Συγγραφέας της λίστας που ακολουθεί είναι η 56χρονη Regina Brett, αρθρογράφος σε εφημερίδα του Cleveland στο Ohio των Ηνωμένων Πολιτειών και υποψήφια για βραβείο Pulitzer το 2008 & 2009.
Όπως λέει η ίδια, για να γιορτάσει το γεγονός ότι μεγαλώνει, έγραψε τα 50 πράγματα που της έμαθε η ζωή. Αυτό ήταν και το πιο δημοφιλές άρθρο που έγραψε ποτέ…
1. Η ζωή δεν είναι δίκαιη, αλλά ακόμα κι έτσι είναι ωραία.
2. Όταν αμφιβάλλεις για κάτι, απλά κάνε το επόμενο μικρό βήμα.
3. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να σπαταλάς χρόνο μισώντας τον οποιονδήποτε.
4. Μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά. Κανένας άλλος δεν το κάνει.
5. Πλήρωνε τις πιστωτικές σου κάθε μήνα.
6. Δε χρειάζεται να κερδίζεις σε κάθε διαφωνία. Συμφώνησε με το να διαφωνείς.
7. Κλάψε παρέα με κάποιον. Είναι πιο εύκολο να συνέλθεις απ’ το να κλαις μόνος.
8. Δεν πειράζει να θυμώνεις με τον Θεό. Το δέχεται.
9. Βάζε στην άκρη χρήματα για όταν θα βγεις στη σύνταξή, ξεκινώντας από τον πρώτο σου μισθό.
10. Απέναντι στη σοκολάτα κάθε αντίσταση είναι μάταιη.
11. Συμφιλιώσου με το παρελθόν σου για να μην καταστρέφει το παρόν σου.
12. Δεν πειράζει αν σε δουν τα παιδιά σου να κλαις.
13. Μην συγκρίνεις τη ζωή σου με των άλλων. Δεν έχεις ιδέα περι τίνος πρόκειται το δικό τους το ταξίδι.
14. Αν μια σχέση πρέπει να κρατιέται μυστική, τότε δεν πρέπει να την κρατάς.
15. Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν μ’ ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Αλλά μην ανησυχείς. Ο Θεός δεν ανοιγοκλείνει τα βλέφαρά του.
16. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να κάθεσαι να στεναχωριέσαι. Ζήσε!
17. Μπορείς να αντιμετωπίσεις τα πάντα αν επικεντρωθείς στο σήμερα.
18. Ο συγγραφέας γράφει. Αν θες να γίνεις συγγραφέας, γράψε!
19. Ποτέ δεν είναι αργά για να έχεις μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Αλλά τη δεύτερη φορά εξαρτάται από σένα και κανέναν άλλο.
20. Όταν είναι να κυνηγήσεις αυτά που αγαπάς στη ζωή, μη δεχτείς ποτέ το όχι σαν απάντηση.
21. Άναψε τα κεριά, στρώσε τα καλά σεντόνια, φόρεσε τα ακριβά εσώρουχα. Μην τα φυλάς για ειδικές περιπτώσεις. Κάθε μέρα είναι ειδική περίπτωση.
22. Προετοιμάσου για όλα. Και μετά ακολούθησε το ρεύμα.
23. Γίνε εκκεντρικός τώρα. Μην περιμένεις να γεράσεις για να φορέσεις μοβ χρώμα!
24. To πιο σημαντικό σεξουαλικό όργανο είναι το μυαλό.
25. Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου παρά μόνο εσύ.
26. Σε κάθε «καταστροφή» σκέψου: «Σε 5 χρόνια, αυτό θα έχει καμία σημασία;».
27. Πάντα να επιλέγεις τη ζωή.
28. Συγχώρησε σε όλους τα πάντα.
29. Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα, δεν είναι δική σου δουλειά.
30. Ο χρόνος θεραπεύει σχεδόν τα πάντα. Δώσε χρόνο στο χρόνο.
31. Όσο καλή ή κακή κι αν είναι μια κατάσταση, θα αλλάξει.
32. Αν αρρωστήσεις, δε θα σε φροντίσει η δουλειά σου. Θα σε φροντίσουν οι φίλοι και η οικογένειά σου. Μη χάνεσαι.
33. Πίστευε στα θαύματα.
34. Ο Θεός σ’ αγαπάει επειδή είναι αυτός που είναι, όχι για κάτι που έκανες ή δεν έκανες.
35. Ό,τι δε σε σκοτώνει πράγματι σε κάνει δυνατότερο.
36. Το να γερνάς είναι καλύτερο από την εναλλακτική λύση: Να πεθαίνεις νέος.
37. Τα παιδιά σου θα ζήσουν μόνο μία παιδική ηλικία. Κάνε την αξιομνημόνευτη!
38. Διάβασε τους Ψαλμούς. Καλύπτουν κάθε ανθρώπινο συναίσθημα.
39. Βγες έξω κάθε μέρα. Τα θαύματα παραμονεύουν παντού.
40. Αν όλοι ρίχναμε τα προβλήματά μας σε ένα σωρό δίπλα-δίπλα και βλέπαμε αυτά των άλλων, θα αρπάζαμε τα δικά μας πίσω.
41. Μην παρακολουθείς την ζωή. Βγες μπροστά και ζήσε την στο έπακρο!
42. Ξεφορτώσου ό,τι δεν είναι χρήσιμο, όμορφο ή γεμάτο χαρά.
43. Το μόνο που έχει σημασία τελικά είναι ό,τι αγάπησες.
44. Η ζήλια είναι χάσιμο χρόνου. Έχεις ήδη όλα όσα χρειάζεσαι.
45. Τα καλύτερα έπονται.
46. Ό,τι διάθεση και να έχεις, σήκω, ντύσου και πήγαινε εκεί που έχεις να πας.
47. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Ηρεμεί το μυαλό.
48. Αν δεν ζητήσεις, δεν θα πάρεις.
49. Να ενδίδεις.
50. Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο.
Στο ταξίδι της ζωής θα συναντήσουμε πολλούς ανθρώπους
και θα συνδεθούμε μαζί τους με διάφορες σχέσεις.
Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται στη ζωή μας , για να ικανοποιήσουν συνήθως μια ανάγκη που δεν έχουμε ακόμα καν
εκφράσει. Όταν περνάμε μια δύσκολη φάση στη ζωή μας, αυτό το είδος
πνευματικής σύνδεσης μπορεί να εμφανιστεί και να μας βοηθήσει .
Υπάρχουν και άνθρωποι που εμφανίζονται στη ζωή μας για
κάποια περίοδο, μια φλόγα σχέσης όπως αυτές που συχνά ονομάζουμε «αδελφές
ψυχές» και συμβαίνουν για να μας ξυπνήσουν. Μπορεί να δημιουργήσουν ένα
εμπόδιο, για να σταματήσουν μια λάθος ή καθοδική πορεία. Συνήθως η ενεργειακή
σύνδεση είναι πολύ δυνατή. Αυτή η μορφή σύνδεσης συχνά έρχεται για να εξυπηρετήσει
το σκοπό της εξέλιξης και των μαθημάτων. Μπορεί να δημιουργήσει μια ανακατάταξη
στη ζωή μας για να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ένα πάθος που δεν γνωρίζαμε
μέχρι εκείνη τη στιγμή. Αυτή η αδελφή ψυχή είναι παροδική, αφήνοντας όμως το
στίγμα της για όλη μας τη ζωή. Ίσως μάλιστα και να επιστρέφει κάθε φορά που
χρειάζεται να πάρουμε κάποιο μάθημα.
Υπάρχουν και οι άνθρωποι που δημιουργούν μαζί
μας μια σχέση ξεχωριστή, που μας φέρνει χαρά
και γαλήνη στη ψυχή μας. Αυτές οι σχέσεις
βγάζουν τον καλύτερό μας εαυτό και εξυπηρετούν και τις δύο πλευρές της·
εξερευνούν μαζί τον σκοπό της ζωής μας και εξελίσσονται μαζί. Επειδή ακριβώς
διαρκεί για μια ολόκληρη ζωή, είναι πολύ σπάνιες και τόσο πολύτιμες. Μπορεί να
είναι ένας εραστής, ένας σύντροφος, ένας φίλος ή ακόμα και η οικογένεια.
Επομένως οι σχέσεις των ανθρώπων είναι πολύπλοκες, γι’ αυτό και
είναι και πολύτιμες. Δεν υπάρχουν απλές σχέσεις, αν και στην απλότητα τους
μπορεί κανείς να θαυμάσει και να απολαύσει την ομορφιά τους, τη γενναιοδωρία
τους.
Οι σχέσεις μοιάζουν σαν όλα εκείνα τα πολύπλοκα
πράγματα και καταστάσεις τα οποία όταν καταφέρει κανείς να τα αποδομήσει,
απολαμβάνει τη χάρη τους. Μεγάλη η χάρη τους λοιπόν, των σχέσεων και των
εμπλεκόμενων μερών… Του άντρα και της γυναίκας, των γονιών και των παιδιών, των
αδερφών, των φίλων, των συγγενών… Όλα είναι σχέση. Όλα, τα πάντα γύρω μας, κάθε
τι που μας συνδέει με κάθε τι άλλο, έμψυχο ή άψυχο, όλα… είναι σχέση.
Γι’ αυτό ας το πάρουμε απόφαση. Αν θέλουμε να ζήσουμε
την ζωή μας όσο πιο λειτουργικά γίνεται πρέπει να μπορούμε να τα βγάζουμε πέρα
με τις σχέσεις αυτές. Τι σημαίνει όμως αυτό; Πως μπορούμε να ανταπεξέλθουμε
στην πολυπλοκότητα των σχέσεων;
Ας δούμε ξεχωριστά τις διάφορες σχέσεις και πως
συνδεόμαστε με αυτούς τους ανθρώπους.
1. Οι σχέσεις που μας αφυπνίζουν
Αρκετοί είναι οι άνθρωποι που δεν μένουν για πολύ καιρό
στη ζωή μας. Κάνουν μια στάση σε εμάς, για να μας υπενθυμίσουν τα όνειρα, τους
στόχους μας και ύστερα συνεχίζουν το δρόμο τους. Το Σύμπαν μας στέλνει τέτοιους
ανθρώπους, ώστε να μείνουμε συγκεντρωμένοι στους στόχους μας και να κάνουμε
βήματα για να τους προσεγγίσουμε.
2. Οι σχέσεις που μας υπενθυμίζουν
Στη ζωή, συναντάμε άτομα, που μας βοηθούν να
παραμένουμε στο μονοπάτι μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Μας κρατούν στο σωστό
δρόμο προς την ευτυχία και την επιτυχία. Αν και αυτοί οι άνθρωποι είναι συχνά
προσωρινοί, αφήνουν ωστόσο μια μακροχρόνια επίδραση στην ψυχή μας.
3. Οι σχέσεις που μας πιέζουν να μεγαλώσουμε
Ορισμένοι άνθρωποι είναι δάσκαλοι, άτομα που ορισμένες
φορές μας δίνουν δύσκολα μαθήματα, που θα προάγουν την εξέλιξή μας. Αυτοί οι
άνθρωποι θα μας διδάξουν πράγματα που ίσως παλεύαμε μέχρι τότε να μάθουμε από
μόνοι μας.
4. Οι σχέσεις που παίρνουν χώρο
Υπάρχουν και εκείνοι που συναντάμε και είναι παρόντες
για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, τόσο που φαίνεται ασήμαντο. Είτε πέφτετε
πάνω τους σε μια μικρή καφετέρια, είτε απλά τους προσπερνάτε σε έναν δρόμο.
Κάνετε μικρές συζητήσεις μαζί τους, αλλά ποτέ μια βαθιά σύνδεση. Αυτοί
αποτελούν τους ανθρώπους που παίρνουν χώρο για εσάς.
5. Οι σχέσεις που μένουν
Ένα μικρό ποσοστό εκείνων που συναντάμε στη ζωή μας θα
μείνουν πραγματικά για πάντα δίπλα μας. Τέτοιοι άνθρωποι είναι σπάνιοι και
συνήθως δύσκολο να βρεθούν, αλλά είναι με διαφορά τα πιο πολύτιμα άτομα που
γνωρίζουμε. Είτε είναι στενοί φίλοι, σύντροφοι ή οικογένεια, έχουν τη
μεγαλύτερη επίδραση στις ζωές μας. Εκείνοι είναι που θα σας σηκώσουν, όταν
πέσετε και θα σας βοηθήσουν να εξελιχθείτε. Η παρουσία τους και μόνο είναι
αρκετή για να σας πιέσει να κάνετε πράγματα που αλλιώς δεν θα παίρνατε την απόφαση
ποτέ να κάνετε.
Όπως και να χει, υπάρχουν σχέσεις που
αποτυγχάνουν, υπάρχουν όμως και σχέσεις που πετυχαίνουν, απλά και μόνο επειδή
κάποιοι βρίσκουν το θάρρος και τη δύναμη και παίρνουν το ρίσκο να
συνεργαστούν σε ότι τους ενώνει και όχι να επικεντρωθούν σε ότι τους χωρίζει.
Για να γίνει όμως αυτό, χρειαζόμαστε ουσιαστικό χρόνο και ειλικρινή προσπάθεια
για να γνωρίσουμε, να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε τον άνθρωπο που έχουμε
δίπλα μας και όχι απέναντι μας, με τις ιδιαιτερότητες του, τις ατέλειες του,
τις ανάγκες του και τις επιθυμίες του.
Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι το ίδιο, ο
καθένας μας χρειάζεται τον δικό του τρόπο, τον δικό του χρόνο, τον δικό του
χώρο και τον δικό του ρυθμό για να λειτουργήσει συναισθηματικά, για να
γκρεμίσει τα τείχη του, να ρίξει τις άμυνες του, να αποδράσει από τις φυλακές
του μυαλού του, να ελευθερωθεί από τα δεσμά της ανασφάλειας του, να αισθανθεί
ασφάλεια και να αφεθεί, να δείξει με τον τρόπο του την αγάπη του.
Θέλει χρόνο
για να κάνουμε χώρο σε κάποιον, να τον αφήσουμε να μας πλησιάσει, να τον
εμπιστευτούμε, να του επιτρέψουμε να περιπλανηθεί ελεύθερος στους χάρτες της
ψυχής μας και να ανακαλύψει του θησαυρούς μας.
Θέλει χρόνο για να αγγίξουμε την
ψυχή του άλλου, αυτό όμως απαιτεί προσοχή και σεβασμό σε κάτι τόσο πολύτιμο και
εύθραυστό, όπως η ψυχή του, προϋποθέτει κατανόηση για τις πληγές και τις
χαρακιές που απέκτησε στο παρελθόν, αλλά και υπομονή για να θεραπευτούν και να
κλείσουν.
Όταν βιώνουμε αυτά τα διαφορετικά είδη συνδέσεων, ο καλύτερος τρόπος να έλξουμε τους ανθρώπους που θέλουμε στη ζωή μας είναι να χαλαρώσουμε και να γεμίσουμε την καρδιά μας με αγάπη.
Ποτέ μην πιέζουμε τις σχέσεις. Αυτό που είναι γραφτό , ποτέ δεν θα μας προσπεράσει.
Να συγχωρούμε και να προσφέρουμε την αγάπη μας σε όσους συναντάμε, αφού όπως εμείς, έτσι κι εκείνοι, περνούν τις δικές τους δυσκολίες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους.
Να είμαστε ευγνώμονες για όσα μας διδάσκουν και να θυμόμαστε ότι δεν υπάρχει τυχαίο στις σχέσεις· κάθε κατάσταση, κάθε άτομο και εμπειρία μας οδηγεί ακριβώς εκεί που χρειαζόμαστε να είμαστε.
Να είμαστε υπομονετικοί με το σύμπαν, για να γνωρίσουμε αυτούς τους σπάνιους ανθρώπους. Αλλά όταν τελικά συνδεθούμε με αυτά τα ιδιαίτερα άτομα, θα είναι δίπλα μας για πάντα. Θα μοιράζονται μαζί μας παρόμοια όνειρα και στόχους και θα επιθυμούν πραγματικά την ευτυχία μας.
Να μάθουμε να ακούμε, ο ένας τον άλλον. Δεν έχει σημασία η ηλικία, το φύλο, το κύρος, ο πλούτος, η ιεραρχία: Οι σχέσεις μπορούν και πρέπει να είναι ισότιμες, ο καθένας δικαιούται να έχει την άποψή του…
Να μάθουμε να υποχωρούμε, να μην έχουμε πάντα την απαίτηση να γίνεται το δικό μας – ακόμα και όταν μερικές φορές, έχουμε δίκιο! (πόσο δύσκολο…) Η ”συνάντηση” δύο μερών προϋποθέτει συμβιβασμούς, μερικές φορές μάλιστα μεγάλους!
Να μάθουμε να ελισσόμαστε. Καμιά φορά πρέπει να πάρουμε απόφαση: Όταν δεν γίνεται με έναν τρόπο, (κάτι , οτιδήποτε) πρέπει να προσπαθήσουμε και αλλιώς. Ακόμα και αν αυτό σημαίνει ήττα ή αποτυχία, στο τέλος κερδισμένος θα βγει αυτός που θα φτάσει τον στόχο του.
Τέλος, πρέπει μερικές φορές να μπορούμε να σιωπήσουμε. Να κάνουμε πίσω. Να πάμε πάσο. Να κάνουμε στην άκρη. Όλα αυτά τα δυσάρεστα που μειώνουν τον αμείωτο εγωισμό μας! Όμως ναι, είναι φορές που χρειάζεται να το κάνουμε κι αυτό ( κι ίσως όχι λίγες…)
Τελικά αξίζει τον κόπο; Τόση προσπάθεια, τόσοι συμβιβασμοί, τόσες υποχωρήσεις, τόσες απαιτήσεις και τόσα άλλα…;
Ο καθένας θα απαντήσει φυσικά για τον εαυτό του, όμως ποιός θα αρνηθεί ότι οι σχέσεις είναι πολύπλοκες, πολύτιμες, υπέροχες, μοιραίες;
Αξίζει να βρούμε το άλλο μας ”μισό” που μαζί θα ξεκλειδώσουμε τα μυστικά της ενδοχώρας τους.
Γιατί ”δυο” μαζί είμαστε πιο δυνατοί, πιο ασφαλείς και τελικά πιο ολοκληρωμένοι!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας άνθρωπος που πήγε στο δάσος κι έψαχνε να βρει κανένα πουλί της προκοπής. Τελικά έπιασε ένα αετόπουλο. Το πήρε στο σπίτι του και το ‘βαλε ανάμεσα στις κότες, στις πάπιες και στα γαλόπουλα, και παρόλο που ήτανε αετόπουλο το τάιζε με το ίδιο φαΐ που τάιζε και τα άλλα πουλιά.
Περάσανε πέντε χρόνια. Μια μέρα τον επισκέφτηκε ένας φυσιοδίφης. Εκεί που σεργιανούσαν στον κήπο του είπε:
- Αυτό το πουλί δεν είναι κοτόπουλο. Αετός είναι.
- Το ξέρω, απάντησε ο ιδιοκτήτης του αετού, αλλά τον έχω εξασκήσει να συμπεριφέρεται σαν κοτόπουλο. Δεν είναι πια αετός. Έγινε κοτόπουλο, παρόλο που οι φτερούγες του από τη μιαν άκρη στην άλλη έχουν μήκος 15 πόδια.
- Όχι, του λέει ο φυσιοδίφης, εξακολουθεί να είναι αετός, έχει την καρδιά ενός αετού και θα τον κάνω να πετάξει στον ουρανό.
- Είναι κοτόπουλο και δε θα πετάξει ποτέ, ξαναλέει ο ιδιοκτήτης του.
Συμφωνήσανε τότε να κάνουν ένα πείραμα. Ο φυσιοδίφης πήρε τον αετό τον σήκωσε ψηλά και του είπε επιτατικά:
- Αετέ, είσαι ένας αετός, ανήκεις στον ουρανό κι όχι σ’ αυτή τη γη. Άνοιξε τα φτερά σου και πέταξε.
Ο αετός γύρισε από δω γύρισε από κει και ύστερα βλέποντας τις κότες που τρώγανε πήδηξε κάτω. Και ο ιδιοκτήτης:
- Δε σου ‘λεγα πως είναι κοτόπουλο…
- Όχι, επέμενε ο φυσιοδίφης, είναι αετός. Δωσ’ του ακόμα μια ευκαιρία αύριο.
Έτσι την άλλη μέρα ο φυσιοδίφης πήρε τον αετό στη στέγη του σπιτιού και του είπε:
- Αετέ, είσαι ένας αετός. Άνοιξε τα φτερά σου και πέταξε».
Ο αετός όμως βλέποντας τα κοτόπουλα να τρώνε πήδηξε πάλι κάτω κι άρχισε να τρώει κι αυτός μαζί τους.
Τότε ο ιδιοκτήτης ξανάπε:
- Δε σου το είπα πως είναι κοτόπουλο.
- Όχι, επέμενε ο φυσιοδίφης, είναι ένας αετός κι εξακολουθεί να έχει την καρδιά ενός αετού. Δωσ’ του μόνο μια ευκαιρία ακόμα. Αύριο θα τον κάνω να πετάξει.
Την άλλη μέρα σηκώθηκε νωρίς και πήρε τον αετό έξω από την πόλη, μακριά από τα σπίτια, στα ριζά ενός ψηλού βουνού. Ο ήλιος, που μόλις γεννιότανε, έβαφε χρυσαφιά την κορφή του βουνού κι έκανε όλα τα βράχια να λάμπουνε μέσα σ’ εκείνο τ’ όμορφο πρωινό.
Ο φυσιοδίφης σήκωσε τον αετό και του είπε:
- Αετέ, είσαι ένας αετός, ανήκεις στον ουρανό κι όχι σ’ αυτή τη γη. Άνοιξε τα φτερά σου και πέταξε.
Ο αετός κοίταξε γύρω και τρεμούλιασε, λες κι έμπαινε μέσα του καινούρια ζωή. Δεν πέταξε όμως. Ο φυσιοδίφης τον έκανε τότε να κοιτάξει κατά τον ήλιο. Ξαφνικά άπλωσε τα φτερά του και με μιαν αετίσια κραυγή πέταξε ψηλότερα και ψηλότερα και δεν ξαναγύρισε πια.
Έμεινε ένας αετός, παρόλο που θελήσανε να τον υποτάξουν και να τον κάνουνε κοτόπουλο.
Ο Τζέιμς Ε. Κ. Άγκρεϊ γεννήθηκε το 1875 στη Χρυσή Ακτή, τη χώρα που ονομάζουμε σήμερα Γκάνα. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στα ιεραποστολικά σχολεία της πατρίδας του. Σπούδασε και δίδαξε για πολλά χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Άγκρεϊ θεωρείται πρωτοπόρος αφρικανός εκπαιδευτικός, που άσκησε μεγάλη επίδραση στην πνευματική και διανοητική ανάπτυξη των πρώτων αφρικανών ηγετών όταν φοιτούσαν στο Κολέγιο Ατσιμότα στη Γκάνα.
Προτού αποκτήσει η Γκάνα την ανεξαρτησία της, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι ηγέτες της χώρας και οι εκπαιδευτικοί ήταν πώς να πείσουν τους νεαρούς αφρικανούς να πιστέψουν στους εαυτούς τους και στις δικές τους πνευματικές δυνάμεις και, πάνω απ’ όλα, στην εθνική τους ταυτότητα. Η συμβολή του Τζέιμς Άγκρεϊ σ’ αυτόν τον αγώνα ήταν μεγάλη.
«Η παραβολή του αετού», είναι μια χαρακτηριστική απόδειξη.
Λαέ μου της Αφρικής, πλαστήκαμε κατ’ εικόνα του Θεού, οι άνθρωποι όμως θέλησαν να μας κάνουν να πιστεύουμε πως είμαστε κοτόπουλα, και το πιστεύουμε ακόμα. Όμως είμαστε αετοί. Απλώστε τα φτερά σας και πετάξτε! Μην ευχαριστιέστε με το φαΐ που δίνουν στα κοτόπουλα.
Τζέιμς Ε. Κ. Άγκρεϊ
Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του προσωπικότητα .
Η προσωπικότητά του έχει τις ρίζες της από μηνύματα που παίρνει ένα παιδί από τους γονείς του και που μπορεί να είναι δημιουργικά, καταστροφικά, ή μη παραγωγικά και επηρεάζει την ψυχολογία του στη θέση απέναντι στον εαυτό του και στους άλλους. Όταν τα μηνύματα δεν είναι ανάλογα με τις πραγματικές δυνατότητες του παιδιού ή περιφρονούν την επιθυμία του για επιβίωση του κάνουν κακό.
Μερικές φορές ένα άστρο που διαλέχτηκε χωρίς ρεαλισμό ή και με μνησικακία. προγραμματίζουν το παιδί για την καταστροφή, για ένα τραγικό τέλος.
Οι περισσότεροι άνθρωποι παίζουν ρόλους κάποια στιγμή και φοράνε μάσκες με κάποιον τρόπο. Αν συνειδητοποιήσουν ότι κάνουν παράσταση, αυτή η συνείδηση τους δίνει μια κάποια ελευθερία να απορρίπτουν τους ψεύτικους ρόλους. Μπορεί κανείς να εγκαταλείψει το παίξιμο ρόλων προς όφελος της αυθεντικότητας. Οι άνθρωποι που έχουν συνειδητοποιήσει τα σενάρια που διαδραματίστηκαν για κείνους μπορούν να καθορίσουν αυτοί πια το σχέδιο της ζωής τους και να ξαναγράψουν το δικό τους θεατρικό έργο σύμφωνα με τη μοναδικότητά τους. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να έρθουν σε επαφή με τους αληθινούς εαυτούς τους και να δώσουν μια νέα κατεύθυνση στην ανάγκη τους να ζούνε τη ζωή μέσα από ένα ειδικό πλαίσιο.
Για πολλούς αυτό δεν είναι εύκολο. Στην πραγματικότητα είναι συχνά οδυνηρό και χρειάζεται πολλή δουλειά.
Μόνο εκείνοι όμως που σαν τον αετό αποφασίζουν να ξαναβρούν τις πραγματικές τους δυνατότητες μπορούν να πάψουν να βλέπουν τον εαυτό τους σαν κάτι που δεν είναι και να κερδίσουν την ζωή τους.
Αλήθεια είναι πως ζούμε σε μια εποχή τόσο εμποτισμένη με την κυριαρχία της μάζας που έχουμε φοβηθεί την διαίσθησή μας. Όλοι ξέρουμε την ομορφιά, την αγάπη, την έμπνευση την αποδοχή και την αλήθεια χωρίς να χρειαζόμαστε επιβεβαίωση. Απλά το ξέρουμε. Η απάντηση έρχεται από τη καρδιά και όχι από το νου. Έχουμε μάθει να μην την εμπιστευόμαστε.
Έχουμε γαλουχηθεί να κάνουμε αυτό που κάνουν οι πολλοί.
Έχουμε αποδώσει στο νου όλη την ευθύνη. Από την καρδιά όμως έρχεται η απάντηση. Είτε το παιδί μας είναι μια κρυμμένη ιδιοφυία είτε μια προσωπικότητα που μπορεί να χρειάζεται την όποια αγωγή η απάντηση είναι μία.
Αγάπη χωρίς όρους και όρια.
Δεν σ’ αγαπώ γιατί είσαι αυτό που θα ήθελα να είσαι. Σ’ αγαπώ για αυτό που είσαι ότι κι αν είσαι. Αγάπη, αποδοχή, ενθάρρυνση, χαρά και νόημα στη ζωή που τους χαρίστηκε χρειάζονται και τα μικρά αετόπουλα και τα κοτοπουλάκια.
Άλλωστε όλοι είμαστε μοναδικοί και πολύτιμοι.
Μείνε εκεί όπου βασιλεύει αγάπη. Σίγουρα δεν υπάρχει πιο όμορφος τόπος απ’ αυτόν, αλλά για να μείνεις στον κήπο της αγάπης πρέπει να έχεις πρώτα εξαγνιστεί.
Η αγάπη δεν έχει πάθος, αλλά ασίγαστη φλόγα,
Η αγάπη είναι ένα μπουκέτο από αρετές που δεν ταιριάζουν σε πολλές από τις επιθυμίες μας.
Αν δε ζεις σε ένα μέρος όπου βασιλεύει η αγάπη αλλά ικανοποιείς τις εφήμερες επιθυμίες σου, είσαι στ’ αλήθεια παγιδευμένος και μόνο αν αποκτήσεις βλέμμα αετού θα δεις τη διαφορά.
Τότε όμως θα χρειαστείς και τα αγέρωχα φτερά του για να μπορέσεις να δραπετεύσεις απ’ αυτό που σε κρατά, γιατί μη ξεχνάς πως η βολή κι η συνήθεια είναι βαρίδια δυνατά και πάντα θα σε τραβούν προς τα χαμηλά.
Αγάπη. Θαλασσοπνίγεσαι σε έναν ωκεανό από επιθυμίες που πληγώνονται όταν δεν ικανοποιηθούν.
Πέτα σαν αετός προς τον κήπο της Αγάπης και γίνε πουλί χωρίς φτερά μέσα της, αυτή μόνο μπορεί να σε φροντίσει.
Να πετάξεις σαν Αετός προς τον κήπο της Αγάπης, εξαγνισμένος από τα δικά σου δεινά κι εκεί να μείνεις παντοτινά, αλλά τότε δε θα είσαι πια ένα ευάλωτο και μικρό «εγώ», θα είσαι μια λαμπερή ακτίνα της Αγάπης.
Το βίντεο «Με λένε Ελλάδα» είναι βασισμένο στο ποίηματης Joya Koun, που έγραψε για την Ελλάδα εξαιτίας της αδικίας που αντιμετωπίζει. Ας βοηθήσουμε όλοι μαζί να αλλάξουμε την κατάσταση και την εικόνα που δημιουργήθηκε…
Με λένε Ελλάδα, είμαι μητέρα και τα παιδιά μου είναι οι Έλληνες! Βρίσκομαι στην Ευρώπη! Είμαι μικρή χώρα, μια κουκκίδα στον παγκόσμιο χάρτη, έχω όμως το καλύτερο “οικόπεδο” στον πλανήτη…! Διακρίνομαι για την Ιστορία μου… τους Αγώνες μου…, την Αντίστασή μου…, την Ψυχή και τον Πατριωτισμό μου!!! Όλοι με ζηλεύουν… Πάντα με ζήλευαν γι αυτό και πάντα είχα εχθρούς! Πολεμούσα κι Αντιστεκόμουν με όλη μου την δύναμη… και στο τέλος τα κατάφερνα!!! Κι εκεί που όλα ήταν ήσυχα… μ αιφνιδίασαν και τρόμαξα!!! Ο εχθρός με χτύπησε εσωτερικά… Πονηρά και Ύπουλα… όχι όπως τις άλλες φορές… Ζούσε “σπίτι” μου, τον είχα με τα παιδιά μου αλλά… ήταν καλά καλυμμένος και δεν φαινόταν… Ξεγέλασε ακόμα και μένα!!! Προσπαθώ να τον αντιμετωπίσω αλλά… πολλά απ τα παιδιά μου τον υποστηρίζουν… κι αντιστέκονται σε μένα! την ίδια τους την μάνα… Έχουν φτάσει σε σημείο να με περιγελούν… να με κοροϊδεύουν… να με πουλάνε… να μην με αναγνωρίζουν…!!! Είμαι Πικραμένη… Τρομαγμένη… Εξουθενωμένη… αλλά δεν θα το βάλω κάτω!!! Με το κεφάλι Ψηλά θ Αγωνιστώ… και θ Αντισταθώ, όπως έκανα πάντα… Μπορεί να γονατίσω… αλλά θα παλέψω… και θα νικήσω!!! Την Ψυχή και τον Πατριωτισμό μου δεν θα μου τα πάρουν ποτέ!, ούτε και πρόκειται να με φτάσει κανένας σ αυτά… Δεν πρόκειται να Παραδοθώ… να Πουληθώ… και να Πεθάνω για το χατίρι κανενός… ‘Άλλωστε… ποιά μάνα εγκαταλείπει το σπίτι και τα παιδιά της…
Joya Koun
My name is Greece, I'm a mother and my children are the Greeks!
I'm in Europe! I'm a small dot on the world map, but I have the best plot in the world...!
I am well known for my History...,
my Battles...,
my Resistance...,
my Soul and my Patriotism!!!
Everyone is jealous of me... They have always been, that is why I always had enemies.
I Fought my battles and Resisted
with all my might...
and in the end I was always successful!
Suddenly, when everything was quiet... they surprised me and I got scared!!!
The enemy struck from the inside... Slyly and Insidiously...
not like the other times...
He lived with me, at my "house", along with my children but...
he was not visible and it was invisible...
and it even tricked me!!!
I am trying to fight him but...
many of my children support it...
and they contradict me!
their own mother...
To the point that they laugh at my expense...
make fun of me...
selling me...
not recognizing me...!!!
I'm very Disappointed...
Scared...
Exhausted...
but I will not give up!!!
With my head held High I will Fight...
and I will Resist like I always have...
It might be difficult... but I will fight...
and I will win!!!
They will never take away my Soul and Patriotism
and no one will be like me...
I will not Surrender...
I will not Sell myself...
and I will not Sacrifice myself for anyone...
Besides...
what mother abandons her home and her children...
Joya Koun
_________________
Δημιουργία Video / Κείμενο / Πνευματικά Δικαιώματα Κειμένου: Joya Koun
(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αντιγραφή-αναπαραγωγή, χωρίς την έγκριση της κατόχου)
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης (Πέτρινα Χρόνια)
Μετάφραση: Κώστας Μιχαλόπουλος / Παναγιώτης Τζελεπόπουλος
