικρή λέξη γεμάτη καλοσύνη μπορεί να μας γεμίσει με ευτυχία και ένα μικρό χαμόγελο μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. 

 Είναι τα μικρά πράγματα που γεμίζουν τον κόσμο μας με γαλήνη και αγάπη… ❤

Να αγκαλιάζεστε σφιχτά, γιατί στο ρήμα ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ υπάρχει η λέξη «ΖΩ»❤

Η ζωή είναι ένας αγώνας

Η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας και εμείς είμαστε φτιαγμένοι να παλεύουμε με τα προβλήματα της καθημερινότητας .. Η ζωή μας ένας συνεχής ανήφορος. Στην ανηφόρα, αγκομαχούμε, προσπαθούμε με όλες τις δυνάμεις και εάν δεν τα παρατήσουμε, θα την ανέβουμε θριαμβευτικά, να φτάσουμε στο πρώτο ξέφωτο και ξεκινά πάλι η ανάβαση. Στην κατηφόρα, τα πράγματα μπορεί να φαίνονται πιο εύκολα, έχει όμως και αυτή την επικινδυνότητά της. Από τη σιγουριά μας ότι θα την κατέβουμε με επιτυχία, μπορεί να κατρακυλήσουμε και να έχουμε αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιθυμούμε . Σ’ αυτή την ανάβαση κρύβεται η όλη γοητεία και το νόημα της ζωής. Δυσκολίες, περιπέτειες, αποτυχίες, πεσίματα, βουλιάγματα που πάντα όμως τα ακολουθούν νέοι αγώνες, νέα παλέματα, νέα οράματα και στόχοι. Από τότε που γεννιόμαστε μέχρι την αναχώρησή μας απ’ τον κόσμο της φθοράς ο άνθρωπος είναι «καταδικασμένος» να μάχεται. Ένας αγώνας η ζωή μας. Κάθε στιγμή, κάθε ώρα, κάθε μέρα είναι κι ένας μικρός ή μεγάλος αγώνας με στόχο, το μεγάλο όνειρό μας!!!

Ο χορός της ζωής

Πολλοί άνθρωποι θα περάσουν από τη ζωή μας . 

Κάποιες σχέσεις είναι ευλογία ενώ κάποιες είναι μαθήματα ζωής. 

 Οι άνθρωποι που περνούν από τη ζωή μας άλλοτε μας στηρίζουν... άλλοτε μας δοκιμάζουν... άλλοτε μας χρησιμοποιούν και άλλοτε μας ωθούν να βγάλουμε τον καλύτερο (ή χειρότερο εαυτό μας ).

 Ολ΄αυτά είναι πολύτιμες εμπειρίες που μας ωριμάζουν και μας αναγκάζουν να αποφασίσουμε τι λογής σχέσεις θέλουμε τελικά να έχουμε στη ζωή μας. 

 "Ο χορός της ζωής έχει τους δικούς του ρυθμούς κι εμείς μαθαίνουμε αδιάκοπα τα βήματα που ολοένα αλλάζουν καθώς κυλάει ο καιρός… "

Αν δεν ελπίζεις το ανέλπιστο, δεν θα το βρεις.

Εάν μη έλπηται ανέλπιστον, ουκ εξευρήσει.

 –Αν δεν ελπίζεις το ανέλπιστο, δεν θα το βρεις. Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ., Ίων φιλόσοφος

 ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ 

 ❤ Αγάπη για τον εαυτό . Να αγαπάμε τον εαυτό μας και να τον φροντιζουμε πνευματικά, συναισθηματικά και σωματικά. Έτσι θα αγαπήσουμε και τους άλλους και θα δεχτούμε την αγάπη τους. ❤ Αγάπη για τους άλλους και από τους άλλους Εστιάζουμε στα θετικά που έχουν οι γύρω μας και τους εκτιμάμε γι’ αυτά, χωρίς να περιμένουμε τον τέλειο φίλο, σύντροφο, παιδί ή συνεργάτη. Όταν ανοίγουμε την καρδιά και δίνουμε αγάπη, εισπράττουμε την αγάπη με διάφορες μορφές στη ζωή μας 

 ❤ Ευγνωμοσύνη Να είμαστε ευγνώμονες για όσα καλά μας δίνει γιατί εκεί βρίσκεται η ευτυχία . Φυσικά θα υπάρχουν και δυσκολίες και προβλήματα, αλλά αυτά είναι που προσφέρουν εμπειρία και σοφία και μας τονίζουν τα καλά και τα όμορφα στη ζωή μας. 

 ❤ Συγχώρεση Να συγχωρούμε τον εαυτό μας και τους άλλους, χωρίς να ξεχνάμε ή να γίνουμε θύματα των άλλων . Να μην αναμασάμε σκέψεις, όπως το κακό που μας έκανε κάποιος, και πόσο αρνητικό ρόλο είχε στη ζωή μας, γιατί έτσι προχωρούμε μπροστά.

 ❤Ενεργητική Ακρόαση Να ξέρουμε να ακούμε πραγματικά, χωρίς να βιαζόμαστε να πούμε τη γνώμη μας, χωρίς να θέλουμε να αποδείξουμε ότι εμείς έχουμε δίκαιο και οι άλλοι το άδικο.

 ❤ Μετατροπή της Ζήλειας σε Θετική Ενέργεια Δεν θα να σκάσουμε γιατί ο άλλος έχει περισσότερα ή καλύτερα από εμάς, ούτε παρακαλάμε μέσα μας να χάσει ο άλλος αυτά που έχει, για να έρθει στο ίδιο επίπεδο με εμάς. Να βλέπουμε το καλύτερο και να γινόμαστε οι ίδιοι καλύτεροι, χρησιμοποιώντας την ενέργειά μας για να καλυτερεύσουμε την ποιότητα της ζωής μας. 

 ❤Χαμόγελο Να χαμογελάμε συχνά, χωρίς λόγο. Ετσι εκπέμπουμε θετική ενέργεια, την οποία αισθάνομαστε εμείς οι ίδιοι, αλλά και οι άνθρωποι γύρω μας. Με αυτό τον τρόπο όπου βρεθούμε, προσελκύουμε θετικούς ανθρώπους και ευκαιρίες στη ζωή μας. 

 ❤Θετική Σκέψη Να σκεφτόμαστε θετικά και να βλέπουμε την καλή πλευρά των πραγμάτων . Να πιστεύουμε ότι τα προβλήματα έχουν λύση, χωρίς να φρενάρουμε τον εαυτό μας, θεωρώντας ότι κάθε δυσκολία είναι αναπόφευκτη και αξεπέραστη. Να πιστεύουμε στις δυνάμεις μας και ακόμα και στις δυσκολίες να βλέπουμε ευκαιρίες για τη δική μας προσωπική ανάπτυξη και βελτίωση. 

 ❤Ψυχική Αυτάρκεια Βασιζόμαστε στον εαυτό μας και δεν κατηγορούμε την οικογένειά μας ή άλλους ανθρώπους για όσα μας δυσκολεύουν. Επιλέγουμε να αντιδράσουμε με τρόπο που να διατηρήσουμε τις δυνάμεις μας , την ψυχική μας ηρεμία και να προχωρήσουμε στο μονοπάτι της ζωής 

 ❤Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον Αντιλαμβανόμαστε ότι το παρελθόν μας έχει σημαντικό ρόλο, αλλά ταυτόχρονα να γνωρίζουμε ότι οι τωρινές μας επιλογές μπορούν να αλλάξουν το παρόν και το μέλλον μας. Να μην αναλωνόμαστε σε αυτολύπηση από ένα δύσκολο ή τραυματικό παρελθόν . 

Οι υγιείς και αισιόδοξες επιλογές μας για το παρόν και το μέλλον μας είναι το σημαντικό κλειδί ευτυχίας και ψυχικής αρμονίας στη ζωή μας. 

 Αν ένα πράγμα σε στεναχωρεί, ψάξε και βρες δύο πράγματα που να σε κάνουν να χαρείς . 

 Ελένη

ΧΡΟΝΕ ΑΛΗΤΗ , ΠΟΙΗΣΗ ΒΑΣΙΛΗ

Λένε πώς τα χρόνια που πέρασαν δεν γυρίζουν πίσω, πράγματι φεύγουν 

μαζί με τους ανθρώπους που “χάνονται” καποια στιγμή απο την ζωή μας . 

Τα χρόνια που πέρασαν και οι στιγμές

 που ζήσαμε ομως ποτέ δεν χάνονται,

 τις κουβαλάμε πάντα μέσα στις ψυχές

 μας σαν κρυμμένους θησαυρούς.

 Ο χρόνος τρέχει, οι άνθρωποι 

“φεύγουν”, όμως μας τραβαει 

πάντοτε το όνειρο της παιδικότητας,

οι αγάπες που ζήσαμε, τα χαμόγελα

που χαρίσαμε,τα ταξείδια που κάναμε,

τα όνειρα που χάθηκαν.

Το παν είναι να μπορείς να ονειρεύεσαι, να ελπίζεις και να ζεις την κάθε στιγμή της ζωής που μας χαρίζει ο καλός Θεός ....

Διαβάζοντας σήμερα τους υπέροχους  στίχους  του ποιητή Βασίλης Ανδρονίδης  

❤" Χρόνε αλήτη " ❤,  μου ήρθαν στο νου αναμνήσεις και  στιγμές της ζωής μου  !

Χρόνε Αλήτη 

Έφυγε η δροσιά από τα χείλη,

η λάμψη στα μάτια έγινε καημός

χάθηκε του λαξευτή η σμίλη

ρυτίδιασε απ΄τα χρόνια ο λαιμός.

Τα τρυφερά τα κρίνα μαραθήκαν

τα χέρια απομείναν μοναχά

οι ρόζοι μόνιμα βαλθήκαν 

να γελούν με της ζωής τα χωρατά.

Αλήτη χρόνε μάς γέλασες πολύ,

γέρασε πια η ανάσα η δικιά μας

μάς κύρτωσες την πλάτη τη στητή

είσαι πια ο μισητός ο πανδαμάτοράς μας.

Ρυτίδες παντού και άψυχες γοργόνες

όμως μια ελπίδα ανασταίνει πάλι τη ζωή

σ΄ ένα λιβάδι γεμάτο ανεμώνες

να! μπουκέτο με ζήλο  φτιάχνει ένα παιδί...Β.Α.

Αγία Ειρήνη 5 Μαϊου

 

Χριστός Ανέστη!
Καλημέρα  με υγεία και όμορφες στιγμές
Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες  
Ειρήνη, Ρένα, Ρήνα, Ρηνιώ, Ρηνούλα, Ειρήνα, Ειρήνγκω, Ρένια, Ειρηναίος, Ρένος, Ειρηναία, Εφραίμ, Εφραίμιος, Εφραίμης, Ευφραίμ, Εφραιμία, Ευφραιμία, Ευφραιμίτσα.

🙏Αγία Ειρήνη 🙏

Στης πίστης τον φωτεινό τον δρόμο,
βάδισες με θάρρος, δίχως τρόμο.
Κορμί παιδικό, μα με ψυχή γενναία,
με το σταυρό στα χέρια, φλόγα ωραία.

Μέσα σε κόσμους πολύ σκοτεινούς,
στάθηκες φάρος, οδηγός σε πιστούς.
Μάρτυρας  σιωπηλός γλυκιά Ειρήνη,
η χάρη σου σ' όλους δύναμη να δίνει

Ούτε φωτιές σε πυρακτωμένα δεσμά,
δεν λύγισαν τα άγια σου τα  φτερά.
Στο μαρτύριο, σιωπηλά  και μ'  ελπίδα,
στον  Ουρανού λάμπεις σαν ηλιαχτίδα

Πρέσβευε για μας, Αγία μου Ειρήνη
μέσα στου κόσμου τη βοή και δίνη
φέρε μας υγεία, ειρήνη, φως, αγάπη,
κι ας γίνει η προσευχή μας πράξη.

© Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου

❤Αγία Μεγαλομάρτυς Ειρήνη άθλησε κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. Ήταν θυγατέρα του Λικινίου, που ήταν βασιλιάς κάποιου μικρού βασιλείου, και της Λικινίας.
Καταγόταν από την πόλη Μαγεδών και αρχικά ονομαζόταν Πηνελόπη.
Όταν η Αγία έγινε έξι ετών, ο πατέρας της Λικίνιος την έκλεισε σε ένα πύργο και ανέθεσε την διαπαιδαγώγησή της σε κάποιον γέροντα, ονόματι Απελλιανό, ο οποίος και έγραψε τα υπομνήματα του μαρτυρίου αυτής.
Σύμφωνα με το Saint.gr, μια νύχτα η Ειρήνη είδε το εξής όραμα:
μπήκε στον πύργο ένα περιστέρι κρατώντας με το ράμφος του κλαδί ελιάς, το οποίο και άφησε επάνω στο τραπέζι.
Επίσης, μπήκε και ένας αετός μεταφέροντας στεφάνι από άνθη, το οποίο τοποθέτησε και αυτός επάνω στο τραπέζι.
Έπειτα μπήκε από άλλο παράθυρο ένας κόρακας, ο οποίος έβαλε επάνω στο τραπέζι ένα φίδι.
Το πρωί που ξύπνησε απορούσε και σκεπτόταν τι άραγε να σημαίνουν αυτά που είδε.
Τα διηγήθηκε λοιπόν στον γέροντα Απελλιανό και εκείνος τα ερμήνευσε ως προάγγελμα των στεφάνων της δόξας και του μαρτυρικού τέλους αυτής μετά τη βάπτισή της.
Στο Χριστιανισμό ελκύσθηκε από κάποια κρυπτοχριστιανή νέα, η οποία, λόγω της τιμιότητας και των αρετών της, έχαιρε μεγάλης εκτιμήσεως από τους γονείς της Πηνελόπης και είχε τοποθετηθεί από αυτούς ως θεραπαίνιδα της θυγατέρας τους.
Ένας ιερεύς, ονόματι Τιμόθεος, βάπτισε κρυφά τη νεαρή ηγεμονίδα
και τη μετονόμασε Ειρήνη.

Το γεγονός δεν άργησε να πληροφορηθεί ο πατέρας της Λικίνιος, όταν μάλιστα η Αγία Ειρήνη συνέτριψε τα είδωλα της πατρικής της οικίας ομολογώντας με αυτό τον τρόπο την πίστη της στον Χριστό.
Για τον λόγο αυτό διέταξε να τη δέσουν στα πόδια ενός άγριου αλόγου, να τη σκοτώσει με κλοτσιές. Αλλά από θαύμα το άλογο στράφηκε εναντίον του και σκότωσε αυτόν.
Τότε επικράτησε μεγάλη σύγχυση μεταξύ των εκεί παρεβρισκομένων ανθρώπων. Αλλά η Ειρήνη τους καθησύχασε με τα λόγια του Χριστού: «Παντα δυνατα τω πιστευοντι» (Μαρκ. θ΄ 23).
Δηλαδή όλα είναι δυνατά σ’ εκείνον που πιστεύει. Και πράγματι, με θαυμαστή πίστη προσευχήθηκε
και ο πατέρας της σηκώθηκε ζωντανός.
Τότε, οικογενειακώς όλοι βαπτίστηκαν χριστιανοί. Στη συνέχεια έπαθε πολλά από τους Πέρσες και τους βασιλείς αυτών Σεδεκία και Σαπώριο Α'.
Έπειτα η Αγία Ειρήνη πήγε στην Καλλίπολη του Ελλησπόντου, όπου βασίλευε ο Νουμεριανός.
Εκεί παρουσιάσθηκε σε αυτόν και ομολόγησε με παρρησία την πίστη της στον Χριστό. Οι ειδωλολάτρες την έκλεισαν διαδοχικά σε τρία πυρακτωμένα χάλκινα βόδια.
Το τρίτο όμως βόδι, τη στιγμή που βρισκόταν εντός του η Μεγαλομάρτυς, όλως παραδόξως κινήθηκε, ενώ ήταν άψυχο ανθρώπινο κατασκεύασμα.
Στη συνέχεια αυτό σχίσθηκε και βγήκε από μέσα του η Αγία εντελώς αβλαβής από την κόλαση της πυράς.
Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα να προσέλθουν στην πίστη του Χριστού χιλιάδες ψυχές.
Στην πόλη Μεσημβρία της Θράκης η Αγία Ειρήνη θανατώθηκε, αλλά με τη δύναμη του Θεού αναστήθηκε και είλκυσε στην πίστη το διοικητή και ολόκληρο το λαό.
Τέλος, η Αγία κατέφυγε μαζί με το δάσκαλό της Απελλιανό στην Έφεσο της Μικράς Ασίας, όπου διέμεινε επιτελώντας πολλά θαύματα και τιμώμενη ως αληθινή ισαπόστολος. Εκεί ανέπτυξε μεγάλη δράση μέχρι την ημέρα της κοιμήσεως αυτής, το 315 μ.Χ.
Στο Συναξάρι της αναφέρεται ότι στην Έφεσο η Αγία βρήκε μία λάρνακα, στην οποία δεν είχε ως τότε ενταφιασθεί κανένας, μπήκε μέσα σε αυτήν και κοιμήθηκε με ειρήνη. Πριν δε από την κοίμησή της η Αγία Ειρήνη είχε δώσει εντολή να μην μετακινήσει κανένας την ταφόπετρα, με την οποία θα σκέπαζε τη λάρνακα ο δάσκαλός της Απελλιανός, προτού περάσουν τέσσερις ημέρες. Μετά όμως από δύο ημέρες επισκέφθηκαν τον τάφο ο Απελλιανός και οι άλλοι, οι οποίοι είδαν ότι η ταφόπετρα ήταν σηκωμένη και η λάρνακα κενή.
Κατά τα δυτικά Μαρτυρολόγια η Αγία Ειρήνη μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη, αφού ρίχθηκε στην πυρά ενώ κατά το Μηνολόγιον του αυτοκράτορα Βασιλείου Β', η Αγία Ειρήνη τελειώθηκε μαρτυρικά δι' αποκεφαλισμού.

❤Άγιος Εφραίμ

Ο Άγιος Εφραίμ, κατά κόσμο Κωνσταντίνος Μόρφης, γεννήθηκε
στα Τρίκαλα στις 14 Σεπτεμβρίου 1384 μ.Χ. σε ειδυλλιακή τοποθεσία , κοντά στον Ληθαίο ποταμό.
Έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία μαζί με τα άλλα εφτά αδέλφια του, τη δε φροντίδα τους, μετά τον Θεό, ανέλαβε η ευσεβής μητέρα του. Σε ηλικία 14 ετών, για να αποφύγει
τον εξισλαμισμό και τα γενιτσαρικά σώματα, εισήλθε στην ακμάζουσα τότε σταυροπηγιακή Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου του όρους των Άμωμων (Καθαρών) της Αττικής.
Ο Άγιος Εφραίμ ακολούθησε με ένθεο ζήλο τον Χριστό, και διέπρεψε με την λαμπρότητα της ζωής του και τους πόνους της αθλήσεως του στο ορός των Άμωμων Αττικής (Περιοχή Νέας Μάκρης). Αξιώθηκε ακόμα να λάβει το μέγα Μυστήριο της Ιεροσύνης και το χάρισμα να υπηρετεί το άγιο θυσιαστήριο, σαν άγγελος Θεού, με φόβο Θεού και πολλή κατάνυξη.
Το 1416 μ.Χ. οι Τούρκοι εισέβαλαν και λεηλάτησαν την Αττική και ανάγκασαν το Δούκα των Αθηνών να δηλώσει υποταγή στο Σουλτάνο. Το 1424 μ.Χ. οι Τούρκοι εισέβαλαν βιαίως στη Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και έσφαξαν όλους τους Πατέρες της Μονής. Ο Άγιος απουσίαζε στη σπηλιά του πάνω στο βουνό για προσευχή και μόλις επέστρεψε αντίκρισε έντρομος τα πτώματα των Πατέρων. Αφού τους έθαψε, ακολούθως θρήνησε γοερώς.
Τον επόμενο χρόνο, την 14η Σεπτεμβρίου 1425 μ.Χ., επανήλθαν οι βάρβαροι και βρήκαν τον Άγιο. Τον συνέλαβαν και άρχισαν τα μαρτύρια του, που τελείωσαν στις 5 Μαΐου 1426 μ.Χ. ήμερα Τρίτη και ώρα 9 το πρωί. Τον κρέμασαν ανάποδα σ' ένα δένδρο, που σώζεται ακόμα, τον κάρφωσαν στα πόδια και το κεφάλι, και τέλος το καταπληγωμένο και μαρτυρικό σώμα του το διαπέρασαν με αναμμένο ξύλο και έτσι παρέδωσε την αγία του ψυχή στον στεφανοδότη Χριστό.
Μετά από μισή χιλιετία ευδόκησε
ο φιλάνθρωπος Θεός και φανερώθηκαν, ύστερα από πολλές εμφανίσεις του ιδίου του Αγίου
Εφραίμ και πολλών άλλων
θαυμαστών γεγονότων, όλα όσα σήμερα γνωρίζουμε, τα οποία επιβεβαιώθηκαν με την εύρεση
των μαρτυρικών και χαριτόβρυτων λειψάνων του Αγίου
στις 3 Ιανουαρίου 1950 μ.Χ.
Ο Άγιος Εφραίμ γιορτάζεται δύο φορές το χρόνο, στις 3 Ιανουαρίου η εύρεση των τιμίων λειψάνων του, και στις 5 Μαΐου το μαρτυρικό του τέλος.
Στα Τρίκαλα πανηγυρίζεται από τον Ιερό Ναό Αγίου Στεφάνου, απέναντι του οποίου, κατά παράδοση, υπήρχε το πατρικό του σπίτι.
Το 2011 μ.Χ. το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης με την υπ’ αριθμ. 217/2-3-2011 Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη κατέταξε τον Όσιο Εφραίμ στο επίσημο ορθόδοξο εορτολόγιο

Web

Καλό Πάσχα

 Εύχομαι σε όλους μας καλό Πάσχα, 

η Ανάσταση του Κυρίου να μας δείξει τον δρόμο προς την αγαλλίαση και την απόλυτη ευτυχία. 

Ας εστιάσουμε στα όμορφα και στις μικρές απολαύσεις που έχει η ζωή. 

Ένα χαμόγελο, μία ένδειξη αγάπης στον συνάνθρωπο μας με όποιον τρόπο μπορούμε και χωρίς να περιμένουμε κάποιο αντάλλαγμα… 

Η αγάπη, ένα αίσθημα τόσο δυνατό, μπορεί να κάνει τον κόσμο στον οποίο ζούμε και όπου πρόκειται να μεγαλώσουν τα παιδιά μας καλύτερο! 

Ένα χαμόγελο, ακόμα και σε κάποιον άγνωστο, στον δρόμο περαστικό, μπορεί να κάνει κάποιον ευτυχισμένο! 

Στο χέρι μας είναι να ομορφύνουμε τον κόσμο μας!

 Καλό Πάσχα!

Να περάσετε όμορφα και οικογενειακά αυτές τις άγιες μέρες με  υγεία, αγάπη, δύναμη και ευτυχία σε όλους!

Καλωσόρισες Μαη

 

Ας καλωσορίσουμε τον μήνα Μάιο  που η φύση είναι ωραιότερη, γεμάτη όμορφα και μυρωδάτα λουλούδια, νερά και πρασινάδες.

Το μήνα που συνδυάζει στην ποίηση πολλών ποιητών  τον οργασμό της φύσης που με τις πλούσιες ομορφιές της μας καλεί στον εορτασμό της Πρωτομαγιάς,  αλλά και την αγωνιστικότητα των ανθρώπων που διεκδίκησαν και διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο.

 Καλό μήνα! ΜΑΓΙΚΟ, γεμάτο ΦΩΣ, πανέμορφα ΧΡΩΜΑΤΑ, μεθυστικά ΑΡΩΜΑΤΑ, γλυκές ΠΡΟΣΜΟΝΕΣ, ΑΓΑΠΗ, ΗΡΕΜΙΑ, ΟΜΟΡΦΙΑ, ΑΡΜΟΝΙΑ, ΜΑΓΕΙΑ και μια ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ στην ψυχή και στη ζωή μας...

Καλή Ανάσταση

 

Οι θεσπεσιοι θλιμμένοι ύμνοι της Μ. Παρασκευής μου θυμιζουν πάντα την παιδική μας αθωότητα. 

Τότε που με το όμορφο ανοιξιάτικο φορεματάκι τα κορίτσια ή με το κοντοπαντέλονο τα αγόρια στριμωχνόμασταν, κρατώντας το βιβλιαράκι του «Επιτάφιου θρήνου», για το ποιος θα πιάσει την καλύτερη θέση να ψάλλουμε με σεβασμό και συγκίνηση,  και με μια εξαίσια «φάλτσα» φωνή, μέσα στο κατανυκτικό αχνό φως των κεριών: 

«Η ζωή πώς θνήσκεις; Πώς και τάφω οικείς;… Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;…». Βαθιά τυπωμένη  μέσα μου ακόμη η φωνή, θρηνητική κραυγή, του παπά 

από την ωραία πύλη, τη φοβερή στιγμή της κορύφωσης του θείου πάθους: «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…». 

Και κένταγε τα σπλάχνα μας η λύπη, γιατί εξανθρωπίζαμε το Χριστό, τον κάναμε ολότελα δικό μας, πατέρα, μάνα, αδερφό, αγαπημένο φίλο, και ο καθένας κείνη τη στιγμή θρηνούσε μέσα του το δικό του εσταυρωμένο, 

το δικό του ενταφιασμένο. 

(Γι αυτό ποτέ μην κακολογείτε και μην περιφρονείτε κείνες τις ολόμαυρες γυναίκες με τα βαθουλωμένα από τη λύπη μάτια τους, όταν τις βλέπετε σκυφτές, με βιαστικό βήμα να 

τρέχουν στους εσπερινούς και στα ψυχοσάββατα, γιατί τους 

νεκρούς τους βιάζονται 

να προλάβουν να θρηνήσουν). 

Κι ύστερα τη Μ. Παρασκευή από νωρίς το πρωί κοριτσόπουλα κι αγόρια, παρέες παρέες, να τρέχουμε στους αγρούς να μαζέψουμε αγριολούλουδα για το στολισμό του Επιτάφιου με συνοδεία το θλιβερό ήχο της καμπάνας  Και γύρω μας και μέσα μας η άνοιξη ανθισμένη, ανθισμένα και τα πρώτα μας ερωτικά σκιρτήματα.

Δεν είναι αναγκαίο να είναι κανείς θρήσκος για να νιώσει το μεγαλείο της λύπης του Μεγαλοβδόμαδου, 

φτάνει να έχει ακόμα ανθρώπους 

μέσα στην καρδιά του, ζωντανούς και νεκρούς,

 να έχει μέσα του τους δικούς του Χριστούς. 

Και να συνεχίζει να ανάβει το κεράκι του στην εκκλησία .

Δυστυχώς στις μέρες μας ο κόσμος έγινε απάνθρωπος,   βολεύτηκε σ’ αυτή την προσφυγιά, μιλάει μόνο με σήματα μες στη οχλαγωγία της ερημιάς, στις φαντασμαγορίες του τίποτε. 

Μας ψέκασαν με αναισθητικό, 

έτσι που αποξενωθήκαμε από τον

 πόνο και γίναμε κραυγή έξω από τον πόνο. Απωλέσαμε τη θεσπέσια υμνωδία της λύπης, τη Μεγάλη Εβδομάδα μας.

Μα ό,τι κι αν δηλώνουμε σήμερα, 

άθεοι ή αγνωστικιστές, από την Ορθοδοξία δεν μπορούμε να ξεφύγουμε.

 Έχουμε μια στενή  σχέση μαζί της, έχουν διαποτιστεί όλα τα  

κύτταρά μας, 

καθότι, ιδιαιτέρως στην παιδική μας ηλικία, ο ναός στο χωριό ή στη γειτονιά της πόλης υπήρξε και είναι ακόμα και σήμερα (τουλάχιστον στη μνήμη μας) σημείο αναφοράς 

της ίδιας της ζωής μας..

Από το παιχνίδι στον αυλόγυρο της εκκλησίας στα βαφτίσια,

 στους γάμους και στις κηδείες. 

Αυτή την ημέρα μου έρχονται στο μυαλό οι γνωστοί στίχοι σε όλους 

«Γιε μου, ποια Μοίρα στο ‘γραψε και ποια μου το ‘χει γράψει

τέτοιον καημό, τέτοια φωτιά στα στήθια μου να ανάψει;…

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω

άνοιξη γιε που αγάπαγες 

κι ανέβαινες επάνω…» 

(Επιτάφιος, Γιάννης Ρίτσος).

Ποια απ’ τα παιδιά μας σήμερα, απ’ τους νέους μας, παρά την τόση πληροφόρηση, γνωρίζει το Ρωμανό 

το Μελωδό, τον Ιωάννη το Δαμασκηνό; 

Κι εμείς δε γνωρίζαμε τα ονόματα των μεγάλων υμνωδών, μα είμαστε τυχεροί, γιατί αξιωθήκαμε να κοινωνήσουμε και να βιώσουμε την ποιητική και μουσική  λάμψη των ύμνων τους. 

Ας είναι… έτσι ήρθαν τα πράγματα κι έτσι θα πάνε, αν δεν τα αλλάξουμε…

Τέλος  Θα κλείσω και θα ευχηθώ Αγαπημένοι μου

Καλό βράδυ και γλυκό ξημέρωμα Μεγάλου Σαββάτου 

με υγεία, με αγάπη και με την ελπίδα,  ότι η Αυτοθυσία του Κυρίου να  μας δείξει τον δρόμο

για έναν καλύτερο κόσμο με αλληλεγγύη,

ανθρωπιά και παγκόσμια ειρήνη.

  

Χρόνια Πολλά και Καλή Ανάσταση!"

με τους υπέροχους στίχους: 

🌺Άκου τον ξάστερο ουρανό, πώς οι καμπάνες σιούνε.

Όπου καρδιά, χαρμόσυνες λαχτάρες απαντούνε.

Ανάστασ’ είναι σήμερα. Παιδιά, γυναίκες, γέροι

κόκκινο αυγό στην τσέπη τους, χρυσό κερί στο χέρι.

Όσ’ άστρα ναι στον ουρανό, τόσα στον κάμπο κρίνα.

Όλ’ έχουνε στην καθαρή ψυχήν Απρίλη μήνα.

Της εκκλησιάς φουντώσανε δάφνη πολλήν οι στύλοι.

Ειρήνη! Ειρήνη! Φιληθήτε οχτροί μαζί και φίλοι.

(απόσπασμα από το ποίημα «Γυναίκα», Κ. Βάρναλης).🌺

❤Επίσης εύχομαι από καρδιάς το μήνυμα της Ανάστασης που φωτίζει τον δρόμο της ελπίδας και της αισιοδοξίας να μας δυναμώσει με κουράγιο, πίστη και έμπνευση ώστε να χαράξουμε νέους δημιουργικούς δρόμους και με ανθρωπιά και  ανιδιοτέλεια να συμπαρασταθούμε στον συνάνθρωπο μας.❤❤❤🙏🕯