Καλό μήνα Δεκέμβρη

 

Καλό μήνα αγαπημένοι μου με όλα τα καλά του Θεού στα σπίτια σας  ! 

Με υγεία ! 

με αγάπη!

με φώτιση!

με ευγνωμοσύνη!

Και με πολλά χαμόγελα ! 

Ας απολαύσουμε  αυτό το μήνα αγάπης όσο περισσότερο μπορούμε..

Ο χειμώνας  μπήκε  για τα καλά .... 

Το πνεύμα των Χριστουγέννων σε λίγες μέρες θα είναι κοντά μας ,  κανείς και τίποτα δεν μπορεί να το σταματήσει.

Ας το αφήσουμε να έρθει και στις καρδιές μας!!!

Ας κάνουμε σήμερα μια νέα αρχή ! 

Με  θετικά συναισθήματα, σκέψεις και με  πολλά χαμόγελα ! 

ναι να χαμογελάμε!

ναι θα προσέξουμε!

ναι θα επιβιώσουμε!

Όλα θα τα κάνουμε γιατί είμαστε εδώ και είμαστε όλοι καλά και μπορούμε.

Δε θα αφήσουμε να μας καταβάλλουν τα δύσκολα .

Ας κοιτάξουμε  και λίγο τον εαυτό μας στα μάτια, να τον γνωρίσουμε καλύτερα και να συμφιλιωθούμε μαζί του.

Ας κοιτάξουμε και λίγο παρά πέρα και να νοιαστούμε για το διπλανό μας.

Ας γίνουν όλα τα προβλήματα και οι δυσκολίες,   ευκαιρίες για κατανόηση και μάθηση.

Κάτι ακόμα, ας σκεφτούμε πόσα καλά έχουμε κι ας μάθουμε να χαμογελάμε αν δεν ξέρουμε κι αν ξέρουμε ας το διατηρήσουμε στο πολλαπλάσιο.

Ναι, τώρα!!!

ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ 

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ !

💢ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ! 💢

Νέος μήνας γιορτινός, 

 ο Δεκέμβρης ήρθε φωτεινός,

μακριά να διώξει κάθε πόνο και κακό, 

με καλούδια να γεμίσει κάθε σπιτικό!

Καλοτάξιδο μήνα φιλαράκια μου καλά !

Υγεία, αισιοδοξία, ανθρωπιά ελπίδα  

και χαρά  

ο Δεκέμβρης σε όλους μας να φέρει, 

κι η αγάπη του Χριστού άφθονα 

στη γη να ρέει ! 

Οι ελεύθεροι να βρούνε ταίρι,  

χορτάτοι να'ναι οι πεινασμένοι, 

Οι άνεργοι να βρουν δουλειά, 

ανθρωπιά να βασιλεύει στην καρδιά !  

Γαλήνη κι ηρεμία να χει η ψυχή 

κι η καρδιά να έχει υπομονή, 

με σκέψεις λευκές, καθαρές, 

όλες οι μέρες να'ναι μαγικές!

Μπρος  στη φάτνη  του Χριστού μας, 

ας αφήσουμε ταπεινά την προσευχή μας,

να βοηθήσουμε όλους εκείνους

που ταλαιπωρούνται, που αγωνιούν, 

 που δοκιμάζονται, που στερούνται, 

που φοβούνται, που αδικούνται,

που είναι μόνοι, που κρυώνουν και πεινούν!

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ 

ΕΛΕΝΗ

Την ευτυχία δεν την περιμένεις. Την βιώνεις.

Όλοι φυσικά  θέλουμε  να ζήσουμε  μία ζωή χωρίς έγνοιες, μία ζωή εύκολη και άνετη. 

Αλλά καθημερινά δίνουμε τη μάχη  με τα προβήματα που αντιμετωπίζουμε, τα άγχη μας, τις σκέψεις, τους φόβους και τις φοβίες μας . 

Καθημερινά προσπαθούμε να διαχειριστούμε όσο μπορούμε καλύτερα, τις συγκρούσεις με τους γύρω ανθρώπους μας , να συμβιβαστούμε με καταστάσεις, να ζήσουμε αρμονικά σε τούτο τον κόσμο και  να ισορροπήσουμε τον εαυτό μας με τις προκλήσεις της ίδιας της ζωής.

Αλήθεια υπάρχει κάποιος άνθρωπος που να ξυπνάει κάθε πρωί ευτυχισμένος, να περνάει τη μέρα του ευτυχισμένος και να κοιμάται ευτυχισμένος δίχως να του λείπει κάτι. 

Χωρίς  να νιώθει ένα κενό μέσα του, δίχως να λυπηθεί;

Δεν νομίζω να υπάρχει και έτσι ο καθένας από εμάς  αισθάνεται  ότι  δεν έχει μια ευτυχισμένη ζωή.

Αλλά μήπως γνωρίζετε και κανέναν Άγιο που να μη πόνεσε και να μην πέρασε μέσα στο  καμίνι, να μη δοκιμάστηκε στο χωνευτήρι που λέγεται πόνος; 

Και μεις να μη νομίζουμε ότι έτσι, χωρίς καμιά δική μας υπομονή και καρτερία στις φουρτούνες της ζωής, θα προοδεύσουμε.

Μην ξεχνάμε όμως στη ζωή μας έχουμε και  ευτυχισμένες στιγμές, δεν ήταν όλες οι στιγμές μαύρες κι αράχνες.  

Στιγμές που νιώσαμε  πλήρεις ευτυχισμένοι.

Στιγμές που τις έχουμε φυλάξει μέσα στην ψυχή μας  και μένουν γλυκιές αναμνήσεις στο μυαλό μας.

Ευτυχία είναι το χαμόγελο που θα δεις στον άλλον.

 Το χαμόγελο το δικό σου που θα φωτίζει τους άλλους.

Μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη από κάποιον που έχεις καιρό να δεις .

Ένα δάκρυ που πέφτει  στον ώμο σου από ένα δικό σου άνθρωπο, σε μια δύσκολη κατάσταση.

Ένα οικογενειακό τραπέζι,  μια βραδιά με φίλους, το παιχνίδι με τα παιδιά σου, η οικογενειακή θαλπωρή και τόσες άλλες στιγμές.

Στιγμές σημαντικές και ασήμαντες που όμως αν το καλοσκεφτείς, είσαι τόσο ευγνώμων που τις έχεις ζήσει. 

Την ευτυχία δεν την περιμένεις. Την βιώνεις. Είναι μπροστά σου. Την βλέπεις κάθε μέρα, αλλά την προσπερνάς γιατί έχεις μάθει να κυνηγάς πράγματα που πιστεύεις  πως θα σε κάνουν χαρούμενο, όμως τις περισσότερες φορές σε ζημιώνουν.

 Ας αντλούμε λοιπόν  μια βαθιά ανάσα από αυτές τις όμορφες στιγμές,  όταν νιώθουμε την απογοήτευση και την πίκρα της ζωής που ζούμε.

Έτσι θα  μπορέσουμε να προχωρήσουμε όσο πιο όμορφα το ταξίδι της ζωής μας . 

Ας μη ξεχνάμε ότι στο χέρι μας είναι με αγάπη, επιμονή, υπομονή και δύναμη  να φτιάξουμε κι άλλες στιγμές ευτυχίας και να νιώσουμε πραγματικά ευτυχισμένοι.

Ας κρατήσουμε λοιπόν τα πιο  όμορφα, που μας χαρίζει η ζωή κάθε μέρα με την ανατολή της,  σαν ένα ήλιο φωτεινό στη ψυχή μας   κι ας πετάξουμε  τα άσχημα ! 

Ας  ζήσουμε λοιπόν όσο μπορούμε  μια ευτυχισμένη ζωή όσο αυτή μας χαρίζεται  !

Το φως της ελπίδας

 

Θείο δώρο είναι η ελπίδα. 

Ομορφαίνει το ταξίδι της ζωής.

 Αυτή κάθε πρωί μας φωτίζει και μας οδηγεί σε ήρεμο λιμάνι μετά από καθε τρικυμία της ζωής 

Η ελπίδα είναι η ευεργετική πνοή, το  απαλό αεράκι της γλυκιάς προσμονής και  πόθος του ανθρώπου, να δει το όνειρό του πραγματικό! 

💢ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ 💢

Του ήλιου το φως σαν χαθεί, 

η ψυχή θέλει να λυτρωθεί,

κοιτώντας τ' άστρα παρακαλεί, 

της ελπίδας, την Θεία  πνοή.

Κι έτσι τη νύχτα θα διαβεί,

 με σκέψη και προσμονή

το φως της ελπιδας να γεννηθεί 

 μέχρι να χαράξει η αυγή, 

Η ελπίδα είναι η ίδια η ζωή, 

έχει δύναμη πολύ ισχυρή,

διώχνει το σκότος απ' την ψυχή 

κι όνειρα πραγματοποιεί .

Η ελπίδα νικάει το φόβο, 

 της αρρώστιας τον πόνο, 

της φτώχειας τη ζήση , 

του θανάτου τη θλίψη.

 Θείο Δώρο είναι η  ελπίδα

το ήρεμο λιμάνι στην καταιγίδα, 

η χαρά  στο ταξίδι της ζωής, 

παρηγοριά κι ηρεμία ψυχής.

Τι κι αν ο χρόνος αντίθετα μετράει 

η ψυχή όνειρα δεν σταματάει, 

ελπίζει ως την ύστατη στιγμή, 

το φως της ελπίδας μα μην χαθεί! 

 Σαν παιδί άναψε ένα  μικρό κερί , 

στην Παναγιά στείλε μια  ευχή ,

η ελπίδα να λάμπει κάθε πρωί 

κι όνειρα να πλάθει η ψυχή . 

Την ελπίδα ποτέ σου μην σβήσεις, 

το κακό μ' αυτήν να ξορκίσεις,

το Θεό με ευλάβεια να Δεήσεις,

αγάπη σ' Αυτόν να χαρίσεις! 

ΕΛΕΝΗ

Οι πινελιές και τα χρώματα που θα διαλέξεις στη ζωή είναι δική σου επιλογή

 

Με πρόφαση την οικονομική κρίση 

και τόσα άλλα γεγονότα που συμβαίνουν στην κοινωνία, πολλοί από μας, βρήκαμε ευκαιρίανα εξουθενωθούμε ηθικά, συναισθηματικά, προσωπικά και διαπροσωπικά. 

Με πρόσχημα και μόνιμη δικαιολογία την οικονομική δυσπραγία και ότι φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς, βρήκαμε έδαφος να απλώσουμε με μεγάλη ελευθερία όλα τα μίζερα, μουντά συναισθήματά μας.  

Αν και 

Στα μεγάλα "γιατί" απαντήσαμε με θυμό και θλίψη..... 

Στις μεγάλες αποφάσεις δειλιάσαμε....

Στις διαπροσωπικές σχέσεις τα παρατήσαμε....

Με τον εαυτό μας ξεχάσαμε να ασχοληθούμε..

Στη ζωή μου γνώρισα πολλά, όπως όλοι μας 

Είδα την καλοσύνη και την κακία, το μίσος και την ψευτιά!

Γνώρισα ανθρώπους  αληθινά καλούς αλλά και κακούς!

Κάποιους τους συγχώρεσα και κάποιους τους διέγραψα.

Μα αυτούς που δεν ανέχομαι με τίποτα, είναι τους μίζερους ανθρώπους… αυτούς που  

"τρώγονται με τα ρούχα τους"

Οι μίζεροι  άνθρωποι έχουν την τάση

 να ζουν στο παρελθόν. 

Θυμούνται τις " παλιές καλές ημέρες"

 και αναπολούν τα μεγαλεία ή αυτό 

που είχαν ή ήταν τότε.

 Ή άλλοτε πάλι βυθίζονται σε κακές

 αναμνήσεις, σε προβλήματα, στην

 άσχημη παιδική τους ηλικία,

 στο ποιος τους έφταιξε στο 

παρελθόν, τι πήγε στραβά, τι τους

 εμπόδισε, σε όλα αυτά που δεν

 απέκτησαν ή δεν τους δόθηκαν και

 κολλάνε σε όλα αυτά τα αρνητικά 

αντί να δίνουν την προσοχή 

στο παρόν.

Η ζωή τους περιστρέφεται στο τι 

θα κερδίσουν, τι θα αποκομίσουν,

 τι θα πάρουν από τους άλλους,

 πώς δε θα τους πιάσουν κορόιδο 

και πώς θα βγουν από πάνω. 

Δεν τους νοιάζει να προσφέρουν

 στον άλλον, δεν τους ενδιαφέρει

 να βοηθήσουν κάποιον. 

Περιστρέφονται γύρω από τη μιζέρια τους και τη σκέψη "εγώ έχω τόσα προβλήματα δικά μου, σιγά μην κοιτάξω τους άλλους".

Βρίσκουν αφορμές να τσακωθούν με τους γύρω τους για το κάθε τι. Συνήθως δεν υπάρχει λόγος, αλλά

 βρίσκουν κάτι που τους ενοχλεί και

 τσακώνονται ακόμη και με τους αγαπημένους τους 

Μετά θυμώνουν για τον καυγά και

 θεωρούν ότι έφταιγε ο άλλος. 

Οπότε δημιουργούν έναν επιπλέον

 λόγο για να έχουν κακή διάθεση.

Μονίμως διαστρεβλώνουν αυτά που είπε ο άλλος και νομίζουν ότι ξέρουν να διαβάσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματα των άλλων πάντα με αρνητικό τρόπο.

 Έτσι, εκφράσεις όπως "ξέρω τι σκέφτεσαι για μένα" και αυθαίρετα συμπεράσματα τύπου "δεν με αγαπάς, το κατάλαβα" είναι κακές συνήθειες που δηλητηριάζουν τη διάθεσή τους αλλά και τις σχέσεις τους.

 

Αναμασάνε στενάχωρα νέα, παίρνουν

 τηλέφωνο συγγενείς και φίλους να

 ανακοινώσουν κάποιο δράμα ή κάτι

 δυσάρεστο που συνέβη στους

 ίδιους ή σε κάποιον άλλο. 

Και φυσικά με αυτόν τον τρόπο ανακυκλώνουν τα αρνητικά συναισθήματα.

Πιστεύουν ότι το χειρότερο τους

 περιμένει έξω από την πόρτα τους.

 Προμαντεύουν προβλήματα και

 καταστροφές στη ζωή τους 

και τη ζωή των γύρω τους 

και μονίμως συμβουλεύουν τους άλλους να προσέξουν γιατί κάτι

 κακό μπορεί να τους συμβεί.

 Αυτός ο αρνητισμός και η απαισιοδοξία δεν τους επιτρέπουν 

να περιμένουν καλά και θετικά

 πράγματα και, αν τους συμβούν, 

τα προσπερνάνε εύκολα επειδή 

όλη τους η προσοχή είναι εστιασμένη

 στο να περιμένουν το χειρότερο.

Επικεντρώνονται στα αρνητικά του εαυτού τους  : στα προβλήματα 

και τις δυσκολίες τους, χωρίς

 πρόθεση να βρουν λύσεις ή 

τρόπους να τα διαχειριστούν καλύτερα.

 Στην ουσία ρίχνουν λάδι και φουντώνουν τη φωτιά της προσωπικής τους μιζέριας.

Βρίσκουν πάντα τα στραβά και τα ανάποδα σε ανθρώπους, πράγματα 

και καταστάσεις. 

Παραβλέπουν τα θετικά και τα σωστά. Με αυτή τη στάση τους φυσικά τίποτα δεν τους ευχαριστεί και τίποτα δεν τους ικανοποιεί.

Μία ακόμα κακή συνήθεια των ανθρώπων που δεν είναι ευχαριστημένοι με τη ζωή τους είναι ότι διαρκώς ζηλεύουν κάτι άλλο ή κάποιον άλλον. 

 Θεωρούν ότι ο άλλος δεν το αξίζει αυτό που έχει, ότι οι ίδιοι θα έπρεπε

 να το έχουν και να μην το έχει σε

 καμία περίπτωση ο άλλος. 

Θεωρούν ότι αδικήθηκαν, ότι εξαπατήθηκαν και ότι ο άλλος τους

 πήρε κάτι που έπρεπε να έχουν οι

 ίδιοι. 

Πάντα θα τονίσουν το αρνητικό στον άλλον και με κάποιον τρόπο θα φροντίσουν να μειώσουν το άτομο 

το οποίο ζηλεύουν.

Οι συναισθηματικά μίζεροι άνθρωποι βλέπουν εξίσου αρνητικά τον εαυτό τους. 

Το πρόβλημά τους είναι μεγαλύτερο από τα προβλήματα των άλλων.

 Και όλα αυτά που τους έχουν συμβεί είναι τα μεγαλύτερα κακά στον κόσμο. “Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει το σταυρό που κουβαλάω” και "κανείς 

δεν ξέρει τι τραβάω και πόσο υποφέρω "είναι συνηθισμένες ατάκες που χρησιμοποιούν.

 Περιφέρουν  την μιζέρια γύρω τους χωρίς να την αντισταθμίζουν ποτέ με κάτι θετικό, πχ. τα προτερήματά τους,

 μικρές χαρές της ζωής, τα καλά που

 τους συμβαίνουν, βυθίζονται

 βαθύτερα στην κατήφεια και στη

 μιζέρια. 

Όσα καλά και να τους κάνεις, θα θυμούνται πάντα αυτό που δεν 

έκανες γιατί είναι και αγνώμονες!

Δεν τους βλέπεις ποτέ να γελούν με την ψυχή τους και το χαμόγελο που προσπαθούν να σου χαρίσουν, μοιάζει με γκριμάτσα ειρωνίας!

Μια  συμβουλή ! 

Μην προσπαθήσεις να τους αλλάξεις, δεν θα τα καταφέρεις.

Απομάκρυνέ τους απ’τη ζωή σου προτού σου την ρουφήξουν στάλα στάλα…

Δείξε τους το δρόμο , πριν σε 

μολύνουν και σένα και αρρωστήσεις!

Γιατί αυτό ακριβώς θέλουν. 

Να σε κάνουν όμοιό τους και 

λίγο λίγο να σε θανατώσουν ψυχικά

 και όταν τα καταφέρουν, θα περάσουν στο επόμενο θύμα τους χωρίς

 κανέναν δισταγμό!

Η ζωή έχει πάντα το χρώμα που της δίνεις... Οι πινελιές και τα χρώματα που θα διαλέξεις είναι δικά σου....

Δική σου ευθύνη...δική σου επιλογή....

Όταν δείχνεις δυστυχισμένος, εκπέμπεις σήματα λύπησης και αυτολύπησης. Είναι ο δικός σου τρόπος να τραβήξεις την προσοχή 

που σου λείπει, να ακουστείς. 

Αντιθέτως, όταν εκπέμπεις θετικότητα, αέρα προσωπικής ευτυχίας, δέχεσαι ζήλια, φθόνο, στέρηση σημαντικών διαπροσωπικών σχέσεων. 

Μη μετράς τις μίζερες στιγμές σου.

 Σκέψου την ποιότητά τους, πως τις βιώνεις αυτές τις στιγμές και κυρίως πως τις διαχειρίζεσαι.

Σταμάτα να κλαίγεσαι κι άρχισε να γελάς. 

Να αρπάζεις τη ζωή στα χέρια σου,

 να μη φοβάσαι το ρίσκο. 

Να τολμάς την αλλαγή. 

Πες όχι στα μίζερα συναισθήματα, 

στις μίζερες σχέσεις, στα μίζερα όνειρα που σε φθείρουν. 

Και επένδυσε στην μία και μοναδική, την πιο σημαντική σχέση στη ζωή σου, αυτή με τον εαυτό σου!

ΤΗΣ ΑΣΕΛΓΕΙΑΣ Ο ΠΟΝΟΣ

 

Η Παγκόσμια Hμέρα για την Eξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών (25 Νοεμβρίου) θεσπίστηκε επίσημα στις 17 Δεκεμβρίου 1999, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, για να αναδείξει ένα σημαντικό παγκόσμιο πρόβλημα.

💢ΤΗΣ ΑΣΕΛΓΕΙΑΣ Ο ΠΟΝΟΣ 💢
Κόκκινη κλωστή δεμένη,  
στην ανέμη τυλιγμένη, 
δώσ' της κλώτσο να γυρίσει,  
παραμύθι ν' αρχινήσει.

Σε μια πόλη ζούσε μια μικρούλα  ,  
όμορφη σαν νεραιδούλα, 
αγαπούσε να γυρίζει μοναχούλα,
να χορεύει στη βροχούλα .

Της αρέσανε, να λύνει αινίγματα, 
να περπατά μέσα στα κύματα 
να ζωγραφίζει ήλιους φωτεινούς, 
που φωτίζουν δρόμους σκοτεινούς 
 
Παράθυρα κλειστά ν’ ανοίγει
σε σπίτια έρημα χωρίς αγάπη
  Ελεημοσύνη με χαρά  να δίνει 
και το φως της να σκορπίζει.

Μεταξωτά κεντούσε όλη μέρα 
που έγραφαν το Καλημέρα , 
στα μαλλιά της είχε κορδέλα 
και στους δρόμους ήταν πάνε- έλα.

 Τις νύχτες που  ήταν  μοναχή 
σκέψεις της βαραίναν τη ψυχή 
Της είπαν τα άγρια δάση να φοβάται
 τον έρωτα μην τον λυπάται. 

Κι εκείνη, έβγαινε  για βόλτα 
στις γειτονιές σε άφεγγες Κυριακές
και μάζευε χαρούμενη κοχύλια 
σε χρυσές  ακροθαλασσιές.

Κανείς δεν της μίλησε πώς να γλυτώνει, 
σημάδια της ψυχής από χείλη λυσσασμένα, 
Πώς να διακρίνει την αλήθεια από το ψέμα 
 από μάτια δήθεν δακρυσμένα.

Πώς να αρνείται δώρα  καρδιάς, 
σε άκαρδες και φοβερές υπάρξεις.
Και πώς, κανένα να μην αφήνει 
να της φορτώνει τόσες ενοχές.

Τώρα  τη βλέπεις, μοναχή 
σε ένα παγκάκι να θρηνεί,
το κρίμα μιας χαμένης αγάπης 
που της στέρεισαι τη ζωή.

Άραγε πόση ερημιά  γεμίζει
η  ψυχή των γυναικών
που βιώσανε με φόβο 

ΕΛΕΝΗ 
της ασέλγειας τον πόνο!

Υπάρχουν κάποιοι που λάμπουν σαν διαμαντάκια στη ζωή μας!

Άρχισε να χειμωνιάζει αλλά ο ήλιος συνεχίζει να μας χαρίζει το φως του και να μας θυμίζει αυτούς τους ανθρώπους που είναι  δίπλα μας και δεν τους αντιλαμβάνεσαι, γιατί έχεις συνηθίσει την παρουσία τους.
Είναι μέρος της καθημερινότητάς μας και είναι αυτοί, που μας φτιάχνουν τη μέρα!

Όταν είσαι στις μαύρες σου, λοιπόν, έρχονται αυτά τα  διαμαντάκια κι αρχίζουν να φωτίζουν το μέσα σου. Λίγο-λίγο εκπέμπουν τη λάμψη τους, μέχρι η ψυχή σου να πάρει λίγο απ’ το φως τους και ν’ αρχίσει να λάμπει ξανά.

Είναι αυτοί που  μας ξυπνούν μ΄ένα χαμογελάκι, μ΄ένα τρυφερό άγγιγμα ,
μ' ένα φιλάκι και με μια λεξούλα  γλυκιά πίσω απ΄το αυτάκι!

Είναι αυτοί που και την πιο κατηφή μέρα την κάνουν ηλιόλουστη, σκορπώντας απλόχερα την ανιδιοτελή τους αγάπη. 

Είναι αυτοί, που πνίγονται στη θάλασσα των συναισθημάτων τους, αλλά αμετανόητοι βουτούν όλο και πιο βαθιά της!

Είναι αυτοί που θα τρέξουν πρώτοι, αν “πέσεις” και θα σε τραβήξουν δυνατά ώσπου να σηκωθείς!

Είναι αυτοί οι χαρισματικοί και ξεχωριστοί άνθρωποι που νοιάζονται να δουν πέρα κι απ’ όσα λες ή βιώνεις.

Ξέρουν να διαβάζουν στα μάτια σου κι όσα ΔΕ λες, και μ’ ένα βλέμμα τους  σκανάρουν τα εσώψυχά σου διεισδύοντας στα άδυτα της ψυχής σου.

Η ψυχή τους είναι φτιαγμένη από σπάνια  υλικά και  θα έχουν μια ανοιχτή  αγκαλιά, να αγκυροβολήσεις μέσα της, σαν σε απάνεμο λιμάνι στην τρικυμία.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι γεμάτοι, ολοκληρωμένοι, δεν έχουν κόμπλεξ,
τα  έχουν καλά με το μέσα τους.
Δεν έχουν ανασφάλειες κι αν έχουν, δεν τις βγάζουν στον άλλο.

Εκπέμπουν θετικότητα, η αύρα τους είναι ζεστή, τα μάτια τους σπινθηροβόλα, είναι ενεργητικοί
και με βροντερό γέλιο!

Μεταδίδουν συναισθήματα ευφορίας έχουν πάρει πολλή αγάπη και στη χαρίζουν κάνοντάς σε χαρούμενο.

Όσα προβλήματα και προβληματισμοί κι αν κατακλύζουν τη ζωή μας, η μιζέρια δεν είναι λύση.
Η περιφρόνηση του εαυτού μας και η καταστολή της ευτυχίας μας
για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα, μετά από σκληρές εποχές, είναι η χειρότερη  επιλογή για μια υγιή ψυχολογία.
Δε φτάνει να είμαστε υγιείς σωματικά, πρέπει να φροντίζουμε και για την υγεία της ψυχής μας.

Βρείτε αυτούς τους ανθρώπους, αναγνωρίστε τους, χαμογελάστε τους, αγκαλιάστε τους και πείτε τους ένα μεγάλο "ευχαριστώ"!

Κι ας τους προσέχουμε λίγο παραπάνω. και να τους αγαπάμε ακόμη πιο πολύ.

Αν έχουν κάνει εμάς κι άλλους τόσους ευτυχισμένους, έστω και για μια στιγμή, οι ίδιοι αξίζει να είναι ευτυχισμένοι για μια ζωή! 

ΕΛΕΝΗ 

Αφιέρωμα στις γλυκιές μου συμμαθήτριες " ΑΝΤΑΜΩΜΑ 2018"

 

💢Αφιέρωμα στην 4η επέτειο  Ανταμώματος  συμμαθητριών! 💢

Σαν σήμερα 24 Νοέμβρη του 2018 , ανταμώσαμε στις 14.00 μ.μ.στο Δημαρχείο της Βέροιας (στο παλιό μας Γυμνάσιο), οι συμμαθήτριες  που ξεκινήσαμε τη σχολική μας διαδρομή από το 1967 μέχρι το 1973, μέσα σε μια εντυπωσιακά φορτισμένη  ατμόσφαιρα, όπου κυριαρχούσαν η χαρά , οι αγκαλιές, τα γέλια και η συγκίνηση! 

Οι δρόμοι μας  είχαν «χωρίσει» 45 χρόνια πριν, αλλά ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα. 

Βρεθήκαμε και πάλι, αγκαλιαστήκαμε συζητήσαμε γελάσαμε  δακρύσαμε , θυμηθήκαμε τα χρόνια τα μαθητικά και γίναμε  και πάλι παιδιά.

 Αφού πήραμε παρουσίες, μέσα στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Βέροιας , στη "σάλα"  όπως τη λέγαμε  τότε όπου γράφαμε εξετάσεις, συνεχίσαμε  για φαγητό και για χορό στο ΛΟΖΙΤΣΙ .

🌹Αφιέρωμα στην 4η επέτειο  Ανταμώματος  συμμαθητριών! 🌹

Σαν σήμερα  ανταμώσαμε το δύο χιλιάδες δεκαοκτώ, 
με βουρκωμένα μάτια, στο παλιό μας το σχολειό.
Αψηφήσαμε ρυτίδες και τα άσπρα μας μαλλιά,
αναμνήσεις ξεχυθήκαν από το νου και την καρδιά.

Ο ερχομός μας, με ένα βλέμμα αγάπης στοργικό,  
έλαμψε σαν αχτίδα,  εκείνο το μουντό πρωινό.
Κι όταν σγιχταγκαλιαστήκαμε με χέρια όλο ζεστασιά, 
στα χείλη μας  ζωγραφιστήκαν χαμόγελα γλυκά! 

Ετσουγκρίσαμε ποτήρια από κρύσταλλο  ακριβό,
στην πίστα ξεχυθήκαμε με τραγούδι νοσταλγικό
κι η καρδιά γεμάτη αγάπη, που θύμιζε σχολική εκδρομή, 
έσβησε μεμιάς κάθε πόνο κι έγνοια απ' τη ψυχή! 

Μπορεί οικογένεια να'ναι γονείς, αδέλφια, παππούς γιαγιά, 
η δεύτερη οικογένεια είναι οι φίλες μας απ' τα παλιά,
που αγαπήσαμε τα χρόνια μας τα παιδικά κι εφηβικά 
κι  όταν ξανανταμώνεις η κάθε μέρα κυλάει με χαρά!  

Τι κι αν ο χρόνος φεύγει κι αντίστροφα για μας κυλά, 
τριαντάφυλλα αγάπης ανθίσαν στην δική μας την καρδιά!
Δεν ξεχάσαμε υποσχέσεις που δώσαμε τότε σαν παιδιά 
κι ανταμώνουμε μέχρι σήμερα με γέλιο, σε στέκια παλιά!

Ξεφυλλίζοντας θύμισες παλιές και προβλήματα σημερινά, 
οι παλιές μου φίλες είναι βάλσαμο μέσα στην καρδιά, 
 το να αναμοχλεύεις το παρελθόν, σ' ένα παρόν ταπεινωτικό,
το άστρο της ζωής, για την επόμενη γενιά, γίνεται φωτεινό! 

ΕΛΕΝΗ 

🌹❤Η ΣΗΜΕΡΙΝΉ ΕΥΧΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΌΣ ΓΕΡΕΣ ΠΑΝΤΑ Ν' ΑΝΤΑΜΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΦΑΝΤΩΝΟΥΜΕ ! 
ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ! 💖🌹

ΤΟ ΑΝΤΑΜΩΜΑ 24 ΝΟΈΜΒΡΗ 2018
Περισσότερες φωτογραφίες εδώ 
https://en.calameo.com/read/0057447334933af7b3460?page=1

ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ! ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΗΤΤΑ

 

Στις δυσκολίες της ζωής λέμε  “Παναγιά μου” . Αυτή ξέρει, βλέπει, παρακολουθεί, βοηθάει με κάθε τρόπο. 

Και κάθε φορά που το λέμε σαν να ξορκίζουμε το κακό, την αισθανόμαστε   δίπλα μας και μας απαλύνει τον πόνο. 

Θα σας καληνυχτίσω με την υπέροχη δέηση , προσευχή  "ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ"  της ποιήτριας και αγαπημένης  φίλης μου Katerina Pitta και την Ευχαριστώ πολύ !

■■■■■■■■■ 

🙏"ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ"🙏

Εσύ, που γλυκοτάϊσε, τ' Αρχάγγελου το χέρι.

Εσύ, που αιώνια προσκυνούν άνθρωποι και αγγέλοι.

Ηλιοσκεπή στο δάκρυ μου, στον πόνο μου φεγγάρι, 

απελπισιάς παρηγοριά, της ζήσης μου φανάρι.

Το βλέμμα σου χαμήλωσε ΚΥΡΑ του παραδείσου,

και δες με, εδώ που κείτομαι, στην άκρη της αβύσσου.

Δος μου πνοή να σηκωθώ, με πίστη μπόλιασέ με,

στάξε μου ελπίδα στην ψυχή, ΜΑΝΑ, συγχώρεσέ με.

Και δώσε μου το χέρι σου, τα κρινοδάχτυλά σου,

τ' αχνάρια σου ν' ακολουθώ, τ' αγιοβήματά σου.

Κι αν χάνομαι σε διαδρομές κατάκρισης κι ασχήμιας,

Σύ, κόσμου πέπλο λύτρωσης και της δικής μου γύμνιας,

στο δρόμο της επιστροφής, μόνο μου μη μ' αφήσεις.

Μετάνοιας δώσε μου πνοή κι απαντοχή ν' αντέξω.

Και φώτιζε τις μέρες μου, που θάνατος στοιχειώνει,

με μια λειψή αναπνοή που τη ζωή σκοτώνει.

Τις νύχτες μου τις άγρυπνες, έλα γείρε σιμά μου,

χάδι στην κρύα μου ψυχή, και χτύπος στην καρδιά μου.

Η πλάση ανυπάκουη τα λάθη της πληρώνει,

μα τούτη δω η λαίλαπα βοήθα, να τελειώνει.

Απ' της αγάπης σου το φως ο νους να γαληνέψει,

στιγμές αιωνιότητας κι άνθη Θεού να δρέψει!

® Κατερίνα Πήττα

■■■■■■■■■■■■■■

Και να Θυμάστε πάντα ,  ότι ποτέ δεν έμεινε αβοήθητος, όποιος προσέτρεξε στη δική  Της προστασία, ικέτεψε τη δική Της βοήθεια, ή αναζήτησε τη δική Της  μεσιτεία.

Τα Εισόδια της Θεοτόκου

Μεγάλη γιορτή σήμερα 21 Νοέμβρη τα Εισόδια της Θεοτόκου ! 

Η Παναγιά να  μας χαρίζει  με την Θεία Χάρη της υγεία, αγάπη, δύναμη, σωματική και ψυχική αγαλλίαση,  να μας  ευλογεί και να μας σκεπάζει με τη σκέπη της,  να μας προστατεύει από κάθε κακό, να συγχωρήσει τα  πταίσματα και τ' αμαρτήματά μας και να οδηγήσει στο καλό κι εμάς και τα παιδιά μας! 

🌹ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ  ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥΣ! 🌹

🌹ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΣΤΟΥΣ ΦΡΟΥΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ! 🌹

🙏Στη Μητέρα του Θεού! 🙏

Παρθένα, στήριγμα γλυκό, μητέρα του Θεού μας
πούσαι για μας παρηγοριά στο στρώμα και στο νού μας,
όπου κρατάς στη σκέπη σου το ορφανό τη χήρα
κι’ ανοίγεις για το δύστυχο ελπιδοφόρα θύρα.

Βασίλισσα του Ουρανού, πούσαι για μας γαλήνη
κι’ αστέρι που λαμποκοπάς, χωρίς ποτέ να σβήνει,
δροσιά και ανακούφιση στ’ αρρώστου το κλινάρι
που χύνεις μύρα κι’ ευωδίες μ’ όλη την άγια χάρι.

Στο σκλαβωμένο χάρισε ελεύθερη πατρίδα,
στο ναυαγό που δέρνεται, του γλυτωμού σανίδα.
στη χήρα την παρηγοριά, στον άρρωστο υγεία
και στα παιδιά την προκοπή, γλυκειά μου Παναγία.

Στείλε, Μητέρα του Θεού , στον κόσμο τη γαλήνη
κι’ οδήγα κάθε άσπλαγχνο στην ελεημοσύνη.
Τέλος αξίωσε κι’ εμάς, όπου σε προσκυνούμε,
πολίτες τίμιοι, καλοί στον κόσμο να γινούμε.

WEB

Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού

 

Στις 20 Νοεμβρίου του 1989, Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), σε Γενική Συνέλευση του, υιοθέτησε και υπέγραψε τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. 

Έκτοτε έως σήμερα, γιορτάζουμε κάθε χρόνο, την επέτειο για την Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού, μια ημέρα αφιερωμένη σε όλα τα παιδιά του κόσμου.

Η μέρα αυτή,  είναι μέρα  υπενθύμισης των υποχρεώσεών μας, ημέρα κριτικής κι αυτοκριτικής.

Τα παιδιά χρειάζονται την αγάπη μας και τη φροντίδα μας, όχι μόνο στις "παγκόσμιες ημέρες" αλλά όλες τις ημέρες του χρόνου. 

Πρέπει να είναι ο καθημερινός μας αγώνας, το καθημερινό μας στοίχημα!

Ειδικά αυτήν την περίοδο, αυτές τις ημέρες τις δύσκολες και παράξενες για όλους μας, χρειάζονται περισσότερο την αγάπη μας, τη φροντίδα μας, την προσοχή μας!

💢ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ 💢

Ο ΄Ηλιος, στο βλέμμα των παιδιών, το Φως του ανατέλλει 

και η γλυκιά φωνούλα τους, την άνοιξη μας φέρνει. 

Στο χαμόγελό τους, η Ελπίδα για μας φτερουγίζει 

και με το άγγιγμά τους, ο  κήπος της καρδιάς ανθίζει!

Τα παιδιά, κάνουν τα πουλιά γλυκά να τραγουδήσουν, 

χαρά και ευτυχία σε όλο τον πλανήτη να χαρίσουν, 

τις βαλτωμένες λίμνες, με κύκνους άσπρους τις γεμίζουν 

κι από τις άνυδρες πηγές, γάργαρα νερά ν' αναβλύζουν !

Τα παιδιά, μπορούν τα γκρίζα σύννεφα να κάνουν πέρα 

και με ουράνια τόξα, να χαράξουν μια καινούργια μέρα! 

Τα παιδιά, είναι η λαμπερή πυξίδα που μας χάρισε ο Θεός,

για να  λάμπει η αγάπη στις καρδιές μας σαν Άγιο Φως !

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ 19 ΝΟΈΜΒΡΗ

 

ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ  ! ΝΑΣΤΕ ΓΕΡΟΙ , ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ! ΝΑ ΣΑΣ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ! 🌹🌹🌹

Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις 19 Νοεμβρίου του 1999 στα νησιά Τρίνιδαδ και Τομπάγκο της Καραϊβικής. Ο Δρ. Τζέρομ Τιλακσίνγκ αναβίωσε την εκδήλωση, την οποία είχε εγκαινιάσει ο Τόμας Όστερ το 1992, και επέλεξε τη 19η Νοεμβρίου για να τιμήσει τα γενέθλια του πατέρα του. 

Προώθησε την παγκόσμια ημέρα του άνδρα όχι μόνο ως μια ημέρα των φύλων, αλλά και μια ημέρα όπου όλα τα ζητήματα που αφορούν τους άνδρες, όπως οι αρνητικές εικόνες και το στίγμα, μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Πέρα και μαζί με τη σκληρή και ανθεκτική πλευρά τού άνδρα υπάρχει και μια άλλη πλευρά του, αφανέρωτη και καλά κρυμμένη, πιο ευαίσθητη και ανθρώπινη.

Αυτός ο σπόρος που προϋπάρχει στον άνδρα, όταν τον ευνοούν οι συνθήκες, φυτρώνει και δίνει καρπούς, αποτελώντας ζωτικό κομμάτι της συνέχειάς του, καθώς είναι η σύνδεσή του με το παρελθόν αλλά και το μέλλον.

Εκείνος ο άνδρας, ο ναυτικός, που εν μέσω φουρτουνιασμένης θάλασσας χτύπαγε το κεφάλι του στον μπουλμέ από μοναξιά και θλίψη, καθώς δεν ήξερε άλλο τρόπο να μοιραστεί τη μοναξιά του, δίνει σιγά σιγά τη θέση του σε έναν άνδρα που λύνει τη σιωπή αιώνων για να πει τον πόνο του.

🌹Μια γιορτή που αξίζει να μνημονεύεται🌹

 Είναι τεράστια η συμβολή του άνδρα στον ανθρώπινο πολιτισμό.

 Στο διάβα της ιστορίας έχουν καταγραφεί οι συνεχείς αλλαγές στη θέση και στον ρόλο του στην οικογένεια και στην κοινωνία.

Πεποίθησή μου είναι ότι ο άνδρας αλλάζει και απελευθερώνει συνεχώς τις συναισθηματικές και δημιουργικές του ικανότητες και δυνάμεις προς όφελος δικό του αλλά και της εξέλιξης και προόδου της παγκόσμιας κοινότητας.

Είναι σημαντικό και χρήσιμο, ουσιαστικά και συμβολικά η Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα να αναγνωριστεί επίσημα από τον ΟΗΕ.

Η αναγνώριση αυτή μπορεί να αποτελέσει ένα βήμα προβληματισμού για τον ρόλο του άνδρα στις παγκόσμιες εξουσίες που ορίζουν την πορεία του πλανήτη μας και της ανθρωπότητας.

ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΊ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ

 

Υπάρχουν κι αυτοί οι άντρες που 'χουν όμορφη ψυχή
είναι αθόρυβοι, ήρεμοι  και πολύ  διακριτικοί, 
ομορφαίνουν με την παρουσία τους τη δική σου ζωή  
σου μιλάνε αληθινά ακόμη και με την σιωπή. 

Μάθανε ν' αγαπάνε μόνο με την καρδιά τους, 
σαν ακουμπάς πάνω τους  νιώθεις τη ζεστασιά τους, 
το καθάριο βλέμμα τους μαγνητίζει
την ψυχή σου, 
ούτε μπρος, ούτε πίσω, δίπλα σου προχωράνε στη ζωή σου.

Δεν σε μοιράζουν, δεν σε πονούν και δεν σε χαραμίζουν, 
με τα κρίματά τους την καρδιά σου με λύπη δεν γεμίζουν, 
την δική τους πληγή δεν θα σου ζητήσουν να σβήσεις,  
προσπαθούν πολύ στα προβλήματά σου να βρουν λύσεις. 

Αγαπάνε σαν παιδιά, ήρεμα, έντονα,  δυνατά,  
ζουν δίπλα με σένα, τίμια, σφιχτά κι αληθινά, 
για αυτό σκέψου τέτοιους άντρες μην αφήσεις,
μαζί μ' εκείνους τ' όνειρά σου αληθινά να ζήσεις! 

Κράτα στη ζωή σου ανθρώπους που ήρθαν για να μείνουν

 

Όλοι  δεν ήρθαν για πάντα στη ζωή σου να μείνουν, 
κάποτε αγάπη, χαμόγελα, έρωτα ευτυχία σκορπίζουν, 
κάποτε δόλο, ψευτιά και φθόνο σε  γεμίζουν, 
κι όταν φεύγουν την καρδούλα σου ραγίζουν. 

Με σένα και στους πιο σημαντικούς νά'σαι ειλικρινής,  
αυτός είναι κανόνας απαράβατος και άξιος κριτής,
μιας σχέσης  προσφοράς παντοτινής κι αληθινής,
 που πρέπει στη ζωή σαν φυλαχτό  να την κρατείς. 

Βάλε όρια, σ'  ότι αυτοί επιθυμούν και απαιτούν,
για να μείνουν όσοι αξίζουν στη δική σου ζωή να ζουν,
για να μπορείς πάνω τους επάξια  να στηριχτείς 
και την αγάπη τους μέσα στην καρδιά να αισθανθείς.

Οι "δικοί σου" άνθρωποι τους φόβους σου διαλύουν,
με ανασφάλειες και πίκρες δεν σε φορτίζουν.
Αναμνησεις από καλές και κακές στιγμές να κρατάς 
κι όταν επιστρέφουν στη μνήμη σου, να χαμογελάς! 

Κράτα ό,τι αληθινό εσύ νιώθεις και  πιστεύεις, 
δώσε απλόχερα ότι μπορείς, τον ευτό σου μην πιέζεις, 
μην ξεχνάς, ότι όσα δίνεις και δεν τα υπολογίζουν,  
σε διαλύουν και το μυαλό στο σκοτάδι το βυθίζουν.

Κράτα στη ζωή  ανθρώπους που σε ανεβάζουν ψυχικά, 
αυτούς που είναι σχεδόν πάντα δίπλα σου ουσιαστικά 
κι όχι απλούς κομπάρσους που κάνουν φασαρία, 
μόνο έτσι η ζωή σου θα χει χαρά, γέλιο κι ευτυχία !

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ 

Το Πολυτεχνείο ζει»…

 

💢«Το Πολυτεχνείο ζει»… 

Η 17 Νοέμβρη μέρα τιμής στα θύματα, στους φοιτητές και όλους τους αγωνιστές που όρθωσαν το ανάστημα τους στη βία και την ανομία και κατόρθωσαν να ανοίξουν το δρόμο για την κατάρρευση της χούντας των συνταγματαρχών💢

Οι κρίσιμες μέρες της εξέγερσης των αγωνιστών του Πολυτεχνείου είναι  14, 15 και  17 Νοέμβρη

Ας ρίξουμε, όμως, μια πιο αναλυτική ματιά στα περιστατικά των τριών κρίσιμων ημερών, οι οποίες έφτασαν στο απόγειό τους με την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος, το 1973.

Η κατάληψη της 14ης Νοεμβρίου ξεκίνησε 3 μέρες πριν από την προγραμματισμένη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού Μαρκεζίνη, στην οποία επρόκειτο ο ίδιος να παρουσιάσει την κυβερνητική στρατηγική και ενδεχομένως να επεκταθεί στο «φοιτητικόν ζήτημα».

Συνθήματα κατάληψης της 14ης Νοέμβρη:

«Λαοκρατία»

«Επανάσταση Λαέ»

«Εργάτες, αγρότες και φοιτητές, ταξική συμμαχία»

«Κάτω ο στρατός»

«Έξω από το ΝΑΤΟ»

Η 15η Νοέμβρη, χαρακτηρίζεται στις περισσότερες βιωματικές αφηγήσεις ως ημέρα  «γιορτής», αποτελεί μέρα με έντονο κλίμα ευφορίας και αισθημάτων αλληλεγγύης και συντροφικότητας, γεγονός που αποτέλεσε έναν από τους πιο προσφιλείς κοινούς τόπους στη μνήμη της γενιάς του Πολυτεχνείου

Στις 15 Νοέμβρη, τη δεύτερη μέρα της κατάληψης, μπήκαν στο Πολυτεχνείο ακόμα περισσότεροι διαδηλωτές, ενώ απ’ την κίνηση, τα οχήματα δυσκολεύονταν να κυκλοφορήσουν στους κεντρικούς δρόμους γύρω απ’ το κτήριο, πράγμα που έδωσε την ευκαιρία στους φοιτητές να διανείμουν προκηρύξεις και να γράψουν συνθήματα σε τρόλεϊ και λεωφορεία, καλώντας ανοιχτά τον κόσμο να διαδηλώσει κατά της δικτατορίας.

Αν και έχει περάσει  σχεδόν μισός αιώνας  και συγκεκριμένα  49 χρόνια από την ημέρα εξέγερσης  της γενιάς του Πολυτεχνείου, αυτή η μερα παραμένει παρακαταθήκη  δημιουργώντας  ένα ιστορικό ορόσημο. 

Το Πολυτεχνείο «δεν ήταν σπορά της τύχης, αλλά ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής» του λαού μας. 

Υπήρξε το αποκορύφωμα των κινητοποιήσεων φοιτητών, νεολαίας, αγροτών και άλλων εργαζομένων κατά της φασιστικής χούντας, με προάγγελο την κατάληψη της Νομικής Σχολής στην Αθήνα, το Φλεβάρη του 1973.

Η αυθόρμητη δυναμική της εξέγερσης ξεπέρασε δισταγμούς, αντιρρήσεις, πολιτικούς ενδοιασμούς και μικροσκοπιμότητες. 

Το Πολυτεχνείο συμπυκνώνει, εντέλει, διαχρονικά και οικουμενικά στοιχεία με αγωνιστικά χαρακτηριστικά τότε και τώρα. 

Και ακούμε να αντηχούν και πάλι στους δρόμους συνθήματα που εκφράζουν αδικαίωτους πόθους, ελπίδες και προσδοκίες του ελληνικού λαού και της νεολαίας του.

Η πατριωτική συνείδηση αυτών των ηρώων δεν άντεξε άλλο την καταπίεση, την τρομοκρατία, την ανελευθερία. 

Δεν άντεξε να μην έχει Δημοκρατία, η χώρα που την γέννησε. 

Παραμέρισε την δειλία που έχει επιβάλει το καθεστώς και που επικρατούσε στην Ελληνική κοινωνία, και αναμετρήθηκε μ’ ένα καθεστώς που στηριζόταν στη δύναμη των όπλων.

Μετά την εξέγερση ο δικτάτορας σε διάγγελμά του χαρακτήρισε τους αγωνιστές “αναρχικούς” για να ικανοποιήσει το αίσθημα των “τιποτόφρωνων”!

 Ναι, ήσαν “αναρχικοί”, γιατί ο αγώνας τους αποσκοπούσε στο γκρέμισμα ενός ανελεύθερου και τυραννικού καθεστώτος, που το είχαν οικοδομήσει η δύναμη των όπλων και οι στρατιωτικοί νόμοι. 

Ναι, ήσαν “αναρχικοί” γιατί δεν πειθάρχησαν σ’ αυτούς που τα όπλα του λαού μας τα έστρεψαν εναντίον του και είχαν καταργήσει το Σύνταγμα της χώρας.

Και είναι γεγονός ότι όλοι οι επαναστάτες, οι αγωνιστές, ήσαν “αναρχικοί”. 

Αν ήσαν νομοταγείς δεν θα μπορούσαν να ανατρέψουν τα τυραννικά καθεστώτα. Θα σήμαινε υπακοή σ’ αυτά τα καθεστώτα και θα παρέμεναν αξιοποιώντας την φρόνιμη δειλία των λαών τους. 

Αυτοί που αγωνίζονται για το υπέρτατο αγαθό της Ελευθερίας είναι νομοταγείς στις πανανθρώπινες αξίες μίας Ελεύθερης πολιτείας. 

Τα συνθήματα που βροντοφώναξε ο λαός στο Πολυτεχνείο το Νοέμβρη του 1973, που ζωγραφισαν στους τοίχους κάποια παιδιά  ήταν:

💢 «Απόψε πεθαίνει ο φασισμός», 💢«Εργάτες, αγρότες και φοιτητές»,

💢«Έξω οι Αμερικάνοι»,

💢«Έξω από το ΝΑΤΟ», 

💢«Λαέ πεινάς γιατί δεν πολεμάς»,

💢«Λαέ πολέμα σου πίνουνε το αίμα», 💢«Κάτω ο Παπαδόπουλος»,

💢«Κάτω η Χούντα», 

💢«Η Χούντα στο απόσπασμα», 💢«ΕΣΑ-ΕΣΕΣ-Βασανιστές, 

💢«Έξι χρόνια αρκετά, δεν θα γίνουνε εφτά», 

💢«Απόψε θα γίνει Ταϊλάνδη», 

💢«Λαέ, λαέ ή τώρα ή ποτέ», 

💢«Θάνατος στον τύραννο», 

💢«Θάνατος στον φασισμό», 

💢«Λαέ ξεκίνα, πεθαίνεις από την πείνα»,

💢«Λαέ σπάσε τις αλυσίδες», 

💢«Ουε! Γραμματείς, Φαρισαίοι, Υποκριταί», 

💢«Οι φοιτητές δεν βολεύονται, βουλεύονται», 

💢«Απόψε θα κάνει ξαστεριά», 

💢«Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος», 💢«Ένας είναι ο αρχηγός, ο κυρίαρχος Λαός»,

 💢«Ψωμί, παιδεία , ελευθερία »! 

Αυτός ο αγώνας μπορεί να διδάξει στη νέα γενιά ότι για να φτάσει στην επιτυχία χρειάζεται πίστη στον εαυτό της, μέχρι να γίνει η ορμή της καρδιάς της δημιουργικό έργο. 

Αυτή η πίστη της γενιάς του Πολυτεχνείου, ήταν αρκετή για να αναμετρηθεί με το οπλισμένο καθεστώς. 

Οι νεκροί της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο ανήκουν στους ήρωες της Ιστορίας. 

Δεν χρειάζονται λοιπόν πρόσθετα φτιασίδια!

 Αποτελούν το προζύμι της εθνικής δημιουργίας και της δημοκρατικής ανάτασης. 

Έπεσαν στον αγώνα για άυλα ιδανικά και όχι για υλικές αξίες.

 Έπεσαν για την Ελευθερία και Δημοκρατία της χώρας μας. 

Για να μπορούν οι σημερινοί Έλληνες να σκέπτονται ελεύθερα, να μιλούν ελεύθερα, να ‘χουν την ιδεολογία τους, να εκλέγουν τις κυβερνήσεις τους. 

Για να μπορούν σήμερα οι πολιτικοί να μιλούν από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων.

Οι ήρωες του Πολυτεχνείου και που τους τιμά η πατρίδα με τις δεκάδες ονομασίες δρόμων που φέρουν το όνομα “Ήρωες του Πολυτεχνείου” είχαν πάθος για την ελευθερία, πίστη στη Δημοκρατία, ιδανικά και τόλμη. Ευτυχώς που υπάρχει η ιστορική μνήμη και ο αγώνας αυτής της γενιάς δεν μπορεί να ξεχαστεί.

Δεν μπορούν να “ξηλώσουν” τις πινακίδες!

Λέγεται απ’ αυτούς που θέλουν να παρουσιάσουν το Πολυτεχνείο σαν ένα… “παραμύθι” ότι δεν έριξε την δικτατορία.

Κανένας μέχρι σήμερα δεν ισχυρίζεται κάτι τέτοιο. 

Είναι γνωστό ότι η δικτατορία έπεσε από την Κυπριακή προδοσία που διέπραξαν οι επίορκοι αξιωματικοί της σκληρής Δεξιάς.

 Με τα αιματηρά γεγονότα του Πολυτεχνείου άρχισε η διάλυση της Χούντας και απετράπη η εγκαθίδρυση μιας δήθεν Δημοκρατίας, με κουμανταδόρο τον στρατό. 

Για ένα καθεστώς που δεν είχε πολλές αντιρρήσεις, η συντηρητική παράταξη.

Αυτό εξάλλου επιδίωκαν οι διάφοροι συνομιλητές και γεφυροποιοί πολιτικοί της… 

Η εξέγερση ανέτρεψε τέτοια σχέδια. Αυτή λοιπόν η ιστορική στιγμή της νεολαίας μας δεν μπορεί να τοποθετηθεί σε ένα κλίμα απάθειας και αδιαφορίας και που επιχειρείται συστηματικά εδώ και μισό αιώνα.

 Θα βρίσκεται πάντα στον χώρο της νοσταλγίας των Ελλήνων δημοκρατών. Αποτελεί ένα ισχυρό δημιουργικό στοιχείο στην Ελληνική κοινωνία.

 Οι πολιτικοί ταγοί θα πρέπει να ‘χουν ένα τέτοιο δείκτη μπροστά τους, για να τους οδηγεί. 

Τουλάχιστον για να φθάσουν στο ύψος της ηθικής μορφής αυτού του αγώνα.

Η 17η Νοεμβρίου είναι ημέρα τιμής στα θύματα, στους φοιτητές και όλους τους αγωνιστές που όρθωσαν το ανάστημα τους στη βία και την ανομία και κατόρθωσαν να ανοίξουν το δρόμο για την κατάρρευση της χούντας των συνταγματαρχών που με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 κατήργησε τη Δημοκρατία, κάθε ατομικό και κοινωνικό δικαίωμα, δολοφόνησε, φυλάκισε και εκτόπισε αντιστασιακούς δημοκρατικούς πολίτες.  

 Όπως τότε, που άνθρωποι θυσιάστηκαν για την ελευθερία και τη Δημοκρατία, για να ζούμε εμείς καλύτερα, έτσι σήμερα έχουμε εμείς χρέος να βαδίσουμε αποφασιστικά στο δρόμο ενάντια στο οικονομικοπολιτικό κατεστημένο που υποβαθμίζει και υπονομεύει τη Δημοκρατία, καταστρατηγεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, βάλει κατά του βιοτικού επιπέδου των πολιτών και τους σπρώχνει στη φτώχεια και την εξαθλίωση 

💢 Σήμερα, που η ακρίβεια έχει «χτυπήσει» κόκκινο γιατί αποφάσισε το κατεστημένο οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι,

💢 Σήμερα, που η απόκτηση βασικών ειδών διατροφής έχει γίνει είδος πολυτελείας και η θέρμανση στα σπίτια φαντάζει… άπιαστο όνειρο, εξαιτίας των δυσθεώρητων τιμών στα καύσιμα και στην ενέργεια,

💢Σήμερα, που οι εργαζόμενοι σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα βλέπουν τα εισοδήματά τους να «καταπίνονται» από τα υψηλά ποσοστά πληθωρισμού,

💢 Σήμερα, που τα κοινωνικά αγαθά της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης, της Περίθαλψης όχι μόνο αμφισβητούνται, αλλά περιορίζονται δραματικά ή και καταργούνται,

💢 Σήμερα, που το προσωπικό σε κρίσιμους κοινωνικούς τομείς, όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Ασφάλιση, η Τοπική Αυτοδιοίκηση μειώνεται δραστικά και τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα περικόπτονται,

💢Σήμερα, που θεμελιώδη δικαιώματα των ανθρώπων και των εργαζομένων, καταστρατηγούνται και φαλκιδεύονται.

Οφείλουμε στη γενιά του Πολυτεχνείου και σε όσους θυσιάστηκαν τότε για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι, να ορθώσουμε το ανάστημα μας στη «χούντα» του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου και να συνεχίσουμε πιο δυναμικά και αποφασιστικά τους αγώνες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων και του λαού μας που δέχονται σκληρή επίθεση. 

Κυρίως όμως, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τη Δημοκρατία που βάλλεται και να ανοίξουμε στις δύσκολες αυτές εποχές μία χαραμάδα ελπίδας και αισιοδοξίας για την πατρίδα και τις νέες γενιές.

Ευλογημενη πορεία προς τα Χριστούγεννα!

Από σήμερα 15 Νοέμβρη  2022 ξεκινάει η " Μικρή  Σαρακοστή " για τα Χριστούγεννα. 

Η τήρηση της νηστείας είναι ωφέλιμη και πρέπει να τηρείται με ακρίβεια και συνέπεια. 

Αν όμως η νηστεία δεν συμβαδίζει με την λιτότητα, τότε δεν θα μπορέσει κάποιος να φτάσει στην κάθαρση των παθών. 

Γιατί οι μακροχρόνιες νηστείες που ακολουθούνται από πλούσια γεύματα, το μόνο που κατορθώνουν είναι να ταλαιπωρούν τον άνθρωπο, χωρίς να τον βοηθούν στον αγώνα του για την καθαρότητα.

Καλό θα είναι να θυμόμαστε τα λόγια του Μεγάλου Βασιλείου ο οποίος λέει:

🙏“Μη λοιπόν περιορίζεις το καλό της νηστείας στην αποχή μόνον από τα φαγητά.

Διότι η αληθινή νηστεία είναι αποξένωση από τα κακά.”🙏

Η προετοιμασία για την μεγάλη αυτή εορτή απαιτεί πνευματικό αγώνα, προσευχή, μετάνοια, εξομολόγηση και αποχή από αρτύσιμα φαγητά.

Κατά τη περίοδο αυτή η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει θεσπίσει να τελείται το Σαρανταλείτουργο Χριστουγέννων υπέρ υγείας και υπέρ αναπαύσεως.

Ειδικότερα στη νηστεία Χριστουγέννων από 15 Νοεμβρίου μέχρι 24 Δεκεμβρίου νηστεύουμε από κρέας, γαλακτοκομικά και αυγά, τρώμε ψάρι (εκτός βεβαίως Τετάρτης και Παρασκευής όπου δεν καταλύεται έλαιον και οίνος).

Κατά παράδοση από 15 έως 20 Νοεμβρίου δεν γίνεται κατάλυση ιχθύος.

Επίσης δεν γίνεται κατάλυση ιχθύος από 17 Δεκεμβρίου έως 24 Δεκεμβρίου.

Την 21 Νοεμβρίου εορτή των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου γίνεται κατάλυσις ιχθύος όποια μέρα και εάν πέσει.

Εύχομαι σε όλους σας ευλογημένη πορεία  προς τα Χριστούγεννα..

Καλή και ευλογημένη Σαρακοστή…

ΕΜΑΘΑ ΑΛΗΘΙΝΑ Ν' ΑΓΑΠΏ

 Αληθινά θέλω να μ' αγαπάς, 

δεν είμαι κάτι ψεύτικο εγώ, 

 μαζί σου θέλω να με κουβαλάς, 

όπως σε κουβαλώ κι εγώ.

Είμαι πάντα πολύ ειλικρινής 

μες στην ψευτιά δεν θέλω να ζω 

άνθρωπος είμαι πολύ ευθύς, 

έμαθα όμως αληθινά ν' αγαπώ ! 

Τα λάθη  μου μην τα κοιτάς, 

όπως δεν τα κοιτάω κι εγώ, 

την γκρίνια μου να τη ξεχνάς , 

μαζί και δίπλα σου θα προχωρώ. 

Μείνε μαζί μου γιατί πονώ, 

μείνε κι αγαπά με, σαν παιδί,

δεν θέλω να σε ταλαιπωρώ,

είσαι αγάπη για μέ μοναδική! 

 

Να μ' αγαπάς, να σ' αγαπάω

μονάχα τούτο  σου ζητώ

στη μοναξιά να μην πονάω, 

τη ζωή μαζί σου λίγο να χαρώ! 

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ - ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

Παγκόσμια μέρα καλοσύνης!

 

Σήμερα 13 Νοέμβρη η Εκκλησία  μας υπενθύμισε  την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη και σε πολλές χώρες στον κόσμο γιορτάζεται, όπως κάθε χρόνο, η «Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης» (World Kindness Day).

💢Η ΚΑΛΟΣΎΝΗ 💢

Η καλοσύνη δεν έχει χρόνο, δεν θέλει πολλά, 

 κρύβεται στα μικρά και στα πιο απλά!  

Την ψυχή γεμίζει ευχαρίστηση, χαρά

 και δείχνει ανθρώπους με διαφορά. 

 Η καλοσύνη όλο τον κόσμο  ενώνει,   χάσματα πολλών εθνών γεφυρώνει 

Εμπόδια πολιτικής, φυλής, θρησκείας,  φύλου μπορούν να ξεπεραστούν, 

χαρούμενοι  και ευτυχισμένοι όλοι στον  πλανήτη να ζουν.

Κάθε πράξη καλή ας είναι και μικρή, αλυσιδωτές αντιδράσεις δημιουργεί! 

 Ευκαιρίες μην ψάχνεις όλη μέρα, γιατί μπροστά σου θα τις δεις 

και καθώς προσφέρεις καλοσύνη, θα νιώθεις ευτυχής! 

💢Γράψε θετικά μηνύματα σε post-it και άφησέ τα για να τα βρουν οι άλλοι
💢Τηλεφώνησε σε ένα συγγενή με τον οποίον έχεις καιρό να μιλήσεις.
💢Μάζεψε τα σκουπίδια από το δρόμο και ρίχτα στους κάδους απορριμμάτων.
💢Κράτα την πόρτα ανοιχτή για κάποιον.
💢Κάνε ένα κοπλιμέντο σε κάποιον.
💢Κάνε έκπληξη σε κάποιον με λουλούδια.
💢Προσφέρσου να βοηθήσεις κάποιον με τις δουλειές του.
💢Κάνε ένα δώρο έκπληξη σε κάποιον που αγαπάς.
💢Πήγαινε στο γραφείο χειροποίητα γλυκά ή σνακ.
💢Φύτεψε ένα δέντρο.
💢Εξάσκησε την ευγνωμοσύνη.
💢Κάνε εθελοντισμό.
💢Δώσε σε κάποιον μια αγκαλιά. 

«Όλοι μπορούν να γίνουν σπουδαίοι, επειδή όλοι μπορούν να προσφέρουν.
Δεν είναι απαραίτητο να έχεις πτυχίο για να προσφέρεις.
Δεν είναι απαραίτητο να ξέρεις να συνδέεις σωστά το υποκείμενο με το ρήμα για να προσφέρεις.
Το μόνο που σου χρειάζεται είναι μια καρδιά γεμάτη καλοσύνη.
Μια ψυχή που την κινεί η αγάπη.»
~ Martin Luther King, Jr.

Γιατί, λοιπόν, μας είναι τόσο δύσκολο να δεχτούμε και να αγκαλιάσουμε την καλοσυνάτη πλευρά μας; 

Σήμερα είναι η Παγκόσμια Μέρα Καλοσύνης ας αποδείξουμε ότι η καλοσύνη είναι απλή, εύκολη, λαμπερή και -ναι!- είναι μεταδοτική.

Σαν βγαίνουν τ' αστέρια

 

ΣΑΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ Τ' ΑΣΤΕΡΙΑ 

Σαν βγαίνουν τ' αστέρια κι οι νύχτες κυλάνε, 

τα μάτια δακρύζουν, με τίποτε δεν σταματάνε, 

παντού βλέπεις μόνο κακία, πόνο και ψέμα, 

βουλιάζουν την ψυχή σου μόνο με ένα βλέμμα.

Σ' ένα βλέμμα, που σαν αυτό, άλλο δεν βρίσκω πουθενά, 

που σε κοιτάζει με μίσος, να σου δώσει τον ίσκιο.

Έναν ίσκιο που σου κρύβει, το φως και την ημέρα, 

που σε σκιάζει την νύχτα σαν άγρια φοβέρα.

Και δεν ξέρεις τι κάνεις, που πας και που γυρνάς, 

παρά μόνο γνωρίζεις, κάποιους ήχους της  καρδιάς.

Ο ένας ήχος του πόνου, που σου δίνει ο φίλος ο πιστός 

κι ο άλλος ήχος του φθόνου, που σου δίνει ο αδελφός.

Και μετά να κι άλλοι ήχοι και το κεφάλι βουίζει, 

θε ν' αντέξεις τη κακία, που σαν σβούρα σε γυρίζει,  

μα η καρδούλα σου συνέχεια θέλει, θελει να  ελπίζει,

μήπως στη γη κάποτε, η αγάπη αρχίσει  ν' ανθίζει. 

Τι κι αν οι εποχές αλλάζουν, οι άνθρωποι μένουν πάντα ίδιοι, 

για συμφέρον, δόξα και λεφτά, σε κοιτάνε σαν φίλοι. 

Γι' αυτό σήκωσε ψηλά το βλέμμα, πες μια προσευχή, 

η αγάπη να κυριαρχήσει απ' άκρη σ' άκρη, σε όλη τη γη!

Σαν σήμερα γεννήθηκες μανούλα γλυκιά !

10/11/1932 - 23/11/2019

Σαν σήμερα γεννήθηκες μανούλα μου γλυκιά,  

μα είσαι τώρα στου Χριστού ζεστή  αγκαλιά, 

ψάλλεις εκεί ύμνους θεσπέσιους, δοξαστικούς, 

μαζί με τους Αγγέλους, για Αγίους πολλούς.  

Πέρασες στην αιωνιότητα μια νύχτα 23 Νοέμβρη 

και αυτή η μέρα πόνο στην καρδιά μου φέρνει.

Τι και αν έχουν περάσει χρόνια από το χαμό σου, 

εγώ πάντα θ' αναζητώ, το λόγο το δικό σου.

Την απουσία σου την νιώθω σε κάθε πρωινό, 

τίποτα δεν θα γεμίσει το δικό σου το κενό, 

οι αναμνήσεις μου φέρνουν κόμπο στο λαιμό, 

μα εκεί ψάχνω να σε βρω να σου λέω "σ' αγαπώ" 

Ήθελα με την αγάπη μου να ξορκίσω το κακό, 

μα ποιος μπορεί να νικήσει τον Άδη, τον εχθρό; 

αν κι είχες δυναμική ψυχή και τσαγανό πολύ, 

πέταξες στον ουρανό ψηλά, σαν το πουλί . 

Ήσουν πάντα δίπλα μου στα καλά και στα κακά, 

τα λόγια σου ήτανε για μένα πολύ δυναμικά, 

εγώ με την ευχή σου, τη ζωή μου θα προχωρώ 

κι ας άφησες μες στην καρδιά μου,  αγκάθι να κοιτώ.

Ένα  "Συγνώμη" σου ζητώ κι ένα μεγάλο "Ευχαριστώ"

κι αν κάποτε συναντηθούμε εκεί στον ουρανό, 

ξέρω ότι εσένα θα έχω στον παράδεισο οδηγό, 

για να μου πεις με αγγελική φωνή  "Ελένη σ' αγαπώ"!

Η αγάπη είναι ιερή!

Μας εβάλανε να ζούμε , 
σαν πουλιά μες στο κλουβί, 
δεν μπορούμε να τεντωθούμε
 μούδιασε όλο μας το κορμί.

Μη αυτό και μη το άλλο, 
όλο διαταγές μας δίνουν, 
και το βάσανο γίνεται μεγάλο,

 καθώς δούλους μας λογίζουν. 

 Έχει ξεχαστεί πια η αγάπη,
 που 'χει δύναμη ξεχωριστή, 
μας επείσαν ότι είναι απάτη,
 αφού δεν μας δίνει φαΐ. 

Συναίσθημα ιερό η αγάπη είναι, 
που τρέφει κάθε νηστική ψυχή, 
όσο και χορτάτη αυτή να είναι, 
χωρίς αγάπη νιώθει νηστική. 

Ο εγωισμός φέρνει δυστυχία, 
και μένει πάντα μοναχός, 
με την αγάπη νιώθεις ευτυχία,
 πλήρης και μοναδικός.

 Η αγάπη όταν γίνει η επιλογή, 
στην καρδιά γυρνάει διπλή, 
 δυναμώνει καθενός τη λογική 
και την ύπαρξή του κάνει ιερή! 

Κοιμήσου αγγελούδι μου !

 

Κοιμήσου αγγελούδι μου παιδί μου νάνι νάνι
να μεγαλώσεις γρήγορα σαν τ' αψηλό πλατάνι
Να γίνεις άντρας στο κορμί και στο μυαλό
και να 'σαι πάντα μες στο δρόμο τον καλό.

Κοιμήσου αγγελούδι μου γλυκό 'ναι το τραγούδι μου
Κοιμήσου περιστέρι μου να γίνεις σαν ατσάλι
να γίνει κι η καρδούλα σου σαν του Χριστού μεγάλη

Για να μη πεις μες στη ζωή σου δεν μπορώ
κι αν πρέπει ακόμα να σηκώσεις και σταυρό
Κοιμήσου αγγελούδι μου γλυκό 'ναι το τραγούδι μου

Διάφορες σκέψεις - απόψεις !

Καθώς περνά η μέρα, νιώσε αγάπη για τα ωραία, τ' αληθινά, 

δώσε σημασία  στ' απλά και θα γίνουν αυτόματα σημαντικά.

Μάζεψε ωραίες στιγμές, με αγάπη να γεμίζουν τη ψυχή σου, 

απο εσένα, από γύρω σου και θα κάνουν πιο όμορφη τη ζωή σου.

Τίποτε δεν σου ανήκει ούτε καν το σώμα που σε φιλοξενεί, 

αν δεν του κάνεις καλή χρήση θα σ' απαρνηθεί.

Τούτο μόνο βάλε  καλά στο μυαλό και πάντα να θυμάσαι, 

μόνος ήρθες στη ζωή, την μοναξιά σου μην τη φοβάσαι.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο ψεύτικο από τον φόβο, 

που  βασανίζει με χίλιους τρόπους όλο τον κόσμο.

Είμαστε οι πιο αδύνατοι απ΄ όλο το σύμπαν, 

μα μόνο με εμάς  παίρνει αξία το σύμπαν.

Μόνο μέσα από εμάς, που είμαστε χειριστικοί,

 γίνονται όλοι οι άλλοι οι ασήμαντοι,  σημαντικοί. 

Βγάλε την ομορφιά που κρύβεις κατάβαθα στην καρδιάς σου , 

το φως που κουβαλάς είναι η μοναδικότητά σου. 

Τους αδύνατους,  μην τους λυπάσαι τόσο πολύ, 

γιατί οι ίδιοι το θέλησαν να είναι  αδύνατοι στη γη .

Να συμπάσχεις μαζί τους αλλά δίχως λύπη στην καρδιά, 

αν τους λυπάσαι τους δίνεις μια και κατρακυλάνε και πιο βαθιά.

Κάνε εσύ τη διαφορά, παρά την σκιά που κουβαλάς, 

με δύναμη και  δίψα για ζωή κάθε μέρα να ξυπνάς.

Μάθε να ζεις και να ελπίζεις σε ότι ονειρευτείς, 

η ελπίδα πεθαίνει τελευταία μόνο αυτό ν' αναλογιστείς! 

Ελλάδα μου Πατρίδα μου!

Θέλω να πάω  με τ' αγέρι συντροφιά 

σε μια θάλασσα καταγάλανη πλατιά,  

πάνω σε βάρκα  με ολόλευκα πανιά, 

στης Ελλάδας να βρεθώ την αγκαλιά .

Μονάχα να'ναι βάρκα από γερό σκαρί, 
ας με χτυπά το κύμα, η δυνατή βροχή, 

με φυλάγει ο Άη Νικόλας κι η Παναγιά. 

μην με σκιάζει καταιγίδα, μπόρα καμμιά, 

 

Όταν σιμώσω στην πατρίδα ξακουστή, 
σκύβω φιλώ ευλαβικά την Άγια γη, 

Την άφησα από μικρός δουλειά να βρω 

μα δεν ξεχασα ποτέ τις ρίζες μου εδώ .

Τ' αγέρι με μεθά με την ευωδιά από γιασεμί, 
ένα μου δάκρυ πέφτει σε ακρογιάλι  σμαραγδί,  

η ψυχή μου φτερουγιζει και αναπολεί

την ιστορια των ηρώων σ' αυτή τη γη. 

Όταν με χρώματα προβάλλει η χρυσή  ανατολή, 

βράχοι και λιθάρια βάφονται χρώμα  χρυσαφί, 

σημαία υψώνω να προσκυνώ κάθε πρωί

στην Παναγιά στέλνω δέηση ταπεινή . 

Ας βρούμε τη χαρά

 

Πόσο όμρφη ήταν η παλιά μας ζωή
 που ζούσαμε αγαπημένοι, όλοι μαζί.
Πώς άλλαξε αλήθεια ο κόσμος αυτός ;
Πώς έγινε ο ένας στον άλλον εχθρός; 

Γύρω μου βλέπω ανθρώπους πολλούς,  
γεμάτος θλίψη ο δικός τους ο νους,

δεν βασιλεύει η αγάπη στην καρδιά, κρύφτηκε σε λαγούμια σκοτεινά.

Τα κούφια λόγια, η ψευτιά η πολλή 
 δεν κερνάνε της αγάπης το κρασί, κρύβονται στην κάβα της καρδιάς 

κι οδηγούν σε μονοπάτια μοναξιάς.

Γαλήνη θα έρθει στον κόσμο αυτό, 

αν βάλουμε στην καρδιά το Χριστό,

 μίσος, κακία και πόνος θα χαθεί 

η πίστη Του κι η αρετή θα οδηγεί! 

Ας ψάξουμε όλοι να βρούμε τη χαρά 

σε πράγματα απλά και καθημερινά, 
που θα μας κάνουν να πετάμε ψηλά 
με της ψυχής, τα λευκά φτερά.

Έλα μόνο για λίγο

 

Απόψε ντύθηκαν τ' αστέρια

με χρώματα  φανταχτερά, 

άπλωσα στον ουρανό τα χέρια 

και το δάκρυ μου στη γη κυλά 

 Μέσα στα σύννεφα τα μαβιά 

 μια αχτιδα θέλω, μια φωτιά, 

ν' ανάψει το καντήλι της ψυχής 

που κλαίει το ταξίδι της φυγής 

Δίπλα μου ήσουν σε κάθε  στιγμή,

 με ξυπνούσες με φιλί κάθε πρωί

 η ματια σου  πάνω μου λαμπερή 

η φωνή σου παθιάρικη αγγελική.

Έλα μόνο για λίγο να μου δείξεις 

πόσο ωραία είναι ετούτη η ζωή, 

την καρδούλα μου  ν' αγγίξεις,

 μόνο εσύ θα σβήσεις την πληγή 

Καίω, μα ψάχνω αχτίδα φωτεινή

κλαίω, μα βγάζω δυνατή φωνή, 

να γυρίσεις πίσω σε παρακαλώ 

δίχως εσένα αναπνέω, δεν ζω 

Έλα και ζήτα μου να βγάλω φτερά 

για να πετάξω στον ουρανό ψηλά 

να νιώσω την γλυκιά σου αγκαλιά 

γεμάτη χάδια και ατέλειωτα φιλιά  ! 

Το φεγγάρι σαν βγαίνει

Το φεγγάρι σαν βγαίνει κι η νύχτα  κυλάει, 

η σκέψη μου ότι είδε την μέρα, γυρνάει 

κακία, αρρώστια, πόνο και μπόλικο ψέμα τυλίγει την ψυχή μου, με  πέπλο απ' αίμα.

Το βλέμμα μου κοιτά με άφθονο μίσος απλώνεται γύρω μου ένας μαύρος ίσκιος 

Ένας ίσκιος που κρύβει τον ήλιο την μέρα, 

που  σκιάζει την νύχτα, σαν άγρια φοβέρα.

Και δεν ξέρεις  που πας και τι γυρεύεις, 

κάποιους ήχους στο μυαλό σου φυτεύεις.

Ο ένας είναι του πόνου, του φίλου πιστού

κι ο άλλος είναι του φθόνου, του αδελφού.

Και μετά αρχίζει το κεφάλι σου να βουίζει,  δεν θέλεις κακία, που στη γη τριγυρίζει,  

μα η καρδιά σου όνειρα πλάθει κι ελπίζει,

η αγάπη στις καρδιές ν' αρχίσει ν' ανθίζει! 

 Οι εποχές κι αν αλλάξαν οι άνθρωποι  ίδιοι, 

για συμφέρον και λεφτά σε κοιτούν σαν φίλοι. 

Σήκωσε  το βλέμμα ψηλά, πες μια ευχή, 

η αγάπη να διαφεντέψει σ'  όλη τη γη!

Ελένη 

Τσιφτετέλι

Απόψε η νύχτα έχει ξαστεριά, 

 η θάλασσα έγινε χρυσαφιά, 

 ακούγονται ήχοι ρυθμικοί  

από συντροφιά  νεανική 

Ακούω τραγούδι λαϊκό

 από μπουζούκι φλογερό  

μου ξεσηκώνει το μυαλό 

 αρχίζω μονάχη το χορό 

Όλα τα ντέρτια τα ξεχνώ, 

λυγάω το κορμί σαν ξωτικό 

τον σεβντά σβήνω με χορό,

 είναι για μένα γιατρικό 

Καθώς χορεύω  τσιφτετέλι, 

παίρνω στο χέρι και το ντέφι,

 φωτιά πήρε όλος ο ντουνιάς, 

 έσπασε ακόμη κι ο μπαγλαμάς

Όταν χορεύω τσιφτετέλι, 

τίποτε πια δεν με μέλλει 

με φυλάγουν οι αγγέλοι

 σε ότι  η ζωή μου  φέρει, 

Ελα αστέρι μου

Έλα αστέρι μου, έλα ομορφιά  μου ,

έλα και φώτισε την σκοτεινιά μου  

Ελα, να γίνουμε ταίρι  εγώ και εσύ, 

να φύγει ό,τι μας χώρισε στη γη.

Έλα ψυχούλα μου,  έλα ουρανέ μου,
έλα ακριβέ και σπάνιε θησαυρέ μου, 

διώξε  την φριχτή μοναξιά  μου, 

εσένα θέλω για συντροφιά μου.

Έλα αστέρι μου, μην πολύ αργείς,

έλα , όσο πιο γρήγορα μπορείς!
Έλα αστέρι μου κι αγκαλιασέ με,
για τα λάθη μου συγχώρεσέ με!

 
Άσε τα γινάτια, τον εγωισμό σου,

 πεθύμησα το λόγο, τον καλό σου,

δίχως εσένα δεν θέλω πια να ζω, 

 μόνο μαζί σου θα γιατρευτώ! 

Έλα αστέρι μου, μην πολύ αργείς,

έλα όσο πιο γρήγορα εσύ  μπορείς!

Έλα αστέρι  μου κι αγκάλιασέ με,
για τα λαθη μου συγχώρεσέ με!